So, I was checking back into realit

So, I was checking back into reality today... "What's up reality?" Then, it hit me, I've been living in 'The Land of Smiles' for over 2 years now. Huh, that's it!? It feels more like 10 years... My mind began to wander and dance around, from Pai to Bangkok and the rest of Thailand: All of the unforgettable experiences and painful hardships that have helped me to grow and change. The countless unique characters I've met along the journey. Those people who took the time to share a connection, you'll always be in my heart. The culture that I've grown to love and hate, has now become a part of me. I can't explain the gratitude I feel. All I can say is… Thanks life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น ฉันกำลังตรวจสอบย้อนกลับเป็นความจริงวันนี้... "อะไรจะเกิดขึ้นจริงหรือ" แล้ว มันตีฉัน ฉันได้อาศัยอยู่ใน 'เดอะสยามเมืองยิ้ม' 2 ปีตอนนี้ ฮะ ใช่ มันรู้สึกเหมือน 10 ปี... ใจของฉันเริ่มเร่ และเต้นรำรอบ จากปายกรุงเทพมหานครและส่วนเหลือของประเทศไทย: ประสบการณ์ที่น่าจดจำและลำบากเจ็บปวดที่ได้ช่วยในการเจริญเติบโต และการเปลี่ยนแปลงทั้งหมด ตัวไม่ซ้ำกันนับไม่ถ้วนที่ผมได้เจอตามการเดินทาง ผู้ที่ใช้เวลาการเชื่อมต่อที่ใช้ร่วมกัน คุณจะเสมอได้ในหัวใจของฉัน วัฒนธรรมที่ฉันได้เติบโตรัก และเกลียด ชัง ขณะนี้ได้กลายเป็น ส่วนหนึ่งของฉัน ฉันไม่สามารถอธิบายความกตัญญูที่รู้สึก ทั้งหมดที่ฉันสามารถพูดได้... ขอบคุณชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นฉันถูกตรวจสอบกลับเข้ามาในความเป็นจริงวันนี้ ... "เกิดอะไรขึ้นจริง?" จากนั้นก็ตีฉันฉันได้รับการอาศัยอยู่ใน 'ดินแดนแห่งรอยยิ้ม' มานานกว่า 2 ปีแล้ว ฮะที่มัน !? มันให้ความรู้สึกเหมือน 10 ปี ... ใจของฉันเริ่มที่จะเดินและเต้นรำไปรอบ ๆ จากปายไปยังกรุงเทพฯและส่วนที่เหลือของประเทศไทยทั้งหมดจากประสบการณ์ที่น่าจดจำและความยากลำบากเจ็บปวดที่ได้ช่วยให้ฉันที่จะเติบโตและการเปลี่ยนแปลง ตัวละครที่ไม่ซ้ำกันนับไม่ถ้วนที่ผมเคยพบตลอดการเดินทาง คนเหล่านั้นที่เอาเวลาที่จะแบ่งปันการเชื่อมต่อคุณก็จะอยู่ในหัวใจของฉัน วัฒนธรรมที่ฉันได้เติบโตไปรักและความเกลียดชังได้ตอนนี้กลายเป็นส่วนหนึ่งของฉัน ฉันไม่สามารถอธิบายความรู้สึกขอบคุณที่ฉันรู้สึก ทั้งหมดที่ฉันสามารถพูดได้ก็คือ ... ชีวิตขอบคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมตรวจสอบกลับสู่ความเป็นจริง วันนี้ . . . . . . . " เกิดอะไรขึ้น จริงมั้ย ? " แล้วตีฉัน ฉันอยู่ใน ' สยามเมืองยิ้ม ' มานานกว่า 2 ปีแล้ว เอ๊ะ นั่นมัน ? ผมรู้สึกเหมือน 10 ปี . . . . . . . จิตใจของฉันเริ่มที่จะเดินและเต้นรำรอบๆ ปาย กรุงเทพและส่วนที่เหลือของประเทศไทย : ทั้งหมดของประสบการณ์ที่เจ็บปวดและความทุกข์ที่ได้ช่วยให้ฉันเติบโตและเปลี่ยนแปลงนับไม่ถ้วน เฉพาะอักขระที่ผมเคยเจอตลอดการเดินทาง คนที่เอาเวลาที่จะแบ่งปันการเชื่อมต่อ คุณจะอยู่ในใจของฉันเสมอ วัฒนธรรมที่ผมหลงรัก และเกลียดได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของข้า ฉันไม่สามารถอธิบายความรู้สึก ทั้งหมดที่ฉันสามารถพูดได้คือ . . . . . . . ขอบคุณชีวิต