under an arc minute and the added b

under an arc minute and the added benefit that targets can be
placed and then stabilized on precise retinal locations to an accuracy
of one cone photoreceptor (Vogel et al., 2006; Yang et al.,
2010). The modification we have described further extends this
to binocular recording, and future development will allow studies
of binocular correspondence at the same level of accuracy.
4.1. The components of fixation
In one of the earliest precise measurements of fixation eye
movements, Adler and Fliegelman (1934) used a mirror placed
directly on the eye at the limbus to record fixation movements
while subjects fixated on a cross hair target. They described three
components to the recorded horizontal motion of the eye: ‘‘rapid
shifts,’’ ‘‘waves,’’ and ‘‘fine vibratory movements’’. These are now
commonly called microsaccades, drifts, and tremors, respectively
(Riggs & Schick, 1968; Riggs, Armington, & Ratliff, 1954). Adler
and Fliegelman described the tremor component as having a frequency
of 50–100 Hz and amplitude of a little more than 2 arc min.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภายใต้โค้งนาทีและเป้าหมายประโยชน์เพิ่มที่สามารถวางไว้และมีความเสถียรแล้วเกี่ยวกับสถานที่จอประสาทตาที่แม่นยำถูกต้องหนึ่งกรวยรับแสง(Vogel et al, 2006;.. ยาง, et al, 2010) การปรับเปลี่ยนที่เราได้อธิบายต่อขยายนี้จะบันทึกกล้องสองตาและการพัฒนาในอนาคตจะช่วยให้การศึกษาของจดหมายกล้องสองตาในระดับเดียวกันของความถูกต้อง. 4.1 องค์ประกอบของการตรึงในตอนหนึ่งของการวัดที่แม่นยำแรกของตาตรึงเคลื่อนไหวแอดเลอร์และFliegelman (1934) ที่ใช้กระจกวางบนตาที่limbus ในการบันทึกการเคลื่อนไหวตรึงในขณะที่วิชาที่จับจ้องอยู่ที่เป้าหมายที่ผมข้าม พวกเขาอธิบายสามส่วนประกอบในการบันทึกการเคลื่อนไหวในแนวนอนของตา: '' อย่างรวดเร็วกะ'' '' คลื่น '' และ '' การเคลื่อนไหวสั่นสะเทือนได้ดี '' เหล่านี้ตอนนี้เรียกกันว่า microsaccades, หิมะและแรงสั่นสะเทือนตามลำดับ (ริกส์ & Schick 1968; ริกส์ Armington และราตีฟ, 1954) แอดเลอร์และ Fliegelman อธิบายองค์ประกอบสั่นว่ามีความถี่ 50-100 Hz และความกว้างของน้อยกว่า 2 นาทีอาร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภายใต้ส่วนโค้งนาทีและเพิ่มคุณประโยชน์ที่เป้าหมายได้วางไว้แล้วทรงตัวบน

เพื่อความถูกต้องแม่นยำ retinal สถานที่หนึ่งกรวยโฟโตรีเซปเตอร์ ( Vogel et al . , 2006 ; ยาง et al . ,
2010 ) การแก้ไข เราได้อธิบายเพิ่มเติมขยายนี้
บันทึกกล้องสองตาและการพัฒนาในอนาคตจะช่วยให้ศึกษา
ของกล้องส่องทางไกลการติดต่อในระดับเดียวกันของความถูกต้อง .
4.1 .ส่วนประกอบของการตรึง
หนึ่งในการวัดแรกสุดที่แม่นยำของการตรึงตา
ความเคลื่อนไหว แอดเลอร์กับ fliegelman ( 1934 ) ใช้กระจกวาง
ตรงตาที่ลิมบัสบันทึกการตรึงความเคลื่อนไหว
กลุ่มสนใจผมข้ามเป้าหมาย พวกเขาอธิบาย 3
ส่วนประกอบเพื่อบันทึกการเคลื่อนไหวของดวงตาแนวนอน ' กะ ' ' ' 'waves 'rapid
, ,' ' และ ' ' 'fine การเคลื่อนไหวสั่นสะเทือน ' ' เหล่านี้ตอนนี้
เรียกว่าไมโครแซคเคดสกองเตือนตามลำดับ
( Riggs &ชิค , 1968 ; ริกส์ , อาร์มิงเติ้น& RATLIFF , 1954 ) แอดเลอร์
fliegelman อธิบายส่วนประกอบและการสั่นมีความถี่
50 – 100 Hz และมีความสูงมากกว่า 2
อาร์คนาที