A second set of necessary relations

A second set of necessary relationships concern the complex chains of supply and demand
that bind different companies together. Thus,in realist terms, rural manufacturers need to be considered as part of production as a whole: the outputs from one industry forming the inputs of another. Supply-chains constitute groups or networks of necessary relationships and practices which connect customers and suppliers,linking companies and economies over space.Once again, decision-makers may be imbued with both causal powers and liabilities as a consequence of their function within supplychains.In many cases, power relationships between customers and suppliers will be disproportionately
weighted in favour of the former, with small, independent subcontractors unable to exert a significant influence over the demands of their customers. In some situations,
however, this may not be the case. For example,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สองชุดความกังวลความสัมพันธ์จำเป็นโซ่ซับซ้อนของอุปสงค์และอุปทานที่ผูกบริษัทต่าง ๆ เข้าด้วยกัน ดังนั้น ใน realist ชนบทผู้ผลิตจำเป็นต้องถือได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งของการผลิตทั้งหมด: ผลจากอุตสาหกรรมหนึ่งที่ขึ้นรูปปัจจัยการผลิตอื่น โซ่อุปทานเป็นกลุ่มหรือเครือข่ายของความสัมพันธ์ที่จำเป็นและจะเชื่อมต่อลูกค้าและซัพพลายเออร์ การเชื่อมโยงเศรษฐกิจและบริษัทเหนือพื้นที่ อีกครั้ง ผู้ผลิตตัดสินใจอาจมา มีอำนาจเชิงสาเหตุและหนี้สินเนื่องจากการทำงานภายใน supplychains ในหลายกรณี พลังงานความสัมพันธ์ระหว่างลูกค้าและซัพพลายเออร์จะต้องเกิดน้ำหนักแก่อดีต มีขนาดเล็ก อิสระผู้รับเหมาช่วงไม่สามารถออกแรงอิทธิพลสำคัญกว่าความต้องการของลูกค้า ในบางสถานการณ์อย่างไรก็ตาม นี้ไม่ได้กรณี เช่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชุดที่สองของความสัมพันธ์ที่จำเป็นเกี่ยวกับเครือข่ายที่ซับซ้อนของอุปสงค์และอุปทานที่ผูก บริษัท ที่แตกต่างเข้าด้วยกัน
ดังนั้นในแง่ความจริง, ผู้ผลิตในชนบทต้องได้รับการพิจารณาเป็นส่วนหนึ่งของการผลิตโดยรวม: ผลจากอุตสาหกรรมการขึ้นรูปปัจจัยการผลิตของผู้อื่น โซ่อุปทานเป็นกลุ่มหรือเครือข่ายของความสัมพันธ์ที่จำเป็นและการปฏิบัติที่เชื่อมต่อลูกค้าและซัพพลายเออเชื่อมโยง บริษัท และเศรษฐกิจมากกว่า space.Once อีกครั้งผู้มีอำนาจตัดสินใจอาจจะตื้นตันใจกับอำนาจทั้งสาเหตุและหนี้สินที่เป็นผลมาจากการทำงานของพวกเขาภายใน supplychains.In
หลายกรณีความสัมพันธ์เชิงอำนาจระหว่างลูกค้าและซัพพลายเออร์จะมีสัดส่วนน้ำหนักในความโปรดปรานของอดีตที่มีขนาดเล็กผู้รับเหมาอิสระไม่สามารถสำแดงอิทธิพลที่สำคัญกว่าความต้องการของลูกค้าของพวกเขา ในบางสถานการณ์
แต่นี้ไม่อาจเป็นกรณีที่ ตัวอย่างเช่น,

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชุดที่สองของความสัมพันธ์ที่จำเป็นเกี่ยวกับเครือข่ายที่ซับซ้อนของอุปสงค์และอุปทานผูก บริษัท ที่แตกต่างกัน ดังนั้น ในแง่ความเป็นจริง ผู้ผลิตในชนบทต้องถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของการผลิตโดยรวม : ผลผลิตจากอุตสาหกรรมการขึ้นรูปกระผมอีก ห่วงโซ่อุปทานเป็นกลุ่มหรือเครือข่ายของความสัมพันธ์ที่จำเป็นและการปฏิบัติซึ่งเชื่อมต่อกับลูกค้าและซัพพลายเออร์ การเชื่อมโยง บริษัท และประเทศมากกว่าพื้นที่ อีกครั้ง การเงินอาจจะเต็มไปด้วยพลังและหนี้สินทั้งสาเหตุเป็นผลของการทำงานของพวกเขาภายใน supplychains ในหลายกรณี อำนาจ ความสัมพันธ์ระหว่างลูกค้าและซัพพลายเออร์จะสลายถ่วงน้ำหนักในความโปรดปรานของอดีตที่มีขนาดเล็กอิสระผู้รับเหมาไม่สามารถออกแรงอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าความต้องการของลูกค้าของพวกเขา ในบางสถานการณ์อย่างไรก็ตาม นี่อาจจะไม่ใช่กรณีนี้ ตัวอย่างเช่น