Purpose: The present survey examine

Purpose: The present survey examined the need for dental treatment for caries among
Cambodian children as well as the living environments of such children. Then, based on
the results we assessed whether education programs aimed at caries prevention are
required in Cambodia.
Methods: Between 2010 and 2012, 1893 children (age: 3, 5, or 12 years), who were living in
Siem Reap Province or Phnom Penh, the capital of Cambodia, were subjected to oral
examinations and a survey. Then, the relationship between the prevalence of caries
among the children and living environment factors was examined based on the survey
data.
Results: There was no significant difference in the prevalence of caries between Siem Reap
Province and Phnom Penh. The mean prevalence rate of caries and the children's mean df
tooth index (dft) and decay-missing-filled tooth (DMFT) scores were higher than those seen
in Japan in all age groups. The proportion of treated teeth was low in all age groups, which
suggested that a number of children had not consulted dentists. Many of the children
regularly ate snacks containing sugar, which are closely associated with caries.
Conclusion: Providing dental health education for parents and appropriate brushing advice
for children would probably reduce the incidence of caries among Cambodian children. It is
necessary to establish systems for preventing dental disorders in Cambodia as promptly as
possible.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์: ต้องการรักษาฟันผุระหว่างตรวจสอบสำรวจปัจจุบันเด็กกัมพูชาตลอดจนสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยของเด็กดังกล่าว แล้ว ตามผลลัพธ์ที่เราประเมินว่าโปรแกรมการศึกษาที่มุ่งป้องกันผุจำเป็นต้องใช้ในกัมพูชาวิธีการ: ระหว่างปี 2553 และ 2012, 1893 เด็ก (อายุ: 3, 5, 12 ปี), ผู้อาศัยอยู่ในจังหวัดเสียมราฐหรือพนมเปญ เมืองหลวงของกัมพูชา ถูกต้องปากตรวจสอบและสำรวจ แล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างความชุกของผุในหมู่เด็กและสภาวะแวดล้อม ปัจจัยที่ถูกตรวจสอบตามแบบสำรวจข้อมูลผลลัพธ์: มีไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในส่วนผุระหว่างเสียมเรียบจังหวัดและพนมเปญ Df หมายถึง อัตราชุกเฉลี่ยผุและเด็กดัชนีฟัน (dft) และฟันผุขาดเติม (DMFT) คะแนนสูงกว่าที่เห็นในประเทศญี่ปุ่นในทุกกลุ่มอายุ สัดส่วนของฟันที่บำบัดได้ต่ำสุดในกลุ่มอายุทั้งหมด ซึ่งแนะนำว่า จำนวนเด็กมีไม่ขอคำปรึกษาทันตแพทย์ เด็ก ๆ มากมายเป็นประจำกินอาหารที่ประกอบด้วยน้ำตาล ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับผุสรุป: ให้ศึกษาเรื่องทันตสุขภาพสำหรับพ่อแม่และคำแนะนำแปรงที่เหมาะสมเด็กจะอาจลดการเกิดผุในเด็กกัมพูชา มันเป็นจำเป็นต้องสร้างระบบการป้องกันโรคฟันในกัมพูชาได้ทันทีเป็นเป็นไปได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์: การสำรวจในปัจจุบันการตรวจสอบความจำเป็นในการรักษาทางทันตกรรมสำหรับโรคฟันผุใน
เด็กกัมพูชาเช่นเดียวกับสภาพแวดล้อมของเด็กดังกล่าว จากนั้นขึ้นอยู่กับ
ผลที่เราประเมินไม่ว่าจะเป็นโปรแกรมการศึกษามุ่งเป้าไปที่การป้องกันโรคฟันผุที่
จำเป็นต้องใช้ในประเทศกัมพูชา
วิธีการ: ระหว่างปี 2010 และ 2012, 1893 เด็ก (อายุ 3, 5 หรือ 12 ปี) ผู้ที่อาศัยอยู่ใน
จังหวัดเสียมเรียบหรือพนม พนมเปญเมืองหลวงของกัมพูชา, ถูกยัดเยียดให้ในช่องปาก
การตรวจสอบและการสำรวจ จากนั้นความสัมพันธ์ระหว่างความชุกของโรคฟันผุ
ในเด็กและอาศัยปัจจัยสภาพแวดล้อมที่ถูกตรวจสอบขึ้นอยู่กับการสำรวจ
ข้อมูล
ผล: ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในความชุกของโรคฟันผุระหว่างเสียมเรียบเป็น
จังหวัดพนมเปญ อัตราความชุกเฉลี่ยของฟันผุและเด็กเฉลี่ย DF
ดัชนีฟัน (DFT) และการเสื่อมสลายหายไป-ที่เต็มไปด้วยฟัน (ฟันผุถอนอุด) คะแนนสูงกว่าที่พบ
ในประเทศญี่ปุ่นในทุกกลุ่มอายุ สัดส่วนของฟันได้รับการรักษาอยู่ในระดับต่ำในทุกกลุ่มอายุซึ่ง
ชี้ให้เห็นว่าจำนวนของเด็กที่ไม่ได้ปรึกษาทันตแพทย์ เด็กหลายคน
กินขนมที่มีน้ำตาลซึ่งมีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับโรคฟันผุอย่างสม่ำเสมอ
สรุป: การให้ความรู้ด้านสุขภาพทันตกรรมสำหรับพ่อแม่ผู้ปกครองและให้คำแนะนำการแปรงฟันที่เหมาะสม
สำหรับเด็กอาจจะลดอุบัติการณ์ของโรคฟันผุในเด็กกัมพูชา มันเป็น
สิ่งที่จำเป็นเพื่อสร้างระบบการป้องกันความผิดปกติทางทันตกรรมในประเทศกัมพูชาโดยพลันเท่าที่
เป็นไปได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ : การสำรวจปัจจุบันตรวจสอบความต้องการรักษาทันตกรรมโรคฟันผุของ
เด็กกัมพูชา ตลอดจนสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยของเด็กเช่น จากนั้นขึ้นอยู่กับ
ผลที่เราประเมินว่าโปรแกรมการศึกษาที่มุ่งป้องกันฟันผุอยู่

วิธีการ : ใช้ในกัมพูชา ระหว่าง 2010 และ 2012 ราคาเด็ก ( อายุ 3 , 5 หรือ 12 ปี ) ที่อาศัยอยู่ในจังหวัดหรือ
เสียมเรียบ พนมเปญเมืองหลวงของกัมพูชาอยู่ภายใต้การตรวจช่องปาก
และสำรวจ แล้วความสัมพันธ์ระหว่างความชุกของฟันผุ
ในหมู่เด็กและสภาพแวดล้อมปัจจัยได้ตรวจสอบตามข้อมูลการสำรวจ
.
ผลแตกต่างกันในความชุกของฟันผุระหว่างเสียมเรียบ
จังหวัดและพนมเปญ ค่าเฉลี่ยอัตราความชุกของฟันผุและ
df หมายถึงเด็กดัชนีฟัน ( DFT ) และสลายหายไปเต็มฟัน ( dmft ) สูงกว่าผู้ที่เห็น
ในญี่ปุ่นในทุกกลุ่มอายุ สัดส่วนของฟัน การรักษาต่ำในทุกกลุ่มอายุซึ่ง
แนะนำว่าจำนวนของเด็กที่ไม่ได้ปรึกษาทันตแพทย์ หลายของเด็ก
เป็นประจำกินขนมที่มีน้ำตาล ซึ่งจะเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับโรคฟันผุ
สรุป :การให้ทันตสุขศึกษาผู้ปกครองและเหมาะสมแปรงคำแนะนำ
สำหรับเด็กอาจลดอุบัติการณ์ของโรคฟันผุในเด็กกัมพูชา มันเป็นระบบป้องกัน
สร้างฟันผิดปกติในกัมพูชาเร็ว
ที่สุด