First, Sandel offers very little by

First, Sandel offers very little by way of defense of the normativity of the natural. Although he concedes that not everything that is natural is good (and rightly gives cancer as an example), he tells us almost nothing in this book, beyond appealing to a naïve, static, Aristotelian-style natural law theory, about why the fact that something is naturally given is in any way even relevant to its goodness, let alone why it ought not be improved. If he is going to be any kind of naturalist, he needs to go back and rethink the implications of Darwinian evolution for attempts to identify and enshrine an immutable human essence. (The prospects aren't good.) Beyond that, he needs a response to a long line of critics of Aristotelian naturalism, from Hume to Moore, who with good reason have attacked the idea that one could straightforwardly infer what "ought" to be from what "is." Sandel's Aristotelian naturalism is highly doubtful, and since the rest of his evaluations seem to depend upon it, they would appear to be highly doubtful as well.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งแรก Sandel มีน้อยมากโดยวิธีป้องกันของ normativity ของธรรมชาติ แม้ว่าเขา concedes ที่ เขาบอกเราเกือบไม่มีอะไรในหนังสือเล่มนี้ นอกเหนือน่าสนใจไร้เดียงสา สถิต ทฤษฎีกฎหมายธรรมชาติ Aristotelian สไตล์ เกี่ยวกับเหตุผลความจริงที่ว่าสิ่งที่ธรรมชาติกำหนดให้เป็นในทางใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับความความดี แม้ไม่ทุกอย่างที่เป็นธรรมชาติดี (และต้องให้มะเร็งเป็นตัวอย่าง) ให้คนเดียวทำไมมันควรไม่ได้ดีขึ้น ถ้าเขาจะ ชนิดใด ๆ ของธรรมชาตินิยม เขาต้องกลับ มาคิดใหม่ผลกระทบของมนุษย์สำหรับความพยายามในการระบุ และสำคัญมนุษย์พระองค์ประดิษฐาน (ลูกค้าไม่ดี) นอกเหนือจากนั้น เขาต้องการการตอบสนองกับสายยาวของนักวิจารณ์ของ Aristotelian naturalism จากฮูมที่มัวร์ ใคร มีเหตุผลที่ดีได้โจมตีความคิดที่ว่า หนึ่งดี ๆ อาจเข้าใจอะไร "ควร" จะเป็นจากอะไร "เป็น" Sandel ของ Aristotelian naturalism เป็นหนี้สงสัยสูญสูง และเนื่องจากส่วนเหลือของการประเมินผลของเขาดูเหมือนจะ ขึ้นอยู่กับมัน พวกเขาจะปรากฏเป็นหนี้สงสัยสูญสูงเช่นกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แรก Sandel มีน้อยมากโดยวิธีการของการป้องกันของ normativity ของธรรมชาติ แม้ว่าเขาจะยอมรับว่าไม่ได้ทุกอย่างที่เป็นธรรมชาติเป็นสิ่งที่ดี (และถูกต้องจะช่วยให้โรคมะเร็งเป็นตัวอย่าง) เขาบอกเราเกือบไม่มีอะไรในหนังสือเล่มนี้เกินกว่าที่น่าสนใจให้กับไร้เดียงสา, คงอริสโตเติ้สไตล์ทฤษฎีกฎหมายธรรมชาติเกี่ยวกับสาเหตุที่ความจริงที่ว่า สิ่งที่จะได้รับตามธรรมชาติอยู่ในทางใดทางหนึ่งแม้จะมีความเกี่ยวข้องกับความดีของตนให้อยู่คนเดียวทำไมมันไม่ควรได้รับการปรับปรุง ถ้าเขาจะไปเป็นชนิดของธรรมชาติใด ๆ เขาต้องการที่จะกลับไปคิดใหม่ความหมายของการวิวัฒนาการของดาร์วินสำหรับความพยายามที่จะระบุและประดิษฐานสาระสำคัญของมนุษย์ไม่เปลี่ยนรูป (ลูกค้าจะไม่ดี.) นอกเหนือจากนั้นเขาต้องการการตอบสนองต่อสายยาวของนักวิจารณ์ของอริสโตเติ้นิยมจากฮูมมัวร์ซึ่งมีเหตุผลที่ดีได้เข้าโจมตีความคิดที่ว่าหนึ่งตรงไปตรงมาสามารถสรุปสิ่งที่ "ควร" จะเป็น จากสิ่งที่ "เป็น". Sandel ของอริสโตเติ้นิยมเป็นที่น่าสงสัยอย่างมากและตั้งแต่ส่วนที่เหลือของการประเมินผลของเขาดูเหมือนจะขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาจะปรากฏเป็นหนี้สงสัยจะสูญสูงเช่นกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แรก , เซนเดล มีน้อยมากโดยวิธีการของการป้องกันของ normativity ของธรรมชาติ ถึงแม้ว่าเขายอมรับว่าไม่ทุกอย่างที่เป็นธรรมชาติเป็นสิ่งที่ดีและถูกต้องจะช่วยให้มะเร็งเป็นตัวอย่าง ) เค้าบอกเราเกือบไม่มีอะไรในหนังสือเล่มนี้ นอกจากดูดนะไตได้คงสไตล์ของอริสโตเติลเกี่ยวกับทฤษฎีกฎหมายธรรมชาติ , ทำให้เป็นสิ่งที่ธรรมชาติให้อยู่ในทางใดที่เกี่ยวข้องกับของพระเจ้า ให้คนเดียว ทำไมมันไม่ควรได้รับการปรับปรุง ถ้าเค้าเป็นชนิดใดของนักธรรมชาตินิยม เขาต้องกลับไปทบทวนความหมายของวิวัฒนาการของดาร์วินในความพยายามที่จะระบุและประดิษฐาน สาระของมนุษย์ไม่เปลี่ยนแปลง . ( โอกาสไม่ดี ) นอกเหนือจากนั้น เขาต้องการการตอบสนองต่อสายยาวของนักวิจารณ์ของอริสโตเติลธรรมชาติจากฮูมมัวร์ ใครมีเหตุผลที่ดี โจมตีความคิดที่ตรงไปตรงมา สรุปว่าสิ่งที่ " ควร " จะเป็นจากอะไร " . . . " เซนเดล ของอริสโตเติลจึงขอสงสัย และ เพราะส่วนที่เหลือของการประเมินของเขาดูเหมือนจะขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาจะปรากฏเป็นอย่างสงสัยเช่นกัน