In primary care settings, however, the low prevalence of depression may mean that even reasonably high specificity does not guarantee high predictive values. For example, in a Netherlands study, sensitivity was 100% compared with the Diagnostic Interview Schedule and specificity was 88%, but with a prevalence of only 2%, the positive predictive value was just 13% (30, p233). Zich et al. tested the CES-D in a primary care setting; sensitivity was 100% and specificity 53% at the cutting-point of 16 (kappa 0.12); at a cutting-point of 27, specificity rose to 81% (kappa 0.34) (2, Table 2). They suggested that in a primary care setting with a low prevalence of depression, the cutting-point should be raised above the conventional 16. Similarly, a study of adolescents reported 100% sensitivity compared with the DSM-III criteria, and a specificity of 81% at a cutting-point of 28 (10, p233). In another study of primary care patients, the sensitivity was 79% at a specificity of 77% using the cut-point of 16. However, in predicting psychiatric disorder of any kind, the sensitivity was 72% and specificity 80%, suggesting that the CES-D is not specific to depression (29, p25). Whooley et al. reported a sensitivity of 88% and a specificity of 74% using the Diagnostic Interview Schedule as a criterion; the equivalent results for the Beck Depression Inventory were 84% and 71% (31, Table 2). A discrepant report is that of Myers and Weissman, who found a sensitivity of only 63.6% for detecting major depression, at a specificity of 93.9% in 482 adults living in the community (32). Boyd et al. examined the discrepant cases from this study; the eight false-negative cases included four patients who denied their symptoms and three who had difficulty in completing the questionnaire (33). Lyness et al. found the CESD and the Geriatric Depression Scale to perform equally well in detecting major depression in an elderly population, but the CES-D proved less able to detect minor depression (34, Table 2).
ในการตั้งค่าการดูแลหลัก แต่ความชุกของภาวะซึมเศร้าต่ำอาจหมายถึงว่าแม้ความจำเพาะสูงพอสมควรไม่ได้รับประกันการทำนายค่าสูง ยกตัวอย่างเช่นในการศึกษาเนเธอร์แลนด์, ความไว 100% เมื่อเทียบกับตารางการสัมภาษณ์การวินิจฉัยและความจำเพาะ 88% แต่มีความชุกของการเพียง 2% ที่ค่าพยากรณ์บวกเป็นเพียง 13% (30, P233) zich et al, การทดสอบงาน CES-D ในการตั้งค่าการดูแลหลัก; ความไว 100% และความจำเพาะ 53% ที่จุดตัด 16 (คัปปา 0.12); ที่ตัดจุด 27 ความจำเพาะเพิ่มขึ้นถึง 81% (คัปปา 0.34) (ที่ 2 ตารางที่ 2) พวกเขาบอกว่าในการดูแลรักษาเบื้องต้นด้วยการตั้งค่าความชุกของภาวะซึมเศร้าต่ำตัดจุดที่ควรจะยกสูงขึ้นเหนือธรรมดา 16 ในทำนองเดียวกันการศึกษาของวัยรุ่นรายงานความไว 100% เมื่อเทียบกับเกณฑ์ DSM-III, และความจำเพาะของ 81 % ที่จุดตัด 28 (10, P233) ในการศึกษาของการดูแลผู้ป่วยหลักอีกความไวเป็น 79% ที่ความจำเพาะ 77% ใช้ตัดจุด 16 อย่างไรก็ตามในการทำนายความผิดปกติทางจิตเวชชนิดใดมีความไวเป็น 72% และความจำเพาะ 80% บอกว่า งาน CES-D ไม่ได้เฉพาะเจาะจงกับภาวะซึมเศร้า (29, P25) Whooley et al, รายงานความไวของ 88% และความจำเพาะ 74% โดยใช้ตารางการสัมภาษณ์การวินิจฉัยเป็นเกณฑ์หนึ่ง; ผลลัพธ์ที่เทียบเท่าสำหรับสินค้าคงคลังอาการซึมเศร้าเบ็คเป็น 84% และ 71% (31 ตารางที่ 2) รายงานไม่ตรงกันเป็นที่ของไมเออร์และ Weissman ซึ่งพบว่ามีความไวเพียง 63.6% สำหรับการตรวจหาโรคซึมเศร้าที่จำเพาะของ 93.9% ใน 482 ผู้ใหญ่ที่อาศัยอยู่ในชุมชน (32) บอยด์, et al การตรวจสอบกรณีที่ไม่ตรงกันจากการศึกษานี้ แปดกรณีที่ผิดพลาดเชิงลบรวมสี่ผู้ป่วยที่อาการของพวกเขาปฏิเสธและสามที่มีความยากลำบากในการกรอกแบบสอบถาม (33) Lyness et al, พบ CESD และชั่งภาวะเศรษฐกิจตกต่ำผู้สูงอายุที่จะดำเนินการอย่างเท่าเทียมกันทั้งในการตรวจสอบโรคซึมเศร้าในผู้สูงอายุ แต่งาน CES-D พิสูจน์แล้วว่าไม่สามารถที่จะตรวจสอบภาวะซึมเศร้าเล็กน้อย (34 ตารางที่ 2)
การแปล กรุณารอสักครู่..

ในการตั้งค่าการดูแลแต่ความชุกต่ำของภาวะซึมเศร้าอาจหมายถึงว่า แม้มีความจำเพาะสูงพอสมควรไม่รับประกันสูงในการทำนายค่า ตัวอย่างเช่น ในเนเธอร์แลนด์ ศึกษาความไว 100% เมื่อเทียบกับการสัมภาษณ์ และความจำเพาะเป็น 88 % แต่ด้วยจำนวนเพียง 2 เปอร์เซ็นต์ ค่าพยากรณ์บวกแค่ 13% ( 30 , p233 ) zich et al .ทดสอบแบบในหลักดูแลการตั้งค่า ; ความไวและความจำเพาะร้อยละ 53 เป็นร้อยละ 100 ที่จุดตัดของ 16 ( Kappa 0.12 ) ; ที่จุดตัดของ 27 , specificity เพิ่มขึ้นถึง 81% ( Kappa 0.34 ) ( 2 , ตารางที่ 2 ) พวกเขาแนะนำว่า ในการดูแลเบื้องต้น มีความชุกต่ำของภาวะซึมเศร้า , จุดที่ตัดควรยกขึ้นเหนือธรรมดา 16 ในทํานองเดียวกันการศึกษาของวัยรุ่นมีความไว 100% เมื่อเทียบกับเกณฑ์ dsm-iii และความจำเพาะของ 81% ที่จุดตัดของ 28 ( 10 , p233 ) ในอีกการศึกษาของผู้ป่วยการดูแลหลัก ความไวอยู่ที่ความจำเพาะร้อยละ 79 77 % โดยใช้จุดตัดของ 16 อย่างไรก็ตาม ในการพยากรณ์โรคทางจิตชนิดใด ความไวและความจำเพาะร้อยละ 80 เป็น 72 % ,แนะนำว่า แบบจะไม่เฉพาะเจาะจงกับภาวะซึมเศร้า ( 29 , p25 ) whooley et al . มีความไวและความจำเพาะร้อยละ 88 ของ 74% โดยใช้แบบสัมภาษณ์การวินิจฉัยเป็นเกณฑ์ เทียบเท่าผล Beck Depression Inventory เป็น 84% และ 71% ( 31 , ตารางที่ 2 ) รายงานแตกต่างกันคือของ Myers และ Weissman คนที่พบความไวเพียง 63 .6 ) การตรวจสอบที่เฉพาะเจาะจงของโรคซึมเศร้า ร้อยละ 93.9 482 ผู้ใหญ่ที่อาศัยอยู่ในชุมชน ( 32 ) บอยด์ et al . ตรวจสอบกรณีแตกต่างกันจากการศึกษา ; แปดลบปลอมราย รวม 4 คน ปฏิเสธอาการของพวกเขาสามคนที่ลำบากในการกรอกแบบสอบถาม ( 33 ) lyness et al .พบ cesd และระดับภาวะซึมเศร้าผู้สูงอายุ เพื่อดำเนินการอย่างเท่าเทียมกันทั้งในการตรวจหาโรคซึมเศร้าในผู้สูงอายุ แต่แบบพิสูจน์ได้น้อยกว่าการตรวจสอบรองภาวะซึมเศร้า ( 34 , ตารางที่ 2 )
การแปล กรุณารอสักครู่..
