reported in block cryoconcentration

reported in block cryoconcentration from maple sap (Aider & de
Halleux, 2008a), whey milk (Aider, de Halleux, & Melnikova, 2009a,b),
and cherry and apricot juices (Aider & de Halleux, 2008b).
Table 1 shows the recovered solute, percentage of concentrate and
efficiency at each cryoconcentration cycle from blueberry and pineapple
juices. After the first cycle high values of recovered solute were reaching
for both juices (ranging to 0.48 kg and 0.67 of solute per 1 kg of initial
solute, respectively), and after the third cryoconcentration cycle were
reaching values ranging to 0.73 and 0.74 kg/kg, close to the best value
(0.73 kg/kg) of a earlier research with a centrifugal freeze concentration
of sucrose solution (Petzold & Aguilera, 2013). Progressive increase of
the percentage of concentrate is observed over the cycles for both juices,
reaching 60%, close to the value of the mentioned authors and with
a similar dependency of initial concentration for each cycle (see
Fig. 5a–b). In addition, the high reaching values in percentage of concentrate
(60% for both juices) are major to the reported value of yield
(approximately 50%) reported by Bonilla-Zavaleta et al. (2006) in
centrifugal freeze-concentrated pineapple juice, and is major to the
standard value 50% of concentrate on conventional block cryoconcentration
processes (Aider & de Halleux, 2009). In efficiency, an
opposite effect in percentage of concentrate is observed for both juices,
in a similar fashion to the previous research of Petzold and Aguilera
(2013). This effect is explained by an increase in the initial concentration
at each cycle implies a higher concentration of solutes in the concentrate
with higher viscosity, and the concentration of the recovered
solution generally depends on the viscosity of the concentrate in
all freeze concentration processes (Welti-Chanes, Bermúdez, ValdezFragoso,
Mújica-Paz, & Alzamora, 2004). In opposite, the effect of
lower solute concentration in the present study (efficiency of 66% and
59% of the first cycles from fresh blueberry and pineapple juices, respectively)
is comparable to the results obtained by Luo et al. (2010) and
Petzold and Aguilera (2013), with an efficiency of approximately 73%
(from 4300 ppm of solids) and 55% (from a 10% of sucrose solution),

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รายงานในบล็อก cryoconcentration จาก sap เมเปิ้ล (Aider และเดอHalleux, 2008a), นมเวย์ (b Aider เด Halleux และ Melnikova, (2009a),),และน้ำบ๊วย และซากุระ (Aider และ de Halleux, 2008b)ตารางที่ 1 แสดงเปอร์เซ็นต์ตัวถูกละลาย การกู้คืนของข้น และประสิทธิภาพในแต่ละรอบ cryoconcentration จากบลูเบอร์รี่และสับปะรดน้ำกระป๋อง หลังจากรอบแรก ที่มีการเข้าถึงสูงค่าของตัวถูกละลายที่กู้คืนสำหรับน้ำผลไม้ทั้งสอง (ไปจนถึง 0.48 กิโลกรัมและ 0.67 ของตัวถูกละลายต่อ 1 กิโลกรัมของเริ่มต้นตัวถูกละลาย ตามลำดับ), และหลังจากที่ cryoconcentration สามรอบถึงไปจนถึง 0.73 และ 0.74 กิโลกรัมกิโลกรัม ใกล้สุดคุ้มค่า(0.73 กิโลกรัมกิโลกรัม) ของการวิจัยก่อนหน้านี้มีความเข้มข้นแข็งแรงเหวี่ยงของสารละลายซูโครส (Petzold และสตินา 2013) ก้าวหน้าเพิ่มขึ้นเปอร์เซ็นต์ความเข้มข้นเป็นที่สังเกตผ่านรอบสำหรับทั้งน้ำผลไม้ถึง 60% ใกล้กับค่าผู้เขียนกล่าวถึง และมีการอ้างอิงที่คล้ายคลึงกันของความเข้มข้นเริ่มต้นสำหรับแต่ละรอบ (ดูรูป 5 a – b) นอกจากนี้ สูงถึงค่าเปอร์เซ็นต์ความเข้มข้น(60% สำหรับน้ำผลไม้ทั้งสอง) เป็นการรายงานค่าของผลผลิต(ประมาณ 50%) รายงานโดยเซโบนียา Zavaleta et al. (2006)น้ำสับปะรดเข้มข้นแช่แข็งแรงเหวี่ยง และเป็นหลักการค่ามาตรฐาน 50% ความเข้มข้นในบล็อกทั่วไป cryoconcentrationกระบวนการ (Aider และ de Halleux, 2009) อย่างมีประสิทธิภาพ การตรงข้ามผลเปอร์เซ็นต์ความเข้มข้นเป็นที่สังเกตสำหรับทั้งน้ำผลไม้ในลักษณะคล้ายกับการวิจัยก่อนหน้านี้ของ Petzold และสตินา(2013) อธิบายลักษณะพิเศษนี้ โดยการเพิ่มความเข้มข้นเริ่มต้นในแต่ละรอบหมายถึงความเข้มข้นสูงของ solutes ในเข้มข้นมีความหนืดสูง และความเข้มข้นของการกู้คืนแก้ปัญหาโดยทั่วไปขึ้นอยู่กับความหนืดความข้นในทั้งหมดหยุดการกระบวนการความเข้มข้น (Welti Chanes, Bermúdez, ValdezFragosoMújica-Paz, & Alzamora, 2004) ตรงกันข้ามใน ผลของการลดความเข้มข้นของตัวถูกละลายในศึกษา (ประสิทธิภาพ 66% และ59% แรกรอบจากบลูเบอร์รี่สดและน้ำผลไม้สับปะรด ตามลำดับ)เทียบได้กับผลได้รับโดยลู et al. (2010) และPetzold และสตินา (2013), มีประสิทธิภาพประมาณ 73%(จาก ppm 4300 ของแข็ง) และ 55% จาก 10% ของสารละลายซูโครส),

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รายงานใน cryoconcentration ตึกจากเมเปิ้ล SAP (สงเคราะห์และเด
Halleux, 2008a) นมเวย์ (สงเคราะห์เด Halleux และ Melnikova, 2009a, B)
และเชอร์รี่และแอปริคอทน้ำผลไม้ (สงเคราะห์และเด Halleux, 2008b).
ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นว่า ละลายหายร้อยละของสมาธิและ
ประสิทธิภาพในแต่ละ cryoconcentration วงจรจากบลูเบอร์รี่สับปะรดและ
น้ำผลไม้ หลังจากรอบแรกค่าสูงของตัวถูกละลายหายถูกถึง
สำหรับทั้งน้ำผลไม้ (ตั้งแต่ 0.48 กก. และ 0.67 ของตัวถูกละลายต่อ 1 กิโลกรัมเริ่มต้น
ตัวละลายตามลำดับ) และหลังจากรอบ cryoconcentration สามถูก
ถึงค่าตั้งแต่ 0.73 และ 0.74 กก. / กก. ใกล้กับค่าที่ดีที่สุด
(0.73 กก. / กก.) ของการวิจัยก่อนหน้านี้ที่มีความเข้มข้นแช่แข็งแรงเหวี่ยง
ของการแก้ปัญหาน้ำตาลซูโครส (Petzold & Aguilera, 2013) การเพิ่มขึ้นของความก้าวหน้าของ
ร้อยละของสมาธิเป็นที่สังเกตในช่วงรอบทั้งน้ำผลไม้
ถึง 60% ใกล้เคียงกับมูลค่าของผู้เขียนกล่าวถึงและมี
การอ้างอิงที่คล้ายกันของความเข้มข้นเริ่มต้นสำหรับแต่ละรอบ (ดู
รูปที่. 5A-B) นอกจากนี้ยังมีค่าสูงถึงร้อยละของสมาธิ
(60% สำหรับทั้งน้ำผลไม้) เป็นหลักในการรายงานค่าของอัตราผลตอบแทน
(ประมาณ 50%) รายงานโดยนิล-Zavaleta et al, (2006) ใน
น้ำสับปะรดเข้มข้นแช่แข็งแรงเหวี่ยงและเป็นที่สำคัญในการ
ค่ามาตรฐาน 50% ของสมาธิในบล็อก cryoconcentration ธรรมดา
กระบวนการ (สงเคราะห์และเด Halleux 2009) ประสิทธิภาพในการเป็น
ผลในทางตรงกันข้ามในอัตราร้อยละของสมาธิเป็นที่สังเกตสำหรับทั้งน้ำผลไม้
ในลักษณะคล้ายกับการวิจัยก่อนหน้านี้ Petzold Aguilera และ
(2013) ผลกระทบนี้จะอธิบายได้ด้วยการเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นเริ่มต้น
ในแต่ละรอบการแสดงถึงความเข้มข้นที่สูงขึ้นของสารในสมาธิ
ที่มีความหนืดสูงขึ้นและความเข้มข้นของการกู้คืนที่
การแก้ปัญหาโดยทั่วไปขึ้นอยู่กับความหนืดของสมาธิในการที่
ทุกกระบวนการเข้มข้นแช่แข็ง (Welti- Chanes, Bermúdez, ValdezFragoso,
Mujica-ลาปาซและ Alzamora, 2004) ในฝั่งตรงข้ามกับผลของ
ความเข้มข้นของตัวถูกละลายที่ต่ำกว่าในการศึกษาในปัจจุบัน (ประสิทธิภาพของ 66% และ
59% ของรอบแรกจากบลูเบอร์รี่และสับปะรดสดน้ำผลไม้ตามลำดับ)
ก็เปรียบได้กับผลที่ได้รับจาก Luo et al, (2010) และ
Petzold Aguilera และ (2013) ได้อย่างมีประสิทธิภาพประมาณ 73% และยังมี
(จาก 4300 ppm ของของแข็ง) และ 55% (จาก 10% ของการแก้ปัญหาน้ำตาลซูโครส)