With few exceptions all foods lose

With few exceptions all foods lose quality and potential shelf life at some rate or
other following harvest slaughter or manufacture in a manner that is very
dependent on food type composition formulation (for manufactured foods),
packaging and storage conditions. Spoilage, or other changes that lead to loss of
shelf life, may occur at any of the many stages between the acquisition of raw
materials and the eventual consumption of a finished product.
The principal reactions that lead to spoilage, and that are consequently also the
Principal targets for effective preservation and control ,are well known, and
relatively few. They include some that are essentially physical, some that are
chemical. some that are enzymic and some that are microbiological (Huis in’t Veld,1996).
While most preservation techniques therefore aim to control all the forms of
spoilage that may occur, the overriding priority is always to minimize any growth
of micro-organisms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีข้อยกเว้นน้อย อาหารทั้งหมดสูญเสียคุณภาพและศักยภาพชีวิตชั้นบางอัตรา หรือต่อไปนี้อื่น ๆ เก็บฆ่า หรือผลิตในลักษณะที่เป็นมากขึ้นอยู่กับสูตรองค์ประกอบชนิดของอาหาร (สำหรับอาหารที่ผลิต),บรรจุภัณฑ์และการ เน่าเสีย หรืออื่น ๆ ที่นำไปสู่การสูญเสียอายุการเก็บรักษา อาจเกิดขึ้นที่ใด ๆ ของขั้นตอนต่าง ๆ ระหว่างการซื้อวัตถุดิบวัสดุและการใช้ที่สุดของผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป ปฏิกิริยาหลักที่นำไปสู่การเน่าเสีย และตัวจึงยัง การเป้าหมายหลักสำหรับการรักษามีประสิทธิภาพและควบคุม รู้จักกันดี และค่อนข้างน้อย มีบางส่วนที่อยู่ทางกายภาพเป็นหลัก บางอย่างสารเคมี บางที่มี enzymic และบางอย่างที่จุลินทรีย์ (Huis in't Veld, 1996) ในขณะที่เทคนิคการอนุรักษ์ส่วนใหญ่จึงมุ่งมั่นที่จะควบคุมในรูปแบบของเน่าเสียที่อาจเกิดขึ้น ความสำคัญทำเลที่เหมาะสมอยู่เสมอเพื่อ ลดการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีข้อยกเว้นบางอาหารทั้งหมดสูญเสียคุณภาพและอายุการเก็บรักษาที่อาจเกิดขึ้นในอัตราที่บางส่วนหรือ
อื่น ๆ ต่อไปนี้การฆ่าการเก็บเกี่ยวหรือการผลิตในลักษณะที่เป็นมาก
ขึ้นอยู่กับการกำหนดประเภทอาหารองค์ประกอบ (สำหรับอาหารที่ผลิต),
บรรจุภัณฑ์และสภาพการเก็บรักษา สิ่งมีชีวิตหรือการเปลี่ยนแปลงอื่น ๆ ที่นำไปสู่การสูญเสียของ
อายุการเก็บรักษาอาจเกิดขึ้นที่ใด ๆ ของหลายขั้นตอนระหว่างการซื้อกิจการของดิบ
วัสดุและการบริโภคในที่สุดผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป.
ปฏิกิริยาหลักที่นำไปสู่การเน่าเสียและที่มีจึงยัง
เป้าหมายหลักสำหรับการเก็บรักษาที่มีประสิทธิภาพและการควบคุมเป็นที่รู้จักกันดีและ
ค่อนข้างน้อย พวกเขารวมถึงบางอย่างที่เป็นทางกายภาพเป็นหลักบางอย่างที่เป็น
สารเคมี บางอย่างที่เป็นเอนไซม์และบางอย่างที่ทางจุลชีววิทยา (Huis in't Veld, 1996).
ขณะที่ส่วนใหญ่เทคนิคการเก็บรักษาจึงมุ่งมั่นที่จะควบคุมทุกรูปแบบของ
การเน่าเสียที่อาจเกิดขึ้นที่มีความสำคัญสำคัญอยู่เสมอเพื่อลดการเจริญเติบโตของใด ๆ
ของจุลินทรีย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีข้อยกเว้นบางอาหารสูญเสียคุณภาพและศักยภาพการเก็บรักษาที่เท่ากัน หรืออื่น ๆตามเก็บฆ่า หรือผลิตในลักษณะที่มีมากขึ้นอยู่กับการกำหนดองค์ประกอบของประเภทอาหาร ( ผลิตอาหาร )บรรจุภัณฑ์และสภาพการเก็บรักษา การเน่าเสีย หรืออื่น ๆ การเปลี่ยนแปลงที่นำไปสู่การสูญเสียของชีวิตชั้น อาจเกิดขึ้นในใด ๆของขั้นตอนมากมายระหว่างการซื้อวัตถุดิบวัสดุและการบริโภค ที่สุดของผลิตภัณฑ์ที่เสร็จแล้วครูใหญ่ ปฏิกิริยาที่นำไปสู่การเน่าเสียและอยู่จึงยังเป้าหมายหลักในการควบคุมและรักษาที่มีประสิทธิภาพ เป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดี และค่อนข้างน้อยครับ พวกเขารวมถึงบางส่วนที่เป็นหลักที่เป็นทางกายภาพเคมี บางอย่างที่มีระดับเอนไซม์ และบางส่วนที่เป็นทางจุลชีววิทยา ( บ้านในไม่เวลด์ , 1996 )ในขณะที่เทคนิคการเก็บรักษามากที่สุด ดังนั้นจุดมุ่งหมายเพื่อควบคุมทุกรูปแบบความเสียหายที่อาจเกิดขึ้น , เอาชนะความสำคัญอยู่เสมอเพื่อลดการเติบโตใด ๆของสิ่งมีชีวิตขนาดเล็ก