Food safety requires confirmation o

Food safety requires confirmation of the provenance and authenticity of a product. Nanobarcodes
incorporated into printing inks or coatings show excellent potential for the management of
product tracing and the authenticity of the packaged product (Han et al. 2001). Food quality
indicators have also been developed to provide visual indications to the consumer of when a
packaged foodstuff starts to deteriorate. Used for meat, a nanosilver layer is opaque light brown
initially, but if the meat starts to deteriorate, silver sulphide is formed and the layer becomes
transparent, indicating that the food may be unsafe to consume (FAO/WHO 2010). In addition,
spoilage can be revealed, for example, by an indicator that turns from transparent to blue,
informing the consumer that air has entered the modified atmosphere of the packaged materials.
For this type of application, nanotechnology-derived printable inks have been developed. An
oxygen-detecting ink containing light-sensitive (TiO2) nanoparticles detects only oxygen when
‘switched on’ with UV light (Park et al. 2007). Other conductive inks for ink jet printing based
on copper nanoparticles have also been developed (Park et al. 2007; FAO/WHO 2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความปลอดภัยของอาหารต้องยืนยันการ provenance และความถูกต้องของผลิตภัณฑ์ Nanobarcodesรูปหมึกพิมพ์หรือเคลือบแสดงศักยภาพยอดเยี่ยมสำหรับการจัดการติดตามสินค้าและความถูกต้องของผลิตภัณฑ์ที่บรรจุ (Han et al. 2001) คุณภาพอาหารนอกจากนี้ยังได้พัฒนาตัวบ่งชี้เพื่อบ่งชี้แสดงให้ผู้บริโภคเมื่อมีบรรจุอาหารเริ่มเสื่อมสภาพ ใช้สำหรับเนื้อ ชั้น nanosilver เป็นทึบแสงสีน้ำตาลแต่ถ้าเนื้อเริ่มถดถอย พันธุ์โซเดเงินจะเกิดขึ้น และกลายเป็นชั้นที่เริ่มต้นโปร่งใส แสดงว่า อาหารอาจไม่ปลอดภัยในการใช้ (FAO / 2010) นอกจากนี้เน่าเสียสามารถถูกเปิดเผย เช่น โดยตัวบ่งชี้ที่เปลี่ยนจากสีใสกับสีฟ้าบอกผู้บริโภคว่า อากาศปแล้วบรรยากาศปรับเปลี่ยนวัสดุบรรจุสำหรับชนิดของแอพลิเคชัน หมึกพิมพ์นาโนเทคโนโลยีที่ได้มีการพัฒนา มีออกซิเจนตรวจหาหมึกที่ประกอบด้วยไวต่อแสง (TiO2) เก็บกักออกซิเจนเท่าที่ตรวจพบเมื่อ'สลับบน' แสง UV (สวนร้อยเอ็ด al. 2007) หมึกอื่น ๆ ไฟฟ้าสำหรับอิงค์เจ็ทพิมพ์ตามในการเก็บกักทองแดงยังได้พัฒนา (สวนร้อยเอ็ด al. 2007 FAO / 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความปลอดภัยของอาหารต้องมีการยืนยันของรากและความถูกต้องของผลิตภัณฑ์ Nanobarcodes
รวมเข้าไปในหมึกพิมพ์หรือเคลือบแสดงศักยภาพที่ดีเยี่ยมสำหรับการจัดการของ
การติดตามของผลิตภัณฑ์และความถูกต้องของสินค้าที่บรรจุ (Han et al. 2001) คุณภาพของอาหาร
ตัวชี้วัดที่ยังได้รับการพัฒนาเพื่อให้ตัวชี้วัดที่ภาพเพื่อผู้บริโภคเมื่อ
อาหารแพคเกจเริ่มเสื่อมลง ใช้สำหรับเนื้อชั้น NanoSilver มีสีน้ำตาลอ่อนสีขาวขุ่น
แรก แต่ถ้าเนื้อจะเริ่มเสื่อมลง, ซัลไฟด์เงินมีรูปแบบและชั้นกลายเป็น
โปร่งใสแสดงให้เห็นว่าอาหารที่อาจไม่ปลอดภัยต่อการบริโภค (FAO / WHO 2010) นอกจากนี้ยังมี
การเน่าเสียสามารถเปิดเผยได้เช่นโดยตัวบ่งชี้ที่จะเปลี่ยนจากสีฟ้าโปร่งใส,
ผู้บริโภคแจ้งว่าอากาศได้เข้าปรับสภาพบรรยากาศของวัสดุบรรจุ.
สำหรับประเภทของโปรแกรมนี้นาโนเทคโนโลยีที่ได้จากหมึกพิมพ์ได้รับการพัฒนา .
ออกซิเจนการตรวจสอบหมึกที่มีความไวต่อแสง (TiO2) ตรวจพบอนุภาคนาโนออกซิเจนเฉพาะเมื่อ
'เปิด' กับแสงยูวี (สวน et al. 2007) หมึกนำไฟฟ้าอื่น ๆ สำหรับการพิมพ์อิงค์เจ็ทที่ใช้
ในอนุภาคนาโนทองแดงยังได้รับการพัฒนา (สวน et al, 2007;. FAO / WHO 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความปลอดภัยของอาหารต้องมีการยืนยันของรากและความถูกต้องของผลิตภัณฑ์ nanobarcodes
รวมอยู่ในหมึกพิมพ์หรือเคลือบแสดงศักยภาพที่ดีเยี่ยมสำหรับการจัดการ
ผลิตภัณฑ์ ติดตามและตรวจสอบความถูกต้องของการบรรจุผลิตภัณฑ์ ( Han et al . 2001 ) ตัวชี้วัดคุณภาพ
อาหารได้รับการพัฒนาเพื่อให้สังเกตภาพเพื่อผู้บริโภคเมื่อ
อาหารบรรจุเริ่มเสื่อมสภาพ ใช้ เนื้อเป็นนาโนซิลเวอร์เป็นชั้นทึบสีชา
ในตอนแรก แต่ถ้าเนื้อเริ่มเสื่อม ซัลไฟด์เงินเกิดขึ้น และชั้นกลายเป็น
โปร่งใส บ่งชี้ว่า อาหารอาจจะไม่ปลอดภัยที่จะใช้ ( FAO / WHO 2010 ) นอกจากนี้
ของเสียจะถูกเปิดเผย เช่น เป็นตัวบ่งชี้ว่า จะเปลี่ยนจากใสสีฟ้า
แจ้งผู้บริโภคว่าอากาศได้เข้าบรรยากาศดัดแปลงของแพคเกจวัสดุ .
สำหรับประเภทของโปรแกรมนี้สามารถพิมพ์หมึกนาโนเทคโนโลยีที่ได้รับการพัฒนา เป็นหมึกที่มีการ light-sensitive
ออกซิเจน ( TiO2 ) อนุภาคนาโนจะตรวจจับเฉพาะออกซิเจนเมื่อ
'switched ' กับแสงยูวี ( ปาร์ค et al . 2007 ) หมึกพิมพ์หมึกพิมพ์จากสื่ออื่น ๆสำหรับ
บนอนุภาคทองแดงได้รับการพัฒนา ( ปาร์ค et al . 2007 ; FAO / WHO 2010 )