- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
on individuals or the family will b
on individuals or the family will be negative and place them at risk.
Psychosocial interventions Using a framework informed by the World Health Orga- nization Mental Health Emergencies, mental health interventions in emergency care should acknowledge that social interventions can have secondary mental health effects, and that mental health interventions can have social effects – as the term ‘psychosocial’ suggests. World Health Organization (2003) guidelines describe ‘social interventions’ as actions that primarily aim to have posi- tive social effects, and ‘mental health interventions’ as interventions that primarily aim to have positive mental health effects. Preparation by nurses in settings where asylum seekers are likely to present should involve: (i) development of a system of coordination with a specific focal person responsible for linking the nurse to the person seeking help; (ii) design of detailed plans to prepare for adequate social and mental health responses; and (iii) education and training of relevant personnel in indicated social and psychological interventions. This should include assessment and planning for the local context (i.e. cultural beliefs, setting, history and nature of mental health problems, family perceptions of distress and illness, ways of coping, resources within com- munity network, etc.). It should also include quantitative assessment of disability and/or daily functioning, as well as qualitative and psychosocial dimensions. If initial assessments uncover a broad range of needs that are unlikely to be met, nursing assessment reports should specify urgency of needs, local community resources, and potential external resources.
Collaborative interventions need to involve consulta- tion with and engagement between the TPV holder, her/his family and friendship network, migration lawyer and/or agent, mental health workers, nongovernment organizations, and trusted community supporters. This is because a multitude of individuals and agencies who demonstrate innovative ways of operating in a synchro- nized fashion will prevent wastage of valuable resources and help bring health benefit to the asylum seeker and her/his family. At the same time, networking and information gather- ing by the emergency nurse are fundamental to the deliv- ery of clinically relevant, integrated emergency services. This will help emergency nurses learn from TPV holders – about the way in which their cultural beliefs guide and inform their communication of health problems. Described as the ‘explanatory model of health care’ (Kleinman & Seeman 2000), this will involve exploration of the way symptoms are presented, the way stressors are perceived and when, how, and why help is sought and evaluated. This process links the mental health experi- ences of asylum seekers to mental health professional interpretation of these and is consistent with Australia’s National Mental Health Plan 2003–2008 (Australian Health Ministers 2003).
Managing the acute phase of self-harm or suicide attempt Data gathering of symptoms of distress must be in part- nership with significant others and, in what is described here as the ‘acute emergency phase’ characterized by (for example) self-harm, soft tissue injury, and self-poisoning, the crude morbidity rate is elevated and the risk of death or harm to others is extreme. This period can be followed by a ‘reconsolidation phase’ when the acute crisis has passed and fundamental needs are again at a level com- parable to that prior to the emergency. Some valuable early mental health interventions for nurses to employ may include the establishment and maintaining contact with the interpreter and the emer- gency mental health worker to manage the urgent psychi- atric crises (i.e. dangerousness to self or others, severe depression, agitation). If an individual has any pre- existing mental illness, the sudden discontinuation of medication should be avoided. Acute interventions may be best managed without medication by following the principles of ‘mental health first aid’. This process involves preserving life where a person may be a danger to themselves and/or others, preventing major or permanent damage to a person’s emotional health and well-being, and preventing deteri- oration and promote recovery. The clinical skills that are necessary to apply these principles include listening with- out interruption, speaking in a measured way without providing too much information for interpreter to trans- late, conveying compassion, assessing physical and safety needs, ensuring basic physical and spiritual needs are met, not forcing – rather gently encouraging talking, pro- viding or mobilizing company from significant trusted others (especially a volunteer community supporter, a community health worker), encouraging but not forcing social support, and protecting from further harm. Speaking in a calm voice identifying what the nurse can do can help asylum seekers better understand the role of the nurse. It may be useful to use words such as, ‘I am not here to hurt you. I am here to understand you, to listen to your story and see what I can do, with others, to help you’. It may also be useful for nurses to self-question how they are presenting themselves at this time by asking: ‘Am I in immediate danger?’ ‘Is the person in any imme- diate danger?’ ‘Is anyone else in immediate danger – especially children or other vulnerable people?’ ‘Am I able to safely remove a third person from danger?’ ‘Am I able to safely communicate with this person in her/his preferred language?’ Some valuable early social interventions may include establishing and distributing a flow of written and verbal information to asylum seekers (using an interpreter) on the application or visa appeal process, efforts to establish physical safety of self and family (if in a family situation), and efforts being made by each organization/individual to help and support asylum seekers. Information should be as simple as possible and in a language most familiar to the individual and the family (understandable to a local 12-year-old child, for example) and empathic
(showing understanding of the situation of the family member). SUMMARY The provision of adequate resources in the form of the delivery of clinically relevant integrated emergency men- tal health support services is fundamental to prevent risk to applicants for refugee status. Continuity and integra- tion of mental health care is best achieved by bridging discrete elements in the asylum seeker journey of prepar- ing for visa appeals and rejections. This is in the context of different episodes in time, interventions by different providers, and fluctuations in mental distress. A whole-of-service, regional and interdisciplinary approach is required that brings together a range of sec- tors and individuals working within them the impact upon the mental health of asylum seekers. By using a team approach that integrates non-intrusive emotional support and personal safety, nurses can help build resilience and promote positive mental health for asylum seekers at risk of self-harm.
Psychosocial interventions Using a framework informed by the World Health Orga- nization Mental Health Emergencies, mental health interventions in emergency care should acknowledge that social interventions can have secondary mental health effects, and that mental health interventions can have social effects – as the term ‘psychosocial’ suggests. World Health Organization (2003) guidelines describe ‘social interventions’ as actions that primarily aim to have posi- tive social effects, and ‘mental health interventions’ as interventions that primarily aim to have positive mental health effects. Preparation by nurses in settings where asylum seekers are likely to present should involve: (i) development of a system of coordination with a specific focal person responsible for linking the nurse to the person seeking help; (ii) design of detailed plans to prepare for adequate social and mental health responses; and (iii) education and training of relevant personnel in indicated social and psychological interventions. This should include assessment and planning for the local context (i.e. cultural beliefs, setting, history and nature of mental health problems, family perceptions of distress and illness, ways of coping, resources within com- munity network, etc.). It should also include quantitative assessment of disability and/or daily functioning, as well as qualitative and psychosocial dimensions. If initial assessments uncover a broad range of needs that are unlikely to be met, nursing assessment reports should specify urgency of needs, local community resources, and potential external resources.
Collaborative interventions need to involve consulta- tion with and engagement between the TPV holder, her/his family and friendship network, migration lawyer and/or agent, mental health workers, nongovernment organizations, and trusted community supporters. This is because a multitude of individuals and agencies who demonstrate innovative ways of operating in a synchro- nized fashion will prevent wastage of valuable resources and help bring health benefit to the asylum seeker and her/his family. At the same time, networking and information gather- ing by the emergency nurse are fundamental to the deliv- ery of clinically relevant, integrated emergency services. This will help emergency nurses learn from TPV holders – about the way in which their cultural beliefs guide and inform their communication of health problems. Described as the ‘explanatory model of health care’ (Kleinman & Seeman 2000), this will involve exploration of the way symptoms are presented, the way stressors are perceived and when, how, and why help is sought and evaluated. This process links the mental health experi- ences of asylum seekers to mental health professional interpretation of these and is consistent with Australia’s National Mental Health Plan 2003–2008 (Australian Health Ministers 2003).
Managing the acute phase of self-harm or suicide attempt Data gathering of symptoms of distress must be in part- nership with significant others and, in what is described here as the ‘acute emergency phase’ characterized by (for example) self-harm, soft tissue injury, and self-poisoning, the crude morbidity rate is elevated and the risk of death or harm to others is extreme. This period can be followed by a ‘reconsolidation phase’ when the acute crisis has passed and fundamental needs are again at a level com- parable to that prior to the emergency. Some valuable early mental health interventions for nurses to employ may include the establishment and maintaining contact with the interpreter and the emer- gency mental health worker to manage the urgent psychi- atric crises (i.e. dangerousness to self or others, severe depression, agitation). If an individual has any pre- existing mental illness, the sudden discontinuation of medication should be avoided. Acute interventions may be best managed without medication by following the principles of ‘mental health first aid’. This process involves preserving life where a person may be a danger to themselves and/or others, preventing major or permanent damage to a person’s emotional health and well-being, and preventing deteri- oration and promote recovery. The clinical skills that are necessary to apply these principles include listening with- out interruption, speaking in a measured way without providing too much information for interpreter to trans- late, conveying compassion, assessing physical and safety needs, ensuring basic physical and spiritual needs are met, not forcing – rather gently encouraging talking, pro- viding or mobilizing company from significant trusted others (especially a volunteer community supporter, a community health worker), encouraging but not forcing social support, and protecting from further harm. Speaking in a calm voice identifying what the nurse can do can help asylum seekers better understand the role of the nurse. It may be useful to use words such as, ‘I am not here to hurt you. I am here to understand you, to listen to your story and see what I can do, with others, to help you’. It may also be useful for nurses to self-question how they are presenting themselves at this time by asking: ‘Am I in immediate danger?’ ‘Is the person in any imme- diate danger?’ ‘Is anyone else in immediate danger – especially children or other vulnerable people?’ ‘Am I able to safely remove a third person from danger?’ ‘Am I able to safely communicate with this person in her/his preferred language?’ Some valuable early social interventions may include establishing and distributing a flow of written and verbal information to asylum seekers (using an interpreter) on the application or visa appeal process, efforts to establish physical safety of self and family (if in a family situation), and efforts being made by each organization/individual to help and support asylum seekers. Information should be as simple as possible and in a language most familiar to the individual and the family (understandable to a local 12-year-old child, for example) and empathic
(showing understanding of the situation of the family member). SUMMARY The provision of adequate resources in the form of the delivery of clinically relevant integrated emergency men- tal health support services is fundamental to prevent risk to applicants for refugee status. Continuity and integra- tion of mental health care is best achieved by bridging discrete elements in the asylum seeker journey of prepar- ing for visa appeals and rejections. This is in the context of different episodes in time, interventions by different providers, and fluctuations in mental distress. A whole-of-service, regional and interdisciplinary approach is required that brings together a range of sec- tors and individuals working within them the impact upon the mental health of asylum seekers. By using a team approach that integrates non-intrusive emotional support and personal safety, nurses can help build resilience and promote positive mental health for asylum seekers at risk of self-harm.
0/5000
บุคคลหรือครอบครัวจะเป็นค่าลบ และทำให้เสี่ยงแทรกแซง psychosocial โดยใช้กรอบงานทราบ โดยโลกสุขภาพ Orga - nization ฉุกเฉินสุขภาพจิต งานสุขภาพจิตในการดูแลฉุกเฉินควรยอมรับว่า มาตรการทางสังคมจะมีผลสุขภาพจิตรอง และงานวิจัยสุขภาพจิตสามารถมีผลกระทบทางสังคม – เป็นคำ 'psychosocial' แนะนำ องค์การอนามัยโลก (2003) คำแนะนำอธิบาย 'แทรกแซงสังคม' เป็นการดำเนินการที่มุ่งเน้นเป็นหลัก มีลักษณะสังคม posi tive และ 'งานวิจัยสุขภาพจิต' เป็นมาตราที่เป็นหลักมีผลบวกสุขภาพจิต โดยพยาบาลในการตั้งค่าที่ลี้ภัยมีแนวโน้มที่จะนำเสนอควรเกี่ยวข้องกับ: (i) พัฒนาระบบประสานงานกับ specific โฟกัสคนชอบพยาบาลเชื่อมโยงผู้แสวงหาความช่วยเหลือ (ii) ออกแบบแผนรายละเอียดเพื่อเตรียมสำหรับการตอบสนองเพียงพอสุขภาพสังคม และจิตใจ และ (iii) ศึกษาและฝึกอบรมบุคลากรที่เกี่ยวข้องในการแทรกแซงทางสังคม และทางจิตวิทยาระบุ นี้ควรมีการประเมินและวางแผนสำหรับบริบทท้องถิ่น (เช่นวัฒนธรรมความเชื่อ ตั้งค่า ประวัติศาสตร์ และธรรมชาติของปัญหาสุขภาพจิต แนวครอบครัวของทุกข์และการเจ็บป่วย วิธีรับมือ ทรัพยากรภายในเครือข่าย com munity ฯลฯ) จึงควรรวมประเมินเชิงปริมาณของความพิการ หรือทำงานประจำวัน เป็น psychosocial และเชิงคุณภาพด้วย ถ้าประเมินเริ่มต้นค้นพบหลากหลายความต้องการที่ไม่น่าจะเป็นไปตาม พยาบาลประเมินรายงานควรระบุความเร่งด่วนของความต้องการ แหล่งทรัพยากรของชุมชนท้องถิ่น และทรัพยากรมีศักยภาพภายนอกงานวิจัยร่วมกันต้อง consulta สเตรชันด้วยและความผูกพันระหว่างยึด TPV, her/his ครอบครัว และเครือข่ายมิตรภาพ โยกย้ายทนาย หรือตัวแทน ผู้ปฏิบัติงานสุขภาพจิต nongovernment องค์กร และสนับสนุนชุมชนเชื่อถือ ทั้งนี้เนื่องจากความหลากหลายของบุคคลและหน่วยงานที่แสดงให้เห็นถึงนวัตกรรมวิธีการปฏิบัติใน synchro nized จะป้องกันการสูญเสียทรัพยากรที่มีคุณค่า และช่วย benefit สุขภาพให้ผู้แสวงหาที่ลี้ภัยและครอบครัว her/his ในขณะเดียวกัน ระบบเครือข่าย และข้อมูล รวบรวมกำลัง โดยพยาบาลฉุกเฉินมีพื้นฐาน ery deliv บริการฉุกเฉินที่เกี่ยวข้องทางคลินิก รวม ซึ่งจะช่วยให้เรียนพยาบาลฉุกเฉินจาก TPV ใส่ – เกี่ยวกับวิธีที่แนะนำ และแจ้งการสื่อสารปัญหาสุขภาพความเชื่อทางวัฒนธรรมของพวกเขา อธิบายว่า 'อธิบายรูปแบบของการดูแลสุขภาพ' (Kleinman และ Seeman 2000), นี้จะเกี่ยวข้องกับการสำรวจของทางแสดงอาการ ลดทางจะมองเห็นและ เมื่อ วิธี และทำไมช่วยค้นหา และประเมิน กระบวนการนี้เชื่อมโยง experi-ences สุขภาพจิตของผู้ขอลี้ภัยกับสุขภาพจิตล่ามมืออาชีพเหล่านี้ และสอดคล้องกับของออสเตรเลียชาติจิตสุขภาพแผน 2003 – 2008 (ออสเตรเลียสุขภาพรัฐมนตรี 2003)การจัดการระยะเฉียบพลันของทำร้ายตนเอง หรือฆ่าตัวตายพยายามรวบรวมอาการของทุกข์ต้องอยู่ในส่วน nership กับ significant ข้อมูลอื่น ๆ และ คืออะไรอธิบายนี่ 'เฉียบพลันฉุกเฉินเฟส' โดยการบาดเจ็บของเนื้อเยื่อ (ตัวอย่าง) ทำร้ายตนเอง นุ่ม และพิษของตนเอง อัตรา morbidity ดิบเป็นการยกระดับและการเสี่ยงตาย หรือทำร้ายผู้อื่นไม่มาก รอบระยะเวลานี้สามารถตาม ด้วย 'reconsolidation เฟส' เมื่อผ่านวิกฤตเฉียบพลัน และความต้องการพื้นฐานอีกครั้งระดับ com-นิทานคติสอนใจที่ก่อนที่ฉุกเฉิน งานสุขภาพจิตก่อนบางมีคุณค่าสำหรับพยาบาลจ้างอาจรวมถึงการจัดตั้งและรักษาผู้ติดต่อ มีตัวแปลและผู้ปฏิบัติงานสุขภาพจิต emer gency จัดการ psychi ด่วน - atric วิกฤต (เช่น dangerousness เพื่อตนเองหรือผู้อื่น ภาวะซึมเศร้ารุนแรง อาการกังวลต่อ) ถ้าบุคคลโรคจิตที่มีอยู่ใด ๆ ก่อน discontinuation ฉับพลันของยาควรหลีกเลี่ยง มาตรการเฉียบพลันอาจส่วนจัดการโดยไม่ใช้ยาตามหลักของ 'ความช่วยเหลือ first สุขภาพจิต' กระบวนการนี้เกี่ยวข้องกับการรักษาชีวิตซึ่งบุคคลอาจเป็นอันตรายกับตัวเองหรือผู้อื่น ป้องกันความเสียหายหลัก หรือถาวรเพื่อสุขภาพทางอารมณ์ของบุคคล และป้องกัน deteri oration และส่งเสริมการกู้คืน ทักษะทางคลินิกซึ่งจำเป็นต้องใช้หลักการเหล่านี้รวมฟังหยุดชะงักกับออก การพูดในทางวัดไม่ให้มากเกินไปข้อมูลสำหรับล่ามกับทรานส์-สาย ส่งอก ประเมินทางกายภาพและความปลอดภัย มั่นใจพื้นฐานทางกายภาพ และจิตวิญญาณความ ตรง ไม่บังคับ – แทนที่จะค่อย ๆ ส่งเสริมการพูดคุย โป - viding หรือบริษัท significant ฟเวอร์เชื่อผู้อื่น (โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับชุมชนอาสาสมัครผู้สนับสนุนผู้ปฏิบัติงานสุขภาพชุมชน), ส่งเสริม แต่ไม่บังคับให้การสนับสนุนทางสังคม และปกป้องจากอันตรายไป พูดในเสียงเงียบสงบสิ่งที่พยาบาลสามารถทำการระบุสามารถช่วยลี้ภัยเข้าใจบทบาทของพยาบาล อาจมีประโยชน์ในการใช้คำเช่น, ' ฉันไม่ได้นี่จะทำร้ายคุณได้ ฉันอยู่ที่นี่เพื่อคุณ ไปฟังเรื่องราวของคุณ และดูฉันทำอย่างไร กับผู้อื่น จะช่วยให้คุณทำความเข้าใจ ' นอกจากนี้ยังอาจมีประโยชน์สำหรับพยาบาลที่ตนเองสอบถามวิธีจะแนะนำตัวเองในขณะนี้ โดยถาม: 'ฉันตกอยู่ในอันตรายทันที ' 'เป็นบุคคลใด ๆ imme - diate อันตราย' 'เป็นคนอื่นในทันทีอันตราย – โดยเฉพาะเด็กหรือคนอื่นเสี่ยง' 'ฉันสามารถเอาผู้อื่นจากอันตรายได้อย่างปลอดภัยหรือไม่' 'ฉันสามารถสื่อสารกับบุคคลนี้ในภาษา her/his ปลอดภัย' แทรกแซงสังคมช่วงบางดีอาจรวมถึงสร้าง และกระจาย flow ของข้อมูลเป็นลายลักษณ์อักษร และด้วยวาจาการลี้ภัย (ใช้การล่าม) ในแอพลิเคชันหรือวีซ่าดำเนินการอุทธรณ์ ความพยายามในการสร้างความปลอดภัยทางกายภาพของตนเองและครอบครัว (ถ้าในสถานการณ์ครอบครัว), และความพยายามที่จะทำ โดยแต่ละองค์กร/บุคคลเพื่อช่วยเหลือผู้ขอลี้ภัย และ ข้อมูลควรจะง่าย ที่สุด และเป็นภาษาที่คุ้นเคยมากที่สุดกับบุคคลและครอบครัว (ที่เข้าใจไปภายใน 12 ปีเด็ก ตัวอย่าง) และ empathic(แสดงความเข้าใจสถานการณ์ของสมาชิกครอบครัว) สรุปจัดหาทรัพยากรที่เพียงพอในแบบฟอร์มการจัดส่งบริการทางคลินิกที่เกี่ยวข้องรวมฉุกเฉินชายทัลสุขภาพสนับสนุนเป็นพื้นฐานเพื่อป้องกันความเสี่ยงกับผู้สมัครในสถานะผู้ลี้ภัย ความต่อเนื่องและ integra สเตรชันของสุขภาพจิตเป็นส่วนทำได้ โดยเชื่อมโยงองค์ประกอบที่ไม่ต่อเนื่องในการเดินทางผู้แสวงหาลี้ภัยของ prepar ที่กำลังอุทธรณ์วีซ่าและปฏิเสธ อยู่ในบริบทของตอนอื่นในเวลา การแทรกแซง โดยผู้ให้บริการที่แตกต่างกัน และ fluctuations ในความทุกข์ทางจิตใจ มีทั้งการให้บริการ ภูมิภาค และอาศัยวิธีจำเป็นที่รวมวินาที tors และบุคคลที่ทำงานอยู่ภายในผลกระทบเมื่อสุขภาพจิตของผู้ขอลี้ภัย โดยใช้วิธีการกลุ่มคนที่รวมการสนับสนุนทางอารมณ์ไม่รำคาญและความปลอดภัยส่วนบุคคล พยาบาลสามารถช่วยสร้างความยืดหยุ่น และการส่งเสริมสุขภาพจิตบวกสำหรับลี้ภัยเสี่ยงเป็นอันตรายต่อตนเอง
การแปล กรุณารอสักครู่..
on individuals or the family will be negative and place them at risk.
Psychosocial interventions Using a framework informed by the World Health Orga- nization Mental Health Emergencies, mental health interventions in emergency care should acknowledge that social interventions can have secondary mental health effects, and that mental health interventions can have social effects – as the term ‘psychosocial’ suggests. World Health Organization (2003) guidelines describe ‘social interventions’ as actions that primarily aim to have posi- tive social effects, and ‘mental health interventions’ as interventions that primarily aim to have positive mental health effects. Preparation by nurses in settings where asylum seekers are likely to present should involve: (i) development of a system of coordination with a specific focal person responsible for linking the nurse to the person seeking help; (ii) design of detailed plans to prepare for adequate social and mental health responses; and (iii) education and training of relevant personnel in indicated social and psychological interventions. This should include assessment and planning for the local context (i.e. cultural beliefs, setting, history and nature of mental health problems, family perceptions of distress and illness, ways of coping, resources within com- munity network, etc.). It should also include quantitative assessment of disability and/or daily functioning, as well as qualitative and psychosocial dimensions. If initial assessments uncover a broad range of needs that are unlikely to be met, nursing assessment reports should specify urgency of needs, local community resources, and potential external resources.
Collaborative interventions need to involve consulta- tion with and engagement between the TPV holder, her/his family and friendship network, migration lawyer and/or agent, mental health workers, nongovernment organizations, and trusted community supporters. This is because a multitude of individuals and agencies who demonstrate innovative ways of operating in a synchro- nized fashion will prevent wastage of valuable resources and help bring health benefit to the asylum seeker and her/his family. At the same time, networking and information gather- ing by the emergency nurse are fundamental to the deliv- ery of clinically relevant, integrated emergency services. This will help emergency nurses learn from TPV holders – about the way in which their cultural beliefs guide and inform their communication of health problems. Described as the ‘explanatory model of health care’ (Kleinman & Seeman 2000), this will involve exploration of the way symptoms are presented, the way stressors are perceived and when, how, and why help is sought and evaluated. This process links the mental health experi- ences of asylum seekers to mental health professional interpretation of these and is consistent with Australia’s National Mental Health Plan 2003–2008 (Australian Health Ministers 2003).
Managing the acute phase of self-harm or suicide attempt Data gathering of symptoms of distress must be in part- nership with significant others and, in what is described here as the ‘acute emergency phase’ characterized by (for example) self-harm, soft tissue injury, and self-poisoning, the crude morbidity rate is elevated and the risk of death or harm to others is extreme. This period can be followed by a ‘reconsolidation phase’ when the acute crisis has passed and fundamental needs are again at a level com- parable to that prior to the emergency. Some valuable early mental health interventions for nurses to employ may include the establishment and maintaining contact with the interpreter and the emer- gency mental health worker to manage the urgent psychi- atric crises (i.e. dangerousness to self or others, severe depression, agitation). If an individual has any pre- existing mental illness, the sudden discontinuation of medication should be avoided. Acute interventions may be best managed without medication by following the principles of ‘mental health first aid’. This process involves preserving life where a person may be a danger to themselves and/or others, preventing major or permanent damage to a person’s emotional health and well-being, and preventing deteri- oration and promote recovery. The clinical skills that are necessary to apply these principles include listening with- out interruption, speaking in a measured way without providing too much information for interpreter to trans- late, conveying compassion, assessing physical and safety needs, ensuring basic physical and spiritual needs are met, not forcing – rather gently encouraging talking, pro- viding or mobilizing company from significant trusted others (especially a volunteer community supporter, a community health worker), encouraging but not forcing social support, and protecting from further harm. Speaking in a calm voice identifying what the nurse can do can help asylum seekers better understand the role of the nurse. It may be useful to use words such as, ‘I am not here to hurt you. I am here to understand you, to listen to your story and see what I can do, with others, to help you’. It may also be useful for nurses to self-question how they are presenting themselves at this time by asking: ‘Am I in immediate danger?’ ‘Is the person in any imme- diate danger?’ ‘Is anyone else in immediate danger – especially children or other vulnerable people?’ ‘Am I able to safely remove a third person from danger?’ ‘Am I able to safely communicate with this person in her/his preferred language?’ Some valuable early social interventions may include establishing and distributing a flow of written and verbal information to asylum seekers (using an interpreter) on the application or visa appeal process, efforts to establish physical safety of self and family (if in a family situation), and efforts being made by each organization/individual to help and support asylum seekers. Information should be as simple as possible and in a language most familiar to the individual and the family (understandable to a local 12-year-old child, for example) and empathic
(showing understanding of the situation of the family member). SUMMARY The provision of adequate resources in the form of the delivery of clinically relevant integrated emergency men- tal health support services is fundamental to prevent risk to applicants for refugee status. Continuity and integra- tion of mental health care is best achieved by bridging discrete elements in the asylum seeker journey of prepar- ing for visa appeals and rejections. This is in the context of different episodes in time, interventions by different providers, and fluctuations in mental distress. A whole-of-service, regional and interdisciplinary approach is required that brings together a range of sec- tors and individuals working within them the impact upon the mental health of asylum seekers. By using a team approach that integrates non-intrusive emotional support and personal safety, nurses can help build resilience and promote positive mental health for asylum seekers at risk of self-harm.
Psychosocial interventions Using a framework informed by the World Health Orga- nization Mental Health Emergencies, mental health interventions in emergency care should acknowledge that social interventions can have secondary mental health effects, and that mental health interventions can have social effects – as the term ‘psychosocial’ suggests. World Health Organization (2003) guidelines describe ‘social interventions’ as actions that primarily aim to have posi- tive social effects, and ‘mental health interventions’ as interventions that primarily aim to have positive mental health effects. Preparation by nurses in settings where asylum seekers are likely to present should involve: (i) development of a system of coordination with a specific focal person responsible for linking the nurse to the person seeking help; (ii) design of detailed plans to prepare for adequate social and mental health responses; and (iii) education and training of relevant personnel in indicated social and psychological interventions. This should include assessment and planning for the local context (i.e. cultural beliefs, setting, history and nature of mental health problems, family perceptions of distress and illness, ways of coping, resources within com- munity network, etc.). It should also include quantitative assessment of disability and/or daily functioning, as well as qualitative and psychosocial dimensions. If initial assessments uncover a broad range of needs that are unlikely to be met, nursing assessment reports should specify urgency of needs, local community resources, and potential external resources.
Collaborative interventions need to involve consulta- tion with and engagement between the TPV holder, her/his family and friendship network, migration lawyer and/or agent, mental health workers, nongovernment organizations, and trusted community supporters. This is because a multitude of individuals and agencies who demonstrate innovative ways of operating in a synchro- nized fashion will prevent wastage of valuable resources and help bring health benefit to the asylum seeker and her/his family. At the same time, networking and information gather- ing by the emergency nurse are fundamental to the deliv- ery of clinically relevant, integrated emergency services. This will help emergency nurses learn from TPV holders – about the way in which their cultural beliefs guide and inform their communication of health problems. Described as the ‘explanatory model of health care’ (Kleinman & Seeman 2000), this will involve exploration of the way symptoms are presented, the way stressors are perceived and when, how, and why help is sought and evaluated. This process links the mental health experi- ences of asylum seekers to mental health professional interpretation of these and is consistent with Australia’s National Mental Health Plan 2003–2008 (Australian Health Ministers 2003).
Managing the acute phase of self-harm or suicide attempt Data gathering of symptoms of distress must be in part- nership with significant others and, in what is described here as the ‘acute emergency phase’ characterized by (for example) self-harm, soft tissue injury, and self-poisoning, the crude morbidity rate is elevated and the risk of death or harm to others is extreme. This period can be followed by a ‘reconsolidation phase’ when the acute crisis has passed and fundamental needs are again at a level com- parable to that prior to the emergency. Some valuable early mental health interventions for nurses to employ may include the establishment and maintaining contact with the interpreter and the emer- gency mental health worker to manage the urgent psychi- atric crises (i.e. dangerousness to self or others, severe depression, agitation). If an individual has any pre- existing mental illness, the sudden discontinuation of medication should be avoided. Acute interventions may be best managed without medication by following the principles of ‘mental health first aid’. This process involves preserving life where a person may be a danger to themselves and/or others, preventing major or permanent damage to a person’s emotional health and well-being, and preventing deteri- oration and promote recovery. The clinical skills that are necessary to apply these principles include listening with- out interruption, speaking in a measured way without providing too much information for interpreter to trans- late, conveying compassion, assessing physical and safety needs, ensuring basic physical and spiritual needs are met, not forcing – rather gently encouraging talking, pro- viding or mobilizing company from significant trusted others (especially a volunteer community supporter, a community health worker), encouraging but not forcing social support, and protecting from further harm. Speaking in a calm voice identifying what the nurse can do can help asylum seekers better understand the role of the nurse. It may be useful to use words such as, ‘I am not here to hurt you. I am here to understand you, to listen to your story and see what I can do, with others, to help you’. It may also be useful for nurses to self-question how they are presenting themselves at this time by asking: ‘Am I in immediate danger?’ ‘Is the person in any imme- diate danger?’ ‘Is anyone else in immediate danger – especially children or other vulnerable people?’ ‘Am I able to safely remove a third person from danger?’ ‘Am I able to safely communicate with this person in her/his preferred language?’ Some valuable early social interventions may include establishing and distributing a flow of written and verbal information to asylum seekers (using an interpreter) on the application or visa appeal process, efforts to establish physical safety of self and family (if in a family situation), and efforts being made by each organization/individual to help and support asylum seekers. Information should be as simple as possible and in a language most familiar to the individual and the family (understandable to a local 12-year-old child, for example) and empathic
(showing understanding of the situation of the family member). SUMMARY The provision of adequate resources in the form of the delivery of clinically relevant integrated emergency men- tal health support services is fundamental to prevent risk to applicants for refugee status. Continuity and integra- tion of mental health care is best achieved by bridging discrete elements in the asylum seeker journey of prepar- ing for visa appeals and rejections. This is in the context of different episodes in time, interventions by different providers, and fluctuations in mental distress. A whole-of-service, regional and interdisciplinary approach is required that brings together a range of sec- tors and individuals working within them the impact upon the mental health of asylum seekers. By using a team approach that integrates non-intrusive emotional support and personal safety, nurses can help build resilience and promote positive mental health for asylum seekers at risk of self-harm.
การแปล กรุณารอสักครู่..
เกี่ยวกับบุคคลหรือครอบครัวจะถูกลบและสถานที่ที่พวกเขาอยู่ในความเสี่ยง มาตรการด้านการใช้กรอบ
แจ้งด้วยหรือ - อนามัยโลก nization สุขภาพจิตปัญหาสุขภาพจิตในภาวะฉุกเฉิน การดูแลฉุกเฉินควรยอมรับการแทรกแซงทางสังคม สามารถ มี ผล สุขภาพจิตมัธยมศึกษาและการแทรกแซงทางสังคมและสุขภาพจิต สามารถ มี ผล เป็นคำว่า ' จิต ' ชี้ให้เห็น องค์กรอนามัยโลก ( 2003 ) แนวทางการอธิบาย ' แทรกแซง ' สังคม การกระทำที่เป็นหลักจุดมุ่งหมายที่จะมี posi - ผลกระทบทางสังคม tive และ ' สุขภาพจิต ' เป็นการแทรกแซงการแทรกแซงที่เป็นหลักจุดมุ่งหมายที่จะมีผลกระทบต่อสุขภาพจิตเป็นบวกการเตรียมพยาบาลในการตั้งค่าที่ลี้ภัยมักปัจจุบันควรเกี่ยวข้องกับ : ( ฉัน ) การพัฒนาระบบประสานงานกับกาจึงโฟกัส C ผู้รับผิดชอบเชื่อมโยง พยาบาลคนที่แสวงหาความช่วยเหลือ ; ( 2 ) การออกแบบแผนรายละเอียดเพื่อเตรียมให้เพียงพอ และการตอบสนองทางสังคม สุขภาพจิตและ ( 3 ) การศึกษาและการฝึกอบรมบุคลากรที่เกี่ยวข้องในพบการแทรกแซงทางสังคมและจิตวิทยา นี้ควรมีการประเมินและการวางแผนสำหรับบริบทท้องถิ่น ( เช่นความเชื่อทางวัฒนธรรม , การตั้งค่า , ประวัติศาสตร์และธรรมชาติของปัญหาสุขภาพจิต , ครอบครัวของความทุกข์และการเจ็บป่วย วิธีการเผชิญความเครียด ทรัพยากรภายในดอทคอม - ชุมชนเครือข่าย ฯลฯ )นอกจากนี้ยังควรรวมถึงการประเมินเชิงปริมาณของการพิการและ / หรือการทำงานประจำวัน ตลอดจนคุณภาพด้านจิตสังคม และมิติ ถ้าจากการประเมินเบื้องต้นค้นพบความหลากหลายของความต้องการที่ไม่น่าจะเจอ รายงานการประเมินทางการพยาบาลควรกำหนดความเร่งด่วนของความต้องการทรัพยากรของชุมชนท้องถิ่น และทรัพยากรจากภายนอกที่อาจเกิดขึ้น .
ร่วมกัน หรือต้องเกี่ยวข้องกับ consulta - tion และความผูกพันระหว่าง TPV ถือของเธอ / ครอบครัวของเขาและเครือข่ายมิตรภาพ ทนายการย้ายถิ่นและ / หรือตัวแทนคนงานสุขภาพจิต องค์กร nongovernment และสนับสนุนชุมชนไว้ใจนี้เป็นเพราะความหลากหลายของบุคคลและหน่วยงานที่แสดงให้เห็นถึงวิธีที่สร้างสรรค์ของปฏิบัติการในการซิงโคร - nized แฟชั่นจะป้องกันการสูญเสียทรัพยากรที่มีคุณค่าและช่วยให้สุขภาพดีจึงไม่ต้องลี้ภัยคนหาและ / ครอบครัวของเขา ในเวลาเดียวกัน , เครือข่ายและข้อมูลที่รวบรวม - โดยพยาบาลฉุกเฉินเบื้องต้น ให้ deliv ธุรกิจของทางคลินิกที่เกี่ยวข้องบริการฉุกเฉินแบบบูรณาการ นี้จะช่วยให้พยาบาลฉุกเฉิน เรียนรู้จากผู้ถือ TPV –เกี่ยวกับวิธีการที่วัฒนธรรมความเชื่อของพวกเขาคู่มือและแจ้งในการสื่อสารของพวกเขาของปัญหาสุขภาพ อธิบายเป็น ' รูปแบบของการดูแลสุขภาพ ' ( ไคลน์เมิน&ซีเมิ่น 2000 ) นี้จะเกี่ยวข้องกับการสำรวจทางอาการจะแสดง วิธีที่บุคคลมีการรับรู้ และ เมื่อไหร่ อย่างไรและทำไมช่วยแสวงหาและประเมิน กระบวนการการเชื่อมโยงนี้สุขภาพจิต - ences ประสบการของผู้ขอลี้ภัยกับสุขภาพจิตมืออาชีพการตีความเหล่านี้ และสอดคล้องกับแผนสุขภาพจิตแห่งชาติออสเตรเลีย ( ออสเตรเลีย 2546 – 2551 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข
2003 )การจัดการระยะเฉียบพลันของตนเองทำร้ายหรือพยายามฆ่าตัวตาย การเก็บรวบรวมข้อมูล ของอาการของความทุกข์ ต้องอยู่ในส่วน nership กับ signi จึงไม่สามารถอื่น ๆและในสิ่งที่ถูกอธิบายไว้ที่นี่เป็น ' ' ลักษณะระยะเฉียบพลันฉุกเฉิน ( ตัวอย่าง ) ทำร้ายตนเองบาดเจ็บเนื้อเยื่ออ่อน และพิษตนเอง อัตราป่วยสูงดิบคือ และความเสี่ยงของการเสียชีวิต หรือเป็นอันตรายต่อผู้อื่นมาก
แจ้งด้วยหรือ - อนามัยโลก nization สุขภาพจิตปัญหาสุขภาพจิตในภาวะฉุกเฉิน การดูแลฉุกเฉินควรยอมรับการแทรกแซงทางสังคม สามารถ มี ผล สุขภาพจิตมัธยมศึกษาและการแทรกแซงทางสังคมและสุขภาพจิต สามารถ มี ผล เป็นคำว่า ' จิต ' ชี้ให้เห็น องค์กรอนามัยโลก ( 2003 ) แนวทางการอธิบาย ' แทรกแซง ' สังคม การกระทำที่เป็นหลักจุดมุ่งหมายที่จะมี posi - ผลกระทบทางสังคม tive และ ' สุขภาพจิต ' เป็นการแทรกแซงการแทรกแซงที่เป็นหลักจุดมุ่งหมายที่จะมีผลกระทบต่อสุขภาพจิตเป็นบวกการเตรียมพยาบาลในการตั้งค่าที่ลี้ภัยมักปัจจุบันควรเกี่ยวข้องกับ : ( ฉัน ) การพัฒนาระบบประสานงานกับกาจึงโฟกัส C ผู้รับผิดชอบเชื่อมโยง พยาบาลคนที่แสวงหาความช่วยเหลือ ; ( 2 ) การออกแบบแผนรายละเอียดเพื่อเตรียมให้เพียงพอ และการตอบสนองทางสังคม สุขภาพจิตและ ( 3 ) การศึกษาและการฝึกอบรมบุคลากรที่เกี่ยวข้องในพบการแทรกแซงทางสังคมและจิตวิทยา นี้ควรมีการประเมินและการวางแผนสำหรับบริบทท้องถิ่น ( เช่นความเชื่อทางวัฒนธรรม , การตั้งค่า , ประวัติศาสตร์และธรรมชาติของปัญหาสุขภาพจิต , ครอบครัวของความทุกข์และการเจ็บป่วย วิธีการเผชิญความเครียด ทรัพยากรภายในดอทคอม - ชุมชนเครือข่าย ฯลฯ )นอกจากนี้ยังควรรวมถึงการประเมินเชิงปริมาณของการพิการและ / หรือการทำงานประจำวัน ตลอดจนคุณภาพด้านจิตสังคม และมิติ ถ้าจากการประเมินเบื้องต้นค้นพบความหลากหลายของความต้องการที่ไม่น่าจะเจอ รายงานการประเมินทางการพยาบาลควรกำหนดความเร่งด่วนของความต้องการทรัพยากรของชุมชนท้องถิ่น และทรัพยากรจากภายนอกที่อาจเกิดขึ้น .
ร่วมกัน หรือต้องเกี่ยวข้องกับ consulta - tion และความผูกพันระหว่าง TPV ถือของเธอ / ครอบครัวของเขาและเครือข่ายมิตรภาพ ทนายการย้ายถิ่นและ / หรือตัวแทนคนงานสุขภาพจิต องค์กร nongovernment และสนับสนุนชุมชนไว้ใจนี้เป็นเพราะความหลากหลายของบุคคลและหน่วยงานที่แสดงให้เห็นถึงวิธีที่สร้างสรรค์ของปฏิบัติการในการซิงโคร - nized แฟชั่นจะป้องกันการสูญเสียทรัพยากรที่มีคุณค่าและช่วยให้สุขภาพดีจึงไม่ต้องลี้ภัยคนหาและ / ครอบครัวของเขา ในเวลาเดียวกัน , เครือข่ายและข้อมูลที่รวบรวม - โดยพยาบาลฉุกเฉินเบื้องต้น ให้ deliv ธุรกิจของทางคลินิกที่เกี่ยวข้องบริการฉุกเฉินแบบบูรณาการ นี้จะช่วยให้พยาบาลฉุกเฉิน เรียนรู้จากผู้ถือ TPV –เกี่ยวกับวิธีการที่วัฒนธรรมความเชื่อของพวกเขาคู่มือและแจ้งในการสื่อสารของพวกเขาของปัญหาสุขภาพ อธิบายเป็น ' รูปแบบของการดูแลสุขภาพ ' ( ไคลน์เมิน&ซีเมิ่น 2000 ) นี้จะเกี่ยวข้องกับการสำรวจทางอาการจะแสดง วิธีที่บุคคลมีการรับรู้ และ เมื่อไหร่ อย่างไรและทำไมช่วยแสวงหาและประเมิน กระบวนการการเชื่อมโยงนี้สุขภาพจิต - ences ประสบการของผู้ขอลี้ภัยกับสุขภาพจิตมืออาชีพการตีความเหล่านี้ และสอดคล้องกับแผนสุขภาพจิตแห่งชาติออสเตรเลีย ( ออสเตรเลีย 2546 – 2551 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข
2003 )การจัดการระยะเฉียบพลันของตนเองทำร้ายหรือพยายามฆ่าตัวตาย การเก็บรวบรวมข้อมูล ของอาการของความทุกข์ ต้องอยู่ในส่วน nership กับ signi จึงไม่สามารถอื่น ๆและในสิ่งที่ถูกอธิบายไว้ที่นี่เป็น ' ' ลักษณะระยะเฉียบพลันฉุกเฉิน ( ตัวอย่าง ) ทำร้ายตนเองบาดเจ็บเนื้อเยื่ออ่อน และพิษตนเอง อัตราป่วยสูงดิบคือ และความเสี่ยงของการเสียชีวิต หรือเป็นอันตรายต่อผู้อื่นมาก
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ข้ามลำน้ำมูล, พิธีโกนผมนาค, พิธี แห่นาคช
- in Figure 2.15. In such circumstances so
- ในงาน
- janiter
- Music
- 去他妈的对方吗？
- 1. IntroductionAs a member of the POU-do
- gadgets
- และชีวิตในมหาลัยก็แตกต่างกับชีวิตในมัธยม
- corrosion electrochemical cell (batterie
- I took a one pink.
- ยินยอม
- สุขภาพคือผลกระทบที่เห็นได้ชัดจากการสํารว
- ิอุบัติเหตุเกิดได้ทุกเมื่อ เมื่อคุณใช้โท
- ขอบคุณมากฉันทานยาเสร็จ
- บันทึกความร่วมมือ MOU ครั้งที่ 1/2557ว่า
- He did influence Johann Sebastian Bach i
- I let it fall, my heart And as it fell,
- รูปนี้ถ่ายเมื่อ 1.3 ปีที่แล้วทำไมฉันดูมี
- การส่งเสริมท่องเที่ยวช่วยให้เกิดการพัฒนา
- typical profit margin
- พวกเรามีสอบตีกลอง
- i'm thinking of moving tv to my bedroom
- Would love to find?
