From 1792, when the Mint Act was pa

From 1792, when the Mint Act was passed, the dollar was defined as 371.25 grains (24.056 g) of silver. Many historians[who?] erroneously assume gold was standardized at a fixed rate in parity with silver; however, there is no evidence of Congress making this law. This has to do with Alexander Hamilton's suggestion to Congress of a fixed 15:1 ratio of silver to gold, respectively. The gold coins that were minted however, were not given any denomination whatsoever and traded for a market value relative to the Congressional standard of the silver dollar. 1834 saw a shift in the gold standard to 23.2 grains (1.50 g), followed by a slight adjustment to 23.22 grains (1.505 g) in 1837 (16:1 ratio).[citation needed]

In 1862, paper money was issued without the backing of precious metals, due to the Civil War. Silver and gold coins continued to be issued and in 1878 the link between paper money and coins was reinstated. This disconnection from gold and silver backing also occurred during the War of 1812. The use of paper money not backed by precious metals had also occurred under the Articles of Confederation from 1777 to 1788. With no solid backing and being easily counterfeited, the continentals quickly lost their value, giving rise to the phrase "not worth a continental". This was a primary reason for the "No state shall... make any thing but gold and silver coin a tender in payment of debts" clause in article 1, section 10 of the United States Constitution.

The Gold Standard Act of 1900 abandoned the bimetallic standard and defined the dollar as 23.22 grains (1.505 g) of gold, equivalent to setting the price of 1 troy ounce of gold at $20.67. Silver coins continued to be issued for circulation until 1964, when all silver was removed from dimes and quarters, and the half dollar was reduced to 40% silver. Silver half dollars were last issued for circulation in 1970. Gold coins were confiscated by Executive Order 6102 issued in 1933 by Franklin Roosevelt. The gold standard was changed to 13.71 grains (0.888 g), equivalent to setting the price of 1 troy ounce of gold at $35. This standard persisted until 1968.

Between 1968 and 1975, a variety of pegs to gold were put in place, eventually culminating in a sudden end, on August 15, 1971, to the convertibility of dollars to gold later dubbed the Nixon Shock. The last peg was $42.22 per ounce[citation needed] before the U.S. dollar was let to freely float on currency markets.

According to the Bureau of Engraving and Printing, the largest note it ever printed was the $100,000 Gold Certificate, Series 1934. These notes were printed from December 18, 1934, through January 9, 1935, and were issued by the Treasurer of the United States to Federal Reserve Banks only against an equal amount of gold bullion held by the Treasury. These notes were used for transactions between Federal Reserve Banks and were not circulated among the general public.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จาก 1792 เมื่อพระราชบัญญัติมิ้นท์ส่ง ดอลลาร์ถูกกำหนดเป็น 371.25 เกรน (24.056 g) เงิน นักประวัติศาสตร์หลาย [ใคร] ตั้งใจถือว่าทองคำเป็นมาตรฐานในอัตราคงที่ในพาริตี้กับเงิน อย่างไรก็ตาม มีของสภาที่ทำกฎหมายนี้ นี้ได้ทำกับอเล็กซานเดอร์แฮมิลตันแนะนำชุมนุมเป็นอัตราส่วน 15:1 คงเงินทอง ตามลำดับ เหรียญทองที่ได้แจนิสอย่างไรก็ตาม ได้รับของหน่วยใด ๆ เลย และซื้อขายในตลาดเมื่อเทียบกับมาตรฐานตั้งของเงินดอลลาร์ 1834 เห็นกะในมาตรฐานทองคำกับธัญพืช 23.2 (1.50 กรัม), ตาม ด้วยการปรับปรุงเล็กน้อย 23.22 เกรน (1.505 g) 2380 ซึ่งเมื่อเร็ว ๆ (อัตราส่วน 16:1) [ต้องการอ้างอิง]ใน 1862 กระดาษเงินที่ออกโดยไม่ต้องของโลหะ เนื่องจากสงครามกลางเมือง เหรียญเงิน และทองอย่างต่อเนื่องเพื่อออก และในค.ศ. 1878 การเชื่อมโยงระหว่างกระดาษและเหรียญได้กลับสู่สภาพเดิม Disconnection นี้จากทอง และเงินสำรองนอกจากนี้ยังเกิดขึ้นระหว่างสงครามของ 1812 การใช้เงินกระดาษที่ไม่สนับสนุน โดยโลหะมีค่าได้ยังเกิดภายใต้บทความสมาพันธ์จาก 1777 ถึง 1788 ของแข็งไม่มีสำรองและการ counterfeited ได้อย่างง่ายดาย continentals รวดเร็วสูญเสียค่าของพวกเขา ให้เพิ่มขึ้นถึงวลี "เยี่ยมยุโรป" นี้เป็นเหตุผลหลักสำหรับการ "รัฐไม่...จะทำสิ่งใด ๆ แต่ทองและเงินเหรียญเงินในการชำระหนี้" ส่วนในบทความที่ 1 ส่วน 10 ของรัฐธรรมนูญสหรัฐอเมริกาพระราชบัญญัติมาตรฐานทองคำพ.ศ. 1900 แข่งขันมาตรฐาน bimetallic และกำหนดดอลลาร์เป็น 23.22 เกรน (1.505 กรัม) ของทอง เทียบเท่ากับการตั้งราคาของทองคำ 1 ทรอยออนซ์ที่ $20.67 เหรียญยังคงออกสำหรับหมุนเวียนจนถึงปี 1964 เมื่อเงินทั้งหมดถูกลบออกจาก dimes และไตรมาส และดอลลาร์ครึ่งถูกลด 40% เงิน ดอลลาร์ เงินครึ่งล่าสุดได้นำออกใช้สำหรับการหมุนเวียนในปี 1970 มีเอาเหรียญทอง โดย 6102 บริหารการสั่งซื้อที่ออกในปี 1933 โดยแฟรงคลินรูสเวลท์ มาตรฐานทองคำได้เปลี่ยน 13.71 ธัญพืช (0.888 กรัม), เทียบเท่ากับการตั้งราคาของทองคำ 1 ทรอยออนซ์ที่ $35 มาตรฐานนี้ยังคงอยู่จนถึงค.ศ. 1968ระหว่างค.ศ. 1968 และ 1975 หลากหลายครูทองใส่ในสถานที่ สุดแถบในสุดอย่างฉับพลัน บน 15 สิงหาคม 1971 การ convertibility ดอลลาร์ทองพากย์ช็อก Nixon ในภายหลัง ตรึงสุดท้ายถูก $42.22 ต่อออนซ์ [อ้างจำเป็น] ก่อนดอลลาร์สหรัฐถูกปล่อยให้ล่องลอยอย่างอิสระในตลาดสกุลเงินตามสำนักงานแกะสลักและการพิมพ์ หมายเหตุที่ใหญ่ที่สุดที่เคยพิมพ์เป็น 100000 เหรียญ ทองใบ 1934 ชุด บันทึกย่อเหล่านี้ถูกพิมพ์จาก 18 ธันวาคม 1934 ผ่าน 9 มกราคม 1935 และนำออกใช้ โดยที่เหรัญญิกของสหรัฐอเมริกาธนาคารกลางธนาคารเท่ากับจำนวนเท่าของแท่งทองที่จัดขึ้น โดยธนารักษ์ บันทึกย่อเหล่านี้ถูกใช้สำหรับธุรกรรมระหว่างธนาคารของธนาคารกลาง และถูกหมุนเวียนไปในหมู่ประชาชนทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จาก 1792 เมื่อพระราชบัญญัติมิ้นท์ก็ผ่านไปดอลล่าได้รับการกำหนดให้เป็น 371.25 ธัญพืช (24.056 กรัม) เงิน นักประวัติศาสตร์หลายคน [? ใคร] สมควรทองถือว่าเป็นมาตรฐานในอัตราที่คงที่ในความเท่าเทียมกันกับเงิน แต่มีหลักฐานของการมีเพศสัมพันธ์ทำให้กฎหมายนี้ นี้จะทำอย่างไรกับข้อเสนอแนะของอเล็กซานเดแฮมิลตันจะมีเพศสัมพันธ์ของคงที่ 15: 1 อัตราส่วนของเงินทองตามลำดับ เหรียญทองที่ถูกสร้างเสร็จใหม่ ๆ แต่ยังไม่ได้รับนิกายใด ๆ และมีการซื้อขายสำหรับมูลค่าตลาดเมื่อเทียบกับมาตรฐานรัฐสภาของเงินดอลลาร์ 1834 เห็นการเปลี่ยนแปลงในมาตรฐานทองคำเพื่อ 23.2 ธัญพืช (1.50 กรัม) ตามด้วยการปรับเล็กน้อย 23.22 ธัญพืช (1.505 กรัม) ใน 1,837. (16: 1) [อ้างจำเป็น] ในปี 1862 เงินกระดาษออกโดยไม่ต้อง การสนับสนุนของโลหะมีค่าเนื่องจากสงครามกลางเมือง เหรียญเงินและทองยังคงที่จะออกในปี 1878 และการเชื่อมโยงระหว่างเงินกระดาษและเหรียญถูกเรียกตัวกลับ ขาดการเชื่อมต่อจากนี้การสนับสนุนเงินและทองยังเกิดขึ้นในช่วงสงคราม 1812 ใช้เงินกระดาษไม่ได้รับการสนับสนุนจากโลหะมีค่าที่เกิดขึ้นยังอยู่ภายใต้ข้อบังคับของสมาพันธ์จาก 1777 ไป 1788 ไม่มีการสนับสนุนที่มั่นคงและถูกปลอมแปลงได้ง่าย Continentals ได้อย่างรวดเร็ว สูญเสียคุณค่าของพวกเขาก่อให้เกิดวลีที่ว่า "ไม่คุ้มค่าคอนติเนน" นี่เป็นเหตุผลหลักในการ "รัฐจะต้องไม่ให้ ... สิ่งใด ๆ แต่ทองและเหรียญเงินในการซื้อการชำระหนี้" ประโยคหนึ่งในบทความที่ 1 มาตรา 10 ของรัฐธรรมนูญของสหรัฐอเมริกา. พระราชบัญญัติมาตรฐานทองคำ 1900 ที่ถูกทิ้งร้าง มาตรฐาน bimetallic และกำหนดเงินดอลลาร์เป็น 23.22 ธัญพืช (1.505 กรัม) ทองเทียบเท่ากับการตั้งราคา 1 ทรอยออนซ์ทองที่ $ 20.67 เหรียญเงินอย่างต่อเนื่องที่จะออกสำหรับการไหลเวียนจนกระทั่งปี 1964 เมื่อเงินทั้งหมดถูกลบออกจากสลึงและไตรมาสและครึ่งหนึ่งของเงินดอลลาร์ลดลงถึง 40% เงิน เหรียญครึ่งที่ผ่านมาได้รับเงินสำหรับการไหลเวียนที่ออกในปี 1970 เหรียญทองถูกยึดตามคำสั่งผู้บริหาร 6102 ที่ออกในปี 1933 โดยแฟรงคลินรูสเวล มาตรฐานทองคำได้เปลี่ยนไปเป็น 13.71 ธัญพืช (0.888 กรัม) เทียบเท่ากับการตั้งราคา 1 ทรอยออนซ์ทองที่ $ 35 มาตรฐานนี้จนกระทั่งปี 1968 ระหว่างปี 1968 และปี 1975 ความหลากหลายของหมุดทองถูกวางในสถานที่ที่สูงสุดในที่สุดก็สิ้นสุดลงอย่างกะทันหันเมื่อวันที่ 15 สิงหาคม 1971 เพื่อเปลี่ยนแปลงดอลลาร์ทองต่อมาขนานนามว่าช็อตนิกสัน ตรึงสุดท้ายคือ $ 42.22 ต่อออนซ์ [อ้างจำเป็น] ก่อนที่เงินดอลลาร์สหรัฐได้รับการปล่อยให้มีอิสระในการลอยในตลาดสกุลเงิน. ตามที่สำนักการแกะสลักและการพิมพ์บันทึกที่ใหญ่ที่สุดที่เคยพิมพ์เป็น $ 100,000 รับรองทอง, ซีรีส์ 1934 บันทึกเหล่านี้ พิมพ์จาก 18 ธันวาคม 1934 ผ่าน 9 มกราคม 1935 และได้รับการออกโดยเหรัญญิกของสหรัฐอเมริกาธนาคารกลางเฉพาะกับจำนวนเงินที่เท่ากันของทองคำแท่งที่จัดขึ้นโดยกระทรวงการคลัง บันทึกเหล่านี้ถูกนำมาใช้สำหรับการทำธุรกรรมระหว่างธนาคารกลางและไม่ได้แพร่สะพัดในหมู่ประชาชนทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จาก 1 , 792 เมื่อมิ้นท์ทำผ่าน ดอลลาร์ ถูกนิยามว่า 371.25 ธัญพืช ( 24.056 กรัม ) เงิน นักประวัติศาสตร์ [ ใคร ? ] ผลถือว่าทองคำเป็นมาตรฐานในอัตราคงที่ในความเท่ด้วยเงิน แต่ไม่มีหลักฐานของรัฐสภา ทำให้กฎหมายนี้ นี้ได้จะทำอย่างไรกับ Alexander Hamilton ข้อเสนอแนะต่อรัฐสภาของคงที่ 15 : 1 อัตราส่วนของเงินทอง ตามลำดับทองเหรียญที่ถูก minted แต่ไม่ได้รับใด ๆใด ๆสำหรับตลาดซื้อขายสกุลเงินและค่าเทียบกับมาตรฐานสภาของเงินดอลลาร์ . 1834 เห็นการเปลี่ยนแปลงในมาตรฐานทองคำที่จะซื้อธัญพืช ( 1.50 กรัม ) ตามการปรับเล็กน้อยเพื่อ 23.22 ธัญพืช ( 1.505 กรัม ) ใน 1837 ( 1 อัตรา ) . [ อ้างจำเป็น ]

1862 ใน ,เงินกระดาษที่ออกโดยการสนับสนุนของโลหะมีค่าจากสงครามกลางเมือง เงินและเหรียญทองยังคงที่จะออกในปี 1878 และเชื่อมโยงระหว่างเงินกระดาษและเหรียญกลับมามีอำนาจ นี้ตัดจากทองและเงินสนับสนุนก็เกิดขึ้นระหว่างสงคราม 1812 .ใช้กระดาษเงินไม่ได้รับการสนับสนุนโดยโลหะมีค่ายังเกิดขึ้นใต้บทความจากสมาพันธ์จากอย่าให้ 1788 . กับของแข็งไม่มีการสนับสนุนและการปลอมแปลงได้ง่าย , ทวีปได้อย่างรวดเร็วสูญเสียคุณค่าของพวกเขาให้สูงขึ้นเพื่อวลี " ไม่คุ้มค่าคอนติเนน " นี่คือเหตุผลหลักสำหรับ " ไม่มี รัฐจะต้อง . . . . . . .ทำสิ่งใด แต่เหรียญทองและเงินซื้อในการชําระหนี้ " ข้อในมาตรา 1 มาตรา 10 แห่งรัฐธรรมนูญของสหรัฐอเมริกา

พระราชบัญญัติมาตรฐานทองของ 1900 ทิ้งมาตรฐาน bimetallic และกำหนดเงินดอลลาร์เป็น 23.22 ธัญพืช ( 1.505 กรัมของทอง , เทียบเท่ากับการกำหนดราคา 1 ทรอยออนซ์ ทองที่ $ 20.67 . เหรียญเงินยังคงได้รับคืนจนกว่า 1964เมื่อเงินถูกลบออกจาก dimes และไตรมาส และครึ่งดอลลาร์ ลดลงถึง 40% ของเงิน ครึ่งหนึ่งของเงินดอลลาร์เป็นครั้งสุดท้ายที่ออกสำหรับการหมุนเวียนใน 1970 เหรียญทองถูกยึดโดยผู้บริหารสั่ง 6102 ออกในปี 1933 โดยแฟรงคลิน รูสเวลท์ มาตรฐานทองเปลี่ยนเป็น 13.71 ธัญพืช ( 0.888 กรัม ) , เทียบเท่ากับการกำหนดราคา 1 ทรอยออนซ์ของทองที่ $ 35มาตรฐานนี้ยืนกรานจนกระทั่ง 1968

ระหว่าง 2511 และปี 1975 , ความหลากหลายของหมุดทองที่ถูกวางในสถานที่ ในที่สุด culminating ในสิ้นอย่างฉับพลันบน 15 สิงหาคม 1971 ในรูปของดอลลาร์ทองภายหลังขนานนามช็อก นิกสัน สุดท้ายตรึง $ 42.22 ต่อออนซ์ [ อ้างอิงที่จำเป็น ] ก่อนดอลลาร์สหรัฐคือให้อิสระลอย

ตลาดสกุลเงิน