In this article we develop philosop

In this article we develop philosophically Cronbach's (1982) suggestion that the evaluator is an educator. The
motivation for this article arose from problems encountered by us on a major evaluation project and from
dissatisfaction with the existent philosophical underpinnings of evaluation theory. We propose, and provide a
justification for, a model of evaluation based upon the notion ofthe evaluator as educator, which is sufficiently
broad philosophically not only to subsume scientistic and humanistic models, but also to transcend them.
Within this broad philosophical model we develop a particular theory of evaluation, based essentially upon
Wittgenstein, and in which the notion of a learning community is taken as central. Finally we consider some
practical implications of this theory of evaluation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในบทความนี้ เราพัฒนา philosophically ของ Cronbach (1982) แนะนำว่าการถ่วงดุลการประวัติผู้สอนและ ที่แรงจูงใจสำหรับบทความนี้เกิดจากปัญหาที่พบเรา ในโครงการประเมินหลัก และจากความไม่พอใจกับ underpinnings ปรัชญามีอยู่ของทฤษฎีการประเมิน เราเสนอ และให้ความเหตุผลสำหรับ แบบการประเมินตามแนวคิดของถ่วงดุลเป็นประวัติผู้สอนและ ซึ่งเพียงพอกว้าง philosophically ไม่เพียง subsume humanistic และ scientistic แต่ยัง transcend นั้นในรูปแบบปรัชญานี้กว้าง เราพัฒนาทฤษฎีการประเมินผล ตามหลักของWittgenstein และซึ่ง แนวคิดของการเรียนรู้จะนำมาเป็นกลาง สุดท้าย เราพิจารณาบางผลทางปฏิบัติของทฤษฎีการประเมินนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบทความนี้เราพัฒนาปรัชญาของครอนบาค (1982) ข้อเสนอแนะว่าผู้ประเมินคือการศึกษา
แรงจูงใจสำหรับบทความนี้เกิดขึ้นจากปัญหาที่พบโดยเราในโครงการที่สำคัญและการประเมินผลจาก
ความไม่พอใจกับสิ่งที่มีอยู่จริงหนุนหลังปรัชญาของทฤษฎีการประเมินผล เราเสนอและให้
เหตุผลสำหรับรูปแบบของการประเมินผลขึ้นอยู่กับความคิด ofthe ประเมินเป็นนักการศึกษาซึ่งเป็นพอ
ปรัชญากว้างไม่เพียง แต่จะ subsume รุ่น scientistic และเห็นอกเห็นใจ แต่ยังอยู่เหนือพวกเขา.
ในรูปแบบปรัชญานี้เราพัฒนาในวงกว้าง ทฤษฎีโดยเฉพาะอย่างยิ่งของการประเมินผลตามหลักเมื่อ
Wittgenstein และในการที่ความคิดของชุมชนการเรียนรู้จะมาเป็นภาคกลาง ในที่สุดเราพิจารณาบาง
หมายในทางปฏิบัติของทฤษฎีของการประเมินผลนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบทความนี้เราพัฒนาโดยยึดหลักปรัชญามีค่า ( 1982 ) แนะนำว่าตัวเป็นนักวิชาการ
แรงจูงใจสำหรับบทความนี้เกิดขึ้นจากปัญหาที่พบในการประเมินโครงการหลักและจาก
ความไม่พอใจกับปรัชญาความเชื่อที่มีอยู่ของทฤษฎีการประเมิน เราเสนอ และให้
เหตุผลสำหรับรูปแบบการประเมินตามแนวคิดของการประเมินผลเป็นนักการศึกษา ซึ่งเพียงพอ
กว้างอย่างใจเย็นไม่เพียง แต่จะจัดเป็นกลุ่มแบบ scientistic และเห็นอกเห็นใจ แต่ยังเอาชนะพวกเขา .
ภายในรูปแบบปรัชญานี้คร่าว ๆเราได้พัฒนาทฤษฎีที่เฉพาะเจาะจงของการประเมินตามหลักเมื่อ
วิทเก้นสไตน์ และ ซึ่งในความคิดของชุมชนแห่งการเรียนรู้ คือ ถ่ายที่เซ็นทรัลสุดท้าย เราพิจารณาบาง
ปฏิบัติความหมายทฤษฎีการประเมิน