This idea of ephemerality ties into

This idea of ephemerality ties into a key theme of this great gathering in the desert: ego death, culminating in the act of burning The Man, a massive human-shaped sculpture that is created in a new form and burned every year. As I interpret it, the death of the ego creates space for new possibilities, new forms of creation and innovation that are dramatically enhanced when one consents to collaborate with others in the act of creating.

These art pieces are the work of collective efforts; a bringing together of different visions, different skills and abilities. The idea is that when individuals set aside the ego, the group is able to create incredible things. Those involved must rely on each other while they simultaneously contribute to the whole.

Perhaps as our global community becomes “smaller” and we are ever-more connected with diverse regions of the world, we are being encouraged to learn to collaborate, and to contribute and not control. This can be a catalyst for new ways of defining both community and culture, for shifting the focus away from domination or isolation toward something more like collaborative art. A shift to doing things that seems in some ways pretty unAmerican: embracing the ephemeral, seeking a collaborative solution, as well as recognizing the value of things that may have no real functional or economic use at all, such as non-commodified artworks.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดของความสัมพันธ์นี้ ephemerality เป็นธีมหลักของการชุมนุมที่ยิ่งใหญ่นี้ในทะเลทราย: การตายของอัตตาสูงสุดในการกระทำของการเผาไหม้ชายประติมากรรมของมนุษย์ที่มีรูปทรงขนาดใหญ่ที่ถูกสร้างขึ้นในรูปแบบใหม่และเผาทุกปี ขณะที่ผมตีความมันตายของอาตมาสร้างพื้นที่สำหรับความเป็นไปได้ใหม่รูปแบบใหม่ของการสร้างและนวัตกรรมที่จะเพิ่มขึ้นอย่างมากเมื่อหนึ่งยินยอมที่จะทำงานร่วมกับผู้อื่นในการกระทำของการสร้าง. เหล่านี้ชิ้นงานศิลปะที่เป็นผลงานของความพยายามร่วมกันนั้น ร่วมกันนำวิสัยทัศน์ที่แตกต่างกันทักษะที่แตกต่างและความสามารถ แนวคิดก็คือว่าเมื่อบุคคลตั้งสำรองอัตตากลุ่มที่สามารถสร้างสิ่งที่เหลือเชื่อ ผู้ที่เกี่ยวข้องจะต้องพึ่งพากันในขณะที่พวกเขาไปพร้อม ๆ กันมีส่วนร่วมในทั้ง. บางทีอาจจะเป็นชุมชนทั่วโลกของเรากลายเป็น "ขนาดเล็ก" และเราเคยอื่น ๆ ที่เชื่อมต่อกับภูมิภาคที่มีความหลากหลายของโลกเราได้รับการสนับสนุนในการเรียนรู้ที่จะทำงานร่วมกันและมีส่วนร่วม และไม่สามารถควบคุม ซึ่งจะเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับวิธีการใหม่ของการกำหนดทั้งชุมชนและวัฒนธรรมสำหรับขยับโฟกัสออกไปจากการครอบงำหรือแยกไปสู่บางสิ่งบางอย่างมากขึ้นเช่นศิลปะการทำงานร่วมกัน กะจะทำสิ่งที่ดูเหมือนว่าในบางวิธีสวย unAmerican: กอดชั่วคราวที่กำลังมองหาวิธีการแก้ปัญหาการทำงานร่วมกันเช่นเดียวกับการตระหนักถึงคุณค่าของสิ่งที่อาจจะไม่มีการใช้งานหรือการทำงานทางเศรษฐกิจที่แท้จริงที่ทุกคนเช่นงานศิลปะที่ไม่ commodified

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคิดนี้ของ ephemerality ความสัมพันธ์เป็นธีมหลักที่ยิ่งใหญ่นี้ได้รวบรวมในทะเลทราย : อาตมาตาย , culminating ในการกระทำของการเผาไหม้มนุษย์ มนุษย์ที่มีรูปร่างขนาดใหญ่ ประติมากรรมที่สร้างขึ้นในรูปแบบใหม่และเผาทุกปี เท่าที่ผมแปลได้ ความตายของอาตมาจะสร้างพื้นที่สำหรับความเป็นไปได้ใหม่รูปแบบใหม่ของการสร้างนวัตกรรมที่สามารถปรับปรุงเมื่อหนึ่งยินยอมร่วมมือกับผู้อื่นในการกระทำของการสร้าง

ชิ้นศิลปะเหล่านี้เป็นผลงานของความพยายาม ; นำร่วมกันของภาพที่แตกต่างกัน ทักษะ และความสามารถที่แตกต่างกัน . ความคิดคือว่าเมื่อบุคคลเมินเฉยอัตตา กลุ่มสามารถสร้างสิ่งที่ไม่น่าเชื่อผู้ที่เกี่ยวข้องจะต้องพึ่งพากันและกันขณะที่พวกเขาพร้อมกันสนับสนุนทั้ง .

บางทีเป็นชุมชนระดับโลกของเราจะกลายเป็น " เล็ก " และเราเป็นมากกว่าที่เคยเชื่อมต่อกับหลากหลายภูมิภาคทั่วโลก เราได้รับการสนับสนุนที่จะเรียนรู้ที่จะร่วมมือ และ การมีส่วนร่วม และควบคุมไม่ได้ นี้สามารถเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับวิธีการใหม่ของการกำหนดวัฒนธรรมทั้งของชุมชนและสำหรับการขยับโฟกัสห่างจากการปกครองหรือการแยกต่อบางสิ่งบางอย่างมากขึ้นเช่นศิลปะร่วมกัน กะจะทำสิ่งที่ดูเหมือนว่าในบางวิธีสวยนอเมริกัน : กอดไม่ยั่งยืน การแสวงหาทางออกร่วมกัน รวมทั้งตระหนักถึงคุณค่าของสิ่งต่างๆ ที่อาจจะไม่จริง การทำงาน หรือเศรษฐกิจที่ใช้ทั้งหมดเช่นปลอดอภัยงานศิลปะ