Yet the situation of these artists

Yet the situation of these artists was quite different. Kabakov observed that in Russia, since the nineteenth century, "art" played the role of religion, philosophy, and a guide to life. "We always dreamed of making the projects that would say everything about everything," says the artist, laughing. "In the 1970s we lived like Robinsons, discovering the world through our art." What was the hybrid metaphysical-epic novel in the nineteenth century became a conceptual installation in the 1970s. The conceptualists also continued the twentieth-century tradition of art-making as a lifestyle and a form of resistance, as in the artist communes of the 1920s (like the "flying ship," the House of Arts which existed in Petrograd in 1918-1921), and as in the unofficial literary life of the 1930s, when the last surviving avant-garde group, OBERIU, engaged in the "domestic life of literature," writing album poetry, putting on house performances, and reading poems to one's best friends. The art of the conceptualists was fragmentary, but what made it significant was the context of kitchen conversations, discoveries, and dialogues in a private or semi-private, unofficial community. The conceptualists preferred collective action to written manifestoes, and did not mold themselves, like the avant-gardists, into small exclusive parties which frequently practiced excommunication. This was not a cult with a leader, but a group of eccentric individuals who partook in the same dangers of everyday life, shared a common conversation, and derived from it their sense of identity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่สถานการณ์ของศิลปินเหล่านี้ก็แตกต่างกันมาก Kabakov สังเกตว่าในรัสเซียตั้งแต่ศตวรรษที่สิบเก้า "ศิลปะ" เล่นบทบาทของศาสนาปรัชญาและคู่มือในการดำรงชีวิต "เรามักจะฝันของการทำโครงการที่จะบอกทุกอย่างเกี่ยวกับทุกอย่าง" ศิลปินกล่าวว่าหัวเราะ "ในปี 1970 ที่เราอาศัยอยู่เช่น robinsons พบโลกผ่านงานศิลปะของเรา"สิ่งที่เลื่อนลอยนวนิยายมหากาพย์ไฮบริดในศตวรรษที่สิบเก้าก็กลายเป็นแนวคิดการติดตั้งในปี 1970. conceptualists ยังคงประเพณีศตวรรษที่ยี่สิบของศิลปะการทำกับวิถีชีวิตและรูปแบบของความต้านทานในขณะที่ communes ของศิลปิน ปี ค.ศ. 1920 (เช่น "เรือเหาะ" บ้านของศิลปะที่มีอยู่ในเปโตรกราดใน 1918-1921)และเช่นเดียวกับในชีวิตวรรณกรรมอย่างไม่เป็นทางการของปี 1930 เมื่อกลุ่มสุดท้ายเปรี้ยวจี๊ดหญิง oberiu ร่วมใน "ชีวิตในประเทศของวรรณกรรม" เขียนบทกวีอัลบั้มวางบนการแสดงบ้านและการอ่านบทกวีหนึ่งของเพื่อนที่ดีที่สุด ศิลปะของการ conceptualists เป็นเป็นชิ้นเป็นอัน แต่สิ่งที่ทำให้มันมีความหมายเป็นบริบทของการสนทนาห้องครัว, ค้นพบ,การหารือและในส่วนตัวหรือกึ่งเอกชนชุมชนอย่างไม่เป็นทางการ, conceptualists ที่ต้องการการกระทำเพื่อส่วนรวม manifestoes เขียนและไม่ได้ปั้นตัวเองเช่น gardists เปรี้ยว, เป็นบุคคลที่พิเศษขนาดเล็กซึ่งมักจะได้รับการฝึกฝนการคว่ำบาตร นี้ไม่ได้เป็นศาสนากับผู้นำ แต่กลุ่มของบุคคลประหลาดที่ไหลมาในอันตรายเดียวกันของชีวิตประจำวัน,ที่ใช้ร่วมกันการสนทนาทั่วไปและมันมาจากความรู้สึกของตัวตน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สถานการณ์ของศิลปินเหล่านี้มาค่อนข้างแตกต่างกัน Kabakov สังเกตว่า ในรัสเซีย ตั้งแต่ศตวรรษ "ศิลปะ" เล่นบทบาทของศาสนา ปรัชญา และคู่มือชีวิต "เราฝันทำโครงการที่จะพูดทุกอย่างเกี่ยวกับทุกสิ่งทุกอย่าง กล่าวว่า ศิลปิน หัวเราะ "ในทศวรรษ 1970 เราอาศัยอยู่เช่นโรบินสัน ค้นพบโลกผ่านทางศิลปะของเรา"สิ่งที่เป็นไฮบริพื้ยมหากาพย์นิยายในศตวรรษเป็น การติดตั้งแนวคิดในทศวรรษ 1970 Conceptualists ที่ยังต่อประเพณี twentieth ศตวรรษของการทำศิลปะกับชีวิตและตัวต้านทาน ในเทศบาลในศิลปินของปี 1920 (เช่น "บินเรือ บ้านของศิลปะที่มีอยู่ในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กในปี 1918-1921), และที่ในชีวิตไม่เป็นทางวรรณกรรมว่าด้วยการ เมื่อรอดตายโอ่โถงกลุ่มสุดท้าย OBERIU หมั้นใน "ในชีวิตของวรรณกรรม" เขียนบทกวีอัลบั้ม วางไว้ในบ้านแสดง และอ่านบทกวีเพื่อเพื่อนดีที่สุด ศิลปะของการ conceptualists fragmentary แต่อะไรทำให้มันสำคัญ ของครัวสนทนา ค้นพบ ประเด็นในส่วนตัวหรือกึ่งส่วนตัว และชุมชนที่ไม่เป็นทางการ Conceptualists ที่ต้องการดำเนินการรวมการเขียน manifestoes และไม่ไม่ปั้นเอง เช่น avant-gardists เป็นบุคคลพิเศษขนาดเล็กที่มักฝึกฝน excommunication นี่ไม่ใช่ลัทธิที่ มีผู้นำ กลุ่มของผู้นอกรีต partook ในอันตรายเดียวของชีวิตประจำวัน ร่วมกันสนทนาทั่วไป และมาจากความรู้สึกของตน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่สถานการณ์ของศิลปินเหล่านี้ค่อนข้างแตกต่าง kabakov สังเกตเห็นว่าในประเทศรัสเซียมาตั้งแต่ในศตวรรษที่สิบเก้า"ศิลปะ"แสดงบทบาทของศาสนาและปรัชญาและมัคคุเทศก์ที่มีต่อชีวิต "เราจะต้องทำให้ความฝันของโครงการที่จะพูดว่าทุกอย่างทุกเรื่อง"กล่าวว่าศิลปินที่หัวเราะ "ในช่วงทศวรรษที่ 1970 s เรามีชีวิตอยู่เพื่อการสำรวจโลกเช่น Robinsons ที่ผ่านศิลปะของเรา"สิ่งที่เป็นนวนิยายไฮบริด อภิปรัชญา - มหากาพย์ในศตวรรษที่สิบเก้ากลายเป็นการติดตั้งทางความคิดที่ในช่วงทศวรรษที่ 1970 s conceptualists ที่ยังมีอย่างต่อเนื่องแบบดั้งเดิมคริสตศตวรรษที่ของศิลปะ - การทำให้เป็นไลฟ์สไตล์และรูปแบบของการต่อต้านในตำบลศิลปินของ 1920 s (เหมือนกับ"เรือการบินที่"บ้านของศิลปะที่มีอยู่ในต้องอยู่ใน 1918-1921 )และในชีวิตวรรณกรรมไม่เป็นทางการใน 1930 s ที่เมื่อครั้งสุดท้ายที่ยังคงหลงเหลืออยู่กลุ่ม avant - garde oberiu เข้าร่วมใน"ชีวิตในประเทศทางด้านวรรณกรรม"เขียนบทกวีอัลบั้มด้วยการใส่ในการแสดงและการอ่านบทกวีในหนึ่งของเพื่อนที่ดีที่สุด. ศิลปะของ conceptualists ที่เป็นกระท่อนกระแท่นแต่สิ่งที่ทำให้มันเป็นเรื่องสำคัญเป็นบริบทของเรื่องการสนทนาห้องครัวกล่องโต้ตอบและในชุมชนไม่เป็นทางการแบบส่วนตัวหรือแบบกึ่งส่วนตัว. conceptualists ที่การดำเนินการความร่วมมือในการ manifestoes เป็นลายลักษณ์อักษรและไม่ได้แบบกันเองเช่น avant - gardists เข้ากับบุคคลที่ดีเยี่ยมขนาดเล็กซึ่งคำถามที่ปฏิบัติมาไล่ออกจากศาสนา โรงแรมแห่งนี้ไม่ได้ลัทธิความเชื่อที่พร้อมด้วยผู้นำแต่กลุ่มที่มีผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายเพี้ยนที่มีลักษณะเป็นอันตรายเหมือนกันในการใช้ชีวิตประจำวันการสนทนาทั่วไปที่ใช้ร่วมกันและได้มาจากความรู้สึกของตนเป็นของรหัสประจำตัว