The ISI model called for economic d

The ISI model called for economic development but under state guidance, leadership, direction, and control. The statist model was preferred for several reasons: (1) suspicions of foreign capital and companies after long year of colonial exploitation; (2) the influence of socialist ideas and ideologies among the political leaders of developing nations; (3) absence of one of the key ingredients of economic growth, a dynamic entrepreneurial group or bourgeoisie; and (4) fear that losing control of the economy to the private marketplace might also result tin these authoritarian regimes losing control of the political marketplace (i.e., yielding to pluralism and democracy)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบ isi ซึ่งเรียกว่า การพัฒนาทางเศรษฐกิจ แต่ภาย ใต้คำแนะนำของรัฐ ผู้นำ ทิศทาง และการควบคุม รุ่น statist ถูกต้องด้วยเหตุผลหลายประการ: (1) ความสงสัยของทุนต่างชาติและบริษัทหลังจากปีที่ยาวนานจากการแสวงหาอาณานิคม (2) อิทธิพลของแนวคิดสังคมนิยมและอุดมการณ์ในหมู่ผู้นำทางการเมืองของการพัฒนาประชาชาติ (3) การขาดงานของหนึ่งในส่วนผสมที่สำคัญของการเติบโตทางเศรษฐกิจ กลุ่มผู้ประกอบการแบบไดนามิก หรือ bourgeoisie และ (4) กลัวว่า สูญเสียการควบคุมของเศรษฐกิจการตลาดส่วนตัวอาจส่งผลให้กระป๋องเหล่านี้ระบอบเผด็จการสูญเสียการควบคุมตลาดทางการเมืองต่าง ๆ (เช่น ผลผลิต pluralism และประชาธิปไตย)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบที่เรียกว่าเอสเพื่อการพัฒนาเศรษฐกิจ แต่ภายใต้คำแนะนำของรัฐเป็นผู้นำทิศทางและการควบคุม รูปแบบที่เป็นที่ต้องการ statist ด้วยเหตุผลหลายประการคือ (1) ความสงสัยของเงินทุนต่างประเทศและ บริษัท หลังจากปีที่ยาวนานของการแสวงหาผลประโยชน์อาณานิคม (2) อิทธิพลของความคิดและอุดมการณ์สังคมนิยมในหมู่ผู้นำทางการเมืองของประเทศกำลังพัฒนา; (3) กรณีที่ไม่มีของหนึ่งในส่วนผสมที่สำคัญของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของกลุ่มผู้ประกอบการแบบไดนามิกหรือสังคม; และ (4) กลัวว่าสูญเสียการควบคุมของระบบเศรษฐกิจในตลาดเอกชนนอกจากนี้ยังอาจส่งผลดีบุกเหล่านี้ระบอบเผด็จการสูญเสียการควบคุมของตลาดการเมือง (เช่นยอมพหุนิยมและประชาธิปไตย)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ISI แบบที่เรียกว่าการพัฒนาทางเศรษฐกิจ แต่ภายใต้การแนะนำ รัฐ ผู้นำทิศทางและการควบคุม รุ่นสถิติที่เหมาะสมสำหรับหลายเหตุผล : ( 1 ) ความสงสัยของบริษัททุนต่างชาติ และหลังจากปีที่ยาวนานของการเอารัดเอาเปรียบอาณานิคม ; ( 2 ) อิทธิพลของแนวคิดสังคมนิยมและอุดมการณ์ในหมู่ผู้นำทางการเมืองของประเทศกำลังพัฒนา ( 3 ) ขาดหนึ่งในส่วนผสมที่สำคัญของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ที่เป็นแบบไดนามิกกลุ่มหรือชนชั้นกระฎุมพี ; และ ( 4 ) กลัวการสูญเสียการควบคุมของเศรษฐกิจตลาดส่วนบุคคลอาจส่งผลดีบุกเผด็จการเหล่านี้สูญเสียการควบคุมของตลาดการเมือง ( เช่น ผลผลิตในรูปพหูพจน์ และประชาธิปไตย )