So in the first few months of life,

So in the first few months of life, babies already seem to have solved a number of deep philosophical conundrums. They know how to use edges and patterns of movement to segregate the world onto separate objects. They know something about how those objects characteristically move. They know that those objects are part of a three-dimensional that comes from their different senses---they can link the feel of a nipple and its pink protuberance, the sound of a voice and the moving lips they see, the ball's exuberant bounce and its accompanying boing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น ใน 3 เดือนแรกของชีวิต เด็กแล้วดูเหมือนจะ มีแก้ไขจำนวน conundrums ลึกปรัชญา พวกเขารู้วิธีใช้ขอบและรูปแบบของการเคลื่อนไหวเพื่อ segregate โลกไปยังวัตถุแยกต่างหาก พวกเขารู้เรื่องว่าวัตถุเหล่านั้น characteristically ย้าย พวกเขาทราบว่า วัตถุเหล่านั้นเป็นส่วนหนึ่งของแบบสามมิติที่มาจากความรู้สึกของพวกเขาแตกต่างกัน---พวกเขาสามารถเชื่อมโยงความรู้สึกของหัวนมเป็นและปุ่มในของของสีชมพู เสียงเสียงและการย้ายริมฝีปากจะดู มนุษย์แห่งความสนุกสนานรื่นเริง และ boing มา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นในช่วงสองสามเดือนแรกของชีวิตทารกแล้วดูเหมือนจะมีการแก้ไขจำนวน conundrums ปรัชญาลึก พวกเขารู้วิธีที่จะใช้ขอบและรูปแบบของการเคลื่อนไหวที่จะแยกโลกลงบนวัตถุที่แยก พวกเขารู้ว่าบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับวิธีวัตถุเหล่านั้นมีลักษณะพิเศษย้าย พวกเขารู้ว่าวัตถุเหล่านั้นเป็นส่วนหนึ่งของสามมิติที่มาจากความรู้สึกที่แตกต่างกันของพวกเขา --- พวกเขาสามารถเชื่อมโยงความรู้สึกของหัวนมและโหนกของสีชมพูเสียงของเสียงและริมฝีปากย้ายพวกเขาเห็นลูกตีกลับมีชีวิตชีวา และโบอิ้งที่มาพร้อมกับมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้นในช่วงสองสามเดือนแรกของชีวิต ทารกก็จะได้แก้ไขตัวเลขของ Conundrums ปรัชญาลึกซึ้ง พวกเขารู้วิธีที่จะใช้ขอบและรูปแบบของการเคลื่อนไหวเพื่อแยกโลกไปยังวัตถุที่แยกต่างหาก พวกเขารู้อะไรเกี่ยวกับวิธีการที่วัตถุเหล่านั้นมีลักษณะพิเศษไปพวกเขาไม่รู้ว่าวัตถุเหล่านั้นเป็นส่วนหนึ่งของสามมิติที่มาจากประสาทสัมผัสที่แตกต่างกัน --- พวกเขาสามารถเชื่อมโยงความรู้สึกของหัวนมและส่วนที่นูนสีชมพู ของ เสียง เสียง และขยับริมฝีปากจะดูบอลก็คึก ตีกลับและของมาเงี๊ยว .