Rose and Meezan (1993) note that ne

Rose and Meezan (1993) note that neglect was first formally defined as separate from abuse by Leontine
Young in her 1964 book Wednesday’s Children, a study of 300 abuse and neglect cases served through
child welfare agencies in the eastern, Midwest, and Pacific regions of the United States. Young (1964)
defines neglect as parental omissions in care such as inadequate feeding—which she calls severe neglect
due to the centrality of food for survival—and lack of cleanliness, adequate clothing, or medical care,
referred to as moderate neglect (p. 9). To date, defining neglect as parental omissions in care remains
the most common way of conceptualizing neglect (Smith & Fong, 2004). For example, the World
Health Organization (WHO), defines neglect as “the failure of a parent to provide for the development
An Exploration of the Relationship Between Poverty and Child Neglect in Canadian Child Welfare 44
of the child” (WHO, 2002, p. 50). Other definitions use more generic terms for the persons responsible
for neglect—such as Minty and Pattinson (1994, p. 736), who indicate that neglect occurs when “a
person having care for a child” fails to provide for the child’s basic needs

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กุหลาบและ Meezan (1993) หมายเหตุว่าละเลยครั้งแรกอย่างเป็นทางกำหนดแยกกันจากการละเมิด โดย Leontineหนุ่มสาวในปี 1964 เธอจองของวันพุธเด็ก การศึกษากรณีละเมิดและละเลย 300 ให้บริการผ่านหน่วยงานสวัสดิการของเด็กในภาคตะวันออก มิดเวสต์ และภูมิภาคแปซิฟิกของสหรัฐอเมริกา หนุ่ม (1964)กำหนดละเลยเป็นผู้ปกครองละเลยในการดูแลเช่นให้อาหารไม่เพียงพอ — ซึ่งเธอเรียกละเลยอย่างรุนแรงเนื่องจากแห่งอาหารเพื่อความอยู่รอด — และขาดความสะอาด สวมเสื้อผ้า หรือการ ดูแลทางการแพทย์เรียกว่าปานกลางละเลย (p. 9) วันที่ ยังคงกำหนดละเลยเป็นผู้ปกครองละเลยในการดูแลวิธีธรรมดาที่สุดของ conceptualizing ละเลย (Smith & ฟง 2004) ตัวอย่างเช่น โลกสุขภาพองค์กร (WHO), ละเลยที่กำหนดเป็น "ความล้มเหลวของผู้ปกครองเพื่อให้การพัฒนา การสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างความยากจนและเด็กละเลยในสวัสดิการเด็กแคนาดา 44ของเด็ก" (WHO, 2002, p. 50) ข้อกำหนดอื่น ๆ เงื่อนไขใช้งานทั่วไปมากขึ้นสำหรับผู้รับผิดชอบสำหรับละเลย — เช่น Minty และแพททินสัน (1994, p. 736), บุคคลที่บ่งชี้ว่า ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อ "aคนต้องดูแลเด็กที่"ล้มเหลวเพื่อให้สำหรับความต้องการพื้นฐานของเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลุกขึ้นยืนและ Meezan (1993) ทราบละเลยที่เป็นครั้งแรกอย่างเป็นทางการกำหนดให้เป็นที่แยกต่างหากจากการละเมิดโดย Leontine
หนุ่มในหนังสือเด็กวันพุธ 1964 เธอมีการศึกษา 300 ละเมิดและละเลยกรณีที่แสดงผ่าน
หน่วยงานสวัสดิภาพเด็กในภาคตะวันออก, มิดเวสต์และภูมิภาคแปซิฟิก สหรัฐ. Young (1964)
กำหนดเป็นละเลยละเว้นการกระทำของผู้ปกครองในการดูแลเช่นการให้อาหารไม่เพียงพอซึ่งเธอเรียกละเลยอย่างรุนแรง
เนื่องจากเป็นศูนย์กลางของอาหารเพื่อความอยู่รอดและการขาดของความสะอาดเสื้อผ้าที่เพียงพอหรือการดูแลทางการแพทย์
เรียกว่าละเลยปานกลาง (P 9) ในวันที่กำหนดเป็นละเลยละเว้นการกระทำของผู้ปกครองในการดูแลยังคงเป็น
วิธีที่ใช้กันมากที่สุดของการสร้างกรอบความคิดการละเลย (สมิ ธ แอนด์ฟง, 2004) ยกตัวอย่างเช่นโลก
องค์การอนามัย (WHO) กำหนดละเลยเป็น "ความล้มเหลวของผู้ปกครองเพื่อให้การพัฒนา
การสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างความยากจนและเด็กละเลยในแคนาดาสวัสดิการเด็ก 44
ของเด็ก" (WHO, 2002 P . 50) คำจำกัดความอื่น ๆ ใช้คำทั่วไปมากขึ้นสำหรับคนที่มีความรับผิดชอบ
สำหรับการละเลยเช่นมิ้นต์และแพททินสัน (1994, น. 736) ซึ่งแสดงให้เห็นว่าการละเลยเกิดขึ้นเมื่อ "ซึ่งเป็น
บุคคลที่มีการดูแลเด็ก" ล้มเหลวในการจัดให้มีการความต้องการขั้นพื้นฐานของเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กุหลาบและ meezan ( 1993 ) ทราบว่าละเลยเป็นครั้งแรกอย่างเป็นทางการ เช่น แยก จากการละเมิดโดย leontineหนุ่มใน 2507 หนังสือเด็กวันพุธ , การศึกษากรณีละเมิดและละเลยหน้าที่ผ่าน 300หน่วยงานสวัสดิการเด็กในภาคตะวันออก , มิดเวสต์ , แปซิฟิกและภูมิภาคของประเทศสหรัฐอเมริกา หนุ่ม ( 1964 )กําหนดการละเลยเป็นผู้ปกครองในการดูแล เช่น อาหาร / ไม่เพียงพอ ซึ่งเธอโทรละเลยอย่างรุนแรงเนื่องจากความสำคัญของอาหารเพื่อการอยู่รอดและการขาดการรักษาความสะอาดเสื้อผ้าที่เพียงพอ หรือการดูแลทางการแพทย์เรียกว่าละเลยปานกลาง ( หน้า 9 ) ในวันที่กำหนด เช่น การละเลยในการดูแล ยังคงละเลยผู้ปกครองวิธีที่พบมากที่สุดของมโนทัศน์ละเลย ( Smith & ฟง , 2004 ) ตัวอย่างเช่น , โลกองค์กรสุขภาพ ( ใคร ) กําหนดการละเลยเป็น " ความล้มเหลวของพ่อแม่ให้พัฒนาการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความยากจนและการทอดทิ้งเด็กในสถานสงเคราะห์เด็กแคนาดา 44ของเด็ก " ( ใคร , 2545 , หน้า 50 ) นิยามอื่น ๆใช้คำทั่วไปมากขึ้นสำหรับบุคคลที่รับผิดชอบสำหรับละเลย เช่น มิ้นต์ และ แพททินสัน ( 2537 , หน้า 736 ) ที่ระบุว่า ละเลยเกิดขึ้นเมื่อ "เขาต้องดูแลเด็ก " ล้มเหลวที่จะให้สำหรับความต้องการพื้นฐานของเด็ก