「….what is it?」「Because the kingdom

「….what is it?」

「Because the kingdoms army is heading here as reinforcements. Whilst we gain time for them, would you take the civilians and join up with the kingdom army?」

「………………are you trying to die?」

「I don’t want to die…..but is there any other way to keep them occupied? Anyway, this city is done for. Even if the reinforcements come, their fighting power is not nearly enough to win」

As Karen said so, she turned her sight to the large fortress in the sky.

Suddenly a man’s face appeared projected from the fortress. He had silver hair and odd eyes.

『My name is Renya. I am another worlder from a different world. However, right now I am the exclusive mage of the Elsass magic empire, Gohon』

Hey, has something started now?

Due to the guys speech, everyone present was looking up at the man who calls himself Gohon.

『–and I tell the enemy of the empire. Lay down arms and surrender immediately. As long as you do that, I’ll allow you to live』

Listening the the man’s speech, Kazuya spoke to Chitose in a low voice.

「(Is this the so called Chunnibyou disease? It seems another troublesome enemy has appeared)」

「(Yes, that seems to be it. Since he believes himself to be a mage)」

A small explosive sound was suddenly heard as Kazuya was listening to Chitose.

Looking at the source of the sound, Black smoke was rising from the enemies headquarters.

「Was there an accident?」

「That seems to be the case」

Chitose said to Kazuya as she observed the enemies putting out the fire, using her binoculars.

Karen suddenly approached Kazuya.

「I wonder if I can make a request?」

「Well. To be honest I’m not really an adventurer, so I don’t know about that」

「….? What are you talking about?」

「Oh sorry, I was thinking to myself. Is it really necessary for Karen to become a decoy?」

「Did you not hear him? If we don’t do anything, we’ll be completely destroyed. Or what? Are you going to abandon the monster and beast people and surrender yourself to the empire?」

In the face of the overwhelming pressure of the Imperial troops, Kazuya had not considered surrendering. Regardless, she grabbed Kazuya by the neck, drawing in close whilst blushing red.

Kazuya glanced at Chitose, telling her to holster her Beretta, whilst he stared into the eyes of Karen.

「No….it would be impossible to do such a thing」

「Then, what can we do?」

「Oh, just watch」

Kazuya murmured as he undid the hand grasping his neck. He then grabbed his walkie talkie.

「All troops. Begin plan A. Attack, start!」

『『『『『『『『Understood!!』』』』』』』』

Ten seconds later, some thin, long objects appeared in the sky above the fort city one after another.

Karen was shocked, but this was understandable. What was flying above the fort city was a squad of F-22 Raptors as well as a barrage of AIM-120 BVRAAM air to air missiles.

The ships they were aiming at could not avoid the missiles, due to their speed reaching Mach 4. The sound of explosions filled the air as the missiles ate away at the ships, blowing their wings off.

The wooden ships had little to no defensive powers and were easily destroyed. Furthermore, due to the presence of gunpowder from the cannons used on the floating ships, it caused further explosions

Some of the missiles also hit the flying fortress, however they did little to no damage due to the powerful magic shield protecting it.

「………………Kazuya…..what did you do?……」

Karen somehow managed to squeeze out her voice as she watched in shock and awe as ship after ship was reduced to a falling fireball.

「Hahaha, are you surprised?」

Kazuya said so, laughing like a mischievous boy who had succeeded in a prank.

On the other hand, the fortress was in chaos to have suddenly received that missile attack.

「Royal Oak, Prince Andrew, St Michael, Victory and Prince are sinking! Flight is impossible, prepare for emergency landing!」

「The ally fleet has taken heavy damage, retreat now!!」

「Renya!! What do we do!?」

As the damage reports come rolling in, the man pleads for a ruling on what to do.

「Why are there missiles in this world!?…..That’s impossible! Shit! They must have another worlder as well」

Renya didn’t hear his subordinates pleading an began to make noise on his own.

「Renya-san? We need directions!」

Whilst wasting time, many missiles hit the barrier.

The fortress quivered due to the impact.

「Ah……quickly! Prepare the cannons!」

Waking from his stupor, Renya’s face grows red as he gets angry.

「Renya-san!? We can’t! We have to lower the magic barrier to fire the cannons! The enemy will attack us when we do that!」

「Noisy! You should follow my orders silently!」

「But!!」

「Do it now you shit head!! That’s an order!!」

「……Understood」

Although the subordinate took the verbal abuse to heart, he followed the order regardless.

The magic barrier was deactivated as expected, many missiles approached the defenceless fortress.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

「...มันคืออะไร? ร้านอาหาร「Because หัวกองทัพก๊กนี่เป็นกำลังเสริม ในขณะที่เราได้รับเวลาสำหรับพวกเขา คุณใช้พลเรือน และเข้าร่วมกับกองทัพราชอาณาจักร? ร้านอาหาร「...คุณกำลังจะตาย? ร้านอาหาร「I ไม่อยากตาย... แต่มีวิธีอื่นเพื่อให้พวกเขาครอบครอง อย่างไรก็ตาม นี้จะทำเพื่อ ถ้าเสริมมา อำนาจต่อสู้จะไม่เกือบพอ win」คาเรนกล่าวนั้น เธอเปิดตาของเธอป้อมขนาดใหญ่ในท้องฟ้าจู่ ๆ ใบหน้าของมนุษย์ปรากฏการณ์จากป้อมปราการ เขามีผมสีเงินและแปลกตาชื่อ 『My เป็น Renya ผม worlder อื่นจากโลกแตกต่าง อย่างไรก็ตาม วันนี้ฉัน mage พิเศษของจักรวรรดิ Elsass วิเศษ Gohon』เฮ้ มีบางสิ่งบางอย่างเริ่มตอนนี้เนื่องจากเสียงคน ทุกคนปัจจุบันถูกที่มองคนที่เรียกตัวเอง Gohon『』 – และฉันบอกศัตรูของจักรวรรดิ วางอาวุธ และยอมแพ้ทันที ตราบใดที่คุณทำเช่นนั้น ฉันจะช่วยให้คุณสามารถ live』ฟังการพูดของมนุษย์ เซะซี่ไปชีโทสในเสียงต่ำ「 (เป็นโรค Chunnibyou ที่เรียกว่า ดูเหมือนว่าอีกปรากฏศัตรูลำบาก) ร้านอาหาร「 (ใช่ ที่ดูเหมือนจะเป็นการ เพราะเขาเชื่อว่าตัวเองเป็น mage) ร้านอาหารเสียงระเบิดขนาดเล็กก็ได้ยินเป็นฟังเพื่อชิโตเซะดูที่แหล่งของเสียง ควันดำเพิ่มขึ้นจากสำนักงานใหญ่ของศัตรู「Was มีอุบัติเหตุ? ร้านอาหาร「That น่าจะ เป็น case」ชิโตกล่าวว่า การเซะเป็นเธอสังเกตเห็นศัตรูวางออกไฟ ใช้กล้องส่องทางไกลของเธอกะเหรี่ยงก็ทาบทามเซะ「I สงสัยว่า ถ้า สามารถทำการร้องขอ? ร้านอาหาร「Well จะซื่อสัตย์ ฉันไม่จริง ๆ นักแสวงโชคที่ ดังนั้นฉันไม่ทราบเกี่ยวกับ that」「….? สิ่งที่คุณกำลังพูดถึง? ร้านอาหาร「Oh ขอโทษ ฉันคิดกับตัวเอง มันจำเป็นจริง ๆ สำหรับกะเหรี่ยงเป็น นางนกต่อ? ร้านอาหาร「Did คุณไม่ได้ยินเขา ถ้าเราไม่ทำอะไร เราจะสามารถทำลายอย่างสมบูรณ์ หรืออะไร คุณจะละทิ้งคนมอนสเตอร์และสัตว์ และยอมจำนนเองอาณาจักร? ร้านอาหารในหน้าดันครอบงำของทหารอิมพีเรียล เซะได้พิจารณายอมจำนนต่อ ไม่คำนึงถึง เธอคว้าเซะ โดยคอ วาดในระยะใกล้ในขณะที่สีแดงแดงเซะ glanced ชิโตเสะ บอกเธอ holster Beretta ของเธอ ในขณะที่เขาจ้องมองตาของกะเหรี่ยง「No...มันจะไปทำ thing」 ดังกล่าว「Then อย่างไร? ร้านอาหาร「Oh, watch」 เพียงเซะ murmured เขาเลิกทำมือเรียงคอของเขา เขานั้นคว้าเขา walkie talkieยก 「All เริ่มต้นเริ่มต้นแผนการโจมตี A. ! ร้านอาหาร『『『Understood !! 』』』』』』』』สิบวินาที บางบาง ยาววัตถุปรากฏในท้องฟ้าเหนือเมืองป้อมหนึ่งชาวกะเหรี่ยงตกใจ แต่ไม่เข้าใจ อะไรบินเหนือเมืองป้อมปราการเป็นทีมของ F-22 ที่น่าสนใจเช่นเดียวกับการโจมตีของจรวดอากาศ AIM-120 BVRAAMเรือที่พวกเขามีเป้าหมายที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยง missiles เนื่องจากความเร็วถึง Mach 4 เสียงระเบิดเต็มอากาศเป็นขีปนาวุธไปกินในเรือ เป่าปีกปิดเรือไม้มีอำนาจป้องกันเล็กน้อยเป็นไม่มี และถูกทำลายได้ง่าย นอกจากนี้ เนื่องจากดินปืนปืนใหญ่ที่ใช้บนเรือลอย มันเกิดจากการระเบิดบางอย่างยังตีป้อมบิน แต่พวกเขาไม่น้อยความเป็นไม่มีโล่เวทย์พลังป้องกัน「……………… เซะ...คุณทำอะไร?...ร้านอาหารกะเหรี่ยงอย่างใดจัดการบีบออกเสียงของเธอเธอเล่นในช็อตและความกลัวเป็นเรือหลังจากที่เรือลดลงการพุ่งล้ม「Hahaha คุณแปลกใจ? ร้านอาหารเซะว่า ได้ หัวเราะเหมือนเด็กซุกซนที่ได้ประสบความสำเร็จในการเล่นตลกบนมืออื่น ๆ ป้อมปราการถูกในความสับสนวุ่นวายก็ได้รับว่าขีปนาวุธโจมตี「Royal โอ๊ค เจ้าชายแอนดรูว์ เซนต์ไมเคิล ชัย และเจ้าชายจะจม เที่ยวบินเป็นไปไม่ได้ เตรียมลงจอดฉุกเฉิน! ร้านอาหาร「The กองเรือพันธมิตรได้นำความเสียหายหนัก พักผ่อนเดี๋ยวนี้!! 」「Renya !! เราทำอะไร 」รายงานความเสียหายมาใน ชาย pleads สำหรับก่มจะทำอย่างไร「Why มีอาวุธในโลกนี้ ….. ที่เป็นไปไม่ได้ อึ จะต้องมีอีก worlder เป็น well」Renya ไม่ได้ยินผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาร้องเริ่มทำให้เสียงของเขาเอง「Renya ซัง เราต้องแนะนำ! ร้านอาหารในขณะที่สิ้นเปลืองเวลา ขีปนาวุธหลายตีอุปสรรคป้อมปราการ quivered เนื่องจากผลกระทบ「Ah...ได้อย่างรวดเร็ว เตรียมปืน! ร้านอาหารตื่นจาก stupor ของเขา ใบหน้าของ Renya ขยายสีแดง ตามที่เขาได้รับโกรธ「Renya ซัง เราไม่สามารถ เราต้องลดอุปสรรคคาถาลั่นปืน ศัตรูจะโจมตีเราเมื่อเราทำอย่างนั้น! ร้านอาหาร「Noisy คุณควรทำตามใบสั่งของฉันเงียบ! ร้านอาหาร「But !! 」「Do นั้นตอนนี้คุณขี้หัว!! ที่เป็นคำสั่ง!! 」「…… Understood」แม้ว่าเครือเอาวาจาละเมิดใจ ตามสั่งไม่อุปสรรควิเศษถูกปิดใช้งานตามที่คาดไว้ ขีปนาวุธหลายเข้าป้อมปราการ defenceless

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

「 ... งั้นมันคืออะไร? 」「เพราะกองทัพก๊กกำลังมุ่งหน้าไปที่นี่เป็นกำลังเสริม ในขณะที่เราได้รับเวลาสำหรับพวกเขาที่คุณจะใช้เวลาพลเรือนและเข้าร่วมกับกองทัพราชอาณาจักร? 」「 .................. คุณกำลังพยายามที่จะตาย? 」「ฉันไม่ต้องการที่จะตาย ... ..but มีผู้ใด วิธีอื่นที่จะให้พวกเขาครอบครอง? อย่างไรก็ตามเมืองนี้จะทำเพื่อ แม้ว่ากำลังเสริมมาอำนาจการต่อสู้ของพวกเขาไม่ได้เกือบพอที่จะชนะ」ในฐานะที่เป็นชาวกะเหรี่ยงกล่าวว่าดังนั้นเธอหันสายตาเธอไปที่ป้อมปราการขนาดใหญ่ในท้องฟ้า. ทันใดนั้นใบหน้าของชายคนหนึ่งปรากฏตัวโผล่ออกมาจากป้อมปราการ เขามีผมสีเงินและตาแปลก. 「ชื่อของฉันคือ Renya ผม worlder อื่นจากโลกที่แตกต่าง แต่ตอนนี้ผมผู้วิเศษ แต่เพียงผู้เดียวของอาณาจักรเวทมนตร์ Elsass, Gohon 」เฮ้มีบางสิ่งบางอย่างเริ่มต้นตอนนี้หรือไม่เนื่องจากคำพูดของคนทุกคนในปัจจุบันได้รับการมองขึ้นไปที่คนที่เรียกตัวเองว่า Gohon. 「และอื่นผมบอกศัตรู ของจักรวรรดิ วางอาวุธและยอมจำนนทันที ตราบใดที่คุณทำอย่างนั้นฉันจะช่วยให้คุณสามารถมีชีวิตอยู่」ฟังคำพูดของชายคนนั้น, คาซึยะพูดกับ Chitose เสียงต่ำ. 「 (นี่คือที่เรียกว่าโรค Chunnibyou ดูเหมือนว่าอีกศัตรูลำบากได้ปรากฏตัว) 」「 (ใช่ว่าน่าจะเป็นมัน. เนื่องจากเขาเชื่อว่าตัวเองเป็นผู้วิเศษ) 」เสียงระเบิดเล็ก ๆ ก็ได้ยินเสียงกึกเป็นคาซึยะได้ฟัง Chitose. กำลังมองหาที่มาของเสียงควันสีดำลอยขึ้นมาจากสำนักงานใหญ่ของศัตรู「คือมีอุบัติเหตุ? 」「ที่ดูเหมือนว่าจะเป็นกรณีที่」Chitose พูดกับคาซึยะขณะที่เธอสังเกตเห็นศัตรูสามารถดับไฟโดยใช้กล้องสองตาของเธอ. กะเหรี่ยงอย่างกระทันหันเข้าหา Kazuya. 「ฉันสงสัยว่าฉันสามารถทำตามคำขอหรือไม่? 」「 ดี. จะซื่อสัตย์ฉันไม่ได้จริงๆนักผจญภัยดังนั้นผมจึงไม่ทราบเกี่ยวกับที่」「 ... .? สิ่งที่คุณกำลังพูดถึง? 」「โอ้ขอโทษฉันคิดกับตัวเอง มันเป็นสิ่งที่จำเป็นจริงๆสำหรับชาวกะเหรี่ยงที่จะกลายเป็นเหยื่อหรือไม่? 」「ไม่คุณจะไม่ได้ยินเสียงของเขา? ถ้าเราไม่ได้ทำอะไรเราจะถูกทำลายอย่างสมบูรณ์ หรืออะไร? คุณกำลังจะทิ้งมอนสเตอร์และสัตว์ผู้คนและยอมแพ้ตัวเองให้จักรวรรดิ? 」ในการเผชิญกับความกดดันที่ครอบงำของกองทัพจักรวรรดิ, คาซึยะไม่ได้พิจารณาการยอมจำนน โดยไม่คำนึงถึงเธอคว้า Kazuya คอ, การวาดภาพอย่างใกล้ชิดขณะที่แดงสีแดง. คาซึยะเหลือบมองไปที่ Chitose เธอบอกซองเบเร็ตต้าของเธอในขณะที่เขาจ้องมองเข้าไปในดวงตาของกะเหรี่ยง. 「ไม่มี ... มันจะเป็นไปไม่ได้ที่จะทำสิ่งนั้น 」「แล้วสิ่งที่เราสามารถทำได้? 」「โอ้เพียงแค่ดู」Kazuya บ่นอยู่ในขณะที่เขา undid มือจับคอของเขา จากนั้นเขาก็คว้าเครื่องส่งรับวิทยุของเขา. 「ทหารทั้งหมด เริ่มต้นแผน A. โจมตีเริ่มต้น! 」「「「「「「「「เข้าใจ !! 」」」」」」」」สิบวินาทีต่อมาบางส่วนบางวัตถุยาวปรากฏในท้องฟ้าเหนือเมืองป้อมหนึ่งหลังจากที่อื่น. กะเหรี่ยง ก็ตกใจ แต่ก็เข้าใจ อะไรคือสิ่งที่บินอยู่เหนือเมืองป้อมปราการที่ทีมของ F-22 แร็พเตอร์เช่นเดียวกับเขื่อนกั้นน้ำของ AIM-120 BVRAAM ขีปนาวุธอากาศสู่อากาศได้. เรือที่พวกเขากำลังเล็งที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงขีปนาวุธเนื่องจากความเร็วของพวกเขาถึง Mach 4 เสียงระเบิดที่เต็มไปด้วยอากาศเป็นขีปนาวุธกินไปที่เรือพัดปีกของพวกเขาออก. เรือไม้มีน้อยถึงไม่มีพลังป้องกันและถูกทำลายได้อย่างง่ายดาย นอกจากนี้เนื่องจากการปรากฏตัวของดินปืนจากปืนใหญ่ที่ใช้บนเรือลอยมันจะทำให้เกิดการระเบิดอีกบางส่วนของขีปนาวุธยังตีป้อมบินอย่างไรก็ตามพวกเขาไม่น้อยที่จะไม่มีความเสียหายเนื่องจากโล่มายากลที่มีประสิทธิภาพปกป้องมัน. 「 ...... ............ คาซึยะ ... ..what คุณไม่ทำอย่างไร ...... 」กะเหรี่ยงจัดการอย่างใดที่จะบีบออกมาเสียงของเธอขณะที่เธอเฝ้าดูด้วยความตกใจและความกลัวในขณะที่เรือหลังจากที่เรือลดลงเป็นลูกไฟตก. 「ฮ่า ๆ ๆ คุณประหลาดใจ? 」คาซึยะกล่าวว่าดังนั้นหัวเราะเหมือนเด็กซนที่เคยประสบความสำเร็จในการเล่นตลก. บนมืออื่น ๆ , ป้อมปราการอยู่ในความสับสนวุ่นวายที่จะมีจู่ ๆ ก็รับว่าการโจมตีขีปนาวุธ. 「 Royal Oak เจ้าชายแอนดรูเซนต์ไมเคิลวิคตและเจ้าชายจะจม! เที่ยวบินเป็นไปไม่ได้เตรียมความพร้อมสำหรับลงจอดฉุกเฉิน! 」「กองทัพเรือพันธมิตรได้รับความเสียหายหนักในขณะนี้ถอย !! 」「 Renya !! เราทำอะไรไม่ !? 」เป็นรายงานความเสียหายมากลิ้งในคนที่ขอร้องให้การพิจารณาคดีในสิ่งที่ทำ. 「ทำไมจึงมีขีปนาวุธในโลกนี้!? ... ..That เป็นไปไม่ได้! อึ! พวกเขาจะต้องมี worlder อีกเช่นกัน」Renya ไม่ได้ยินลูกน้องของเขาขอร้องเริ่มที่จะทำให้เสียงของเขาเอง. 「 Renya ซัง? เราจำเป็นต้องมีทิศทาง! 」ขณะที่การสูญเสียเวลาขีปนาวุธหลายตีอุปสรรค. ป้อมปราการสั่นเนื่องจากผลกระทบ. 「อา ...... ได้อย่างรวดเร็ว! เตรียมปืนใหญ่! 」ตื่นจากอาการมึนงงของเขาใบหน้า Renya เติบโตสีแดงในขณะที่เขาได้รับโกรธ. 「 Renya ซัง !? เราไม่ได้! เราต้องลดอุปสรรควิเศษที่จะยิงปืนใหญ่! ศัตรูจะโจมตีเราเมื่อเราทำอย่างนั้น! 」「มีเสียงดัง! คุณควรจะทำตามคำสั่งของฉันเงียบ! 」「 แต่ !! 」「ทำมันตอนนี้คุณหัวอึ !! นั่นเป็นคำสั่ง !! 」「 ...... เข้าใจ」แม้ว่าผู้ใต้บังคับบัญชาเอาการละเมิดทางวาจากับหัวใจของเขาตามคำสั่งโดยไม่คำนึงถึงได้. อุปสรรคมายากลถูกปิดการใช้งานเป็นไปตามคาดขีปนาวุธหลายเข้าหาที่พึ่งป้อมปราการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

「 . . . . . . . มันคืออะไร ? 」「เพราะว่าก๊กทหารกำลังมาที่นี่ เป็นกำลังเสริม ขณะที่เราได้รับเวลาของพวกเขา , คุณจะใช้พลเรือนและเข้าร่วมกับกองทัพของอาณาจักร 」「 . คุณกำลังจะตาย ? 」「ฉันไม่อยากตาย . . . . . แต่มันมีทางอื่นที่จะทำให้พวกเขาไม่ว่าง ? อย่างไรก็ตาม เมืองนี้ . . . ถ้าเสริมมา พลังของการต่อสู้ก็ยังไม่พอที่จะชนะ」ขณะที่คาเรนบอกว่า เธอหันสายตาของเธอไปยังป้อมปราการขนาดใหญ่ในท้องฟ้าทันใดนั้นใบหน้าของผู้ชายที่ปรากฏฉายจากป้อม เขามีผมสีเงินและแปลกตา『ผมชื่อ เรนยะ . ผมอีก worlder จากโลกอื่น อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ผมเป็น Mage เอกสิทธิ์ของ elsass มายากล gohon 』จักรวรรดิเฮ้ มีอะไรเริ่มตอนนี้ ?เนื่องจากพวกคำพูด ปัจจุบันทุกคน มองมาที่ชายผู้เรียกตัวเองว่า gohon .『–และฉันบอกศัตรูของจักรวรรดิ วางอาวุธและยอมจำนนทันที ตราบใดที่คุณทำแบบนั้น ผมจะให้คุณใช้ชีวิต』ฟังเสียงเขา คาซูยะคุยกับจิโตะเซะในเสียงต่ำ「 ( นี่เรียกว่า chunnibyou โรค ? ดูเหมือนว่าปัญหาอื่นศัตรูปรากฏตัว ) 」「 ( ใช่ ดูเหมือนมัน เพราะเขาเชื่อว่าตัวเองเป็นจอมเวทย์ ) 」ขนาดเล็กระเบิดเสียงก็ดัง คาซึยะก็ฟังเซะ .มองไปที่แหล่งที่มาของเสียง ควันสีดำลอยขึ้นจากศัตรูที่สำนักงานใหญ่「มันเป็นอุบัติเหตุ 」「ที่ดูเหมือนว่าจะเป็นกรณีที่」จิโตเซะพูดกับคาซูยะเป็นเธอสังเกตศัตรูก็ดับไฟ ใช้กล้องส่องทางไกลของเธอคาเรน ถึงมาหาคาซึยะ「ผมสงสัยว่าถ้าผมสามารถขอ ? 」「อย่างดี จะซื่อสัตย์ฉันไม่ได้จริงๆนักผจญภัย ก็เลยไม่รู้ว่า」「 . . . . . . . ? คุณกำลังพูดเรื่องอะไร ? 」「อ๊ะ ขอโทษครับ ผมคิดกับตัวเอง มันจำเป็นสำหรับกะเหรี่ยงเป็นเหยื่อล่อ ? 」「เธอไม่ได้ยินที่เขาพูดเหรอ ถ้าเราไม่ทำอะไร เราก็จะถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง หรืออะไร ? คุณจะทิ้งมอนสเตอร์ และ คน สัตว์ และมอบตัวกับอาณาจักร 」ในหน้าของความดันที่ครอบงำของทหารหลวง คาซึยะก็ไม่ถือว่ายอมแพ้ ไม่ เธอคว้าคาซึยะที่ต้นคอ วาดใกล้ ในขณะที่แดงแดงคาซึยะเหลือบใน Chitose , บอกให้เธอเก็บเธอ เบเรตต้า ขณะเขาจ้องเข้าไปในดวงตาของคาเรน「ไม่ . . . . . . . . มันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำแบบนั้น」「แล้ว เราสามารถทำอะไรได้บ้าง 」「โอ้ ดู」คาซึยะพึมพำขณะที่เขาทำลาย มือคว้าคอของเขา จากนั้นเขาก็จับเครื่องส่งสัญญาณ「ทหารทั้งหมด เริ่มแผน A โจมตี , เริ่มได้ ! 」『『『『『『『『ครับ ! ! ! ! 』』』』』』』』สิบวินาทีต่อมา บางบาง วัตถุยาวปรากฏในท้องฟ้าเหนือป้อมเมืองหนึ่งหลังจากที่อื่นคาเรนตกใจมาก แต่ก็เข้าใจได้ ที่บินเหนือป้อมเมืองคือทีมของเครื่องบินรบ F-22 เป็นเขื่อนของ aim-120 bvraam ขีปนาวุธอากาศสู่อากาศเรือของพวกเขาเป็นเป้าหมายที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงขีปนาวุธจากของความเร็วถึง Mach 4 เสียงของการระเบิดที่เต็มไปอากาศเป็นอาวุธที่กินไปที่เรือ พัดปีกปิดเรือไม้มีเพียงเล็กน้อยที่จะไม่มีพลังป้องกันและถูกทำลายไปง่ายๆ นอกจากนี้เนื่องจากการปรากฏตัวของดินปืนจากปืนที่ใช้ในการลอยเรือ ทำให้เกิดระเบิดเพิ่มเติมบางส่วนของขีปนาวุธยังตีป้อมบิน แต่พวกเขาทำน้อยไม่มีความเสียหายจากพลังเวทมนตร์โล่เพื่อปกป้องมัน「 . คาซึยะ . . . . . คุณทำอะไร ? . . . . . . . 」คาเรนพยายามบีบออก เสียงเธอดูตกใจและความกลัวเป็นเรือ หลังเรือลดลงไปล้มลูกไฟ「ฮ่า ฮ่า ฮ่า คุณแปลกใจเหรอ 」คาซึยะพูดแล้วหัวเราะเหมือนกับเด็กซนๆ ที่ประสบความสำเร็จในการเล่นตลกบนมืออื่น ๆ , ป้อมอยู่ในความสับสนวุ่นวาย มีก็รับว่า ขีปนาวุธโจมตี「รอยัลโอ๊ก เจ้าชาย แอนดรูว์ เซนต์ไมเคิล ชัยชนะ และเจ้าชายจะจม ! เที่ยวบินไปเตรียมการลงจอดฉุกเฉิน 」「พันธมิตรกองทัพเรือได้รับความเสียหายหนัก ต้องหนีเดี๋ยวนี้ ! ! 」「เรนยะ ! ! ทำไงดี ! ! ? 」เมื่อความเสียหายรายงานมาหมุน เขาขอร้องให้พิจารณาในสิ่งที่ต้องทำ「ทำไมมีขีปนาวุธในโลกนี้ ? . . . . . เป็นไปไม่ได้ แม่งเอ๊ย ! ! ! ! ! พวกเขาต้อง worlder อีกเช่นกัน」เรนยะไม่ได้ยินลูกน้องขอร้องการเริ่มทำเสียงของเขาเอง「เรนยะซัง ? เราต้องการเส้นทาง ! 」ในขณะที่เสียเวลามากมาย ขีปนาวุธตีกั้นป้อมปราการ quivered เนื่องจากผลกระทบ「อ่า . . . . . . . เร็ว ! เตรียมปืนใหญ่ 」ตื่นจากอาการมึนงงของเขา ใบหน้าของเรนยะเติบโตสีแดงที่เขาจะโกรธ「เรนยะซัง ! ? เราไม่ได้ ! เราต้องลดอุปสรรคเวทมนต์ไฟปืนใหญ่ ข้าศึกจะโจมตีเราเมื่อเราทำอย่างนั้น 」「หนวกหู ! คุณควรปฏิบัติตามคำสั่งอย่างเงียบๆ ! 」「แต่ ! ! 」「เดี๋ยวนี้ไอ้หัวเน่า ! ! นี่คือคำสั่ง ! ! 」. . . . . . เข้าใจ」「แม้ว่าผู้ใต้บังคับบัญชาเอาการละเมิดทางวาจากับหัวใจ เขาไล่ตามใบสั่งไม่th