If events are simply identified by

If events are simply identified by their activity name, then e = # activity(e). This
means that activity instance a in Fig. 4.4 would be mapped onto a,a,a,a. In
this case the basic α-algorithm (not using transactional information) would create
just one a transition. If events are identified by their activity name and transaction type, then e = (# activity(e), # trans(e)). Now activity instance a would be mapped
onto (a, schedule),(a, assign),(a, start),(a, complete) and the basic α-algorithm
would create four transitions referring to a’s life-cycle. As shown in Sect. 5.2.4,
transaction type attributes such as start, complete, etc. can be exploited to create a
two-level process model that hides the transactional life-cycles of individual activities in subprocesses. It is also possible to use a completely different classifier, e.g.,
e = # resource(e). In this case events are named after the resources executing them.
In this book, we assume the classifier e = # activity(e) as the default classifier. This
is why we considered the activity attribute to be mandatory in our initial examples.
From now on, we only require a classifier.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

If events are simply identified by their activity name, then e = # activity(e). Thismeans that activity instance a in Fig. 4.4 would be mapped onto a,a,a,a. Inthis case the basic α-algorithm (not using transactional information) would createjust one a transition. If events are identified by their activity name and transaction type, then e = (# activity(e), # trans(e)). Now activity instance a would be mappedonto (a, schedule),(a, assign),(a, start),(a, complete) and the basic α-algorithmwould create four transitions referring to a’s life-cycle. As shown in Sect. 5.2.4,transaction type attributes such as start, complete, etc. can be exploited to create atwo-level process model that hides the transactional life-cycles of individual activities in subprocesses. It is also possible to use a completely different classifier, e.g.,e = # resource(e). In this case events are named after the resources executing them.In this by Browser Shop" len="76"> book, we assume the classifier e = # activity(e) as the default classifier. Thisis why we considered the activity attribute to be mandatory in our initial examples.From now on, we only require a classifier.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจะมีการระบุเพียงโดยใช้ชื่อกิจกรรมของพวกเขาแล้วที่ e = กิจกรรม # (จ) นี้
หมายความว่าเช่นกิจกรรมที่ในรูป 4.4 จะถูกแมปลง?,,, ?. ใน
กรณีนี้พื้นฐานα-อัลกอริทึม (ไม่ได้ใช้ข้อมูลการทำธุรกรรม) จะสร้าง
เพียงหนึ่งในการเปลี่ยนแปลง ถ้าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจะมีการระบุโดยใช้ชื่อกิจกรรมของพวกเขาและประเภทของรายการแล้วอี = (# กิจกรรม (จ), # ทรานส์ (จ)) ตัวอย่างกิจกรรมที่ตอนนี้จะได้รับการแมป
ลง (ตาราง), (กำหนด), (เริ่มต้น), (สมบูรณ์) และขั้นตอนวิธีขั้นพื้นฐาน-α
จะสร้างสี่เปลี่ยนหมายถึงวงจรชีวิตของ ดังแสดงในนิกาย 5.2.4,
คุณลักษณะประเภทรายการดังกล่าวเป็นจุดเริ่มต้นที่สมบูรณ์แบบและอื่น ๆ สามารถใช้ประโยชน์ในการสร้าง
แบบจำลองกระบวนการสองระดับที่ซ่อนชีวิตวงจรการทำธุรกรรมของกิจกรรมในแต่ละกระบวนการย่อย นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ที่จะใช้ลักษณนามแตกต่างอย่างสิ้นเชิงเช่น
E = # ทรัพยากร (จ) ในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกรณีนี้ได้รับการตั้งชื่อตามทรัพยากรที่พวกเขาดำเนินการ.
ในหนังสือเล่มนี้เราสมมติอีลักษณนาม = กิจกรรม # (จ) เป็นลักษณนามเริ่มต้น นี่
คือเหตุผลที่เราถือว่าเป็นกิจกรรมแอตทริบิวต์ที่จะบังคับใช้ในตัวอย่างแรกของเรา.
จากนี้ไปเราจะต้องใช้ลักษณนาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าเหตุการณ์เป็นเพียงระบุชื่อกิจกรรมของตน แล้ว E = กิจกรรม# ( E ) นี้
หมายความว่ากิจกรรมตัวอย่างในรูปที่ 4.4 จะถูกแมปไปยัง  , , ,  . ใน
กรณีพื้นฐานขั้นตอนวิธีแอลฟา ( ไม่ใช้ข้อมูลการติดต่อ ) จะสร้าง
เพียงหนึ่งการเปลี่ยนแปลง ถ้าเหตุการณ์มีการระบุโดยชื่อกิจกรรมและประเภทธุรกรรมของตน แล้ว E = ( กิจกรรม# ( E ) , #ทรานส์ ( e ) )ตอนนี้กิจกรรมอินสแตนซ์จะถูกแมปไปยัง 
( ตารางเวลา ) ( กำหนด ) ( เริ่มต้น ) , ( สมบูรณ์ ) และแอลฟา  พื้นฐานขั้นตอนวิธี
จะสร้างสี่เปลี่ยนหมายถึงของวงจรชีวิต . ตามที่แสดงในนิกาย 5.2.4
ประเภทรายการคุณสมบัติเช่น , เริ่มต้น , สมบูรณ์ , ฯลฯ สามารถใช้ประโยชน์เพื่อสร้าง
สองแบบที่ซ่อนด้านวงจรชีวิตของกิจกรรมในแต่ละ subprocesses . นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ที่จะใช้ที่แตกต่างกันอย่างสมบูรณ์ลักษณนามเช่น
E = #ทรัพยากร ( E ) ในกรณีนี้เหตุการณ์จะตั้งชื่อตามทรัพยากรรันพวกเขา .
ในหนังสือเล่มนี้ เราคิดว่า ตัว E = กิจกรรม# ( E ) เป็นค่าปริยาย ลักษณนาม นี้
คือเหตุผลที่เราถือว่าเป็นกิจกรรมลักษณะเป็นข้อบังคับในตัวอย่างของเราเริ่มต้น .
จากนี้ไป เราเพียง แต่ต้องใช้ลักษณนาม