Once upon a time, there lived a pre

Once upon a time, there lived a pretty little girl who was smaller than any girl you have ever seen. Her mother said, “Look, she is no bigger than my thumb! I shall call her Thumbelina!”

One day, an ugly frog saw her and thought, “What a cute little girl! I shall make her my wife!” And as Thumbelina slept, he carried her away to the pond and placed her on a lotus lead.

When she woke up, Thumbelina saw she was alone in the middle of the pond. She began to cry. A little fish took pity on her and decided to save her from the frog. She carefully pulled the leaf to the bank and left Thumbelina there.

Then, a beautiful, big butterfly saw her and said, “Ride on my back. I will take you to a beautiful valley full of flowers.” Thumbelina agreed and was very happy to live there with the butterflies, insects and birds.

One day, Thumbelina found a blue bird who had hurt a wing and had fallen in the valley. The kind girl looked after the bird till he was strong enough to fly again. “Thank you Thumbelina, what a kind girl you are!” said the bird and flew away.

Soon, winter came. All the flowers dried up and the birds went away to warmer places. Poor Thumbelina was all alone. It was so cold that the little girl nearly froze to death and lay shivering on the ground.

Luckily, a kind field mouse saw her and took her to her home. She gave Thumbelina some hot soup and slowly, Thumbelina became strong again.

That whole winter, Thumbelina stayed with the field mouse. Then, one day, the field mouse said, “Thumbelina, you must marry our neighbor, Mr. Mole.”

But Thumbelina did not want to marry Mr. Mole at all! “He may be wise, but he lives in an underground house. If I marry him, I shall never see the sun, the flowers and the birds again!” she thought unhappily.

As Thumbelina sat worrying she suddenly saw her old friend, the blue bird. “Why are you looking so sad?” he asked her, and she told him her problem. “Come with me, I’ll take you far away from here!” he replied.

The blue bird took Thumbelina to a beautiful little kingdom full of little people who were no bigger than a thumb. The warmly welcomed her to their land and she lived there for many years. How happy she was to finally find a home with friendly people who were just like her!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กาลครั้งหนึ่งมีชีวิตอยู่เป็นสาวน้อยน่ารักที่มีขนาดเล็กกว่าสาว ๆ ที่คุณเคยเห็น แม่ของเธอกล่าวว่า "ดูเธอไม่ใหญ่กว่านิ้วหัวแม่มือของฉัน! ฉันจะเรียกเธอ Thumbelina! " วันหนึ่งกบน่าเกลียดเห็นเธอและคิดว่า" สิ่งที่สาวน้อยน่ารัก! ฉันจะทำให้เธอภรรยาของฉัน! "และ Thumbelina นอนเขาดำเนินการของเธอออกไปบ่อและวางเธอลงบนนำดอกบัว. เมื่อเธอตื่นขึ้นมา Thumbelina เห็นเธอเป็นคนเดียวที่อยู่ตรงกลางของบ่อ เธอเริ่มที่จะร้องไห้ ปลาน้อยเอาสงสารเธอและตัดสินใจที่จะช่วยเธอจากกบ เธออย่างระมัดระวังดึงใบที่ธนาคารและซ้าย Thumbelina มี. จากนั้นสวยงามผีเสื้อขนาดใหญ่ที่เห็นเธอและกล่าวว่า "ขี่บนหลังของฉัน ผมจะพาคุณไปยังหุบเขาที่สวยงามเต็มไปด้วยดอกไม้. "Thumbelina เห็นด้วยและก็มีความสุขมากที่จะอาศัยอยู่ที่นั่นกับผีเสื้อแมลงและนก. วันหนึ่ง Thumbelina พบนกสีฟ้าที่ได้รับบาดเจ็บและปีกได้ลดลงในหุบเขา หญิงสาวมองตามหลังชนิดนกจนกว่าเขาจะแข็งแรงพอที่จะบินอีกครั้ง "ขอบคุณ Thumbelina สิ่งที่สาวชนิดที่คุณอยู่!" กล่าวว่านกบินออกไป. เร็ว ๆ นี้ฤดูหนาวมา ดอกไม้ทั้งหมดแห้งขึ้นและนกก็ไปยังสถานที่ที่อบอุ่น แย่ Thumbelina เป็นคนเดียวทั้งหมด มันจึงเย็นว่าสาวน้อยเกือบหนาวตายและวางสั่นอยู่บนพื้นดิน. โชคดีที่เมาส์ฟิลด์ชนิดเห็นเธอและพาเธอไปที่บ้านของเธอ เธอให้ Thumbelina บางน้ำซุปร้อนและช้า Thumbelina กลายเป็นที่แข็งแกร่งอีกครั้ง. ฤดูหนาวทั้ง Thumbelina อยู่กับเมาส์สนาม แล้ววันหนึ่งเมาส์ฟิลด์กล่าวว่า "Thumbelina คุณต้องแต่งงานกับเพื่อนบ้านของเรานายตุ่น." แต่ Thumbelina ไม่ต้องการที่จะแต่งงานกับนายตุ่นที่ทุกคน! "เขาอาจจะฉลาด แต่เขาอาศัยอยู่ในบ้านใต้ดิน ถ้าผมแต่งงานกับเขาฉันจะไม่มีวันเห็นดวงอาทิตย์, ดอกไม้และนกอีกครั้ง! "เธอคิดว่ามีความสุข. ในฐานะที่เป็น Thumbelina นั่งกังวลเธอก็เห็นเพื่อนเก่าของเธอ, นกสีฟ้า "ทำไมคุณกำลังเศร้ามาก?" เขาถามเธอและเธอก็บอกเขาว่าปัญหาของเธอ "มากับฉันฉันจะพาคุณห่างไกลจากที่นี่แล้ว!" เขาตอบว่า. นกสีฟ้าเอา Thumbelina ที่จะเป็นอาณาจักรเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่สวยงามเต็มไปด้วยคนเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ไม่ใหญ่กว่าหัวแม่มือ ยินดีอย่างอบอุ่นของเธอไปยังดินแดนของพวกเขาและเธออาศัยอยู่ที่นั่นเป็นเวลาหลายปี มีความสุขได้อย่างไรเธอก็ไปจนพบว่าบ้านที่มีผู้คนเป็นมิตรที่เป็นเช่นเดียวกับเธอ!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ยังมีสาวน้อยสวยที่มีขนาดเล็กกว่าสาวใด ๆที่คุณเคยเห็น แม่ของเธอกล่าวว่า " นี่ เธอจะไม่ใหญ่กว่านิ้วหัวแม่มือของฉัน ! ผมจะโทรหาทัมเบลิน่าเธอ "วันนึงกบน่าเกลียดเห็นเธอ และคิดว่า " สิ่งที่สาวน้อยน่ารัก ! ผมจะทำให้เธอเป็นเมีย ! " และ ทัมเบลิน่าหลับ เขาอุ้มเธอไปวางไว้ในบ่อและนางบัวนำเมื่อเธอตื่นขึ้นมา ทัมเบลิน่าเห็นเธอโดดเดี่ยวอยู่กลางบ่อ เธอเริ่มร้องไห้ ปลาน้อยเห็นใจเธอ และตัดสินใจที่จะช่วยเธอจากกบ เธอค่อย ๆดึงใบไปธนาคาร ไปทัมเบลิน่านั้นจากนั้น , สวยงาม , ผีเสื้อใหญ่ เห็นเธอแล้วบอกว่า " นั่งบนหลังของฉัน ผมจะพาคุณไปที่หุบเขาสวยงาม เต็มไปด้วยดอกไม้ " ทัมเบลิน่าตกลง และมีความสุขมากที่อาศัยอยู่ที่นั่นกับผีเสื้อ แมลงและนกวันหนึ่ง ทัมเบลิน่าเจอนกสีฟ้าที่เคยเจ็บปีกและได้ลดลงในหุบเขา ชนิดสาวดูแลนกจนเขาแข็งแรงพอที่จะบินได้อีกครั้ง " ขอบคุณนะ ทัมเบลิน่า อะไรชนิดคุณเป็นสาว ! " นกพูด และบินออกไปเร็ว ๆ นี้ ฤดูหนาวมา ดอกไม้ทุกดอกแห้งและนกไปสถานที่ที่อบอุ่น ทัมเบลิน่าน่าสงสารอยู่คนเดียว หนาวมากจนสาวน้อยเกือบแข็งตาย นอนตัวสั่นอยู่บนพื้นโชคดีที่เป็นหนูนาที่เห็นเธอและพาเธอกับบ้านเธอ เธอให้ทัมเบลิน่าซุปร้อนและค่อยๆ ทัมเบลิน่าแข็งแรงขึ้นอีกครั้งตลอดฤดูหนาว ทัมเบลิน่าอยู่กับหนูนา . แล้ววันหนึ่งหนูนากล่าวว่า " ธัมเบลิน่า คุณต้องแต่งงานกับเพื่อนบ้านของเรา คุณหนอน . . . "แต่ทัมเบลิน่า ไม่ได้อยากแต่งงานกับนายตุ่นเลย " เขาอาจจะฉลาด แต่เขาอาศัยอยู่ในบ้านใต้ดิน ถ้าฉันแต่งงานกับเขา ผมจะไม่เคยเห็นดวงอาทิตย์ ดอกไม้และนกอีกครั้ง " เธอว่าอย่างไม่มีความสุขทัมเบลิน่านั่งเป็นกังวลทันทีที่เธอเห็นเพื่อนเก่าของเธอ นกสีฟ้า " ทำไมคุณดูเศร้าจัง ? " เขาถามเธอ และเธอบอกว่าเธอมีปัญหา . " ตามฉันมา ฉันจะพาคุณไปให้ไกลจากที่นี่ " เขาตอบนกสีฟ้าเอาทัมเบลิน่าให้สวยงามเล็ก ๆน้อย ๆอาณาจักรเต็มไปด้วยน้อยคนที่ไม่ใหญ่กว่าหัวแม่มือ การต้อนรับอย่างอบอุ่นของเธอในดินแดนของพวกเขาและเธออาศัยอยู่ที่นั่นเป็นเวลาหลายปี เธอมีความสุขแค่ไหนก็พบบ้านที่เป็นมิตรกับคนที่เหมือนเธอ