Although she immediately used the s

Although she immediately used the sword and sheath as shields, Ahatd’s fist crushed Shizuku’s partner and hit her shoulder. Having blown parallel to the ground, forcefully crashing, and continued skidding on the ground, Shizuku laid down helplessly. The arm on her right shoulder was bent into an impossible angle. It was completely crushed. And because the impact was passed into her body, she sometimes coughed up blood.

“Shizuku-chan!”

Kaori called Shizuku with tone overflowed with uneasiness, but Shizuku could not move at all even as she gripped the handle of her broken sword while crouching.

At that time, the things about her comrades, formation, and her exhausted magic power, there was be no meaning for her to come to Shizuku’s side, but other logical reasons had completely disappeared from her mind. Kaori’s only thought was she “must go to her important best friend’s side.”

Kaori dashed out due to impulse. Her body was swaying and her feet weren’t steady because she hardly had any magic power. Although there were voices behind that tried to stop her, they did not reach Kaori’s ears. She was only trying her best to recklessly rush towards Shizuku. Naturally, the demonic beasts did not overlook the defenseless Kaori, and merciless attacks poured towards her.

However, all of those attacks were received by shining shields. Moreover, the numerous shields were standing just like a passage between Kaori and Shizuku.

“Ehehe. As expected, being alone is unpleasant.”

Suzu said with a pale expression. She held out her right hand straight towards Shizuku, and used all of her shields to make a beeline between Kaori and Shizuku. A faint smile floated on her face.

Suzu had realized it herself. Realized they could not survive at all. That’s why, she thought of using her magic to allow her to be together with the best friends she loved even in the last moment. Naturally, the defense on the other comrades had become thinner as the effect… so Suzu, “I am sorry,” apologized in her mind, and continued to put up her shields for Kaori and Shizuku.

With Suzu’s shields, Kaori reached Shizuku with only few wounds. Then, she embraced Shizuku’s body tightly.

“K-Kaori… what are you doing… Get back, hurry. It’s dangerous here.”

“Uun. It is the same anywhere. That’s why, it’s okay for me to be by Shizuku-chan’s side.”

“… I am sorry. I can’t win.”

“Me, too, I am sorry I can’t really do anything. I have hardly any magic power.”

Supporting Shizuku, Kaori was frowning while smiling while using her magic to lessen Shizuku’s pain. Shizuku on the other hand, used her solid right arm to grasp the hand Kaori was using to support her, and sported a troubled smile.

A shadow appeared before the two. It was Ahatd. With bloodshot eyes, it approached and looked down at Kaori and Shizuku. “RoOoOaR!!,” it raised its characteristic roar and swung its thick arm.

Unbeknownst to them, Suzu’s shields had been put between Ahatd, and Kaori and Shizuku to interrupt it from coming any closer. However, it just ignore such barriers. It was probably because it was convinced that its swung fist would easily destroy the shields just like papers and use the shockwave to crush Kaori and Shizuku.

Currently, with the iron hammer of death swinging before them, various scenes passed through Kaori’s mind. “Ah, I wonder is this the revolving lantern?,” and she strangely calmed down, but Kaori who was flooded with memories had her heart shaken by the latest scene that appeared.

It was the tea party under the moonlight. The memories of the two conversing. The night when she said a vow. The disappeared him who made a troubled smile. How she began to realize her “love” once he disappeared. How she chased after him, believing in his survival.

However, those would also end here. “In the end, I was once again unable to hold up my promise,” thinking so, tears flowed on Kaori’s cheeks before she was aware of it.

First, I want to call out to him if we ever meet again, Kaori thought so. With such a wish, at the very least, I will call his name at the end… and she naturally said.

“… Hajime-kun.”

At that moment.

KABOoOoOM!!

The ceiling above Ahatd fell with a roaring sound, and at the same time, a huge, jet-black stake flew out with an extreme power cladded in red thunder.

Raising sparks, the jet-black stake pierced through Ahatd as though it was a tofu, and it then pierced and was stuck on the ground.

With length around 120 centimeters, the huge stake buried itself into the ground while releasing red sparks. Flesh and blood scattered from the center where Ahatd’s remains were with its original form nowhere to be seen. The spectacle made Kaori, Shizuku, and of course Kouki’s party, the demonic beasts attacking them, and the Demon Race woman stiffened.

A silent unbecoming of a battlefield ruled the room. No one, not even a thing understood what had happened as they stood in bewilderment. Suddenly, a shadow jumped down from the opened ceiling. The person landed and lightly trampled down on the Ahatd’s remains with his back before Kaori and Shizuku, and when he got off it, the person glared at the surroundings.

When he looked over his shoulder, he saw Kaori and Shizuku who were embracing each other.

The moment the person turned around, their eyes met, and a lightning ran through Kaori’s body. Her heart had been cold accompanied by sorrow, no, probably it was freezing since the day her important person disappeared, but a sudden fire lighted it and heated it up Thu-thump, thu-thump. Her heart began to throb intensely.

“…Your relationship is good as usual, you two.”

The person said with a wry smile, and Kaori’s mind was filled with delight even before she could think about it.

The hair color was different, the aura was different, the tone was different, and the appearance was different. However, she knew. It is him. It is he whose survival she believed in while she looked for him.

That’s right,

“Hajime-kun!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าเธอทันทีใช้ดาบและ sheath เป็นโล่ กำปั้นของ Ahatd บดคู่รับของ และตีไหล่ของเธอ มีเป่าขนานพื้น ประ crashing และ skidding อย่างต่อเนื่องบนพื้นดิน รับวางซม แขนบนไหล่ขวาของเธอถูกหักงอเข้ามุมเป็นไปไม่ได้ มันมีทั้งหมดบด และเนื่องจากผลกระทบที่ผ่านเข้าสู่ร่างกายของเธอ เธอบางครั้งไอค่าเลือด"รับจัง"Kaori เรียกรับ ด้วยเสียง overflowed กับ uneasiness ได้รับไม่สามารถย้ายที่ทั้งหมดแม้เป็นเธอ gripped จับดาบของเธอแตกขณะ crouchingในเวลานั้น สิ่งสหายของเธอ กำเนิด และพลังวิเศษของเธอเหนื่อย มีจะไม่มีความหมายสำหรับเธอให้มารับของด้าน แต่เหตุผลทางตรรกะอื่น ๆ ทั้งหมดหายจากใจของเธอ คิดเฉพาะของริเธอ "ต้องไปด้านสำคัญสุดเพื่อน"ห้องสแตนดาร์ดเส้นประออกเนื่องจากกระแส ร่างกายของเธอถูกห้อม และเท้าของเธอไม่มั่นคง เพราะเธอแทบไม่มีพลังวิเศษใด ๆ แม้ว่าจะมีเสียงหลังพยายามจะหยุดเธอ จะไม่ถึงหูของริ เธอเพียงพยายามเธอส่วน recklessly วิ่งไปรับ ธรรมชาติ สัตว์อายุได้มองเห็นพึ่งริ และการโจมตีไร้ความปรานี poured ต่อเธออย่างไรก็ตาม การโจมตีเหล่านั้นทั้งหมดได้รับ โดยส่องโล่ นอกจากนี้ โล่จำนวนมากก็ยืนอยู่เหมือนกาลระหว่างริและรับ"Ehehe ตามที่คาดไว้ คนเดียวนั้นไม่พอ"Suzu กับนิพจน์จางกล่าว เธอจัดออกมือขวาของเธอตรงต่อรับ และใช้โล่ของเธอทั้งหมด beeline Kaori และรับ ลอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าของเธอSuzu ได้ตระหนักว่าตนเอง รับรู้อาจไม่สามารถเอาตัวรอดเลย ที่ว่าทำไม เธอคิดใช้เวทมนตร์ของเธอเพื่อให้เธอพร้อมกับเพื่อนสุดที่เธอรักแม้ในช่วงสุดท้าย ธรรมชาติ ป้องกันบนสหายอื่น ๆ ได้กลายเป็นบางเป็นผล...เพื่อ Suzu "ฉันขอ อุ้มในใจของเธอ และยังคงวางริและรับโล่ของเธอมีของ Suzu โล่ ริแล้วรับ มีเพียงไม่กี่แผล แล้ว เธอกอดร่างกายของรับแน่นขึ้น" K-ริ...กำลังทำอะไรอยู่... กลับ รีบ มันเป็นอันตรายที่นี่""Uun เป็นเหมือนกันเลย จึง มันเอาล่ะฉันจะเคียงข้างรับจันทร์"“… ฉันขอโทษ ฉันไม่สามารถชนะ""ฉัน เกินไป ขอโทษฉันไม่สามารถจริง ๆ ทำอะไร มีอำนาจวิเศษใด ๆ ไม่"ห้องสแตนดาร์ดสนับสนุนรับ เป็น frowning ในขณะที่ยิ้มในขณะที่การใช้เวทมนตร์ของเธอเพื่อลดอาการปวดของรับ รับใช้แขนขวาแข็งหยิบมือริใช้เพื่อสนับสนุนเธอ และ sported ยิ้มปัญหาบนมืออื่น ๆเงาที่ปรากฏก่อนทั้งสอง Ahatd ได้ ด้วยตา bloodshot มันประดับ และมองลงไปที่ห้องสแตนดาร์ดและรับ " RoOoOaR !, " มันยกเสียงคำรามของลักษณะ และ swung แขนหนาของUnbeknownst ไป Suzu ของโล่ได้ถูกวางระหว่าง Ahatd และห้องสแตนดาร์ด และรับการขัดจังหวะจากมาใกล้ใด ๆ อย่างไรก็ตาม มันเพียงไม่สนใจอุปสรรคดังกล่าว ก็คง เพราะมันไม่มั่นใจว่า กำปั้นของ swung จะได้ทำลายโล่เหมือนกระดาษ และใช้ shockwave ที่ขยี้ริและรับขณะนี้ ด้วยค้อนเหล็กควงก่อนที่พวกเขาตาย ฉากต่าง ๆ ผ่านจิตใจของริ "อา หวังเป็นโคมไฟหมุน?, " และแพงกว่าเธอสงบลง แต่ริที่ถูกน้ำท่วมกับความทรงจำที่มีหัวใจของเธอเขย่า โดยฉากล่าสุดที่ปรากฏการพรรคชาใต้แสงจันทร์ได้ ความทรงจำของสองสนทนา คืนเมื่อกล่าวคำปฏิญาณ การหายตัวไปเขาที่ทำปัญหายิ้ม ว่าเธอเริ่มตระหนัก "รัก" เธอเมื่อเขาหายไป ว่าเธอคนนั้นได้ไล่หลังเขา เชื่อในความอยู่รอดของเขาอย่างไรก็ตาม ผู้จะยังสิ้นสุดที่นี่ "ในสุด ผมไม่สามารถอีกครั้งถึงสัญญาของฉัน คิดได้ น้ำตาไหลบนแก้มของริก่อนเธอตระหนักถึงมันครั้งแรก ฉันต้องการโทรออกเขาถ้าเราเคยพบอีก Kaori ที่คิดนั้น ดังกล่าวต้อง น้อยมาก ฉันจะเรียกชื่อของเขาในตอนท้าย... และเธอกล่าวว่า ตามธรรมชาติ“… Hajime-kun "ในช่วงเวลานั้นKABOoOoOM !!เพดานด้านบน Ahatd ตกพร้อมเสียงคำราม และในเวลาเดียวกัน เดิมพันใหญ่ jet-black บินออกกับ cladded ใช้พลังงานมากในสีแดงฟ้าร้องเพิ่มสปาร์ค เดิมพัน jet-black pierced ผ่าน Ahatd ว่ามันเป็นเต้าหู้ และมัน pierced แล้ว และติดอยู่บนพื้นดินมีความยาวประมาณ 120 เซนติเมตร เดิมพันใหญ่ฝังตัวเองลงในดินขณะปล่อยแดงสปาร์คส เลือดเนื้อและกระจายจากศูนย์กลางที่ยังคงอยู่ของ Ahatd ที่ มีรูปแบบเดิมไม่มีที่ไหนได้ น่าตื่นเต้นได้ริ รับ และ Kouki ของ พรรค สัตว์อายุที่โจมตีนั้น และหญิงแข่งขันปีศาจ stiffenedเงียบที่ unbecoming ของสนามรบปกครองห้อง ไม่มีใคร ไม่ได้เข้าใจสิ่งที่ได้เกิดขึ้นกับพวกเขาอยู่ใน bewilderment ทันใดนั้น เงาไปลงจากเพดานเปิด บุคคลที่ดินเบา trampled ลงบนของ Ahatd ยังคงอยู่กับเขาก่อนริและรับ และเมื่อเขาได้ปิดมัน บุคคล glared ในสภาพแวดล้อมด้วยเมื่อเขามองผ่านไหล่ของเขา เขาเห็นริและรับที่ได้กอดกันขณะนี้คนหันไปรอบ ๆ ตาที่พบ และฟ้าผ่าที่วิ่งผ่านร่างกายของริ หัวใจของเธอได้เย็นมาพร้อมกับความเสียใจ ไม่ อาจจะถูกแช่แข็งตั้งแต่วันที่บุคคลสำคัญของเธอหายไป แต่ฉับพลันไฟไฟส่องสว่างนั้น และความร้อนค่า Thu thump, thump วันพฤหัสบดี หัวใจของเธอเริ่มขมุบเจี๊ยบ“… ความสัมพันธ์ของคุณจะดีตามปกติ คุณสอง "บุคคลที่กล่าวว่า ดี wry และจิตใจของริก็เต็มไป ด้วยความสุขก่อนที่เธอจะคิดถึงมันสีผมแตกต่างกัน aura แตกต่างกัน เสียงแตกต่างกัน และลักษณะแตกต่างกัน อย่างไรก็ตาม เธอรู้ มันเป็นเขา เป็นเขารอดซึ่งเธอเชื่อว่าในขณะที่เธอมองเขาถูกต้อง"Hajime-kun"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าเธอทันทีที่ใช้ดาบและฝักเป็นโล่กำปั้น Ahatd ของพันธมิตรชิสุกะบดและกดไหล่ของเธอ มีเป่าขนานกับพื้นดินอย่างแรงกระแทกและยังคงลื่นไถลบนพื้นดินที่ชื่อชิสุกะวางลงอย่างช่วยไม่ได้ แขนบนไหล่ขวาของเธอได้รับการงอเป็นมุมเป็นไปไม่ได้ มันก็ราบคาบ และเนื่องจากผลกระทบที่ถูกส่งผ่านเข้าสู่ร่างกายของเธอบางครั้งเธอไอเป็นเลือด. "ชิสุกะจัง!" คาโอริเรียกว่าชิสุกะด้วยน้ำเสียงล้นด้วยความไม่สบายใจ แต่ชิสุกะไม่สามารถย้ายได้เลยแม้ในขณะที่เธอจับด้ามดาบหักในขณะที่เธอคุกเข่า . ในเวลานั้นสิ่งที่เกี่ยวกับเพื่อนสนิทของเธอก่อตัวและพลังเวทมนตร์ของเธอหมดมีจะไม่มีความหมายสำหรับเธอที่จะมาถึงด้าน Shizuku แต่ตรรกะเหตุผลอื่น ๆ ได้หายไปอย่างสมบูรณ์จากใจของเธอ คิดเพียงคาโอริเป็นเธอ "ต้องไปที่ด้านข้างเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอที่สำคัญของ." คาโอริประออกไปเนืองจากแรงกระตุ้น ร่างของเธอถูกโยกและเท้าของเธอไม่ได้คงเพราะเธอแทบจะไม่ได้มีอำนาจวิเศษใด ๆ แม้ว่าจะมีเสียงที่อยู่เบื้องหลังการพยายามที่จะหยุดเธอพวกเขายังไม่ถึงหูของคาโอริ เธอเป็นคนเดียวที่พยายามอย่างดีที่สุดของเธอที่จะประมาทรีบเร่งไปสู่ชิสุกะ ธรรมชาติ, สัตว์ปีศาจไม่ได้มองข้ามที่พึ่งคาโอริและการโจมตีเทเลือดเย็นต่อเธอ. แต่ทั้งหมดของการโจมตีเหล่านั้นที่ได้รับจากโล่ส่องแสง นอกจากนี้ยังมีโล่จำนวนมากกำลังยืนอยู่เช่นเดียวกับทางระหว่างคาโอริและชิสุกะได้. "Ehehe เป็นที่คาดหวังอยู่คนเดียวเป็นที่พอใจ. "Suzu กล่าวด้วยสีหน้าอ่อน เธอยื่นออกมาทางด้านขวามือของเธอตรงไปชิสุกะและใช้โล่ของเธอเพื่อให้เส้นตรงระหว่างคาโอริและชิสุกะ รอยยิ้มจาง ๆ ลอยอยู่บนใบหน้าของเธอ. Suzu ได้รู้ว่ามันตัวเอง ตระหนักว่าพวกเขาไม่สามารถอยู่รอดได้ทั้งหมด นั่นเป็นเหตุผลที่เธอคิดว่าการใช้เวทมนตร์ของเธอเพื่อให้เธอได้อยู่ด้วยกันกับเพื่อนที่ดีที่สุดที่เธอรักแม้จะอยู่ในช่วงเวลาที่ผ่านมา ธรรมชาติการป้องกันในสหายอื่น ๆ ได้กลายเป็นน้ำมันทินเนอร์เป็นผล ... ดังนั้น Suzu "ฉันขอโทษ" ขอโทษในใจของเธอและยังคงที่จะนำขึ้นโล่ของเธอสำหรับคาโอริและชิสุกะ. ด้วยโล่ Suzu ของคาโอริมาถึงชิสุกะมีเพียง บาดแผลไม่กี่ จากนั้นเธอกอดร่างกายของชิสุกะแน่น. "K-คาโอริ ... สิ่งที่คุณทำ ... กลับรีบ มันอันตรายที่นี่. "" Uun มันจะเหมือนกันทุกที่ นั่นเป็นเหตุผลที่มันโอเคสำหรับผมที่จะอยู่เคียงข้างชิสุกะจัง. "" ... ฉันขอโทษ ฉันไม่สามารถชนะ. "" ฉันเกินไปฉันขอโทษฉันไม่สามารถจริงๆทำอะไร ฉันแทบจะไม่มีอำนาจวิเศษใด ๆ . "สนับสนุนชิสุกะ, คาโอริถูกมุ่ยในขณะที่รอยยิ้มในขณะที่ใช้เวทมนตร์ของเธอที่จะช่วยลดความเจ็บปวดของชิสุกะ ชิสุกะในมืออื่น ๆ ที่ใช้แขนข้างขวาของเธอที่เป็นของแข็งที่จะเข้าใจมือคาโอริที่ถูกใช้ในการสนับสนุนของเธอและสวมรอยยิ้มที่มีความสุข. เงาปรากฏออกมาก่อนทั้งสอง มันเป็น Ahatd ด้วยดวงตาแดงก่ำก็เดินเข้ามาใกล้และมองลงไปที่คาโอริและชิสุกะ "RoOoOaR !!" มันยกเสียงคำรามลักษณะและเหวี่ยงแขนหนา. ถิ่นที่พวกเขาโล่ Suzu ได้รับการใส่ระหว่าง Ahatd และคาโอริและชิสุกะจะขัดขวางได้จากใดมาใกล้ชิด แต่ก็เพียงไม่สนใจปัญหาและอุปสรรคดังกล่าว มันอาจจะเป็นเพราะมันถูกเชื่อว่ากำปั้นเหวี่ยงได้อย่างง่ายดายจะทำลายโล่เช่นเดียวกับเอกสารและใช้ shockwave ที่สนใจคาโอริและชิสุกะ. ปัจจุบันมีค้อนเหล็กแกว่งตายก่อนที่พวกเขาหลายฉากผ่านใจของคาโอริ "อาผมสงสัยคือโคมไฟหมุน ?," และเธอก็แปลกสงบลง แต่คาโอริที่ถูกน้ำท่วมด้วยความทรงจำที่มีหัวใจของเธอสั่นฉากล่าสุดที่ปรากฏ. มันเป็นงานเลี้ยงน้ำชาที่อยู่ภายใต้แสงจันทร์ ความทรงจำของทั้งสองสนทนา เมื่อคืนเธอกล่าวปฏิญาณ หายไปเขาที่ทำให้รอยยิ้มที่มีความสุข วิธีการที่เธอเริ่มตระหนักถึง "ความรัก" ของเธอเมื่อเขาหายไป วิธีการที่เธอไล่ตามหลังเขาเชื่อในการอยู่รอดของเขา. อย่างไรก็ตามผู้ที่จะจบที่นี่ "ในท้ายที่สุดผมก็เป็นอีกครั้งหนึ่งไม่สามารถที่จะถือขึ้นสัญญาของฉัน" คิดเพื่อให้น้ำตาไหลออกมาบนแก้มของคาโอริก่อนที่เธอจะได้ตระหนักถึงมัน. ครั้งแรกผมต้องการที่จะเรียกออกไปเขาถ้าเราเคยพบกันอีกครั้ง, คาโอริคิดว่าดังนั้น . ด้วยเช่นความปรารถนาที่อย่างน้อยที่สุดที่ฉันจะเรียกชื่อของเขาในตอนท้าย ... และเธอกล่าวว่าตามธรรมชาติ. "... ฮาจิเมะคุง." ในขณะที่. KABOoOoOM !! เพดานด้านบน Ahatd ลดลงด้วยเสียงคำรามและ ในเวลาเดียวกันขนาดใหญ่ดำสัดส่วนการถือหุ้นที่บินออกมาพร้อมกับอำนาจมาก cladded ในฟ้าร้องสีแดง. เพิ่มประกายไฟ, หุ้นดำทะลุ Ahatd ราวกับว่ามันเป็นเต้าหู้และจะเจาะแล้วและได้รับการติดอยู่บนพื้นดิน . มีความยาวประมาณ 120 เซนติเมตรสัดส่วนการถือหุ้นใหญ่ฝังตัวเองลงไปในดินในขณะที่ปล่อยประกายไฟสีแดง เนื้อและเลือดกระจัดกระจายจากศูนย์ที่ยังคงอยู่ของ Ahatd อยู่กับรูปแบบเดิมไม่มีที่ไหนเลยที่จะเห็น ปรากฏการณ์ทำคาโอริ, ชิสุกะและของพรรคแน่นอน Kouki ของสัตว์ปีศาจโจมตีพวกเขาและหญิงแข่งขันปีศาจแข็งทื่อ. เงียบไม่เหมาะสมของสนามรบปกครองห้องพัก ไม่มีใครไม่ได้เป็นสิ่งที่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นขณะที่พวกเขายืนอยู่ในความสับสน ทันใดนั้นเงากระโดดลงมาจากเพดานเปิด คนที่เป็นเจ้าของที่ดินและเหยียบเบา ๆ ลงบนซาก Ahatd กับหลังของเขาก่อนที่คาโอริและชิสุกะและเมื่อเขาได้ออกมันคนจ้องที่สภาพแวดล้อม. เมื่อเขามองข้ามไหล่ของเขาเขาเห็นคาโอริและชิสุกะที่ถูกกอดกันและกัน . ขณะที่คนหันไปรอบ ๆ ตาของพวกเขาพบและฟ้าผ่าวิ่งผ่านร่างกายของคาโอริ หัวใจของเธอได้รับความหนาวเย็นมาพร้อมกับความเศร้าโศกไม่อาจจะถูกแช่แข็งมันตั้งแต่วันคนที่สำคัญของเธอหายไป แต่ไฟสว่างฉับพลันและอุ่นขึ้นพฤหัสบดี-กระหน่ำ, พฤหัสบดี-กระหน่ำ หัวใจของเธอเริ่มที่จะเต้นอย่างเข้มข้น. "... ความสัมพันธ์ของคุณเป็นสิ่งที่ดีตามปกติคุณสองคน." คนกล่าวด้วยรอยยิ้มเบี้ยวและจิตใจคาโอริก็เต็มไปด้วยความสุขแม้กระทั่งก่อนที่เธอจะคิดเกี่ยวกับมัน. สีผมเป็นที่แตกต่างกัน กลิ่นอายที่แตกต่างกันสีที่แตกต่างกันและลักษณะที่แตกต่างกัน แต่เธอรู้ว่า มันเป็นเขา มันเป็นเรื่องที่เขามีชีวิตอยู่รอดเธอเชื่อว่าในขณะที่เธอมองหาเขา. ที่เหมาะสม"ฮาจิเมะคุง!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถึงแม้ว่าเธอทันที ใช้ดาบและฝักเป็นเกราะป้องกัน หมัดของชิซึ ahatd บดคู่และกดไหล่เธอ มีพัดขนานกับพื้นดิน แรงกระแทก และยังคงไถลกับพื้น ชิซุคุวางลงอย่างหมดหนทาง แขนบนไหล่ขวาของเธอโค้งในมุมที่เป็นไปไม่ได้ และมันบด และเพราะแรงกระแทกก็ผ่านเข้าไปในร่างกายของเธอบางครั้งเธอไอขึ้นเลือด

" ชิซุคุจัง ! "

คาโอริเรียกชิซุกุด้วยน้ำเสียงเต็มเปี่ยมไปด้วยความไม่สบายใจ แต่ชิซุกุไม่ขยับเลยแม้ขณะที่เธอกำด้ามดาบที่หักของเธอในขณะที่หมอบ

ตอนนั้น สิ่งที่เกี่ยวกับเพื่อนของเธอ เธอเกิด และหมดพลัง ก็จะไม่มีความหมาย ให้เธอมาอยู่ข้างชิซุคุของแต่เหตุผลตรรกะอื่น ๆได้หายไปจากจิตใจของเธอ คาโอริคิดแต่เธอ " ต้องไปอยู่ข้างๆเธอที่สำคัญของเพื่อน "

คาโอริถลันออกมาจากแรงกระตุ้น ร่างกายของเธอไหวและเท้าก็ไม่มั่นคง เพราะแทบจะไม่มีพลังใด ๆ . แม้ว่าจะมีเสียงข้างหลังที่พยายามหยุดเธอ จะไม่ไปถึงหูของ คาโอริ .เธอแค่พยายามอย่างเร่งด่วนต่อ ชิซุกุ ธรรมชาติ , สัตว์ปีศาจไม่ได้มองข้ามคาโอริที่พึ่ง และการโจมตีที่โหดร้ายต่อเธอริน

แต่ทั้งหมดของการโจมตีเหล่านั้น ได้ รับ จาก สว่างโล่ และโล่มากมายยืนอยู่ เหมือนทางเดินระหว่าง คาโอริ และ ชิซุคุ

" ehehe . ตามที่คาดไว้ , การอยู่คนเดียวน่ะ "

ไม่เป็นที่พอใจซูสุ กล่าวด้วยสีหน้าซีดเซียว เธอถือที่มือขวาของเธอตรงไปชิซุคุ และใช้โล่ของเธอเพื่อให้เส้นตรงระหว่าง คาโอริ และ ชิซุกุ รอยยิ้มบางๆลอยบนใบหน้าของเธอ . . . . .

ซูสุได้รู้เอง ตระหนักว่าพวกเขาอาจจะไม่รอดเลย นั่นเป็นเหตุผลที่เธอคิดว่าการใช้เวทมนตร์ของเธอเพื่อให้เธออยู่กับเพื่อนสนิทที่เธอรัก แม้ในวินาทีสุดท้ายธรรมชาติ , การป้องกันที่สหายอื่น ๆได้กลายเป็นทินเนอร์ที่ผล . . . ซูสุ " ขอโทษ " ขอโทษในใจของเธอ และยังคงใส่เธอและโล่ให้คาโอริชิซุคุ

กับ ซูสุเป็นโล่ คาโอริซังถึงชิซุคุที่มีบาดแผลเพียงไม่กี่ งั้น เธอโอบกอดร่างของชิซุกุแน่น k-kaori

" . . . . . . . คุณจะทำอะไร . . . . . . . กลับมาเร็วๆ ที่นี่มันอันตรายนะ "

" uun .เป็นเหมือนกันทุกที่ นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันก็อยู่ข้างๆชิซุคุจัง . . . "

" . . . . . . . ฉันขอโทษ ฉันไม่สามารถชนะ "

" ฉันด้วย ฉันขอโทษ ฉันไม่สามารถทำอะไรได้ ฉันแทบไม่มีพลังวิเศษ "

สนับสนุนชิซุคุ คาโอริก็หน้ามุ่ยในขณะที่ยิ้มในขณะที่ใช้เวทมนต์ช่วย ชิซูกุปวด ชิซุกุ บนมืออื่น ๆเธอแข็งใช้แขนขวาจับมือคาโอริถูกใช้เพื่อสนับสนุนเธอ และ sported ยิ้มลำบากใจ

เงาปรากฏตัวต่อหน้าสอง มัน ahatd . ด้วยดวงตาแดงก่ำ มันเข้าใกล้และมองลงไปที่คาโอริ และ ชิซุกุ " rooooar ! ! ! ! ! " มันคำรามขึ้นลักษณะและเหวี่ยงแขนของมันหนา

ก็คือพวกเขา ซูสุเป็นโล่ได้ ระหว่าง ahatd ใส่ ,และการขัดจังหวะ และคาโอริ ชิซุคุมันมาใกล้ๆ แต่มันก็ไม่สนใจอุปสรรคดังกล่าว อาจเป็นเพราะว่ามันเชื่อว่ามันเหวี่ยงหมัดได้อย่างง่ายดายจะทำลายเกราะเหมือนเอกสารและใช้ช็อคเวฟ บด และ คาโอริ ชิซุคุ

ปัจจุบันกับค้อนเหล็กแห่งความตายควงก่อนที่พวกเขาต่าง ๆฉากผ่านของ คาโอริ จิตใจ " อ่าผมสงสัยว่า นี้คือโคมไฟหมุน " เธอแปลก ๆ สงบลง แต่คาโอริที่เต็มไปด้วยความทรงจำที่ได้หัวใจเธอหวั่นไหว โดยล่าสุดฉากปรากฏตัว

มันชาปาร์ตี้ใต้แสงจันทร์ ความทรงจำของทั้งสองสนทนากันอยู่ คืนที่เธอกล่าวไว้ ที่ทำให้รอยยิ้มหายไป เขามีปัญหา เธอเริ่มตระหนักว่าเธอ " รัก " เมื่อเขาหายไปแล้วเธอตามเขา เชื่อมั่นในการอยู่รอดของเขา . . . . . .

แต่มันก็จะจบที่นี่ " สุดท้าย ผมก็ไม่สามารถที่จะถือขึ้นอีกครั้ง ฉันสัญญา " คิดดังนั้น น้ำตาที่ไหลอาบแก้มของ คาโอริ ก่อนที่เธอจะตระหนักถึงมัน .

ตอนแรก ฉันอยากจะเรียกเขา ถ้าเราเจอกันอีกครั้งนะ คาโอริซังว่างั้น เช่นต้องการ อย่างน้อย ผมจะเรียกชื่อของเขาในที่สุด . . . . . . . เธอย่อมกล่าว .

" . . . . . . . ฮาจิเมะคุง "

ตอนนั้น

kabooooom ! !

เพดานด้านบน ahatd ลดลงด้วยเสียงคำราม และใน เวลาเดียวกัน ขนาดใหญ่ เดิมพันสีดำบินเจ็ทด้วย Extreme Power cladded ในสายฟ้าสีแดง

เพิ่มประกายไฟเจ็ทสีดำแทงทะลุ ahatd ราวกับว่ามันเป็นเต้าหู้ และก็เจาะและติดบน ดิน

มีความยาวประมาณ 120 เซนติเมตรหุ้นขนาดใหญ่ฝังตัวเองลงไปในดินในขณะที่ปล่อยประกายไฟสีแดง เนื้อและเลือดกระจายจากศูนย์กลางที่ ahatd ยังคงเป็นรูปแบบเดิมของมันไม่เจอเลยค่ะ ภาพตรงหน้าทำให้คาโอริ ชิซุคุ และแน่นอนว่าโคคิเป็นพรรค ปีศาจสัตว์โจมตีพวกเขา และแข่งปีศาจผู้หญิงที่แข็งตึง

เงียบไม่ใช่สนามรบครองห้อง ไม่มีใครไม่ได้เป็นสิ่งที่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นที่พวกเขายืนอยู่ในความสับสน . ทันใดนั้น เงา กระโดดลงจากเปิดฝ้าเพดาน คนที่ลงและค่อย ๆเหยียบย่ำลงบนของ ahatd ยังคงอยู่กับหลังของเขาและก่อนที่คาโอริชิซุคุ และเมื่อเขาได้ปิดมัน คนที่จ้องมองรอบๆ

ตอนที่เขามองผ่านไหล่ของเขา เขาเห็นคาโอริชิซุคุใครและกอดกัน

ตอนนี้คนหันไปรอบๆ ตาของพวกเขา และมีสายฟ้าวิ่งผ่านร่างกาย คาโอริ ) หัวใจเธอเหน็บหนาวมาพร้อมกับความทุกข์ ไม่อาจจะหนาวมาก ตั้งแต่วันแรกที่เธอคนสำคัญหายตัวไป แต่ไฟก็สว่าง และอุ่นขึ้น ตูตู ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก หัวใจเธอเริ่มเต้นแรง ๆ

" . . . . . . . ความสัมพันธ์ของคุณเป็นดีเป็นปกติ เธอสองคน

"เขาพูดด้วยรอยยิ้มบอกบุญไม่รับ และคาโอริ จิตใจเต็มไปด้วยความสุขแม้กระทั่งก่อนที่เธอจะคิดถึงมัน

สีผมแตกต่างกัน ออร่าแตกต่างกัน เสียงที่แตกต่างกันและลักษณะที่แตกต่างกัน แต่ เธอรู้ มันเป็นเขา มันเป็นผู้ที่รอดชีวิต เธอเชื่อใน ขณะที่เธอมองเขา

ใช่แล้ว

" ฮาจิเมะคุง ! "