“Understand why this patient self-h

“Understand why this patient self-harms - who
you have in front of you (i5).”
A caring attitude was expressed; the participants reflected
on how the patient is doing and worried when a patient
was out on leave or had been discharged. Patients can be
ambivalent to whether they live or die, so the harm they cause
themselves can fluctuate between self-harm and attempted
suicide. The participants described that the patient’s selfharm
can be mild, moderate, or severe in degree and can lead
to death: also that there was a delicate line between life and
death. Patients can miscalculate the severity of their self-harm
and harm themselves more than intended. The participants
experienced that they continuously strive to understand each
patient and that patients can change their self-harm patterns,
with the end result that the participants were not always able
to recognize patients’ new patterns and/or methods:
“But there is, to be sure, a seriousness in it...at the
same time that it can, to be sure, change. Some
do not need to be so serious and suddenly it is
something else then (i5).”
Not appearing to be judgmental or guild inducing in
the nurse-patient relationship occupied the participants. In
the fact that the participants experienced that patients often
feel ashamed of their self-harm, the participants sought to
circumvent patients’ low self-esteem and instead promote
trust and a dialogue:
“How well you know the patient and they feel safe
with you - then we can, in a way, put some more
words into it - I think (i8).”
4.1.2. Bearing Hope for Recovery. The participants stated that
it is important to be attentive to patients’ experiences, see
the individual, and believe in the patient’s capabilities and
rational sides. They sought to be a friendly and respectful
presence and convey hope and also maintained the belief
that patients can improve. The participants sought to carry
the projections they feel in the relationship,to persevere
and withstand the relationship and bear hope regarding the
patient’s recovery when the patient him/herself is unable to
envision such occurring:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"เข้าใจว่าทำไมผู้ป่วยนี้เอง harms - ที่คุณมีหน้าคุณ (i5)"มีแสดงทัศนคติเยี่ยม ผู้เข้าร่วมผลในวิธีการที่ผู้ป่วยจะทำ และกังวลเมื่อผู้ป่วยการลาออก หรือได้ถูกไล่ออกไป ผู้ป่วยสามารถไม่แน่ใจว่าจะอยู่ หรือ ตาย ดังนั้นอันตรายเกิดตัวเองสามารถผันผวนระหว่างเป็นอันตรายต่อตนเอง และพยายามฆ่าตัวตาย ผู้เรียนอธิบายไว้ที่ selfharm ของผู้ป่วยสามารถอ่อน ปานกลาง หรือรุนแรงในระดับปริญญา และสามารถนำตาย: ยัง ที่มีเส้นละเอียดอ่อนระหว่างชีวิต และความตาย ผู้ป่วยสามารถ miscalculate ความรุนแรงของอันตรายของตนเองและทำร้ายตัวเองไว้มากกว่า ผู้เข้าร่วมประสบการณ์ที่พวกเขามุ่งมั่นที่จะเข้าใจแต่ละผู้ป่วยและผู้ป่วยที่สามารถเปลี่ยนรูปของพวกเขาเป็นอันตรายต่อตนเองกับผลลัพธ์สุดท้ายที่ผู้เข้าร่วมก็ไม่ได้การจำแนกผู้ป่วยรูปแบบใหม่/ วิธีการ:" แต่มี แน่ใจ อย่างจริงจังในมัน... ที่ในขณะเดียวกันที่สามารถ แน่ใจ เปลี่ยนแปลง บางไม่จำเป็นต้องจัง และก็เป็นอย่างอื่นแล้ว (i5) "ไม่ปรากฏเป็น judgmental หรือสมาคม inducing ในความสัมพันธ์ของผู้ป่วยพยาบาลว่างผู้เข้าร่วม ในความจริงที่ผู้เข้าร่วมมีประสบการณ์ผู้ป่วยที่มักจะรู้สึกละอายใจทำร้ายตนเอง ผู้เข้าร่วมค้นหาไปหลีกเลี่ยงการนับถือตนเองของผู้ป่วย และส่งเสริมแทนความน่าเชื่อถือและพูดคุยกัน:"วิธีที่ดีคุณรู้ว่าผู้ป่วย และพวกเขารู้สึกปลอดภัยกับคุณ - เราสามารถ ในแบบ ใส่แล้วบางมากคำมา - คิด (i8) "4.1.2 การแบกความหวังสำหรับการกู้คืน ผู้เรียนระบุไว้ที่เป็นสิ่งสำคัญที่ต้องการประสบการณ์ของผู้ป่วย ดูแต่ละ และเชื่อในความสามารถของผู้ป่วย และด้านเหตุผล พวกเขาพยายามที่จะ เป็นมิตร และเคารพสถานะการออนไลน์ และสื่อหวัง และยัง รักษาความเชื่อว่า ผู้ป่วยสามารถปรับปรุง คนที่พยายามที่จะดำเนินการประมาณพวกเขารู้สึกในความสัมพันธ์ พากเพียรทนต่อความสัมพันธ์ และแบกรับความหวังเกี่ยวกับการกู้คืนข้อมูลของผู้ป่วยเมื่อผู้ป่วยเขา/ตัวเองไม่สามารถวาดภาพเช่นนี้เกิดขึ้น:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เข้าใจว่าทำไมผู้ป่วยที่เป็นอันตรายต่อตัวเอง -
ผู้ที่คุณมีในหน้าของคุณ(i5)."
ทัศนคติที่ดูแลได้แสดงออก; ผู้เข้าร่วมการสะท้อนให้เห็นเกี่ยวกับวิธีการที่ผู้ป่วยจะทำและกังวลเมื่อผู้ป่วยออกหรือลาออกจากโรงพยาบาลได้รับการ ผู้ป่วยอาจจะสับสนว่าพวกเขาจะอยู่หรือตายดังนั้นอันตรายที่จะก่อให้เกิดตัวเองสามารถมีความผันผวนระหว่างการทำร้ายตัวเองและพยายามที่จะฆ่าตัวตาย ผู้เข้าร่วมที่อธิบายว่า selfharm ของผู้ป่วยสามารถอ่อนปานกลางหรือรุนแรงในระดับและสามารถนำไปสู่ความตาย: ยังว่ามีเส้นละเอียดอ่อนระหว่างชีวิตและความตาย ผู้ป่วยสามารถคาดผิดความรุนแรงของการทำร้ายตัวเองของพวกเขาและเป็นอันตรายต่อตัวเองมากขึ้นกว่าที่ตั้งใจไว้ ผู้เข้าร่วมประชุมมีประสบการณ์ที่พวกเขาอย่างต่อเนื่องมุ่งมั่นที่จะเข้าใจกันของผู้ป่วยและผู้ป่วยที่สามารถเปลี่ยนรูปแบบการทำร้ายตัวเองของพวกเขากับผลลัพธ์ที่ได้ว่าผู้เข้าร่วมไม่ได้เสมอสามารถในการรับรู้ของผู้ป่วยรูปแบบใหม่และ/ หรือวิธีการ: "แต่มีคือการ ให้แน่ใจว่ามีความรุนแรงอยู่ในนั้น ... ในเวลาเดียวกันที่จะสามารถเพื่อให้แน่ใจว่าการเปลี่ยนแปลง บางคนไม่จำเป็นที่จะร้ายแรงมากและก็จะเป็นอย่างอื่นแล้ว(i5). "ไม่ปรากฏที่จะมีการตัดสินหรือสมาคมการกระตุ้นให้เกิดในความสัมพันธ์พยาบาลผู้ป่วยที่กำลังทำงานอยู่เข้าร่วม ในความจริงที่ว่าผู้เข้าร่วมมีประสบการณ์ว่าผู้ป่วยมักจะรู้สึกละอายใจของการทำร้ายตัวเองของพวกเขาเข้าร่วมการพยายามที่จะหลีกเลี่ยงผู้ป่วยต่ำความนับถือตนเองและแทนที่จะส่งเสริมความไว้วางใจและการสนทนา: "วิธีที่ดีที่คุณรู้ว่าผู้ป่วยและพวกเขารู้สึกปลอดภัยกับคุณ- แล้วเราสามารถในทางที่ใส่เพิ่มเติมบางคำเป็นมัน- ผมคิดว่า (i8) ". 4.1.2 แบริ่งความหวังสำหรับการกู้คืน ผู้เข้าร่วมประชุมระบุว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่จะให้ความใส่ใจกับประสบการณ์ของผู้ป่วยให้ดูบุคคลและเชื่อมั่นในความสามารถของผู้ป่วยและด้านเหตุผล พวกเขาพยายามที่จะเป็นมิตรและเคารพการแสดงตนและการถ่ายทอดความหวังและการบำรุงรักษานอกจากนี้ยังเชื่อว่าผู้ป่วยสามารถปรับปรุง ผู้เข้าร่วมประชุมพยายามที่จะดำเนินการคาดการณ์ที่พวกเขารู้สึกว่าในความสัมพันธ์ที่จะอดทนและทนต่อความสัมพันธ์และแบกความหวังเกี่ยวกับการฟื้นตัวของผู้ป่วยเมื่อผู้ป่วยเขา/ เธอไม่สามารถที่จะมองเห็นดังกล่าวที่เกิดขึ้น:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เข้าใจแล้วว่า ทำไมคนไข้ที่ตนเองก่อ -
คุณมีในหน้าของคุณ ( i5 ) "
ดูแลท่าทีแสดงออก ; ผู้เข้าร่วมสะท้อน
ว่าผู้ป่วยจะทำและกังวลเมื่อผู้ป่วย
ออกไป หรือถูกปลด ผู้ป่วยสามารถ
ลังเลว่าเขาจะอยู่หรือตาย ดังนั้นอันตรายที่พวกเขาก่อให้เกิด
ที่ตัวเองสามารถผันผวนระหว่างทำร้ายตนเองและพยายาม
ฆ่าตัวตายผู้เข้าร่วมอธิบายว่า
selfharm คนไข้สามารถอ่อนปานกลางหรือรุนแรงในระดับ และสามารถนำ
ให้ตาย ยังว่ามีบรรทัดที่ละเอียดอ่อนระหว่างชีวิตและ
ตาย ผู้ป่วยสามารถคำนวณผิดความรุนแรงของตนเองทำร้ายตนเองและทำร้ายตัวเอง
มากกว่าตั้งใจ ผู้เข้าร่วม
มีประสบการณ์ที่พวกเขาอย่างต่อเนื่องมุ่งมั่นที่จะเข้าใจแต่ละ
ผู้ป่วย และผู้ป่วยสามารถเปลี่ยนแปลงตนเองอันตรายรูปแบบ
กับผลลัพธ์สุดท้ายที่ผู้เข้าร่วมไม่เสมอสามารถ
รู้จักผู้ป่วยรูปแบบใหม่ และ / หรือวิธีการ :
" แต่มันเป็นเพื่อให้แน่ใจว่า ความรุนแรงในมัน . . . . . . . ตอนนั้น
เดียวกันที่สามารถ เพื่อให้แน่ใจว่า , เปลี่ยน . บาง
ไม่ต้องเครียดกับมันมากและก็เป็นอย่างอื่นแล้ว ( i5
"
)ไม่ปรากฏที่จะตัดสินหรือกิลด์ inducing ใน
พยาบาลผู้ป่วยความสัมพันธ์ครอบครองผู้เข้าร่วม ในความเป็นจริงที่ผู้เข้าร่วมที่มีประสบการณ์

รู้สึกอายที่ผู้ป่วยมักทำร้ายตนเอง , คนพยายามที่จะหลีกเลี่ยงผู้ป่วยต่ำความนับถือตนเองและ

เชื่อถือแทนส่งเสริมและบทสนทนา :
" วิธีที่ดีที่คุณรู้ว่าผู้ป่วยและพวกเขารู้สึกปลอดภัย
กับคุณ - งั้นเราสามารถในทาง , ใส่คำพูดบางอย่างมากขึ้น
เข้าไป - ฉันคิดว่า ( ถูก ) "
4.1.2 . แบกความหวังสำหรับการกู้คืน ผู้ที่กล่าวว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่จะใส่ใจ

ประสบการณ์ผู้ป่วย เห็นแต่ละคน และเชื่อในความสามารถของผู้ป่วยและ
ด้านเหตุผล พวกเขาพยายามจะเป็นมิตรและสุภาพ
ตนและถ่ายทอดความหวังและยังคงความเชื่อ
ที่ผู้ป่วยสามารถปรับปรุงได้เข้าร่วมพยายามพก
กพวกเขารู้สึกในความพากเพียร
และทนต่อความสัมพันธ์และแบกความหวังเกี่ยวกับการฟื้นตัว
คนไข้เมื่อคนไข้เขา / เธอไม่สามารถ
envision ดังกล่าวที่เกิดขึ้น :