became popular. Most recently, nutr

became popular. Most recently, nutritionists and feedlot
management have adopted the use of two β-adrenergic
agonists (BAA; ractopamine hydrochloride, approved
2003, and zilpaterol hydrochloride [ZH], approved
2006; Johnson et al., 2013). Capper (2011) compared
resource use and beef production from 1977 to 2007 and
found that beef production in 2007 required only 69.9%
of animals and 67% of land to produce 1 billion kg of
beef compared to 1977. Moreover, average beef yield
per animal increased from 274 to 351 kg. According to
USDA/NASS (2014), beef slaughter production in 1950
was 4.3 billion kg of beef, and in 2012 it was estimated
at 11.7 billion kg. These drastic improvements in production
efficiency partially stems from the development
and adoption of new technologies.
Most recently, Maxwell et al. (2014) examined the
effects of an all-natural system (without use of growth
implants, β-agonists, and ionophores) compared to a confined
conventional system with the use of a BAA and
differing roughage levels, beginning at the stocker phase,
through feedlot production and carcass characteristics.
However, few data exist examining conventional production
systems with and without the use of a BAA compared
to an all-natural system on feedlot performance
and carcass characteristics. The objectives of the current
study were to examine the effects of confined beef production
systems similar to those reported in Maxwell et
al. (2014), with and without the use of a BAA, on feedlot
performance and carcass characteristics compared

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นที่นิยม ส่วนใหญ่เมื่อเร็ว ๆ นี้ nutritionists และ feedlotจัดการได้นำใช้สองพัฒนาβในหลอดทดลองagonists (บา ractopamine ไฮโดรคลอไรด์ อนุมัติ2003 และไฮโดรคลอไรด์ zilpaterol [ZH], อนุมัติปี 2006 Johnson และ al., 2013) Capper (2011) เปรียบเทียบทรัพยากรใช้และเนื้อผลิตจาก 1977 2007 และพบว่า เนื้อผลิตในปี 2007 ต้องการเพียง 69.9%สัตว์และ 67% ของที่ดินในการผลิต 1 ล้านกิโลกรัมของเนื้อเปรียบเทียบกับ 1977 นอกจากนี้ เนื้อเฉลี่ยผลตอบแทนต่อสัตว์ที่เพิ่มขึ้นจาก 274 กก. 351 ตามที่จาก/NASS (2014), เนื้อฆ่าผลิตในปี 1950คือ 4.3 พันล้านกิโลกรัมเนื้อ และในปี 2012 จะถูกประเมินที่ 11.7 พันล้านกิโลกรัม ปรับปรุงเหล่านี้รุนแรงในการผลิตประสิทธิภาพบางส่วนเกิดจากการพัฒนาและยอมรับเทคโนโลยีใหม่ล่าสุด แมกซ์เวล et al. (2014) ตรวจสอบการลักษณะพิเศษของระบบธรรมชาติทั้งหมด (โดยไม่ใช้การเจริญเติบโตรากเทียม β-agonists และ ionophores) เปรียบเทียบกับการจำกัดระบบทั่วไป ด้วยการใช้การบา และระดับ roughage แตกต่าง จุดเริ่มต้นที่ระยะ stockerผ่าน feedlot ผลิตและซากลักษณะอย่างไรก็ตาม ข้อมูลบางมีผลิตพิจารณาสถานะปกติระบบที่มี และไม่ มีการใช้บาการเปรียบเทียบไประบบธรรมชาติทั้งหมดใน feedlot ประสิทธิภาพและลักษณะซาก วัตถุประสงค์ของปัจจุบันศึกษาได้ตรวจสอบผลกระทบของการผลิตเนื้อจำกัดระบบคล้ายกับรายงานในแมกซ์เวลล์ร้อยเอ็ดal. (2014), มี และไม่ มีการใช้บาเป็น ใน feedlotเปรียบเทียบลักษณะประสิทธิภาพและซาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลายเป็นที่นิยม เมื่อเร็ว ๆ
นี้นักโภชนาการและขุนจัดการได้นำใช้สองβ-adrenergic
agonists (BAA; ไฮโดรคลอไร ractopamine ได้รับการอนุมัติ
2003 และไฮโดรคลอไร zilpaterol [ZH] ได้รับการอนุมัติ
2006. จอห์นสัน, et al, 2013) Capper (2011)
เมื่อเทียบกับการใช้ทรัพยากรและการผลิตเนื้อวัว1977-2007
และพบว่าการผลิตเนื้อวัวในปี2007 จำเป็นเท่านั้น 69.9%
ของสัตว์และ 67% ของที่ดินในการผลิต 1
พันล้านกิโลกรัมเนื้อเมื่อเทียบกับปี1977
นอกจากนี้ผลผลิตเนื้อเฉลี่ยต่อสัตว์เพิ่มขึ้น 274-351 กิโลกรัม ตามที่กระทรวงเกษตรของสหรัฐอเมริกา / NASS (2014), การผลิตเนื้อวัวฆ่าในปี 1950 เป็น 4300000000 กิโลกรัมเนื้อและในปี 2012 มันเป็นที่คาดที่1.17 หมื่นล้านกิโลกรัม การปรับปรุงเหล่านี้อย่างมากในการผลิตที่มีประสิทธิภาพบางส่วนเกิดจากการพัฒนาและการยอมรับของเทคโนโลยีใหม่ๆ . เมื่อเร็ว ๆ นี้แมกซ์เวลและอัล (2014) ตรวจสอบผลกระทบของระบบธรรมชาติทั้งหมด(โดยไม่ต้องใช้การเจริญเติบโตของการปลูกถ่าย agonists-βและ ionophores) เมื่อเทียบกับถูกคุมขังในระบบเดิมที่มีการใช้สนามบินและที่แตกต่างกันในระดับอาหารหยาบเริ่มต้นที่ระยะStocker ที่ผ่านขุนผลิตและลักษณะซาก. อย่างไรก็ตามข้อมูลที่มีอยู่ไม่กี่ตรวจสอบการผลิตแบบเดิมระบบที่มีและไม่มีการใช้งานของสนามบินเมื่อเทียบกับระบบธรรมชาติทั้งหมดเกี่ยวกับประสิทธิภาพขุนและลักษณะซาก วัตถุประสงค์ของปัจจุบันการศึกษาเพื่อศึกษาผลกระทบของการผลิตเนื้อวัวคับแคบระบบที่คล้ายกับที่รายงานในแมกซ์เวลและอัล (2014) ที่มีและไม่มีการใช้งานของสนามบินที่อยู่บนขุนประสิทธิภาพการทำงานและลักษณะซากเทียบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลายเป็นที่นิยม มากที่สุดเมื่อเร็ว ๆนี้ , โคขุน การจัดการรับเป็นการใช้สองบีตา - adrenergic agonists
( บ้า ; แรคโตพามีนไฮโดรคลอไรด์ อนุมัติ
2003 และ zilpaterol zh-4 ไฮโดรคลอไรด์ [ ] , ได้รับการอนุมัติ
2006 ; จอห์นสัน et al . , 2013 ) แคปเปอร์ ( 2011 ) เทียบ
ใช้ทรัพยากรและการผลิตโคเนื้อระหว่างปี 2550 พบว่า การผลิตในปี 2550 เนื้อ

ต้องการเพียงความแปรปรวนสัตว์ และ 67 เปอร์เซ็นต์ของที่ดินเพื่อผลิต 1 ล้านกิโลกรัม
เนื้อเทียบกับ 1977 นอกจากนี้ ผลผลิตเฉลี่ยเนื้อ
ต่อสัตว์เพิ่มขึ้นจาก 274 ใน 351 กิโลกรัม ตาม
USDA / นซ ( 2014 ) , เนื้อฆ่าผลิตในปี 1950
เป็น 4.3 พันล้านกิโลกรัมเนื้อวัว และในปี 2012 มันประมาณ
ที่ 11.7 ล้านกิโลกรัม การปรับปรุงเหล่านี้อย่างมากในประสิทธิภาพการผลิตบางส่วนเกิดจากการพัฒนา

และการยอมรับของเทคโนโลยีใหม่ .
เมื่อเร็ว ๆ นี้ , Maxwell et al . ( 6 ) ศึกษาผลของระบบธรรมชาติทั้งหมด ( โดยไม่ต้องใช้ของการเจริญเติบโต
implants และบีตา - กลุ่ม ionophores ) เมื่อเทียบกับระบบทั่วไป ด้วยคับ

อาหารหยาบและการใช้ของระดับที่แตกต่างกัน , เริ่มต้นที่ค้นหาผ่านการผลิตโคขุน ระยะ

อย่างไรก็ตาม , คุณภาพซากข้อมูลไม่กี่ที่มีอยู่ตรวจสอบระบบการผลิต
ตามปกติ และไม่มีใช้ในการเปรียบเทียบกับระบบธรรมชาติทั้งหมด

และลักษณะคุณภาพซาก feedlot วัตถุประสงค์ของการศึกษาในปัจจุบัน
คือศึกษาผลของคับเนื้อผลิต
ระบบคล้ายกับที่รายงานใน แม็กซ์เวลล์ ร้อยเอ็ด
อัล ( 2014 ) , และไม่มีการใช้งานของลูกใน feedlot
สมรรถภาพการผลิตและลักษณะซาก เทียบ