When Shino came out of the fog, the

When Shino came out of the fog, the wide, blue sky greeted him. He put his hands in the pockets of his coat, and waited in front of the Traveller’s Guardian Deity.
A line of ants were marching near his foot, and he watched them to pass the time.
After a while, he heard a voice from the midst of the bamboo thicket.
“Yahoo! We finally found the exit, Akamaru!”
The voice was immediately followed by a very familiar sounding bark.
Kiba leapt out of the bamboo grove, covered in mud.
“You’re late…” Shino called out, when a mud-covered Kiba leapt out. “Kiba.”
“WHA-” Kiba jumped back in surprise when he saw Shino suddenly standing beside him, “I know it’s you by the smell, but you could at least give some warning before you suddenly make an appearance!”
Kiba pulled out a hand towel to wipe off the mud on his face, grumbling about how Shino’s abrupt appearance had almost given him a heart attack.
“You look like you went through some hardships…” Shino noted.
“I did not! Everything was fine!”
Kiba was someone who liked to act tough. He was easy to understand.
He must’ve gotten lost too, in his own way. Just like Shino, Kiba had probably faced his worries and anxieties for the future, too, in that genjutsu-like bamboo grove. But, Kiba had still made it here.
What in the world had Kiba been worried about? What kind of a future was he going towards…?
Shino felt a little curious, so he wanted to prod for answers.
“Are you going to confess to that woman…?”
Kiba’s face had turned scarlet at the sudden question. “Wha-? What is this?! Why is it that even you’re bothering me about Tamaki?!”
“Hmmm…‘even me’, huh…”
Kiba really was an incredibly easy to understand man. But, that was one of his good points.
“Listen, you’re totally wrong! You know, Shino, you really don’t get it…It’s probably because you’re not super popular. Listen, a man can’t be too greedy.”
Kiba was trying to play it cool as much as possible, but his face was still red.
“Then, what should a man do…?”
“Well…the first step is obviously…uhh…you know…that thing.” Kiba was flustered, cold sweat dripping down his forehead, “Uhm- yeah, letters! Exchanging letters seems like the best place to start, right?”
“‘Seems like’…?”
“No, it definitely is! Popular guys start out things like that by exchanging letters! Right Akamaru?”
Kiba must’ve been very flustered, appealing to Akamaru for help. Akamaru averted his eyes.
“Anyway, more importantly, we’ve gotta go and find that honey wine.” Kiba changed the subject. “The sun’s gonna set soon!”
“I’ve already gotten some.” Shino said, “So let’s go home…”
“You’re kidding, right?! I didn’t even do get to do anything!”
Shino gave the astonished Kiba one backwards glance before starting the walk back. Akamaru looked up at Kiba, who’d frozen stiff in shock, gave one bark, and briskly followed Shino.
“Wa- wait just a minute!” Kiba followed after them, full of complaints, “Good grief, first Naruto, now you, why is it that you guys always get the good parts! I did a lot of work inside that fog too, you know!”
It looked like the only one who knew what Kiba had gone through in the fog was Akamaru. Akamaru himself seemed to be keeping his lips sealed, so he probably wasn’t going to go talking about it.
Shino was thinking about that as he walked, when–
“Hey, Shino, look at that!” Kiba yelled.
Wondering what he was yelling about, Shino turned his head to look back and…
The fog surrounding the bamboo grove had lifted.
In full sight, the bamboo grove wasn’t all that wide at all. Just normal-sized, like any other bamboo thicket.
“Shit, what is this, why is it just clearing up now…I got so lost in there…”
Kiba had apparently forgotten about how he’d bluffed that everything had been fine inside the bamboo grove, complaining openly now. So he had gotten lost in his own way.
But, Kiba didn’t know the true meaning of that fog.
The fact that the fog had lifted so completely meant…
“I see…so you worked things out…” Shino murmured to himself.
In that moment, Kiba glanced at Shino’s face. What he saw made his eyes go wide.
“Shino…this is rare…you hardly ever smile like that…”
“Hm? What are you talking about, Kiba?”
“Huh?” Kiba started blinking. “Was I seeing things…? That’s strange…”
Shino turned his back on him and kept walking. “We have to hurry up. The reason is that Kurenai-sensei is waiting for us.”
The atmosphere felt refreshing. The sky was clear, and the fog was gone.
Kiba hurried to catch up to Shino, and then squinted his eyes as he looked up at the sun to tell how much time had passed based on its angle.
“Gahh, I really wanted to find a wedding present before anyone else did.” He muttered.
“Seriously. We ended up whiling away so many hours…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อสนามมาจากหมอก ฟ้ากว้าง สีฟ้าต้อนรับเขา เขาใส่มือในกระเป๋าเสื้อของเขา และรอหน้าเทพผู้พิทักษ์ของนักเดินทางสายของมดได้สวนสนามใกล้เท้าของเขา และเขาเฝ้าดูพวกเขาจะผ่านเวลาหลัง เขาได้ยินเสียงจากท่ามกลางตามไม้ไผ่"Yahoo เราก็พบทางออก Akamaru "เสียงตามเปลือกมากคุ้นหูคิบะที่หลุดจากแบมบูโกรฟ ปกคลุมไปด้วยโคลน"คุณสาย..." สนามเรียก เมื่อคิบะปกคลุมด้วยโคลนหลุดออก "คิบะ""WHA " คิบะเข้ากลับในความประหลาดใจเมื่อเขาเห็นสนามก็ยืนอยู่ข้างเขา "ฉันรู้ว่า มันเป็นคุณ ด้วยกลิ่น แต่คุณสามารถให้เตือนบางน้อยได้ก่อนก็ทำลักษณะ"คิบะดึงออกผ้าเช็ดมือเช็ดออกโคลนหน้า โอดครวญเกี่ยวกับวิธีของสนามทันทีทันใดลักษณะเกือบให้เขาหัวใจวาย"คุณดูเหมือนคุณก็ผ่านความยากลำบากบางอย่าง..." สนามที่บันทึกไว้"ฉันไม่ไม่ ทุกอย่างถูกดี"คิบะเป็นคนที่ชอบทำยาก เขาก็เข้าใจง่ายเขาต้องเคยได้รับหายไปด้วย ในทางของเขาเอง เหมือนสนาม คิบะได้อาจพบความกังวลและวิตกกังวลในอนาคต เกินไป ในที่โกรฟ genjutsu เหมือนไม้ไผ่ แต่ คิบะยังได้ทำที่นี่อะไรในโลก คิบะได้กังวล ชนิดของอนาคตเขาจะต่อ...สนามรู้สึกเล็กน้อยอยากรู้อยากเห็น ดังนั้นเขาต้องการผลิตภัณฑ์สำหรับคำตอบ"คุณกำลังจะสารภาพกับผู้หญิงคนนั้น..."ใบหน้าของคิบะก็หันดำแดงคำถามทันที "Wha- นี้คืออะไร ! ทำไมจึงว่า แม้คุณกำลังรบกวนฉันเกี่ยวกับทา!""อืม... 'แม้ฉัน' ฮะ..."คิบะจริง ๆ ถูกอย่างที่เข้าใจง่ายคน แต่ ที่จุดดีของเขา"ฟัง คุณจะไม่ถูกต้อง คุณทราบ สนาม คุณจริง ๆ ไม่ได้รับมัน... อาจเป็น เพราะคุณไม่ใช่ซูเปอร์นิยม ฟัง คนไม่โลภเกินไป"คิบะพยายามเล่นเย็นมากที่สุด แต่หน้าก็ยังแดง"แล้ว ควรเป็นคนที่ทำ... ? ""ดี...ขั้นตอนแรกจะเห็นได้ชัด...นอกนั้นไม่มี...คุณรู้ว่า...สิ่งที่" คิบะถูกลน เย็นเหงื่อหยดลงหน้าผากของเขา "ตัวอักษรใช่ Uhm เปลี่ยนตัวอักษรเหมือนการเริ่มต้น ขวา""'ดูเหมือน'...""ไม่มี มันแน่นอนเป็น พวกนิยมเริ่มสิ่งที่ต้องการ ด้วยการแลกเปลี่ยนตัวอักษร Akamaru ขวา"คิบะต้องได้รับความสับสนมาก น่าสนใจให้ Akamaru สำหรับความช่วยเหลือ Akamaru ป้องกันดวงตาของเขา"อย่างไรก็ตาม สำคัญ เราได้ต้องไป และหาที่น้ำผึ้งไวน์" คิบะเปลี่ยนเรื่อง "ของดวงอาทิตย์จะตั้งเร็ว ๆ นี้""ฉันเคยได้แล้วรับอย่าง" สนามกล่าว "ดังนั้นลองไปที่บ้าน...""คุณกำลังล้อเล่น ขวา นอกจากนี้ผมยังไม่ได้ทำได้ทำอะไร! "สนามให้คิบะประหลาดใจที่หนึ่งอย่างรวดเร็วก่อนที่จะเริ่มเดินกลับย้อนหลัง Akamaru มองขึ้นที่คิบะ ที่มีแช่แข็งในช็อต ให้เปลือกหนึ่ง และทิ้งตามสนาม"วารอแป๊บเดียว" คิบะตามหลังพวกเขา ทั้งร้อง, "ความเศร้าโศกดี แรกนารูโตะ ตอนนี้คุณ ทำไมเป็นที่คุณผู้ชายที่มักจะได้รับส่วนที่ดี ฉันไม่ทำงานภายในหมอกที่มากเกินไป คุณรู้"มันดูเหมือนเป็นคนเดียวที่รู้ว่าอะไรคิบะได้ไปผ่านในหมอก Akamaru Akamaru เองดูเหมือนจะให้ริมฝีปากของเขา ที่ปิดสนิทเพื่อคงไม่อยากไปพูดถึงมันสนามคิดเกี่ยวกับการที่ขณะที่เขาเดิน เมื่อ –"เฮ้ สนาม ดูที่! " คิบะที่ตะโกนสงสัยว่า สิ่งที่เขาได้ตะโกนเกี่ยวกับ สนามเปิดหัวของเขามองย้อนกลับไป และ...หมอกที่รอบแบมบูโกรฟได้ยกในสายตาเต็ม แบมบูโกรฟไม่หลากหลายที่ทั้งหมด เพียงปกติขนาด เช่นตามไม้ไผ่อื่น ๆ ใด ๆ"อึ คืออะไร ทำไมเป็นมันแค่ล้างขึ้นตอนนี้... ฉันได้ให้หายไปใน..."คิบะได้ชัดลืมเกี่ยวกับวิธีการที่เขามี bluffed ว่า ทุกอย่างได้ดีภายในแบมบูโกรฟ ร้องอย่างเปิดเผยในขณะนี้ เพื่อให้ เขาได้รับหายไปในทางของเขาเองแต่ คิบะไม่รู้หมอกที่แท้จริงความจริงที่ว่าหมอกมียกเพื่อให้สมบูรณ์หมายถึง..."ฉันเห็น...ดังนั้นคุณได้ทำสิ่งที่ออกมา..." สนาม murmured กับตัวเองในช่วงเวลา คิบะ glanced ที่ใบหน้าของสนาม สิ่งที่เขาเห็นทำตาของเขาไปมากมาย"สนาม...นี้จะหายาก...คุณไม่เคยยิ้มได้เช่นนั้น...""หือ สิ่งที่คุณพูดถึง คิบะ""ฮะ" คิบะเริ่มกะพริบ "มันคือฉันเห็นสิ่ง... ที่ไม่แปลก..."สนามหันหลังให้กับเขา และเก็บไว้เดิน "เราต้องรีบขึ้น เหตุผลคือ ว่า คุเรไนอาจารย์กำลังรอสำหรับเรา"บรรยากาศรู้สึกสดชื่น ท้องฟ้าใส และหมอกหายไปคิบะรีบไปจับได้ถึงสนาม แล้ว squinted ตาเขามองขึ้นที่ดวงอาทิตย์บอกเวลาเลยขึ้นบนมุม"Gahh ต้องการจริง ๆ หางานแต่งงานนำเสนอก่อนใคร" เขาญี่ปุ่น"อย่างจริงจัง เราสิ้นสุดพักตามห่างกันหลายชั่วโมง..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อ Shino จากหมอกมากว้างท้องฟ้าสีฟ้าทักทายเขา เขาใส่มือของเขาในกระเป๋าเสื้อของเขาและรออยู่ในด้านหน้าของนักท่องเที่ยวเทพผู้พิทักษ์.
สายของมดกำลังเดินอยู่ใกล้กับเท้าของเขาและเขาเฝ้าดูพวกเขาให้เวลาผ่านไป.
หลังจากที่ในขณะที่เขาได้ยินเสียงจากที่ ท่ามกลางพุ่มไม้ไผ่.
"Yahoo! ในที่สุดเราก็พบทางออก Akamaru! "
เสียงทันทีตามด้วยเปลือกทำให้เกิดเสียงที่คุ้นเคยมาก.
Kiba กระโจนออกมาจากดงไผ่ปกคลุมอยู่ในโคลน.
" คุณสาย ... "ชิโนเรียกว่าออกเมื่อปกคลุมโคลน Kiba กระโจนออก "Kiba."
"WHA-" Kiba เพิ่มขึ้นกลับมาอยู่ในความประหลาดใจเมื่อเขาเห็น Shino จู่ ๆ ก็ยืนอยู่ข้างเขาว่า "ฉันรู้ว่ามันคุณด้วยกลิ่น แต่อย่างน้อยคุณจะให้คำเตือนบางอย่างก่อนที่คุณก็ปรากฏตัว!"
Kiba ดึงออกมา ผ้าขนหนูเช็ดโคลนบนใบหน้าของเขาบ่นเกี่ยวกับวิธีการลักษณะอย่างกระทันหันชิโนะได้รับเกือบเขาหัวใจวาย.
"คุณมองเหมือนที่คุณเดินผ่านความยากลำบากบางอย่าง ... " Shino ตั้งข้อสังเกต.
"ฉันไม่ได้! ทุกอย่างถูกปรับ! "
Kiba เป็นคนที่ชอบการกระทำที่ยาก เขาเป็นคนที่เข้าใจง่าย.
เขาคงจะอากาศหายไปมากเกินไปในทางของเขาเอง เช่นเดียวกับชิโนะ, Kiba ได้อาจจะต้องเผชิญกับความกังวลและความวิตกกังวลของเขาในอนาคตมากเกินไปในการที่ genjutsu เหมือนดงไผ่ แต่ Kiba ก็ยังทำให้มันนี่.
อะไรในโลกได้รับการ Kiba กังวลเกี่ยวกับอะไร? สิ่งที่ชนิดของในอนาคตเขาก็มุ่งหน้าไปยัง ... ?
Shino รู้สึกอยากรู้เล็ก ๆ น้อย ๆ เขาจึงต้องการที่จะหาคำตอบแยง.
"คุณกำลังจะไปสารภาพรักกับผู้หญิงคนนั้น ... ?"
ใบหน้า Kiba ได้หันสีแดงเข้มที่คำถามอย่างฉับพลัน "Wha-? นี่คือสิ่งที่ ?! ทำไมมันจึงเป็นว่าแม้คุณกำลังรบกวนฉันเกี่ยวกับทามากิ ?! "
" อืม ... "แม้ฉัน 'ฮะ ... "
Kiba จริงๆเป็นเรื่องง่ายอย่างเหลือเชื่อที่จะเข้าใจคน แต่นั่นก็เป็นหนึ่งในจุดที่ดีของเขา.
"ฟังคุณผิดโดยสิ้นเชิง! คุณจะรู้ว่าชิโนจริงๆคุณไม่ได้รับมัน ... มันอาจจะเป็นเพราะคุณไม่ได้รับความนิยมสุด ฟังคนที่ไม่สามารถจะโลภมากเกินไป. "
Kiba ได้พยายามที่จะเล่นมันเย็นมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ แต่ใบหน้าของเขายังคงเป็นสีแดง.
" จากนั้นสิ่งที่มนุษย์ควรจะทำอย่างไร ... ? "
" อืม ... ขั้นตอนแรกจะเห็นได้ชัด ... เอ่อ ... คุณรู้ว่า ... สิ่งที่. "เป็น Kiba ลนเหงื่อเย็นหยดลงบนหน้าผากของเขา" Uhm- ใช่ตัวอักษร! การแลกเปลี่ยนตัวอักษรดูเหมือนว่าสถานที่ที่ดีที่สุดในการเริ่มต้นใช่มั้ย? "
" ดูเหมือนว่า ... ? "
" ไม่มีแน่นอน! คนที่เป็นที่นิยมเริ่มต้นสิ่งที่ชอบโดยการแลกเปลี่ยนตัวอักษร! ขวา Akamaru? "
Kiba คงจะลนมากน่าสนใจให้กับ Akamaru เพื่อขอความช่วยเหลือ Akamaru หันดวงตาของเขา.
"อย่างไรก็ตามที่สำคัญกว่านั้นเราได้ไปเจอและพบว่าไวน์น้ำผึ้ง." Kiba เปลี่ยนเรื่อง "ดวงอาทิตย์จะตั้งเร็ว ๆ นี้!"
"ผมเคยแล้วบางส่วน." ชิโนะกล่าวว่า "ดังนั้นขอให้กลับบ้าน ... "
"คุณกำลังล้อเล่นขวา ?! ผมไม่ได้จะไปทำอะไร! "
Shino ให้ประหลาดใจ Kiba หนึ่งไปข้างหลังอย่างรวดเร็วก่อนที่จะเริ่มเดินกลับ Akamaru เงยหน้าขึ้นมอง Kiba ใครจะแช่แข็งแข็งในช็อตให้หนึ่งเปลือกและเหยงตาม Shino.
"Wa- รอแค่นาที!" Kiba ตามหลังพวกเขาเต็มไปด้วยข้อร้องเรียน "ความเศร้าโศกที่ดีครั้งแรกของนารูโตะตอนนี้คุณ ทำไมมันคือการที่พวกคุณเคยได้รับส่วนที่ดี! ฉันไม่มากของการทำงานภายในหมอกที่เกินไปคุณรู้! "
มันดูเหมือนเป็นคนเดียวที่รู้ว่าสิ่งที่ Kiba ได้ผ่านในหมอกเป็น Akamaru Akamaru ตัวเองดูเหมือนจะรักษาริมฝีปากของเขาปิดผนึกดังนั้นเขาอาจจะไม่ได้ไปที่จะไปพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้.
Shino คิดเกี่ยวกับว่าในขณะที่เขาเดิน when-
"เฮ้Shino ดูที่ว่า!" ตะโกน Kiba.
สงสัยว่าสิ่งที่เขา ตะโกนเกี่ยวกับ Shino หันหัวของเขามองย้อนกลับไปและ ...
หมอกรอบดงไผ่ได้ยก.
ในสายตาเต็มดงไม้ไผ่ไม่ได้ทั้งหมดที่กว้างทั้งหมด เพียงแค่ขนาดปกติเช่นไม้ไผ่ไม้พุ่มอื่น ๆ .
"อึนี่คืออะไรทำไมมันเป็นเพียงแค่การล้างขึ้นตอนนี้ ... ฉันได้หายไปดังนั้นในมี ... "
Kiba ได้ลืมเห็นได้ชัดว่าเขาต้องการ bluffed ว่าทุกอย่างที่ได้รับการปรับภายใน ดงไม้ไผ่บ่นอย่างเปิดเผยในขณะนี้ ดังนั้นเขาจึงมีอากาศหายไปในทางของตัวเอง.
แต่ Kiba ไม่ทราบความหมายที่แท้จริงของการมีหมอกในตอนนั้น.
ความจริงที่ว่าหมอกยกเพื่อให้มีความหมายสมบูรณ์ ...
"ผมเห็น ... เพื่อให้คุณทำงานสิ่งที่ออก ... " ชิโนะได้บ่นกับตัวเอง .
ในขณะนั้น Kiba ชำเลืองมองไปที่ใบหน้าของชิโนะ สิ่งที่เขาเห็นทำให้ดวงตาของเขาไปกว้าง.
"ชิโนะ ... นี่เป็นเรื่องยาก ... คุณแทบจะไม่เคยยิ้มแบบนั้น ... "
"หืม? สิ่งที่คุณจะพูดคุยเกี่ยวกับ Kiba? "
" หือ? "Kiba เริ่มกระพริบ "คือผมเห็นสิ่ง ... ? ที่แปลก ... "
ชิโนะหันกลับมาบนเขาและเก็บไว้เดิน "เราต้องรีบขึ้น เหตุผลก็คือว่า Kurenai อาจารย์กำลังรอสำหรับเรา. "
บรรยากาศที่รู้สึกสดชื่น ท้องฟ้าก็เห็นได้ชัดและมีหมอกก็หายไป.
Kiba รีบไปจับได้ถึง Shino แล้ว squinted ดวงตาของเขาในขณะที่เขาเงยหน้าขึ้นมองไปที่ดวงอาทิตย์จะบอกวิธีการมากเวลาที่ผ่านมาขึ้นอยู่กับมุมมองของ.
"Gahh ผมอยากจะ หาของขวัญแต่งงานก่อนใครได้. "เขาพึมพำ.
" อย่างจริงจัง เราสิ้นสุดขึ้น whiling ห่างออกไปหลายชั่วโมงเพื่อให้ ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อชิโนะออกมาจากหมอก , กว้างใหญ่ , ท้องฟ้าสีฟ้าทักเขา เขาเอามือของเขาในกระเป๋าเสื้อคลุมของเขาและคอยอยู่ด้านหน้าของนักท่องเที่ยวอารักษ์ .สายของมดเดินขบวนใกล้เท้าของเขา เขาเฝ้ามองพวกเขาผ่านเวลาหลังจากนั้นไม่นาน เขาได้ยินเสียงจากท่ามกลางพุ่มไม้ไผ่ ." Yahoo ! ในที่สุดเราก็พบทางออกที่กามารุ ! "เสียงที่คุ้นเคยทันที ตามด้วยเสียงเห่าคิบะกระโจนออกจาก Bamboo Grove , ปกคลุมไปด้วยโคลน" คุณมาสาย . . . . . . . " ชิโนะเรียก เมื่อโคลนปกคลุมคิบะ กระโจนออกมา " คิบะ "" อะ " คิบะกระโดดกลับแปลกใจเมื่อเห็นชิโนะก็ยืนอยู่ข้างเขา " ผมรู้ว่ามันได้กลิ่น แต่อย่างน้อยก็ให้เตือนก่อนคุณก็ปรากฏตัว ! "คิบะ รีบดึงมือออกผ้าขนหนูเช็ดโคลนออกบนใบหน้า , บ่นเกี่ยวกับวิธีการที่ชิโนะเป็นลักษณะเกือบจะทันทีทันใด ให้เขาหัวใจวาย" คุณเหมือนไปลำบาก . . . . . . . " ชิโนะกล่าว" ผมไม่ได้ ! ทุกอย่างปกติดี ! "คิบะ เป็นคนที่ชอบทำตัวลำบาก มันเป็นเรื่องง่ายที่จะเข้าใจเขาต้องสูญเสียเหมือนกัน เหมือน ชิโนะ คิบะ ก็อาจจะต้องเผชิญกับความกังวลและความกังวลของเขาสำหรับอนาคตด้วย เพราะ genjutsu ชอบโกรฟไม้ไผ่ แต่คิบะยังทำมันที่นี่อะไรในโลกมีคิบะเป็นห่วง ? ชนิดของอนาคตที่เขาจะไปต่อ . . . . . . . ?ชิโนะรู้สึกสงสัย จึงอยากกระตุ้นให้คำตอบ" คุณจะสารภาพรักกับผู้หญิงคนนั้น . . . . . . . ? "ใบหน้าของคิบะได้กลายเป็นสีแดงเข้มที่คำถามฉับพลัน " หา ? นี่คืออะไร ? ! ทำไมแม้แต่คุณกำลังรบกวนฉัน ทามากิ ? ! "" อืม . . . . . . 'even ฉันเหรอ . . . . . . . "คิบะจริงๆเป็นเรื่องง่ายอย่างเหลือเชื่อที่จะเข้าใจผู้ชาย แต่ นั่นเป็นหนึ่งในจุดที่ดีของเขา" ฟังนะ คุณผิดแล้ว คุณรู้มั้ย ชิโนะ คุณไม่เข้าใจจริงๆเลย . . . . . . . มันอาจเป็นเพราะคุณยังไม่ดังมาก ฟังนะ ผู้ชายต้องไม่โลภ "คิบะพยายามเล่นให้มันเย็นมากที่สุด แต่ใบหน้าของเขายังคงเป็นสีแดง" แล้ว จะให้ผู้ชายทำ . . . . . . . ? "" อืม . . . . . . . ขั้นตอนแรกคือโท่ . . . . . . . . . . เอ่อ . . . คุณรู้ . . . . . . . เรื่องนั้น " คิบะ ตกใจ เหงื่อเย็นไหลลงมาที่หน้าผากของเขา " อืมใช่ ตัวอักษร โต้ตอบจดหมายดูเหมือนสถานที่ที่ดีที่สุดในการเริ่มต้นใช่มั้ย ? "" 'seems เหมือน . . . . . . ? "" ไม่ต้อง ! พวกที่นิยมเริ่มต้นแบบนั้น โดยการแลกเปลี่ยนตัวอักษร ใช่กามารุ ? "คิบะคงตื่นเต้นมาก ดูดน้ํายาทาเล็บช่วย กามารุเบนสายตาของเขา" อย่างไรก็ตาม ที่สำคัญคือ เราต้องไป และพบว่า ไวน์น้ำผึ้ง " คิบะเปลี่ยนเรื่องไป " พระอาทิตย์จะตกแล้ว ! "" ฉันได้รับบาง . " ชิโนะพูด " งั้นกลับบ้านกันเถอะ . . . . . . . "" ล้อเล่นใช่มั้ย ? ! ฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น ! "ชิโนะให้ตกตะลึงคิบะหนึ่งถอยหลังอย่างรวดเร็วก่อนที่จะเริ่มเดินถอยหลัง กามารุเงยหน้าขึ้นมองคิบะที่จะแช่แข็งช็อก ส่ง เสียงเห่า และ ไป ตาม ชิโนะ" เฮ้ย เดี๋ยวก่อน ! " คิบะตามหลังพวกเขา เต็มข้อร้องเรียน " ความเศร้าโศก ดีแรก นารูโตะ ตอนนี้คุณ ทำไมพวกคุณถึงได้อะไหล่ที่ดี ! ผมทำงานอยู่ภายในหมอกด้วยนะ ! "ดูเหมือนว่าคนที่รู้ว่าคิบะได้ผ่านในหมอกเป็นกามารุ . กามารุเองดูเหมือนจะรักษาริมฝีปากของเขาปิดสนิท ดังนั้นเขาคงไม่ต้องไปพูดถึงมันชิโนะคิดแบบนั้น ขณะที่เขาเดินเข้าไป เมื่อจำกัด" เฮ้ ชิโนะ ดูนั่น ! " คิบะตะโกนสงสัยว่าเค้าด่า ชิโนะ หันหัวกลับไปมอง . . . . . . .หมอกรอบไม้ไผ่ โกรฟ ได้ยกเต็มสายตา ไม้ไผ่ป่าไม่ได้ทั้งหมดที่กว้างเลย ก็ขนาดปกติ เหมือนพุ่มไม้ไผ่อื่น ๆ" เอ้ย อะไรกันเนี่ย ทำไมมันเพิ่งจะเคลียร์แล้ว . . . . . . . ฉันก็หลงทางอยู่ในนั้น . . . . . . . "คิบะคงลืมไปว่า เขาจึงโกหกว่าทุกอย่างถูกดีภายในไม้ไผ่ป่า ตำหนิอย่างเปิดเผยแล้ว ดังนั้นเขาจึงหลงทางในวิธีของเขาเองแต่คิบะไม่รู้ความหมายที่แท้จริงของหมอกความจริงที่ว่า หมอกก็ยกชั้นเลย . . ." ผมเห็น . . . . . . . คุณทำงานสิ่งที่ออก . . . . . . . " ชิโนะบ่นกับตัวเองในช่วงเวลานั้น คิบะ ชิโนะ เหลือบมองหน้าของ สิ่งที่เขาเห็นทำให้ดวงตาของเขากว้างเลย" ชิโนะ . . . . . . . หายาก . . . . . . . เธอแทบจะไม่ได้ยิ้มแบบนี้ . . . . . . . "" หืม ? คุณพูดเรื่องอะไร คิบะ ? "" หือ ? " คิบะเริ่มกระพริบ " ผมเห็นบางสิ่ง . . . . . . . ? แปลกจัง . . . . . . . "ชิโนะหันหลังให้เขาและเดินไปเรื่อยๆ " เราต้องรีบหน่อย เหตุผลคือ คุเรไน อาจารย์กำลังรอเราอยู่ "บรรยากาศที่รู้สึกสดชื่น ท้องฟ้าใส และหมอกก็หายไปแล้วคิบะรีบจับตัวชิโนะและจากนั้น squinted ดวงตาของเขาขณะที่เขาเงยหน้ามองดวงอาทิตย์บอกเวลาเท่าไรผ่านไปตามมุมของ" gahh ฉันต้องการที่จะหาของขวัญแต่งงานก่อนใครแล้ว " เขาพึมพำ" จริงๆ นะ เราสิ้นสุดขึ้น whiling ไปชม. . . . . . . . มาก "