But, to Yun Che, it was still a lit

But, to Yun Che, it was still a little too early to sleep. After tossing and turning a few rounds on the bed, he sat right up from his bed, opened the door, went out, and arrived before Cang Yue’s room which was beside his. Cang Yue’s room was still brightly lit. Since she was not going to participate in the tournament tomorrow, she naturally did not need to sleep early.

“Knock, knock, knock.” Yun Che raised his fist and knocked on the door. “Senior sister, it’s me.”

The door was opened really quickly, and what appeared before him was Cang Yue’s snow-white beautiful figure, shined upon by both the moonlight and candlelight. “Junior brother Yun, the tournament is tomorrow. Why aren’t you asleep yet?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่ การ Yun Che มันก็ยังน้อยเกินไปก่อนนอน หลังจากโยน และหมุนกี่รอบบนเตียง เขานั่งขวาขึ้นจากเตียงของเขา เปิดประตู ออกไป และมาถึงก่อนห้องคาง Yue ซึ่งอยู่ด้านข้างของเขา ห้องคาง Yue ยังคงสดใสสว่างขึ้น เนื่องจากเธอกำลังจะเข้าร่วมแข่งขันวันพรุ่งนี้ เธอตามธรรมชาติไม่ต้องไปนอนก่อน"เคาะ เคาะ เคาะ" Che ยุนยกกำปั้น และเคาะประตู "น้องสาวอาวุโส เป็นฉัน"เปิดประตูอย่างรวดเร็วจริง ๆ และสิ่งที่ปรากฏก่อนที่เขาก็คาง Yue หิมะสวยรูป shined เมื่อทั้งแสงจันทร์และแสงเทียน "จูเนียร์พี่ชายยุน การแข่งขันเป็นวันพรุ่งนี้ ทำไมคุณหลับยัง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่เพื่อ Yun เจ๊มันก็ยังคงเป็นเพียงเล็กน้อยเร็วเกินไปที่จะนอนหลับ หลังจากโยนและเปลี่ยนไม่กี่รอบบนเตียงเขานั่งขวาขึ้นจากเตียงของเขาเปิดประตูออกไปและไปถึงก่อนห้อง Cang ยูซึ่งเป็นด้านข้างของเขา ห้อง Cang ยูยังคงสว่างสดใส เพราะเธอไม่ได้ไปมีส่วนร่วมในการแข่งขันในวันพรุ่งนี้เธอเป็นธรรมชาติไม่จำเป็นต้องไปนอนในช่วงต้น. "เคาะเคาะเคาะ." ยุนเจ๊ยกกำปั้นของเขาและเคาะประตู "น้องสาวอาวุโสก็ฉัน." ประตูถูกเปิดออกอย่างรวดเร็วจริงๆและสิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าเขาคือร่างที่สวยงาม Cang ยูหิมะสีขาวส่องสว่างโดยทั้งแสงจันทร์และแสงเทียน "พี่ชายของจูเนียร์หยุนการแข่งขันวันพรุ่งนี้ ทำไมคุณไม่หลับหรือยัง "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ ยุน อึน มันยังเร็วเกินไปที่จะนอน หลังจากโยนและเปลี่ยนไม่กี่รอบบนเตียง เขานั่งลุกขึ้นจากเตียง เปิดประตูออกไป และมาถึงก่อนฉางเยว่ห้องซึ่งอยู่ข้างๆ เขา ห้องของฉางเยว่ยังคงสว่างจ้า . ตั้งแต่เธอไม่ได้เข้าร่วมในการแข่งขันวันพรุ่งนี้ เธอย่อมไม่ต้องนอนเร็ว" ก๊อก ก๊อก ก๊อก " ยุนเช ยกกำปั้นของเขา และเคาะประตู " ศิษย์พี่ ฉันเอง "ประตูถูกเปิดออกอย่างรวดเร็วจริงๆ และสิ่งที่ปรากฏต่อหน้าเขาคือชางหยูขาวจั๊วะสวยเจิดจรัสบนรูปทั้งแสงจันทร์และแสงเทียน . " น้องพี่ยุน การแข่งขันในวันพรุ่งนี้ ทำไมคุณยังไม่นอนอีกเหรอ "