But since Yuri was pleading with me

But since Yuri was pleading with me to see a movie with her, we didn’t leave Siam until it was quite late. I offered to ride in the cab with her and see her off at her house before I head home. It’s past 10 pm now, I figure that Pa and Ma are already asleep.

I’m incredibly exhausted once I leave the cab and unlock the gate. I pound on my neck while I walk inside. I suspect today’s gym class really did take a toll on me. It was seriously painful when I leaned down to take off my shoes. Aside from my waist being sore, I notice an unfamiliar pair of feet in front of me.

I immediately look up.

“How’d you get here?!” It’s Phun! What is he doing inside my house?!

“On a magic carpet.” He answers me in a deep mocking tone before he helps me with my school bag. “Come on in, quickly! You’re letting the mosquitoes get inside.” Wait a second. Am I at the wrong house?

I follow him and walk inside my own house all the while feeling quite confused. Phun leads me to the dinner where my favorite dish, chicken panang curry, is waiting. Not only that, there are stirred fied longyard beans and deep fried pork balls with corn too. “Your ma made these. They’re all delicious, I promise.” Oh, that means this jerk has been here since dinner and got all friendly with my family already.

“So you’re meddling with my family now? Where are Pa and Ma anyway?”

“They went upstairs to sleep. I told them that I’d wait for you in their place, heh heh.” That’s nice of you to offer to help them. I think to myself while I go get a plate of rice in order to eat all these dishes. Even though I’ve had that bowl of noodles, I got hungry after the movies.

“So, you’re home late. What were you guys doing?” He asks me. I try to answer, but I need to swallow the food first.

“We saw that new Jackie Chan movie. The dubbing was fucking hilarious.” I tell him while I get some more curry. I can hear Phun chuckling softly as he pours me a glass of water. “Right. Eat slower or you’re gonna choke.”

We had the late dinner, watched some television and talked for a long while before we finally decided to go upstairs. That was how I found out that Phun dropped by earlier this evening but I wasn’t home yet so he stayed to chat with my parents. Then my Ma invited him to dinner, which was how Phun turned into her new favorite son.

“Your ma was totally flirting with me, man. She kept saying how handsome I look, I got so freaking embarrassed.” This is you feeling embarrassed? I glance at the guy who seems to be proud more than anything as we make our way up the steps. I suddenly get the urge to kick him down the stairs and ruin his good looks.

“Whatever, you’re not even half as good looking at my pa.” I’m a good son, I have to take my pa’s side. Heh heh. I can hear him laugh as I open the door to my room.

Once I flip the lights on, I head straight to my computer desk and drop my school bag next to it before I quickly take off my socks. As for Phun, he’s busy with turning on the television. We were doing our own things for a little while, and then I finally ask him a question.

“So what are you doing here? Did you tell your parents yet?”

Phun is sitting comfortably with his legs crossed. His eyes are on the television which is currently tuned to Disney Channel. “I did. Some relatives of ours are staying at our place and they’re keeping Pang company so this older brother isn’t needed anymore. I figured that should sleepover at your place and keep you company.”

“Jeez, and how old are you again?” I mutter to myself while I walk over to the small fridge to grab a bottle of water and pour a glass for Phun. He shakes his head so I drink it instead. “You got sad and upset at your little sister so you came over to lick your wounds.”

“No…I missed you. We haven’t cuddled in ages.” Cough cough. I’m choking on the water after hearing what this student council secretary just said with a straight face.

“What’d you just say?!” Cough cough. I’m actually choking on the water. I look so pitiful, yet my visitor looks at me with a grin as he pats the empty space next to him.

“Come on, come sit over here.” What’s with this guy? Why is he saying these weird stuff? And the nerves of him to boss the owner of the house around. I stare at the silly grin on his face while feeling very apprehensive. “Whyyyyy?”

“Come on!” He keeps on hitting the floor next to him and I give in. Fine, I better go before he leaves a mark in my room.

But before I can sit down just as he told me to do, this jerk pulls me in and hugs me tightly. Yooooooo! I struggle inside his sturdy arms. Basically, I’m sitting in Phun’s lap with his arms wrapped firmly around me.

“Yo! Let go!”

“Like hell. I’ve been dying to hold you like this for days. There’s no way I’m letting you go tonight.” He tells me as he buries his nose in my cheek. I fight against his hold a couple more times as Phun’s tall nose is taking advantage of this situation. He’s kissing me here, there and everywhere. Not that I’d let him keep this up though. “Hey! What’s with you?!” Except that he’s crazy strong and I’m starting to get tired.

“Can’t I…?” After putting up some fights, Phun asks me with a somewhat dejected tone of voice. Really, are you pulling that move on me? I glance at him and I stop struggling.

“Let me sit properly first.” That’s the deal. I tell Phun and he allows me to sit on the floor. Now that he’s behaving, I’m the one reaching over and hold him this time around. “See? Isn’t this better?”

“Whichever way is great.” He tells me in a muffled voice as he squeezes me tightly. We stay like this for a long while until Phun is the first one to let go.

His face is merely inches away from mine.

“Can I kiss you…?” A deep yet gentle voice cab be heard coming from the pair of lips that aren’t too far from mine.

I stare into at those sharp eyes of his before I close mine just as our lips intertwine and we offer one another the sweet nectar.

Phun and I kiss for so long that my mind is going blank. We haven’t kissed like this since our trip to Bang Saen. (Actually, Phun kissed me on Christmas Day but let’s not count that one since our lips simply touched very briefly.) Phun’s kiss is still as pleasant as ever. He doesn’t rush things. He gradually tastes the longing and yearning from the tip of my tongue. Phun uses his own tongue to stir up all those lovely memories. We each express our feelings through our tongues for a long while before he softy bites my lips several times using his own lips.

Phun pulls away and grins widely, looking satisfied.

“You’re still a great kisser. I’m so glad.” He tells me as he pulls me into his tight embrace once more. “Today was totally worth it.”

“Of…of course!” I can barely spit out a reply. He slowly lets go of my body, but he’s still kissing my forehead. And then, he gives me another big kiss on my cheek.

“I’m gonna go take a shower!” Phun tells me and he gets up. He turns to smirk at me before leaving me sitting here all confused. My face is undeniably red. That bastard! You got me all worked up and you just gonna leave?!

I stick my middle finger at him before waving him off. I turn my attention to the game console to calm myself down out of irritations. Then, I hear his faint deep voice.

“Wait for me…” And he disappears inside the bathroom.

So you do remember that I’m still waiting for you after all…?

***

The next morning, Phun and I showed up at the school together. As expected, we run into Om and his loudmouth.. (Seriously? Why do we always run into him when this kind of stuff happens?) He didn’t say anything much this time though since he got to the school with nong Mick himself. We were even. Neither of us mentioned anything.

The classes went by like normal, just like everything else that appeared to be normal too. But not Om though, he didn’t seem like himself. I suspect that he and nong Mick are going steady for real now. He was on his phone at all times. I tried listening in and Om kept checking on where nong Mick was and what he was doing. Honestly, he talks shit when he’s around his friends but yet he’s pretty protective of his boyfriend.

I went to the clubroom like I’ve always done after school has ended. It was weird that not a lot of people were around today. I suppose it had to do with the upcoming midterm exams so everyone was off studying. (What about me though?) I’m a genius. I got all I need packed inside my brain, hahaha.

“I’m not afraid of mornings.
I’m only afraid that they wouldn’t come.
No matter how early it might be
I can handle it”

Eh? Who the heck is calling me? I grab my phone and stare at it feeling puzzled. I don’t recognize this number.

“Hello?”

“Noh! It’s Jeed!” Who the hell is Jeed? Hm, it’s a girl too. I furrow my brows curiously for a moment.

“I’m sorry but…Jeed who?”

“It’s Jeed, the girl from the Hong Kong Noodle that you met yesterday at Siam? The one in the convent’s music club.” Ah, I actually remember her right when she said the Hong Kong Noodle. Where did she get my number though? I chuckle dryly to my phone.

“Ah, right. I do remember. What’s up?”

“I’m right in front of your school, can you come out and meet me?” What the heck?! What is it with these girls from that school?! They are always showing up here unannounced. I quickly give my reply and put on my shoes before I rush out to see her.

My least favorite thing (second from spiders) is having a girl waiting in front of my school like this. It’s not that I find them annoying or I like playing hard to get, but I feel that it is too dangerous for them. There are so many guys around here. You never know what any of them might be thinking. What if something terrible happens? These guys are damn thirsty too. Sigh.

I gasp for air as I run toward the school gate. I spot Jeed, who is wearing the same school unif

I’m incredibly exhausted once I leave the cab and unlock the gate. I pound on my neck while I walk inside. I suspect today’s gym class really did take a toll on me. It was seriously painful when I leaned down to take off my shoes. Aside from my waist being sore, I notice an unfamiliar pair of feet in front of me.

I immediately look up.

“How’d you get here?!” It’s Phun! What is he doing inside my house?!

“On a magic carpet.” He answers me in a deep mocking tone before he helps me with my school bag. “Come on in, quickly! You’re letting the mosquitoes get inside.” Wait a second. Am I at the wrong house?

I follow him and walk inside my own house all the while feeling quite confused. Phun leads me to the dinner where my favorite dish, chicken panang curry, is waiting. Not only that, there are stirred fied longyard beans and deep fried pork balls with corn too. “Your ma made these. They’re all delicious, I promise.” Oh, that means this jerk has been here since dinner and got all friendly with my family already.

“So you’re meddling with my family now? Where are Pa and Ma anyway?”

“They went upstairs to sleep. I told them that I’d wait for you in their place, heh heh.” That’s nice of you to offer to help them. I think to myself while I go get a plate of rice in order to eat all these dishes. Even though I’ve had that bowl of noodles, I got hungry after the movies.

“So, you’re home late. What were you guys doing?” He asks me. I try to answer, but I need to swallow the food first.

“We saw that new Jackie Chan movie. The dubbing was fucking hilarious.” I tell him while I get some more curry. I can hear Phun chuckling softly as he pours me a glass of water. “Right. Eat slower or you’re gonna choke.”

We had the late dinner, watched some television and talked for a long while before we finally decided to go upstairs. That was how I found out that Phun dropped by earlier this evening but I wasn’t home yet so he stayed to chat with my parents. Then my Ma invited him to dinner, which was how Phun turned into her new favorite son.

“Your ma was totally flirting with me, man. She kept saying how handsome I look, I got so freaking embarrassed.” This is you feeling embarrassed? I glance at the guy who seems to be proud more than anything as we make our way up the steps. I suddenly get the urge to kick him down the stairs and ruin his good looks.

“Whatever, you’re not even half as good looking at my pa.” I’m a good son, I have to take my pa’s side. Heh heh. I can hear him laugh as I open the door to my room.

Once I flip the lights on, I head straight to my computer desk and drop my school bag next to it before I quickly take off my socks. As for Phun, he’s busy with turning on the television. We were doing our own things for a little while, and then I finally ask him a question.

“So what are you doing here? Did you tell your parents yet?”

Phun is sitting comfortably with his legs crossed. His eyes are on the television which is currently tuned to Disney Channel. “I did. Some relatives of ours are staying at our place and they’re keeping Pang company so this older brother isn’t needed anymore. I figured that should sleepover at your place and keep you company.”

“Jeez, and how old are you again?” I mutter to myself while I walk over to the small fridge to grab a bottle of water and pour a glass for Phun. He shakes his head so I drink it instead. “You got sad and upset at your little sister so you came over to lick your wounds.”

“No…I missed you. We haven’t cuddled in ages.” Cough cough. I’m choking on the water after hearing what this student council secretary just said with a straight face.

“What’d you just say?!” Cough cough. I’m actually choking on the water. I look so pitiful, yet my visitor looks at me with a grin as he pats the empty space next to him.

“Come on, come sit over here.” What’s with this guy? Why is he saying these weird stuff? And the nerves of him to boss the owner of the house around. I stare at the silly grin on his face while feeling very apprehensive. “Whyyyyy?”

“Come on!” He keeps on hitting the floor next to him and I give in. Fine, I better go before he leaves a mark in my room.

But before I can sit down just as he told me to do, this jerk pulls me in and hugs me tightly. Yooooooo! I struggle inside his sturdy arms. Basically, I’m sitting in Phun’s lap with his arms wrapped firmly around me.

“Yo! Let go!”

“Like hell. I’ve been dying to hold you like this for days. There’s no way I’m letting you go tonight.” He tells me as he buries his nose in my cheek. I fight against his hold a couple more times as Phun’s tall nose is taking advantage of this situation. He’s kissing me here, there and everywhere. Not that I’d let him keep this up though. “Hey! What’s with you?!” Except that he’s crazy strong and I’m starting to get tired.

“Can’t I…?” After putting up some fights, Phun asks me with a somewhat dejected tone of voice. Really, are you pulling that move on me? I glance at him and I stop struggling.

“Let me sit properly first.” That’s the deal. I tell Phun and he allows me to sit on the floor. Now that he’s behaving, I’m the one reaching over and hold him this time around. “See? Isn’t this better?”

“Whichever way is great.” He tells me in a muffled voice as he squeezes me tightly. We stay like this for a long while until Phun is the first one to let go.

His face is merely inches away from mine.

“Can I kiss you…?” A deep yet gentle voice cab be heard coming from the pair of lips that aren’t too far from mine.

I stare into at those sharp eyes of his before I close mine just as our lips intertwine and we offer one another the sweet nectar.

Phun and I kiss for so long that my mind is going blank. We haven’t kissed like this since our trip to Bang Saen. (Actually, Phun kissed me on Christmas Day but let’s not count that one since our lips simply touched very briefly.) Phun’s kiss is still as pleasant as ever. He doesn’t rush things. He gradually tastes the longing and yearning from the tip of my tongue. Phun uses his own tongue to stir up all those lovely memories. We each express our feelings through our tongues for a long while before he softy bites my lips several times using his own lips.

Phun pulls away and grins widely, looking satisfied.

“You’re still a great kisser. I’m so glad.” He tells me as he pulls me into his tight embrace once more. “Today was totally worth it.”

“Of…of course!” I can barely spit out a reply. He slowly lets go of my body, but he’s still kissing my forehead. And then, he gives me another big kiss on my cheek.

“I’m gonna go take a shower!” Phun tells me and he gets up. He turns to smirk at me before leaving me sitting here all confused. My face is undeniably red. That bastard! You got me all worked up and you just gonna leave?!

I stick my middle finger at him before waving him off. I turn my attention to the game console to calm myself down out of irritations. Then, I hear his faint deep voice.

“Wait for me…” And he disappears inside the bathroom.

So you do remember that I’m still waiting for you after all…?

***

The next morning, Phun and I showed up at the school together. As expected, we run into Om and his loudmouth.. (Seriously? Why do we always run into him when this kind of stuff happens?) He didn’t say anything much this time though since he got to the school with nong Mick himself. We were even. Neither of us mentioned anything.

The classes went by like normal, just like everything else that appeared to be normal too. But not Om though, he didn’t seem like himself. I suspect that he and nong Mick are going steady for real now. He was on his phone at all times. I tried listening in and Om kept checking on where nong Mick was and what he was doing. Honestly, he talks shit when he’s around his friends but yet he’s pretty protective of his boyfriend.

I went to the clubroom like I’ve always done after school has ended. It was weird that not a lot of people were around today. I suppose it had to do with the upcoming midterm exams so everyone was off studying. (What about me though?) I’m a genius. I got all I need packed inside my brain, hahaha.

“I’m not afraid of mornings.
 I’m only afraid that they wouldn’t come.
 No matter how early it might be
 I can handle it”

Eh? Who the heck is calling me? I grab my phone and stare at it feeling puzzled. I don’t recognize this number.

“Hello?”

“Noh! It’s Jeed!” Who the hell is Jeed? Hm, it’s a girl too. I furrow my brows curiously for a moment.

“I’m sorry but…Jeed who?”

“It’s Jeed, the girl from the Hong Kong Noodle that you met yesterday at Siam? The one in the convent’s music club.” Ah, I actually remember her right when she said the Hong Kong Noodle. Where did she get my number though? I chuckle dryly to my phone.

“Ah, right. I do remember. What’s up?”

“I’m right in front of your school, can you come out and meet me?” What the heck?! What is it with these girls from that school?! They are always showing up here unannounced. I quickly give my reply and put on my shoes before I rush out to see her.

My least favorite thing (second from spiders) is having a girl waiting in front of my school like this. It’s not that I find them annoying or I like playing hard to get, but I feel that it is too dangerous for them. There are so many guys around here. You never know what any of them might be thinking. What if something terrible happens? These guys are damn thirsty too. Sigh.

I gasp for air as I run toward the school gate. I spot Jeed, who is wearing the same school unif

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

แต่เนื่องจาก Yuri ได้ขอกับฉันไปดูหนังกับเธอ เราไม่ได้ปล่อยให้สยามจนมันค่อนข้างช้า ผมเสนอให้ไปนั่งใน cab ที่กับเธอ และเห็นเธอออกจากที่บ้านก่อนฉันหัวหน้าแรก ได้ 10 น.ตอนนี้ ผมคิดว่า ป่าและม้าอยู่ในโหมดสลีปฉันเหนื่อยอย่างเหลือเชื่อเมื่อฉันปล่อย cab และปลดล็อคประตู ผมปอนด์บนคอของฉันขณะที่ฉันเดินอยู่ภายใน ฉันสงสัยว่าวันนี้ห้องเรียนจริง ๆ จะโทรกับฉัน มันเป็นความเจ็บปวดอย่างจริงจังเมื่อผมก็เอนลงจะปิดรองเท้าของฉัน นอกจากเอวของฉันกำลังเจ็บ ฉันสังเกตคู่เท้าด้านหน้าของฉันไม่คุ้นเคยฉันค้นหาทันที"ว่าจะหาที่นี่!" มันเป็นฝัน เขาจะทำอะไรภายในบ้านของฉัน"บนเป็นพรมวิเศษ" เขาตอบฉันในลึกที่เสียดสีเสียงก่อนที่เขาช่วยฉันกับกระเป๋านักเรียนของฉัน "โธ่ใน ได้อย่างรวดเร็ว คุณกำลังปล่อยให้ยุงได้รับภายใน" รอที่สอง ผมที่บ้านไม่ถูกต้องหรือไม่ผมทำตามเขา และเดินภายในบ้านของฉันเองในขณะความรู้สึกค่อนข้างสับสน ฝันนำฉันไปทานอาหารค่ำที่ฉันอาหารจานโปรด ไก่พริกแกงเขียวหวาน รอ ไม่ เฉพาะที่ จะกวนถั่ว longyard ฟอง และทอดลูกชิ้นหมูกับข้าวโพดมากเกินไป "ม้าของคุณได้เหล่านี้ พวกเขากำลังทั้งหมดอร่อย ฉันสัญญา" โอ้ นั่นหมายความว่า jerk นี้ได้ที่นี่ตั้งแต่เย็น และมีทั้งที่เป็นมิตรกับครอบครัวแล้ว"ดังนั้นคุณกำลังรัฐมนตรีกับครอบครัวตอนนี้ ป่าและม้าหรือ"“They went upstairs to sleep. I told them that I’d wait for you in their place, heh heh.” That’s nice of you to offer to help them. I think to myself while I go get a plate of rice in order to eat all these dishes. Even though I’ve had that bowl of noodles, I got hungry after the movies.“So, you’re home late. What were you guys doing?” He asks me. I try to answer, but I need to swallow the food first.“We saw that new Jackie Chan movie. The dubbing was fucking hilarious.” I tell him while I get some more curry. I can hear Phun chuckling softly as he pours me a glass of water. “Right. Eat slower or you’re gonna choke.” We had the late dinner, watched some television and talked for a long while before we finally decided to go upstairs. That was how I found out that Phun dropped by earlier this evening but I wasn’t home yet so he stayed to chat with my parents. Then my Ma invited him to dinner, which was how Phun turned into her new favorite son.“Your ma was totally flirting with me, man. She kept saying how handsome I look, I got so freaking embarrassed.” This is you feeling embarrassed? I glance at the guy who seems to be proud more than anything as we make our way up the steps. I suddenly get the urge to kick him down the stairs and ruin his good looks.“Whatever, you’re not even half as good looking at my pa.” I’m a good son, I have to take my pa’s side. Heh heh. I can hear him laugh as I open the door to my room. Once I flip the lights on, I head straight to my computer desk and drop my school bag next to it before I quickly take off my socks. As for Phun, he’s busy with turning on the television. We were doing our own things for a little while, and then I finally ask him a question.“So what are you doing here? Did you tell your parents yet?”Phun is sitting comfortably with his legs crossed. His eyes are on the television which is currently tuned to Disney Channel. “I did. Some relatives of ours are staying at our place and they’re keeping Pang company so this older brother isn’t needed anymore. I figured that should sleepover at your place and keep you company.”“Jeez, and how old are you again?” I mutter to myself while I walk over to the small fridge to grab a bottle of water and pour a glass for Phun. He shakes his head so I drink it instead. “You got sad and upset at your little sister so you came over to lick your wounds.”“No…I missed you. We haven’t cuddled in ages.” Cough cough. I’m choking on the water after hearing what this student council secretary just said with a straight face.“What’d you just say?!” Cough cough. I’m actually choking on the water. I look so pitiful, yet my visitor looks at me with a grin as he pats the empty space next to him.“Come on, come sit over here.” What’s with this guy? Why is he saying these weird stuff? And the nerves of him to boss the owner of the house around. I stare at the silly grin on his face while feeling very apprehensive. “Whyyyyy?”“Come on!” He keeps on hitting the floor next to him and I give in. Fine, I better go before he leaves a mark in my room.But before I can sit down just as he told me to do, this jerk pulls me in and hugs me tightly. Yooooooo! I struggle inside his sturdy arms. Basically, I’m sitting in Phun’s lap with his arms wrapped firmly around me.“Yo! Let go!”“Like hell. I’ve been dying to hold you like this for days. There’s no way I’m letting you go tonight.” He tells me as he buries his nose in my cheek. I fight against his hold a couple more times as Phun’s tall nose is taking advantage of this situation. He’s kissing me here, there and everywhere. Not that I’d let him keep this up though. “Hey! What’s with you?!” Except that he’s crazy strong and I’m starting to get tired.“Can’t I…?” After putting up some fights, Phun asks me with a somewhat dejected tone of voice. Really, are you pulling that move on me? I glance at him and I stop struggling.“Let me sit properly first.” That’s the deal. I tell Phun and he allows me to sit on the floor. Now that he’s behaving, I’m the one reaching over and hold him this time around. “See? Isn’t this better?”“Whichever way is great.” He tells me in a muffled voice as he squeezes me tightly. We stay like this for a long while until Phun is the first one to let go.His face is merely inches away from mine.“Can I kiss you…?” A deep yet gentle voice cab be heard coming from the pair of lips that aren’t too far from mine.I stare into at those sharp eyes of his before I close mine just as our lips intertwine and we offer one another the sweet nectar.Phun and I kiss for so long that my mind is going blank. We haven’t kissed like this since our trip to Bang Saen. (Actually, Phun kissed me on Christmas Day but let’s not count that one since our lips simply touched very briefly.) Phun’s kiss is still as pleasant as ever. He doesn’t rush things. He gradually tastes the longing and yearning from the tip of my tongue. Phun uses his own tongue to stir up all those lovely memories. We each express our feelings through our tongues for a long while before he softy bites my lips several times using his own lips.Phun pulls away and grins widely, looking satisfied.“You’re still a great kisser. I’m so glad.” He tells me as he pulls me into his tight embrace once more. “Today was totally worth it.”“Of…of course!” I can barely spit out a reply. He slowly lets go of my body, but he’s still kissing my forehead. And then, he gives me another big kiss on my cheek.“I’m gonna go take a shower!” Phun tells me and he gets up. He turns to smirk at me before leaving me sitting here all confused. My face is undeniably red. That bastard! You got me all worked up and you just gonna leave?!ฉันติดนิ้วกลางที่เขาก่อนโบกเขาปิด เปิดเกมคอนโซลของฉันความสงบเองไม่ระคายเคืองต่อ แล้ว ฉันได้ยินพระสุรเสียงลึกเบา"รอฉันด้วย... " และเขาหายไปภายในห้องน้ำ ดังนั้น คุณอย่าลืมว่า ผมกำลังยังคงรอคุณจาก... *** เช้าวันถัดไป ฝันและพบค่าที่กัน ตามที่คาดไว้ เราวิ่งอ้อมและ loudmouth ของเขา... (อย่างจริงจังหรือไม่ ทำไมทำเรามักจะพบเขาเมื่อชนิดของสิ่งนี้เกิดขึ้น) เขาไม่ได้พูดอะไรมากเวลานี้แต่เนื่องจากเขามีโรงเรียนกับหนองมิคเอง เราไม่ได้ เราไม่กล่าวอะไรเรียนไปด้วยเช่นปกติ เช่นเดียวกับทุกอย่างที่ปรากฏเป็นปกติเกินไป แต่ออมไม่แม้ว่า เขาไม่เหมือนตัวเอง สงสัยว่า เขาและหนองมิคกำลังมั่นคงตัวจริงตอนนี้ เขามีโทรศัพท์ของเขาตลอดเวลา พยายามฟังใน และออมเก็บไว้ตรวจสอบที่หนองมิคถูกและเขาได้ทำอะไร สุจริตอย่าง เขาพูดคนเมื่อเขาเป็นเพื่อนของเขา แต่ยัง กำลังสวยป้องกันของแฟนของเขาผมก็ไป clubroom เหมือนผมจะได้ทำหลังจากเรียนจบ ก็หลุดโลกที่ไม่มีผู้คนมากมายรอบวันนี้ สมมติว่า มันมีการทำข้อสอบกลางภาคเกิดขึ้นเพื่อให้คนออกจากการศึกษา (อะไรเกี่ยวกับฉันว่า?) ฉันเป็นอัจฉริยะ ผมทั้งหมดต้องรวบรวมไว้ภายในสมองของฉัน hahaha"ฉันไม่กลัวเป่า ฉันเท่านั้นกลัวว่า พวกเขาจะไม่มา ไม่ว่าวิธีแรกอาจ ฉันสามารถจัดการกับมัน"เอ๊ะ ใคร heck โทรฉัน ผมคว้าโทรศัพท์ของฉัน และมองที่ความรู้สึกพิศวง ฉันไม่รู้จักหมายเลขนี้"ฮัลโหล""Noh จึงจี๊ดซี" นรกคือใครจี๊ดซี วันพ่อแห่งชาติ มันเป็นผู้หญิงเกินไป ฉัน furrow เลือนของฉัน curiously ช่วงนี้"ผมขออภัย แต่... จี๊ดซีใคร? ""ก็จี๊ดซี สาวจากก๋วยเตี๋ยว Hong Kong ที่คุณพบเมื่อวานนี้ที่สยาม หนึ่งในชมรมดนตรีของคอนแวนต์" อา ฉันจริงจำขวาของเธอเมื่อเธอบอกว่า ก๋วยเตี๋ยว Hong Kong ที่ไม่ได้เธอได้รับหมายเลขของฉันแม้ว่า ฉันหัวเราะ dryly โทรศัพท์ของฉัน"อา ขวา ผมจำ คืออะไรค่า"ฉันตรงหน้าโรงเรียนของคุณ คุณสามารถออกมา และตรงกับฉัน" สิ่ง heck มันคืออะไรกับสาวที่โรงเรียน พวกเขาจะเสมอแสดงขึ้นที่นี่เบคอน ฉันอย่างรวดเร็วให้การตอบกลับของฉัน และใส่รองเท้าของฉันก่อนที่ฉันวิ่งออกไปดูเธอสิ่งที่ฉันชื่นชอบน้อยที่สุด (ที่สองจากแมงมุม) จะมีสาวรออยู่หน้าโรงเรียนของฉันเช่นนี้ ไม่ว่า พบพวกเขารำคาญ หรือชอบเล่นหนักไป แต่ฉันรู้สึกว่า มันเป็นอันตรายเกินไปสำหรับพวกเขา มีคนจำนวนมากเดิน คุณไม่เคยรู้อะไรของพวกเขาอาจจะคิด ถ้าบางสิ่งบางอย่างที่น่ากลัวเกิดขึ้น คนเหล่านี้มีไอ้กระหายน้ำมากเกินไป แยกกันฉันหายใจเร็ว ๆ สำหรับอากาศเป็นผมวิ่งไปทางประตูโรงเรียน ฉันจุดจี๊ดซี ที่สวมใส่ unif โรงเรียนเดียวกัน

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

แต่เนื่องจากยูริได้รับการขอร้องให้ฉันไปดูหนังกับเธอเราไม่ได้ออกจากสยามจนกระทั่งมันสายค่อนข้าง ผมเสนอที่จะนั่งอยู่ในรถกับเธอและเห็นเธอออกไปที่บ้านของเธอก่อนที่จะมุ่งหน้ากลับบ้าน มันเป็นเรื่องที่ผ่านมา 22:00 ตอนนี้ผมคิดว่าพ่อและแม่อยู่แล้วหลับไป. ฉันหมดอย่างไม่น่าเชื่อเมื่อฉันออกจากรถแท็กซี่และปลดล็อคประตู ฉันปอนด์ที่คอของฉันในขณะที่ฉันเดินภายใน ฉันสงสัยว่าระดับการออกกำลังกายของวันนี้จริงๆไม่ใช้โทรกับฉัน มันเป็นความเจ็บปวดอย่างจริงจังเมื่อฉันโน้มตัวลงไปถอดรองเท้าของฉัน นอกเหนือจากเอวของฉันเป็นเจ็บผมสังเกตเห็นคู่ของเท้าที่ไม่คุ้นเคยในด้านหน้าของฉัน. ฉันมองขึ้นมาทันที. "ไงคุณจะได้รับที่นี่ ?!" มันพูน! เขากำลังทำอะไรอยู่ภายในบ้านของฉัน ?! "บนพรมวิเศษ." เขาตอบฉันด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยลึกก่อนที่เขาจะช่วยให้ผมมีถุงโรงเรียนของฉัน "มาในได้อย่างรวดเร็ว! คุณปล่อยให้ยุงได้รับภายใน. "รอที่สอง ฉันที่บ้านที่ไม่ถูกต้องหรือไม่ฉันตามเขาและเดินเข้าไปในบ้านของตัวเองทั้งหมดในขณะที่ความรู้สึกที่ค่อนข้างสับสน พูนทำให้ผมไปรับประทานอาหารค่ำที่อาหารจานโปรดของฉันไก่แกงพะแนงกำลังรอ ไม่เพียง แต่ที่มีการกวนถั่ว longyard กระแสไฟและลูกหมูทอดข้าวโพดเกินไป "แม่ของคุณทำสิ่งเหล่านี้ พวกเขากำลังอร่อยทุกฉันสัญญาว่า. "โอ้นั่นหมายความว่ากระตุกนี้ได้รับที่นี่ตั้งแต่อาหารค่ำและได้เป็นมิตรกับครอบครัวของฉันแล้ว. "ดังนั้นคุณเข้าไปยุ่งกับครอบครัวของฉันตอนนี้หรือไม่ ในกรณีที่พ่อและแม่หรือไม่? " "พวกเขาเดินขึ้นบันไดที่จะนอนหลับ ผมบอกพวกเขาว่าผมจะรอคุณอยู่ในสถานที่ของพวกเขาหึหึ. "นั่นเป็นเรื่องดีของคุณที่จะนำเสนอที่จะช่วยให้พวกเขา ฉันคิดกับตัวเองในขณะที่ผมไปรับจานข้าวเพื่อกินอาหารเหล่านี้ทั้งหมด แม้ว่าฉันเคยชามก๋วยเตี๋ยวที่ผมได้หิวหลังจากภาพยนตร์. "ดังนั้นคุณบ้านดึก สิ่งที่พวกคุณทำอะไร? "เขาถามฉัน ฉันพยายามที่จะตอบ แต่ผมต้องการที่จะกลืนอาหารครั้งแรก. "เราเห็นว่าภาพยนตร์เรื่องใหม่ของเฉินหลง ขัดเย็ดเฮฮา. "ผมบอกเขาในขณะที่ฉันได้รับบางแกงมากขึ้น ฉันได้ยินเสียงหัวเราะเบา ๆ พูนขณะที่เขาเทฉันแก้วน้ำ "ขวา กินช้าลงหรือคุณจะหายใจไม่ออก. " เรามีอาหารค่ำดึกดูโทรทัศน์และพูดคุยกันเป็นเวลานานในขณะที่ก่อนที่ในที่สุดเราก็ตัดสินใจที่จะไปชั้นบน นั่นคือวิธีที่ผมพบว่าพูนลดลงในช่วงเย็นก่อนหน้านี้ แต่ผมก็ไม่ได้บ้านยังให้เขาอยู่ในการสนทนากับพ่อแม่ของฉัน จากนั้นแม่ของฉันเขาได้รับเชิญไปรับประทานอาหารค่ำซึ่งเป็นวิธีพูนกลายเป็นบุตรชายคนที่เธอชื่นชอบใหม่. "แม่ของคุณทั้งหมดเจ้าชู้กับฉันคน เธอยังคงบอกว่าหล่อผมมองผมได้ประหลาดอาย. "นี่คือคุณรู้สึกอาย? ผมเหลือบคนที่ดูเหมือนว่าจะมีความภาคภูมิใจมากขึ้นกว่าสิ่งที่เราทำทางของเราขึ้นบันได ผมก็จะได้รับการกระตุ้นให้เตะเขาลงบันไดและทำลายรูปลักษณ์ที่ดีของเขา. "สิ่งที่คุณไม่ได้ครึ่งหนึ่งที่ดีมองไปที่พ่อของฉัน." ฉันลูกชายที่ดีผมต้องใช้เวลาด้านต่อปีของฉัน หึหึ ฉันได้ยินเสียงหัวเราะของเขาเท่าที่ฉันเปิดประตูที่ห้องของฉัน. เมื่อฉันพลิกไฟบนผมมุ่งหน้าตรงไปที่โต๊ะคอมพิวเตอร์ของฉันและวางกระเป๋านักเรียนของฉันถัดไปได้อย่างรวดเร็วก่อนที่ผมจะถอดถุงเท้าของฉัน สำหรับพูนเขากำลังยุ่งอยู่กับการเปิดโทรทัศน์ เราได้ทำสิ่งที่เราเองในขณะที่น้อยแล้วในที่สุดผมก็ขอให้เขาคำถาม. "ดังนั้นสิ่งที่คุณทำอะไรที่นี่? คุณไม่ได้บอกพ่อแม่ของคุณหรือยัง " พูนนั่งสะดวกสบายด้วยขาของเขาข้าม ดวงตาของเขาอยู่บนโทรทัศน์ซึ่งจะถูกปรับในขณะนี้เพื่อดิสนีย์แชนแนล "ฉันทำ ญาติบางคนของเราจะอยู่ในสถานที่ของเราและพวกเขากำลังรักษา บริษัท ปางดังนั้นนี้พี่ชายไม่จำเป็นอีกต่อไป ฉันคิดว่าควรจะค้างที่สถานที่ของคุณและให้คุณ บริษัท . " "Jeez และวิธีการที่คุณอายุอีกครั้ง?" ผมพูดพึมพำกับตัวเองในขณะที่ผมเดินไปยังตู้เย็นขนาดเล็กที่จะคว้าขวดน้ำและเทแก้วพูน เขาส่ายหัวเพื่อให้ฉันดื่มมันแทน "คุณได้เศร้าและเสียใจที่น้องสาวคนเล็กของคุณเพื่อให้คุณมาเลียแผลของคุณ." "ไม่ ... ฉันคิดถึงเธอ เรายังไม่ได้ cuddled ในทุกเพศทุกวัย. "ไอไอ ฉันสำลักน้ำหลังจากที่ได้ยินสิ่งที่นักเรียนเลขานุการสภาเทศบาลกล่าวว่าเพียงแค่นี้กับหน้าตรง. "แกก็บอกว่า ?!" ไอไอ ฉันจริงสำลักน้ำ ผมมองที่น่าสงสารเพื่อให้ยังผู้เข้าชมของฉันมองที่ผมพร้อมกับรอยยิ้มในขณะที่เขาตบที่ว่างถัดจากเขา. "Come on, มานั่งอยู่ที่นี่." มีอะไรกับผู้ชายคนนี้? เขาบอกว่าสิ่งเหล่านี้แปลกทำไม? และเส้นประสาทของเขากับเจ้านายเจ้าของบ้านที่อยู่รอบ ๆ ฉันจ้องมองที่โง่ยิ้มบนใบหน้าของเขาขณะที่ความรู้สึกวิตกมาก "Whyyyyy?" "Come on!" เขาช่วยในการตีพื้นถัดจากเขาและฉันให้ใน. วิจิตรผมดีกว่าไปก่อนที่เขาจะออกเครื่องหมายในห้องของฉัน. แต่ก่อนที่จะสามารถนั่งลงเช่นเดียวกับที่เขาบอกให้ผมทำ , กระตุกนี้ดึงฉันและกอดฉันไว้แน่น Yooooooo! ฉันต่อสู้ภายในแขนทนทานของเขา โดยทั่วไปผมกำลังนั่งอยู่บนตักพูนกับแขนของเขาห่ออย่างแน่นหนารอบ ๆ ตัวผม. "Yo! ปล่อยให้ไป! " "เหมือนนรก ฉันได้รับการตายที่จะถือคุณเช่นนี้มาหลายวัน ไม่มีทางที่ผมปล่อยให้คุณไปคืนนี้. "เขาบอกฉันในขณะที่เขาฝังจมูกของเขาในแก้มของฉัน ฉันต่อสู้กับคู่ของเขาถือครั้งจมูกสูงพูนคือการใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้ เขาจูบฉันที่นี่มีและทุกที่ ไม่ว่าฉันจะปล่อยให้เขาเก็บไว้ได้ถึงแม้ว่า "เฮ้! มีอะไรกับคุณ ?! "ยกเว้นว่าเขาเป็นคนบ้าที่แข็งแกร่งและฉันเริ่มที่จะได้รับเบื่อ. "ไม่สามารถฉัน ... ?" หลังจากวางขึ้นต่อสู้บางพูนถามผมด้วยน้ำเสียงค่อนข้างหดหู่ของเสียง จริงๆคุณดึงย้ายผมว่า? ผมเหลือบมองไปที่เขาและฉันหยุดดิ้นรน. "ให้ฉันนั่งครั้งแรก." นั่นคือการจัดการ ผมบอกพูนและเขาช่วยให้ฉันไปนั่งบนพื้น ตอนนี้ว่าเขามีพฤติกรรมฉันหนึ่งถึงกว่าและถือเขาในเวลานี้ "เห็น? นี้ไม่ได้ดีขึ้นหรือไม่ " "ทางไหนเป็นที่ดี." เขาบอกฉันด้วยเสียงอู้อี้ในขณะที่เขาบีบฉันแน่น เราอยู่เช่นนี้เป็นเวลานานในขณะที่จนพูนเป็นคนแรกที่จะปล่อยให้ไป. ใบหน้าของเขาเป็นเพียงนิ้วห่างจากเหมือง. "ฉันจะจูบคุณ ... ?" รถแท็กซี่เสียงลึกยังอ่อนโยนจะได้ยินมาจากคู่ของริมฝีปากที่ จะไม่ไกลจากเหมือง. ฉันจ้องมองเข้าไปในดวงตาที่คมชัดพวกเขาก่อนที่จะปิดเหมืองเช่นเดียวกับริมฝีปากของเราสานและเรามีอีกคนหนึ่งที่น้ำหวานหวาน. พูนและฉันจูบนานจนใจของฉันจะว่างเปล่า เรายังไม่ได้จูบเช่นนี้เนื่องจากการเดินทางของเราไปบางแสน (ที่จริงพูนจูบฉันในวันคริสต์มาส แต่ขอไม่นับหนึ่งว่าตั้งแต่ริมฝีปากของเราก็ประทับใจมากในเวลาสั้น ๆ .) จูบพูนยังคงเป็นที่น่าพอใจเป็นอย่างมากเลยทีเดียว เขาไม่ได้รีบเร่งในสิ่งที่ เขาค่อยๆรสชาติความปรารถนาและความปรารถนาจากปลายลิ้นของฉัน พูนใช้ลิ้นของตัวเองของเขาที่จะกระตุ้นความทรงจำของทุกคนที่น่ารัก เราแต่ละคนแสดงความรู้สึกของเราผ่านลิ้นของเราในขณะที่นานก่อนที่เขาคนอ่อนแอกัดริมฝีปากของฉันหลายครั้งโดยใช้ริมฝีปากของเขาเอง. พูนดึงออกไปและยิ้มอย่างกว้างขวางมองความพึงพอใจ. "คุณยังคงเป็น kisser ดี ฉันจึงดีใจ. "เขาบอกฉันในขณะที่เขาดึงฉันเข้าไปในอ้อมกอดแน่นของเขาอีกครั้ง "วันนี้เป็นทั้งหมดมันคุ้มค่า." "ของ ... แน่นอน!" ผมแทบจะไม่สามารถคายตอบกลับ ช่วยให้เขาช้าไปจากร่างกายของฉัน แต่เขาก็ยังคงจูบหน้าผากของฉัน แล้วเขาให้ผมอีกครั้งจูบใหญ่ที่แก้มของฉัน. "ผมจะไปใช้เวลาอาบน้ำ!" พูนบอกฉันและเขาได้รับการขึ้น เขาหันไปยิ้มมาที่ผมก่อนที่จะทิ้งฉันนั่งอยู่ที่นี่สับสนทั้งหมด ใบหน้าของฉันเป็นสีแดงอย่างปฏิเสธไม่ได้ ไอ้นั่น! คุณทำให้ฉันทั้งหมดทำงานขึ้นและคุณจะลาเพียง ?! ผมติดนิ้วกลางของฉันที่เขาก่อนที่เขาออกไปโบก ฉันหันความสนใจของฉันไปที่เกมคอนโซลที่จะสงบตัวเองลงมาจากการระคายเคือง แล้วฉันได้ยินเสียงลมลึกของเขา. "รอสำหรับฉัน ... " และเขาจะหายไปภายในห้องน้ำ. ดังนั้นคุณจึงจำได้ว่าฉันยังคงรอให้คุณหลังจากทั้งหมด ... ? *** เช้าวันรุ่งขึ้นพูนและผมปรากฏตัวขึ้น ที่โรงเรียนด้วยกัน เป็นที่คาดหวังที่เราวิ่งเข้ามาในอ้อมและปากมาก .. ของเขา (อย่างจริงจัง? ทำไมเรามักจะใช้เป็นเขาเมื่อชนิดของสิ่งที่เกิดขึ้นนี้คืออะไร) เขาไม่ได้พูดอะไรมากเวลานี้แม้ว่านับตั้งแต่ที่เขาได้ไปโรงเรียนกับน้องมิกตัวเอง . เราได้มาก เราไม่กล่าวถึงอะไร. เรียนผ่านไปเหมือนปกติเช่นเดียวกับทุกอย่างอื่นที่ดูเหมือนจะเป็นปกติเกินไป แต่ไม่ OM แม้ว่าเขาไม่ได้ดูเหมือนตัวเอง ฉันสงสัยว่าเขาและน้องมิกจะคงที่จริงตอนนี้ เขาอยู่ในโทรศัพท์ของเขาตลอดเวลา ฉันพยายามฟังและอ้อมเก็บไว้ตรวจสอบในที่หนองมิกเป็นและสิ่งที่เขาทำ สุจริตเขาพูดอึเมื่อเขาไปรอบ ๆ เพื่อน ๆ ของเขา แต่เขายังสวยป้องกันของแฟนของเขา. ฉันไปที่ห้องชมรมเหมือนฉันได้ทำเสมอหลังจากที่โรงเรียนได้สิ้นสุดลง มันก็แปลกที่ไม่มากของคนรอบวันนี้ ฉันคิดว่ามันจะทำอย่างไรกับการสอบกลางเทอมที่จะเกิดขึ้นเพื่อให้ทุกคนได้รับการศึกษาออก (สิ่งที่เกี่ยวกับฉันว่า?) ผมอัจฉริยะ ผมได้ทั้งหมดที่ฉันจำเป็นต้องบรรจุในสมองของฉันฮ่าฮ่าฮ่า. "ฉันไม่กลัวตอนเช้า. ฉันก็แค่กลัวว่าพวกเขาจะไม่มา. ไม่ว่าต้นมันอาจจะฉันสามารถจัดการกับมัน " เอ๊ะ? ใครห่าจะเรียกฉัน? ฉันคว้าโทรศัพท์ของฉันและจ้องมองไปที่มันรู้สึกงง ฉันไม่รู้จักหมายเลขนี้. "ฮัลโหล" "โนห์! มัน Jeed! "ใครนรกเป็น Jeed? อืมมันเป็นผู้หญิงคนหนึ่งมากเกินไป ฉันร่องคิ้วของฉันอยากรู้อยากเห็นสักครู่. "ฉันขอโทษ แต่ ... Jeed ใคร?" "มันเป็น Jeed สาวจากฮ่องกงก๋วยเตี๋ยวที่คุณพบเมื่อวานนี้ที่สยาม? หนึ่งในชมรมดนตรีของคอนแวนต์. "อาที่จริงผมจำขวาของเธอเมื่อเธอกล่าวว่าฮ่องกงก๋วยเตี๋ยว ในกรณีที่เธอไม่ได้รับหมายเลขของฉันว่า? ฉันหัวเราะ dryly ยังโทรศัพท์ของฉัน. "อาขวา ฉันจำได้ว่า เกิดอะไรขึ้น? " "ผมอยู่ตรงหน้าของโรงเรียนของคุณคุณสามารถออกมาพบฉัน" ห่า ?! มันคืออะไรกับสาว ๆ เหล่านี้จากโรงเรียนที่ ?! พวกเขามักจะแสดงขึ้นที่นี่เงียบ ฉันได้อย่างรวดเร็วให้การตอบกลับของฉันและใส่รองเท้าของฉันก่อนที่ฉันจะวิ่งออกไปดูเธอ. สิ่งที่ชอบน้อยที่สุดของฉัน (ที่สองจากเดอร์) จะมีหญิงสาวคนหนึ่งที่รออยู่หน้าโรงเรียนของฉันเช่นนี้ มันไม่ใช่ว่าฉันคิดว่าพวกเขาน่ารำคาญหรือผมชอบเล่นยากที่จะได้รับ แต่ผมรู้สึกว่ามันเป็นสิ่งที่อันตรายเกินไปสำหรับพวกเขา มีคนจำนวนมากรอบ ๆ ที่นี่ ที่คุณไม่เคยรู้ว่าสิ่งใด ๆ ของพวกเขาอาจจะคิด เกิดอะไรขึ้นถ้าสิ่งที่น่ากลัวเกิดขึ้น? พวกเหล่านี้จะกระหายน้ำมากเกินไปแช่ง เฮ้อ. ผมอ้าปากค้างสำหรับอากาศขณะที่ผมวิ่งไปทางประตูโรงเรียน ฉันจุด Jeed ซึ่งสวมโรงเรียนเดียวกันยูนิฟ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

แต่ยูริขอร้องให้ฉันมาดูหนังกับเธอ เราไม่ได้ไปสยาม จนกระทั่งมันค่อนข้างช้า ผมเสนอให้นั่งในรถกับเธอและส่งเธอที่บ้านเธอก่อนกลับบ้าน นี่มัน 10 โมงแล้ว ผมคิดว่าป้าและแม่จะหลับแล้ว

ผมอย่างหมดแรง ถ้าผมออกจากรถและปลดล็อคประตู ผมปอนด์บนคอของฉัน ในขณะที่ฉันเดินเข้าไปข้างในฉันสงสัยว่าวิชาพละวันนี้ไม่ได้ใช้โทรเลย มันเจ็บปวดจริงๆเมื่อผมโน้มลงเพื่อถอดรองเท้า จากเอวของฉันเจ็บ ฉันสังเกตเห็นคู่ที่ไม่คุ้นเคยของเท้าหน้าผม

ผมทันทีดู

" นายมาที่นี่ได้ยังไง ? ! " มันยัง ! เขามาทำอะไรในบ้านฉัน !

" บนพรมเวทมนตร์" เขาตอบฉันในลึกล้อเลียนเสียงก่อนที่เขาช่วยฉันด้วยกระเป๋านักเรียน " เข้ามาสิ เร็วเข้า ! คุณกำลังปล่อยให้ยุงเข้าไป เดี๋ยวก่อนสิ ผมอยู่บ้านรึเปล่า ?

ผมติดตามเขา และเดินเข้าไปข้างในบ้านตัวเองตลอดเวลา รู้สึกค่อนข้างสับสน ฝันทำให้ฉันอาหารที่ชื่นชอบอาหารจานไก่ พะแนง แกง รออยู่ ไม่เพียงแค่นั้นมีคน longyard fied ถั่วและหมูทอด ลูกชิ้นข้าวโพดด้วย " แม่ของคุณทำเหล่านี้ พวกเขากำลังอร่อย ฉันสัญญา . . . " โอ้ นั่นหมายความว่า มันมีมาตั้งแต่เย็น และก็เป็นกันเองกับครอบครัวอยู่แล้ว

" แล้วนายมายุ่งกับครอบครัวฉันล่ะ ที่เป็นป่าและมาได้ยังไง ? "

" เขาขึ้นไปนอน ฉันบอกพวกเขาว่าฉันรอคุณในสถานที่ของพวกเขาหึๆ " นั่นคือทำดีกับเธอเพื่อช่วยให้พวกเขา ฉันคิดกับตัวเองในขณะที่ฉันไปเอาจานข้าวเพื่อกินอาหารเหล่านี้ทั้งหมด แม้ว่าฉันมีบะหมี่กิน ฉันหิวหลังจากดูหนัง

" งั้นคุณกลับบ้านดึก พวกนายกำลังทำอะไร ? " เขาถามฉัน ฉันพยายามตอบ แต่ก็ต้องกลืนอาหารก่อน

" เราเห็นใหม่เฉินหลงหนัง

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.