If you want a kiss, then I’ll give

If you want a kiss, then I’ll give you a kiss. If you want me to kiss you, then I’ll kiss you.

Tang Feng looked over at Lu Tian Chen, who was sitting in the driver’s seat. He tapped his fingers on the car door a couple times, the corners of his lips rising in a smile. “So all along, President Lu wanted to personally give me a few pointers. I would be honored. Then, should we do it now, or should we wait until after we eat?”

While Tang Feng was talking, he was also leaning towards Lu Tian Chen. Not the least bit of shyness could be seen on his face.

Ever since he’d left kindergarten, Tang Feng did not know what it meant to be shy. You’re a man, and I’m also a man. If you’re going to kiss me, then I will kiss you back. Your personality may be rotten, but at least you’re handsome on the outside. To get a kiss from someone young and beautiful, you would even invite that person out for a drink. How nice of you. Not only did you invite me for dinner, you’re even paying for it.

If Lu Tian Chen had any idea of what Tang Feng was currently thinking, he would probably vomit blood and die.

Lu Tian Chen, however, did not expect Tang Feng to be this willing. A quick look of displeasure appeared in his eyes, but it was gone the next second, like a fleeting shooting star.

“President Lu?” If you put your hands on my shoulder, then I’ll put mine on yours too.

Tang Feng smiled as he laid both of his hands on Lu Tian Chen’s shoulder, his eyes reflecting the latter’s stern face.

“It was a joke.” Lu Tian Chen’s face, however, made him seem completely incapable of joking around. After uttering those words, he let go of Tang Feng’s shoulders and unlocked the car doors.

Tang Feng kept the joy of besting Lu Tian Chen to himself. It was enough for him; being greedy and openly gloating about it was not a smart thing to do. Tang Feng smiled and got out of the car. He did not mention the matter of Lu Tian Chen backing out of their kiss.

Everybody needed some dignity, and Tang Feng was more than happy to let Lu Tian Chen keep his.

♦

The interior design of the restaurant was extremely exquisite – everything had a feel of antiquity to it. One would know just by looking at the antiques all over the place that the food there was definitely not cheap. A beautiful waitress wearing a cheongsam led the way to their room; it seemed like Lu Tian Chen had already booked a seat.

A card hung next to the door: Leisure Room

Beyond the door, there was a small courtyard-like room with numerous skylights. There was an elegant display of artificial flowers and plants. A small bridge and river in the background added a feeling of serenity to the room. The small courtyard was like a theatre box. In the middle, there was a table and several chairs made out of bamboo. There was already a person sitting in one of the chairs.

Charles was sitting with his legs crossed, watching a tea ceremony. When he noticed Tang Feng and Lu Tian Chen, he beckoned them over.

Now Tang Feng understood. Lu Tian Chen didn’t invite him out to eat; it was probably Charles who’d asked Lu Tian Chen to bring him along.

As Charles could be counted as a competent lover with very good taste, Tang Feng smiled and greeted him. Naturally, Tang Feng took the spot beside Charles while Lu Tian Chen sat opposite of Charles.

At the small square table, Charles was to Tang Feng’s right, opposite them was Lu Tian Chen, and between the three of them was the beautiful lady performing the tea ceremony.

Charles waved his hand and let the beautiful lady withdraw, telling her that it was alright to start serving the food.

“Darling, how was the audition today?” Charles casually asked, but one could tell just by looking at his face that he didn’t truly care.

“It was alright.” Likewise, Tang Feng wasn’t interested in discussing work while eating. In that respect, he and Charles were quite similar. There weren’t many people who actually cared about how work was going for another person. Why don’t we just forget about conventional greetings.

Right in front of Lu Tian Chen, Charles smiled and said, “Personally, I think you’re more suited to the big screen than Ge Chen is. Look at that face – if it’s enlarged onscreen, people would go crazy for you.”

Tang Feng took a sip of tea and easily responded, “There are plenty of people with pretty faces. Even enlarged one hundred times, it would still be just a pretty face.”

“How can the men Charles fall for be just a pretty face?” Lu Tian Chen gave Tang Feng rare praise.

Tang Feng couldn’t stand the strange atmosphere those words created. Luckily, the other two men were both smart, and after a few casual exchanges, the conversation topic changed. Only, Tang Feng was even more averse to the following topics.

Weapons, smuggling, money laundering…he totally didn’t hear any of it.

Tang Feng focused on eating. Well, the food was very delicious.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าคุณต้องการจูบ แล้วฉันจะให้จูบ ถ้าคุณต้องการให้ฉันไปจูบคุณ แล้วจะจูบคุณมองผ่านถังเฟิงที่ลูเทียนเฉิน ที่นั่งในนั่งของคนขับ เขาเคาะนิ้วมือของเขาที่ประตูรถครั้งที่สอง มุมของริมฝีปากของเขาเพิ่มขึ้นในการยิ้ม "ดังนั้นตลอด ลูประธานอยากให้ตัวฉันกี่ตัวชี้ ฉันจะได้รับเกียรติ แล้ว ควรเราทำมันตอนนี้ หรือควรเรารอจนกว่าหลังจากที่เรากิน"ในขณะที่ถังเฟิงพูด เขายังถูกพิงต่อลูเทียนเฉิน ไม่น้อยบิตของความอายที่สามารถเห็นหน้าได้ตั้งแต่ที่เขาได้จากไปอนุบาล ถังเฟิงไม่รู้มันหมายความว่า จะอาย คุณชาย และฉันยังเป็นคน ถ้าคุณกำลังจะจูบฉัน แล้วจะจูบคุณกลับ บุคลิกภาพของคุณ แต่อาจจะเน่า น้อย คุณหล่อด้านนอก จะได้รับจูบจากคนหนุ่มสาว และความสวยงาม คุณแม้จะเชิญบุคคลที่ออกสำหรับเครื่องดื่ม ว่าดีของคุณ ไม่เพียงแต่คุณไม่ได้เชิญผมเย็น แม้คุณจะจ่ายสำหรับมันถ้าลูเทียนเฉินมีความคิดใด ๆ ของสิ่งเฟิงทังที่เป็นปัจจุบัน คิด เขาจะอาจอาเจียนเลือด และตายลูเทียนเฉิน อย่างไรก็ตาม ไม่ได้ไม่หวังเฟิงทังจะยอมนี้ ดูของไม่พอใจปรากฏในสายตาของเขา แต่ก็หายไปสองถัดไป เช่นดาวยิงลี้"ประธานลู" ถ้าคุณใส่มือบนไหล่ของฉัน แล้วฉันจะใส่เหมืองคุณเกินไปถังเฟิงยิ้ม ตามที่เขาแสดงทั้งสองมือของเขาบนไหล่ลู่เทียนเฉิน สะท้อนตรง ๆ หน้าหลังของตา"มันเป็นตลก" หน้าลูเทียนเฉิน อย่างไรก็ตาม ทำให้เขาดูเหมือนจะไม่สามารถรับการหยอกล้อรอบ หลังจากกล่าวคำคำนั้น เขาปล่อยไหล่ถังเฟิง และปลดล็อคประตูรถยนต์เฟิงถังเก็บความสุขของสองลูเทียนเฉินเพื่อตัวเอง ก็เพียงพอสำหรับเขา โลภ และ gloating อย่างเปิดเผยเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่ใช่สิ่งที่สมาร์ทจะทำ เฟิงต่างยิ้ม และได้ออกจากรถ นอกจากนี้เขาไม่ได้พูดถึงเรื่องของลูเทียนเฉินสำรองออกของจูบของพวกเขาทุกคนต้องการศักดิ์ศรีบาง และถังเฟิงมีความสุขกว่าให้ลูเทียนเฉินให้เขา♦ตกแต่งร้านได้สวยงามมาก – ทุกอย่างได้ความรู้สึกของมัน หนึ่งจะรู้ว่าเพียงแค่มองที่วัตถุโบราณทั่วทุกสถานที่มีอาหารก็ราคาถูก พนักงานเสิร์ฟสวยงามสวมใส่เป็น cheongsam นำไปห้องพัก ดูเหมือนว่าลูเทียนเฉินแล้วได้ถูกจองเมื่อนั่งบัตรแขวนติดกับประตู: ห้องนอกเหนือจากประตู มีลานเหมือนห้องเล็กหน้าต่างบนหลังคาอีกมากมาย มีการแสดงผลที่สวยงามของดอกไม้และต้นไม้ประดิษฐ์ สะพานเล็ก ๆ และแม่น้ำในพื้นหลังเพิ่มความรู้สึกของความสงบห้องพัก สวนขนาดเล็กเช่นกล่องละครได้ ตรงกลาง มีตารางและหลายเก้าอี้ทำจากไม้ไผ่ แล้วมีคนนั่งอยู่ในเก้าอี้ชาร์ลส์นั่งอยู่กับขาของเขาข้าม ดูพิธีชงชา เมื่อเขาสังเกตเห็นถังเฟิงและลูเทียนเฉิน เขาฝักมากกว่าตอนนี้ ถังเฟิงเข้าใจ เฉินเทียนลู่ไม่เชิญเขาออกไปกิน มันคงเป็นชาร์ลส์ที่ถามเฉินเทียนลู่ไปตามเป็นชาร์ลส์อาจนับเป็นคนรักอำนาจรสชาติดีมาก ถังเฟิงยิ้ม และรับการต้อนรับเขา ธรรมชาติ ถังเฟิงเอาจุดข้างชาร์ลส์ในขณะที่ลูเทียนเฉินนั่งตรงข้ามของชาร์ลส์ที่ตารางสี่เหลี่ยมจัตุรัสขนาดเล็ก ชาร์ลส์ถูกถังเฟิงขวา ตรงกันข้ามพวกเขาลูเทียนเฉิน และระหว่างทั้งสามก็ ถูกผู้หญิงสวยทำพิธีชงชาชาร์ลส์ waved มือของเขา และช่วยให้ผู้หญิงสวย ถอน บอกเธอว่า มันครับเริ่มต้นอาหาร"ดาร์ลิ่ง วิธี audition วันนี้" ตั้งใจถามชาร์ลส์ แต่หนึ่งสามารถบอกได้ว่า เพียงแค่มองที่ใบหน้าของเขาอย่างแท้จริงไม่ได้ดูแล"ได้ครับ" ทำนองเดียวกัน ถังเฟิงไม่ได้สนใจในการสนทนาขณะรับประทานอาหารที่ทำงาน ในนั้น เขาและชาร์ลส์ได้คล้าย ไม่มีคนจำนวนมากที่จริง ดูแลเกี่ยวกับการงานเกิดขึ้นสำหรับบุคคลอื่น ทำไมไม่เราแค่ลืมทักทายธรรมดาหน้าลูเทียนเฉิน ชาร์ลส์ยิ้ม และกล่าว ว่า "ส่วนตัว ผมคิดว่า คุณเหมาะมากกับหน้าจอที่ใหญ่กว่า Ge เฉิน ดูที่ใบหน้า – ถ้าจะขยายบนหน้าจอ คนจะไปบ้าคุณ"ถังเฟิงพาจิบชา และได้ตอบ สนอง "มีคนที่มีใบหน้าสวย แม้ขยายหนึ่งร้อยครั้ง มันจะยังคงเป็นเพียงใบหน้าที่สวย""สามารถชายชาร์ลส์ตกสำหรับมีเพียงหน้าสวย? " เฉินเทียนลูให้เฟิงทังสรรเสริญหายากเฟิงทังไม่สามารถยืนบรรยากาศแปลก ๆ คำที่สร้างขึ้น โชคดี สองคนอื่น ๆ ได้ทั้งสมาร์ท และหลังจากกี่สบาย ๆ แลกเปลี่ยน เปลี่ยนหัวข้อการสนทนา เท่านั้น ถังเฟิงรังเกียจยิ่งหัวข้อต่อไปนี้อาวุธ ลักลอบ ฟอกเงิน...เงินเขาทั้งหมดไม่ได้ยินมันเฟิงทังเน้นกิน ดี อาหารถูกอร่อยมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้าคุณต้องการจูบแล้วฉันจะให้คุณจูบ หากคุณต้องการให้ฉันไปจูบคุณแล้วฉันจะจูบคุณ. Tang ฮมองไปที่ลูเทียนเฉินซึ่งนั่งอยู่ในที่นั่งคนขับ เขาเคาะนิ้วมือของเขาในประตูรถกี่ครั้ง, มุมของริมฝีปากของเขาที่เพิ่มขึ้นในรอยยิ้ม "ดังนั้นตลอดประธาน Lu เองอยากจะให้ฉันไม่กี่ตัวชี้ ฉันจะได้รับเกียรติ แล้วเราควรจะทำตอนนี้หรือเราควรรอจนกว่าหลังจากที่เรากินหรือ? "ในขณะที่ถังฮคือการพูดคุยเขาก็ยังเอนเอียงไปทางลูเทียนเฉิน ไม่บิตน้อยขี้อายอาจจะเห็นบนใบหน้าของเขา. นับตั้งแต่ที่เขาต้องการอนุบาลซ้าย Tang ฮไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่มันหมายถึงการเป็นคนขี้อาย คุณผู้ชายและฉันยังมีชายคนหนึ่ง หากคุณกำลังจะจูบฉันแล้วฉันจะจูบคุณกลับ บุคลิกภาพของคุณอาจจะเน่าเสีย แต่อย่างน้อยคุณหล่ออยู่ข้างนอก ที่จะได้รับจูบจากคนหนุ่มสาวและสวยคุณยังจะเชิญคนที่ออกมาสำหรับการดื่ม วิธีที่ดีของคุณ ไม่เพียง แต่คุณเชิญสำหรับอาหารค่ำคุณแม้กระทั่งจ่ายเงินสำหรับมัน. ถ้าลูเทียนเฉินมีความคิดใด ๆ ของสิ่งที่ได้รับการตั้งฮปัจจุบันคิดว่าเขาอาจจะอาเจียนเลือดและตาย. ลูเทียนเฉิน แต่ไม่ได้คาดหวังถัง ฮวงนี้จะเป็นความเต็มใจ ดูอย่างรวดเร็วของความไม่พอใจที่ปรากฏอยู่ในดวงตาของเขา แต่มันก็หายไปสองต่อไปเช่นเดียวกับดาวยิงหายวับไป. "ประธาน Lu?" หากคุณใส่มือของคุณบนไหล่ของฉันแล้วฉันจะวางระเบิดกับคุณมากเกินไป. Tang ฮ ยิ้มในขณะที่เขาวางไว้ทั้งสองมือของเขาบนไหล่ลูเทียนเฉินตาของเขาสะท้อนให้เห็นถึงใบหน้าท้ายหลัง. "มันเป็นเรื่องตลก." ใบหน้าของลูเทียนเฉิน แต่ทำให้เขาดูเหมือนสมบูรณ์ไม่สามารถล้อเล่นรอบ หลังจากที่เปล่งคำพูดเหล่านั้นเขาปล่อยให้ไปของไหล่ฮถังและปลดล็อคประตูรถ. Tang ฮเก็บไว้ความสุขของการเอาชนะลูเทียนเฉินเพื่อตัวเอง มันก็เพียงพอแล้วสำหรับเขา โลภมากมองด้วยความละโมบและเปิดเผยเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็ไม่ได้เป็นสิ่งที่จะทำสมาร์ท ถังฮยิ้มและได้ออกจากรถ เขาไม่ได้พูดถึงเรื่องของลูเทียนเฉินสนับสนุนจากจูบของพวกเขา. ทุกคนจำเป็นศักดิ์ศรีบางส่วนและถังฮก็มีความสุขมากกว่าที่จะปล่อยให้ลูเทียนเฉินให้เขา. ♦การออกแบบตกแต่งภายในของร้านอาหารเป็นที่สวยงามมาก - ทุกอย่างที่มี รู้สึกของโบราณไป ใครจะรู้ว่าเพียงแค่มองของเก่าทั่วทุกสถานที่ว่าอาหารที่มีแน่นอนไม่ได้ราคาถูก พนักงานเสิร์ฟที่สวยงามสวม cheongsam นำวิธีการไปที่ห้องของพวกเขา; มันดูเหมือนลูเทียนเฉินได้จองที่นั่งแล้ว. บัตรแขวนติดกับประตูห้องสันทนาการนอกเหนือจากประตูมีห้องคอร์ทยาร์ดเหมือนขนาดเล็กที่มีสกายไลท์จำนวนมาก มีการแสดงผลที่สง่างามของดอกไม้ประดิษฐ์และพืชเป็น สะพานขนาดเล็กและแม่น้ำในพื้นหลังที่เพิ่มความรู้สึกของความสงบที่ห้อง ลานเล็ก ๆ เป็นเหมือนกล่องละคร ที่อยู่ตรงกลางมีโต๊ะและเก้าอี้หลายที่ทำจากไม้ไผ่ มีอยู่แล้วเป็นคนหนึ่งนั่งอยู่ในเก้าอี้. ชาร์ลส์นั่งอยู่กับขาของเขาข้าม, ดูพิธีชา เมื่อเขาสังเกตเห็นถังและฮลูเทียนเฉินเขากวักมือเรียกพวกเขามากกว่า. ตอนนี้ถังฮเข้าใจ ลูเทียนเฉินไม่ได้เชิญเขาออกไปกิน; มันอาจจะเป็นชาร์ลส์ที่ต้องการถามลูเทียนเฉินที่จะนำเขาไป. ในฐานะที่เป็นชาร์ลส์จะถูกนับเป็นคนรักความรู้ความสามารถที่มีรสชาติดีมาก Tang ฮยิ้มและทักทายเขา ธรรมชาติรสฮเอาจุดข้างชาร์ลส์ในขณะที่ลูเทียนเฉินนั่งตรงข้ามของชาร์ลส์. ในตารางสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ , ชาร์ลส์ไปทางขวาถังฮตรงข้ามพวกเขาคือลูเทียนเฉินและระหว่างสามของพวกเขาเป็นผู้หญิงที่สวยปฏิบัติ พิธีชงชา. ชาร์ลส์โบกมือและปล่อยให้ผู้หญิงที่สวยถอนบอกเธอว่าก็ไม่เป็นไรที่จะเริ่มต้นการให้บริการอาหาร. "ที่รักว่าเป็นออดิชั่นในวันนี้?" ชาร์ลส์ถามลวก แต่สามารถบอกได้เพียงแค่มองไปที่ใบหน้าของเขา ว่าเขาไม่ได้ดูแลอย่างแท้จริง. "มันไม่เป็นไร." ในทำนองเดียวกันถังฮไม่ได้สนใจในการอภิปรายการทำงานในขณะที่รับประทาน ในส่วนที่เขาและชาร์ลส์มีความคล้ายคลึงกันมากทีเดียว มีคนจำนวนมากไม่ได้รับการดูแลที่จริงเกี่ยวกับวิธีการทำงานที่เกิดขึ้นให้แก่บุคคลอื่น ทำไมเราไม่เพียงแค่ลืมเกี่ยวกับคำทักทายธรรมดา. ขวาในด้านหน้าของลูเทียนเฉินชาร์ลส์ยิ้มและกล่าวว่า "ส่วนตัวผมคิดว่าคุณเหมาะสมกับหน้าจอขนาดใหญ่กว่าจีอีเฉินเป็น ดูใบหน้าว่า - ถ้ามันบนหน้าจอขนาดใหญ่คนจะไปบ้าสำหรับคุณ ". ถังฮจิบชาและตอบสนองได้อย่างง่ายดาย" มีมากมายของผู้คนที่มีใบหน้าสวย แม้ขยายหนึ่งร้อยครั้งก็ยังคงเป็นเพียงแค่ใบหน้าสวย. "" วิธีชายชาร์ลส์สามารถล้มเป็นเพียงใบหน้าสวย? "ลูเทียนเฉินให้ถังฮสรรเสริญที่หายาก. Tang ฮไม่สามารถยืนบรรยากาศแปลก ๆ เหล่านั้น คำพูดที่สร้างขึ้น โชคดีที่อีกสองคนเป็นทั้งสมาร์ทและหลังจากการแลกเปลี่ยนสบาย ๆ ไม่กี่หัวข้อสนทนาที่มีการเปลี่ยนแปลง เฉพาะถังฮก็ยิ่งเกลียดชังมากขึ้นในหัวข้อต่อไปนี้. อาวุธลักลอบฟอกเงิน ... เขาทั้งหมดไม่ได้ยินเสียงใด ๆ ของมัน. Tang ฮมุ่งเน้นไปที่การรับประทานอาหาร ดีอาหารอร่อยมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าคุณต้องการจูบ แล้วผมจะจูบคุณ . ถ้าคุณต้องการให้ฉันจูบคุณ ฉันก็จะจูบเธอ

ตังฟงมองไปที่ลูเทียนเฉินซึ่งนั่งอยู่ในที่นั่งคนขับ เขาเคาะนิ้วบนประตูรถสองสามครั้ง มุมปากขึ้นยิ้ม " ดังนั้น ทุกแนว ประธาน Lu อยากให้ชี้ทางหน่อย ผมรู้สึกเป็นเกียรติมากครับ งั้น เราควรจะทำตอนนี้หรือเราควรจะรอจนกว่าหลังจากที่เรากิน ? "

ส่วนตังฟงพูด เขายังเอนเอียงไปทางลู่เทียนเฉิน ไม่บิตอย่างน้อยของความประหม่าอาจจะเห็นบนใบหน้าของเขา . . . . . .

ตั้งแต่เขาออกจากโรงเรียน แทงฟงไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่มันหมายถึงการเป็นขี้อาย คุณเป็นผู้ชายและฉันก็เป็นผู้ชาย ถ้าคุณกำลังจะจูบฉัน ฉันก็จะจูบเธอกลับ บุคลิกภาพของคุณอาจจะเน่าแต่อย่างน้อยคุณก็หล่ออยู่ข้างนอก ที่จะได้รับจูบจากคนหนุ่มสาว และสวยงาม คุณจะชวนเขาไปดื่ม ดีจังคุณ ไม่เพียง แต่นายชวนมาทานข้าว คุณจะจ่ายสำหรับมัน

ถ้าลู่เทียนเฉิน คิดไม่ออกว่าตังฟงกำลังคิดว่าเขาอาจจะกระอักเลือดตาย

ลู่เทียนเฉิน อย่างไรก็ตามไม่คิดตังฟงต้องนี้ยินดี ดูอย่างรวดเร็วของความไม่พอใจที่ปรากฏอยู่ในดวงตาของเขา แต่มันก็หายไปในวินาทีถัดไป เหมือนดาวตกหายวับไป

" ประธาน Lu ? " ถ้าคุณใส่มือของคุณบนไหล่ของผม แล้วผมจะใส่ไว้ก็เป็นของคุณ

ตังฟงยิ้มขณะที่เขาวางทั้งสองมือของเขาบนลู่เทียนเฉิน ไหล่ ดวงตาของเขาสะท้อนให้เห็นถึงหน้าหลังของ สเติร์น

" มันเป็นเรื่องตลก" ใบหน้าของลู่เทียนเฉิน อย่างไรก็ตาม ทำให้เขาดูเหมือนจะสมบูรณ์ไม่ล้อเล่น หลังจากกล่าวคำเหล่านั้น เขาปล่อยให้ไปของตังฟงไหล่และปลดล็อคประตูรถ

ตังฟงเอาแต่ความสุขของ besting ลู่เทียนเฉินเอง มันก็เพียงพอแล้วสำหรับเขา โลภมากและเปิดเผย gloating เกี่ยวกับมันไม่ได้เป็นสิ่งที่ต้องทำสมาร์ท . ตังฟงยิ้มและได้ออกจากรถเขาไม่ได้พูดถึงเรื่องของ ลูเทียนเฉินถอนตัวจากจูบของพวกเขา .

ทุกคนต้องการศักดิ์ศรี และตังฟงเป็นมากกว่าความสุขที่จะให้ ลูเทียนเฉินให้เค้า

♦

ออกแบบตกแต่งภายในของร้านอาหารแสนประณีตและทุกอย่างมีรู้สึกของความเก่าครับ หนึ่งจะรู้แค่ดูวัตถุโบราณทั่วสถานที่ที่อาหารนั้นไม่ใช่ถูกๆสวยงามเสิร์ฟใส่กี่เพ้านำทางไปที่ห้องของพวกเขา ดูเหมือนว่าลูเทียนเฉินได้จองที่นั่ง

การ์ดแขวนติดกับประตูห้องว่าง

เหนือประตู มีสนามหญ้าเล็กๆ เช่น ห้องสกายไลท์มากมาย มันเป็นการแสดงที่สวยงามของประดิษฐ์ดอกไม้และพืช สะพานเล็กๆ และแม่น้ำในพื้นหลังเพิ่มความรู้สึกของความสงบ ไปที่ห้องสนามเล็กเหมือนกล่องโรงละคร ตรงกลางมีโต๊ะและเก้าอี้หลายที่ทำจากไม้ไผ่ มีแล้ว คนนั่งในหนึ่งเก้าอี้

ชาร์ลนั่งอยู่กับขาของเขาข้าม ชมพิธีชงชา . เมื่อเขาได้เห็นตังฟงและลูเทียนเฉิน เขากวักมือเรียกพวกเขามากกว่า

ตอนนี้ตังฟงเข้าใจ ลูเทียนเฉินไม่ได้ชวนเขาออกไปกินมันอาจจะเป็น ชาร์ลส์ ใครจะถามลู่เทียนเฉินพาเขาไปด้วย

เป็นชาร์ลส์ สามารถนับได้เป็นคนรักที่เชี่ยวชาญกับรสชาติที่ดีมาก ตังฟงยิ้มและทักทายเขา ธรรมชาติตังฟงเอาจุดข้างๆ ชาร์ล ในขณะที่ลู่เทียนเฉินนั่งอยู่ตรงข้ามของชาร์ล

ที่โต๊ะสี่เหลี่ยมเล็ก , ชาร์ลส์ คือเป็นถังเฟิงอยู่ตรงข้ามพวกเขาคือลู่เทียนเฉินและระหว่างพวกเขาสามคนเป็นผู้หญิงสวย การแสดงพิธีชงชา

ชาร์ล โบกมือ และปล่อยให้สาวสวยถอย บอกเธอว่าไม่เป็นไร เริ่มเสิร์ฟอาหาร

" ที่รัก การทดสอบวันนี้เป็นยังไงบ้าง ? " ชาร์ล ก็ถาม แต่หนึ่งสามารถบอกได้เพียงแค่มองหน้าเขา ที่เขาไม่ได้ดูแลอย่างแท้จริง

" ไม่เป็นไร " เช่นเดียวกันตังฟงไม่ได้มีความสนใจในเรื่องงานตอนกิน ในส่วนที่ว่า เขาและชาร์ล ก็ค่อนข้างคล้ายกัน มีคนไม่มากที่ดูแลเกี่ยวกับวิธีการทำงานกะคนอื่น ทำไมเราไม่ ลืมทักทาย ธรรมดา

ตรงหน้าลูเทียนเฉิน ชาร์ลยิ้มและกล่าวว่า " ฉันคิดว่าคุณเหมาะกับหน้าจอขนาดใหญ่กว่า GE เฉินเป็น