DISCUSSIONExperiment 1The inclusion

DISCUSSION
Experiment 1
The inclusion of additional fiber in the diet increased
FI by 3.6% as an average and improved ADG by 4.1%
from hatching to 5 wk age; consequently, FCR was not
affected. The authors have not found any research on
the effects of dietary fiber on growth performance of
pullets to compare with the results reported in this
paper. In broilers, Jim´enez-Moreno et al. (2009b) observed
that the inclusion of 3% OH in the diet from 1
to 21 d age improved FCR by 5.5% and ADG by 6.1% as compared with broilers fed a control diet. Similarly,
Gonz´alez-Alvarado et al. (2007) reported that the inclusion
of 3% OH or 3% soy hulls in the diet of broilers
from 1 to 21 d age improved ADG by 5.4% for both
fiber sources, and FCR by 2.9 and 2.2%, respectively.
However, FI was not affected by fiber inclusion in any
of these studies conducted with broilers, whereas a significant
increase of 3.6% was detected in the current
study conducted with pullets.
The inclusion of fiber in the diet improved EnE
within the range of 0.9% (4% SBP-containing diet) and
4.4% (2% SFH-containing diet) as compared with the
control diet. Gonz´alez-Alvarado et al. (2010) reported a
5.8% increase in EnE with 3% OH inclusion in broilers
from 1 to 42 d age, and Jim´enez-Moreno et al. (2013)
showed a 4.3% improvement in EnE in broilers fed diets
with 5.0% SBP from 1 to 18 d age as compared with
broilers fed the control diet. The data also suggest that
during the initial stages of the rearing period, pullets
might benefit from the inclusion of moderate amounts
of fiber in the diet but that the benefits on ADG and
EnE might be less pronounced in pullets than in broilers.
Broilers had a higher capacity for FI and grew faster
than pullets. Also, fiber content is lower in commercial
diets for broilers than in commercial diets for pullets.
Consequently, under practical conditions, additional dietary
fiber might be more beneficial in young broilers
than in young pullets.
From hatching to 5 wk age pullets fed SFH grew as
an average 2.8% faster than pullets fed SBP, with pullets
fed straw being intermediate. Jim´enez-Moreno et al.
(2010) also observed that broilers fed 3% OH, an insoluble
fiber source, grew 6.3% faster from 1 to 21 d age
than broilers fed 3% SBP, a soluble fiber source. Similarly,
Gonz´alez-Alvarado et al. (2010) reported 7.1%
higher ADG in broilers fed 3% OH than in broilers fed
3% SBP from 1 to 42 d age. The differences in ADG
observed between birds fed SFH and SBP might be related
to differences in the physico-chemical characteristics
of the 2 fiber sources. For example, pectin content
is higher in SBP than in SFH; pectins increase water
retention and volume and viscosity of the digesta in the
GIT, which may lead to faster satiety and less growth
of the birds.
Pullets fed diets with 4% added fiber were less efficient
than pullets fed diets with 2% added fiber.
Jim´enez-Moreno et al. (2013) reported also a reduction
in feed efficiency in broilers from 1 to 18 d age
as the level of OH or SBP in the diet increased from
2.5 to 7.5%. Similarly, Pettersson and Razdan (1993) showed a reduction in feed efficiency in broilers from
1 to 21 d age when the SBP of the diet was increased
from 2.3 to 4.6% or 9.2%. The data suggest that similar
to what have been observed in broilers, young pullets
might benefit when additional fiber sources are included
in low-fiber diets but that an excess of fiber might not
be of benefit. Possibly, pullets might require a minimum
of 3.2 to 3.5% crude fiber (equivalent to 9.2 to
9.5% NDF, approximately) to maximize growth performance
from hatching to 5 wk age. In this respect, Fundaci
´on Espa˜nola Desarrollo Nutrici´on Animal (2008)
recommended at least 3.0% CF in this period. However,
neither the National Research Council (1994) nor the
main companies involved in poultry genetics (e.g., Hy-
Line International, 2013; Lohmann, 2013) have made
any suggestions on the most convenient level of fiber in
diets for young pullets.
Body weight uniformity was not affected by the inclusion
of fiber in the diet. The authors have not found
any published report on the influence of fiber inclusion
in the diet on this trait. The data indicate that when
moderate amounts of fiber are included in the diet, BW
uniformity will not be affected.
Experiment 2
Feed form. The GMD of the mash diets was not
affected by energy concentration of the feed but that
of the crumble diets decreased as the AMEn increased.
The high-energy diets contained more fat than the lowenergy
diets, and an increase in fat content might reduce
crumble quality, increasing the percentage of fines
(Briggs et al., 1999). In contrast, dust formation is reduced
in mash diets when the level of fat is increased
and therefore no reduction in GMD should be expected.
Numerous studies have reported that crumbling or
pelleting of the diets improves performance in broilers
(Amerah et al., 2007; Brickett et al., 2007; Serrano
et al., 2012) and pullets (Frikha et al., 2009b).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อภิปรายการทดลองที่ 1 การรวมของเส้นใยที่เพิ่มขึ้นในอาหารเพิ่มขึ้นFI 3.6% ในขณะที่ค่าเฉลี่ยและปรับปรุง ADG 4.1% จากฟักอายุ 5 สัปดาห์; ดังนั้นอัตราแลกเนื้อไม่ได้รับผลกระทบ ผู้เขียนยังไม่พบการวิจัยใด ๆ เกี่ยวกับผลกระทบของใยอาหารต่อการเจริญเติบโตของไก่รุ่นเพื่อเปรียบเทียบกับผลลัพธ์ที่ได้รายงานในกระดาษ ในไก่เนื้อ, Jim'enez-et al, เรโน (2009b) ตั้งข้อสังเกตว่าการรวมของOH 3% ในอาหารตั้งแต่วันที่ 1 ที่จะอายุ 21 d FCR ดีขึ้นจาก 5.5% และ ADG 6.1% เมื่อเทียบกับไก่ที่เลี้ยงอาหารควบคุม ในทำนองเดียวกันGonz'alez-et al, อัลบา (2007) รายงานว่าการรวม3% OH หรือ 3% เปลือกถั่วเหลืองในอาหารไก่เนื้อ1-21 ดีขึ้นอายุ d ADG 5.4% สำหรับทั้งแหล่งเส้นใยและอัตราแลกเนื้อ2.9 และ 2.2% ตามลำดับ. แต่ FI ไม่ได้รับผลกระทบจากการรวมไฟเบอร์ในการศึกษาเหล่านี้ดำเนินการกับไก่เนื้อในขณะที่มีความสำคัญเพิ่มขึ้น3.6% ถูกตรวจพบในปัจจุบันการศึกษาดำเนินการกับไก่รุ่น. รวมของเส้นใยในอาหารการปรับปรุงความเร็วในช่วง 0.9% (4% การรับประทานอาหารที่มีส่วนผสมของ SBP) และ 4.4% (2% อาหารที่มี SFH) เมื่อเทียบกับอาหารที่ควบคุม Gonz'alez-et al, อัลบา (2010) รายงานว่าเพิ่มขึ้น5.8% ใน ene 3% รวม OH ในไก่เนื้อ1-42 อายุ d และ Jim'enez-et al, เรโน (2013) แสดงให้เห็นถึงการปรับปรุงที่ 4.3% ในการความเร็วในไก่ที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มี5.0% SBP 1-18 อายุ d เมื่อเทียบกับไก่ที่เลี้ยงด้วยอาหารที่ควบคุม ข้อมูลยังชี้ให้เห็นว่าในช่วงเริ่มต้นของระยะเวลาการเลี้ยงให้ไก่รุ่นอาจได้รับประโยชน์จากการรวมของจำนวนปานกลางของเส้นใยในอาหารแต่ผลประโยชน์ใน ADG และความเร็วอาจจะเด่นชัดในไก่รุ่นกว่าในไก่เนื้อ. ไก่มีสูงขึ้น ความสามารถในการ FI และเติบโตได้เร็วขึ้นกว่าไก่รุ่น นอกจากนี้ปริมาณเส้นใยต่ำในเชิงพาณิชย์อาหารสำหรับไก่เนื้อกว่าในอาหารเชิงพาณิชย์สำหรับไก่รุ่น. ดังนั้นภายใต้เงื่อนไขที่ปฏิบัติอาหารเพิ่มเติมเส้นใยอาจจะมีประโยชน์มากขึ้นในไก่หนุ่มกว่าในหนุ่มไก่รุ่น. จากการฟักไข่ถึง 5 ไก่รุ่นอายุสัปดาห์ที่เลี้ยง SFH เติบโตเป็นค่าเฉลี่ย 2.8% เร็วกว่าไก่รุ่นที่เลี้ยง SBP กับไก่รุ่นฟางเลี้ยงเป็นสื่อกลาง Jim'enez-Moreno et al. (2010) นอกจากนี้ยังตั้งข้อสังเกตว่าไก่ที่เลี้ยง 3% OH ที่ไม่ละลายน้ำแหล่งของใยอาหารเพิ่มขึ้น6.3% เร็ว 1-21 งอายุกว่าไก่ที่เลี้ยง3% SBP เป็นแหล่งเส้นใยที่ละลายน้ำ ในทำนองเดียวกันGonz'alez-et al, อัลบา (2010) รายงาน 7.1% สูงกว่า ADG ในไก่ที่เลี้ยง 3% OH กว่าในไก่ที่เลี้ยง3% SBP 1-42 อายุ d ความแตกต่างใน ADG สังเกตระหว่างนกที่เลี้ยง SFH SBP และอาจจะเกี่ยวข้องกับความแตกต่างในลักษณะทางกายภาพและทางเคมีของ2 แหล่งใย ยกตัวอย่างเช่นเนื้อหาเพคตินจะสูงกว่าใน SBP กว่าใน SFH; pectins เพิ่มน้ำการเก็บรักษาและปริมาณและความหนืดของdigesta ในที่GIT ซึ่งอาจนำไปสู่ความเต็มอิ่มได้เร็วขึ้นและการเจริญเติบโตน้อยของนก. ไก่รุ่นรับอาหารที่มีเส้นใย 4% เพิ่มเป็นมีประสิทธิภาพน้อยกว่าไก่รุ่นได้รับอาหารที่มี2% เพิ่มเส้นใย. จิม 'enez-et al, เรโน (2013) นอกจากนี้ยังมีรายงานการลดลงในประสิทธิภาพการใช้อาหารไก่เนื้อใน1-18 อายุ d เป็นระดับของ OH หรือ SBP ในอาหารเพิ่มขึ้นจาก2.5% 7.5 ที่จะ ในทำนองเดียวกัน Pettersson และ Razdan (1993) แสดงให้เห็นว่าการลดลงของประสิทธิภาพการใช้อาหารในไก่เนื้อจาก1-21 อายุ d เมื่อ SBP ของอาหารที่เพิ่มขึ้น2.3-4.6% หรือ 9.2% ข้อมูลที่แสดงให้เห็นว่าคล้ายกับสิ่งที่ได้รับการปฏิบัติในไก่เนื้อไก่รุ่นหนุ่มสาวที่อาจได้รับประโยชน์เมื่อแหล่งใยเพิ่มเติมจะรวมอยู่ในอาหารต่ำเส้นใยแต่ส่วนที่เกินจากเส้นใยอาจไม่เป็นประโยชน์ อาจจะเป็นไก่รุ่นอาจต้องใช้อย่างน้อย3.2 3.5% เยื่อใย (เทียบเท่าไป 9.2 9.5% NDF ประมาณ) เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการเจริญเติบโตจากการฟักไข่ถึง5 สัปดาห์อายุ ในแง่นี้ Fundaci'on Espa~nola Desarrollo Nutrici'on สัตว์ (2008) แนะนำอย่างน้อย 3.0% CF ในช่วงนี้ อย่างไรก็ตามทั้งสภาวิจัยแห่งชาติ (1994) หรือ บริษัท หลักที่เกี่ยวข้องในด้านพันธุกรรมสัตว์ปีก (เช่น HY- สายนานาชาติ 2013; Lohmann 2013) ได้ทำข้อเสนอแนะในระดับที่สะดวกที่สุดของเส้นใยในอาหารสำหรับไก่รุ่นหนุ่มสาว. ร่างกาย ความสม่ำเสมอของน้ำหนักก็ไม่ได้รับผลกระทบจากการรวมของเส้นใยในอาหาร ผู้เขียนยังไม่พบรายงานที่ตีพิมพ์ใด ๆ เกี่ยวกับอิทธิพลของการรวมเส้นใยในอาหารในลักษณะนี้ ข้อมูลที่แสดงให้เห็นว่าเมื่อปริมาณปานกลางของเส้นใยจะรวมอยู่ในอาหารที่ BW สม่ำเสมอจะไม่ได้รับผลกระทบ. ทดลอง 2 รูปแบบฟีด GMD ของอาหารบดไม่ได้รับผลกระทบจากความเข้มข้นของการใช้พลังงานของฟีดแต่ที่ของอาหารสลายเป็นลดลงสาธุเพิ่มขึ้น. อาหารที่พลังงานสูงที่มีไขมันมากขึ้นกว่า lowenergy อาหารและการเพิ่มขึ้นของปริมาณไขมันอาจลดคุณภาพสลายเพิ่มขึ้นร้อยละของค่าปรับ(บริกส์ et al., 1999) ในทางตรงกันข้ามการก่อตัวของฝุ่นจะลดลงในอาหารบดเมื่อระดับของไขมันเพิ่มขึ้นและดังนั้นจึงลดลงในGMD ควรจะคาดหวัง. การศึกษาจำนวนมากมีรายงานว่าบี้หรืออัดเม็ดของอาหารที่ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานในไก่เนื้อ(Amerah et al, 2007. Brickett et al, 2007;. Serrano.. et al, 2012) และไก่รุ่น (Frikha, et al, 2009b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การทดลองที่ 1 การสนทนา

รวมในอาหารเพิ่มขึ้น
fi จาก 3.6% เป็นเส้นใยเพิ่มเติมและปรับปรุงอัตราการเจริญเติบโตโดยเฉลี่ย 4.1 %
5 สัปดาห์ จากการ อายุ เพราะฉะนั้นใช้ไม่ได้
ผลกระทบ ผู้เขียนยังไม่พบงานวิจัยที่เกี่ยวกับ
ผลของเส้นใยอาหารต่อสมรรถนะการเจริญเติบโตของ
ไก่ไข่เพื่อเปรียบเทียบกับผลรายงานในกระดาษนี้

ไก่กระทง , จิมใหม่ enez Moreno et al .( 2009b ) สังเกต
ที่รวม 3% โอในอาหารจาก 1
21 D อายุเพิ่มขึ้น 5.5% และ ADG FCR โดย 6.1% เมื่อเทียบกับสูตรอาหารควบคุมอาหาร ในทํานองเดียวกัน
gonz ใหม่ alez Alvarado et al . ( 2007 ) รายงานว่ารวม
3 % โอ้หรือ 3 % เปลือกถั่วเหลืองในอาหารไก่กระทง
1 D อายุ 21 ขึ้น 5.4% อัตราการเจริญเติบโต โดยทั้ง
ไฟเบอร์ แหล่งที่มาและใช้โดย 2.9 และ 2.2% ตามลำดับ
อย่างไรก็ตามฟี ได้รับผลกระทบ โดยเส้นใยรวมใด ๆของเหล่านี้การศึกษากับไก่

ส่วนผลการเพิ่ม 3.6 % ที่ตรวจพบในการศึกษากับไก่ไข่ในปัจจุบัน
.
รวมของเส้นใยในอาหารขึ้นใน
ภายในช่วงของ 0.9% ( 4% ดังกล่าวประกอบด้วยอาหาร
4.4% ) และ ( 1 ) sfh ที่มีอาหาร ) เมื่อเทียบกับ
อาหารควบคุม gonz ใหม่ alez Alvarado et al . ( 2553 ) รายงาน
58 การเพิ่มขึ้นใน 3 % โอ้รวมในไก่เนื้อ
1 D อายุ 42 และจิมใหม่ enez Moreno et al . ( 2013 )
มีการปรับปรุงเป็น 4.3% ในทางทิศตะวันออกในไก่เนื้ออาหาร
5.0 % ดังกล่าว ตั้งแต่ 1 ถึง 18 D อายุเมื่อเทียบกับ
ไก่เลี้ยงอาหารควบคุม การวิจัยยังชี้ให้เห็นว่า
ในระหว่างขั้นเริ่มต้นของระยะเวลาการเลี้ยงไก่ไข่ ,
อาจได้รับประโยชน์จากการรวมปริมาณปานกลาง
ไฟเบอร์ในอาหารแต่ประโยชน์ต่ออัตราการเจริญเติบโตและ
ในอาจจะน้อยกว่าการออกเสียงในไก่ไข่กว่าในไก่เนื้อ ไก่มีความจุสูงขึ้น

สำหรับ Fi และเติบโตเร็วกว่าไก่ไข่ . นอกจากนี้ ปริมาณเส้นใยต่ำในอาหารเชิงพาณิชย์
ไก่กว่าในอาหารเชิงพาณิชย์สำหรับไก่ไข่ .
ดังนั้นภายใต้เงื่อนไขการปฏิบัติใยอาหาร
เพิ่มเติมอาจจะมีประโยชน์มากขึ้นในเด็กไก่
หนุ่มกว่าในไก่ไข่ .
จากการเลี้ยงไก่ไข่อายุ 5 สัปดาห์ sfh เติบโตเป็น
เฉลี่ย 2.8% เร็วกว่าเลี้ยงไก่ไข่ดังกล่าวกับไก่ไข่
ที่ได้รับฟางข้าวเป็นระดับกลาง จิมใหม่ enez Moreno et al .
( 2010 ) พบว่า ไก่ที่เลี้ยง 3 เปอร์เซ็นต์ โอ้ เป็นแหล่งไฟเบอร์ที่ไม่ละลายน้ำ
, ขยายตัว 6.3% เร็วจาก 1 ถึง 21 D อายุ
กว่าไก่เลี้ยง 3 % ดังกล่าวเป็นแหล่งใยอาหารละลายน้ำได้ ในทํานองเดียวกัน
gonz ใหม่ alez Alvarado et al . ( 2553 ) รายงาน 71 % อัตราการเจริญเติบโตสูงกว่าในไก่เนื้อเลี้ยง
3 % โอ้มากกว่าในไก่เนื้อเลี้ยง
3 % ดังกล่าว จาก 1 ถึง 42 D อายุ ความแตกต่างระหว่างนกเลี้ยง sfh ADG
สังเกตดังกล่าว และอาจจะเกี่ยวข้องกัน

ความแตกต่างในลักษณะทางกายภาพของเส้นใย 2 แหล่ง ตัวอย่างเช่น
เนื้อหาเพคตินสูงดังกล่าว มากกว่าใน sfh ; เพกตินเพิ่มความคงทนน้ำ
และปริมาณและความหนืดของ digesta ใน
ไป ,ซึ่งอาจนำไปสู่ความเต็มอิ่มเร็วขึ้นและขยายตัวน้อยกว่านก
.
ไก่ไข่อาหารกับ 4% เพิ่มไฟเบอร์มีประสิทธิภาพน้อยกว่า
กว่าอาหารไก่ไข่ 2 % เพิ่มไฟเบอร์ .
จิมใหม่ enez Moreno et al . ( 2013 ) รายงานยังลดลงในประสิทธิภาพของอาหารในไก่กระทง
1 D อายุ 18
เป็นระดับของโอหรือ SBP ในอาหารเพิ่มขึ้นจาก
2.5 7.5 % ในทํานองเดียวกันเพตเตอร์ ัน และ razdan ( 1993 ) พบการลดลงของประสิทธิภาพของอาหารในไก่กระทงจาก
1 D อายุ 21 เมื่อเงินเดือนของอาหารเพิ่มขึ้น
จาก 2.3 4.6% หรือ 9.2 % ข้อมูลแนะนำที่คล้ายกัน
สิ่งที่ได้พบในไก่เนื้อไก่ไข่สาว
อาจได้รับประโยชน์เมื่อแหล่งไฟเบอร์เพิ่มเติมในอาหารต่ำเส้นใยรวม
แต่ที่เกินของเส้นใยอาจ
เป็นประโยชน์ อาจจะไก่ไข่จะต้องมีอย่างน้อย
3.2 ถึง 3.5% เยื่อใย ( เท่ากับ 9.2

9.5 เปอร์เซ็นต์ NDF ประมาณ ) สูงสุด
การเจริญเติบโตจากการถึง 5 สัปดาห์ อายุ ในส่วนนี้ fundaci เอสปาโนล่า ˜
ใหม่ในการพัฒนา nutrici ใหม่ในสัตว์ ( 2008 )
แนะนำอย่างน้อย 3.0% CF ในช่วงเวลานี้ อย่างไรก็ตาม ,
หรือสภาวิจัยแห่งชาติ ( 2537 ) และ บริษัท ที่เกี่ยวข้องในสัตว์ปีก
หลักพันธุศาสตร์ ( เช่นHY -
สายต่างประเทศ 2013 ; Lohmann , 2013 ) ได้
คำแนะนำในระดับที่สะดวกที่สุดของเส้นใยในอาหารไก่ไข่หนุ่ม
.
( น้ำหนักตัวไม่ได้รับผลกระทบโดยรวม
ของเส้นใยในอาหาร ผู้เขียนได้พบใด ๆที่เผยแพร่รายงาน

รวมอิทธิพลของเส้นใยในอาหารต่อคุณลักษณะนี้ ข้อมูลบ่งชี้ว่าเมื่อ
ปริมาณปานกลางของเส้นใยจะรวมอยู่ในอาหาร , BW
ความสม่ำเสมอจะไม่ได้รับผลกระทบ การทดลองแบบ 2

อาหาร โดย GMD ของบดอาหารไม่มีผลต่อความเข้มข้นของพลังงาน

กินแต่ของสลายอาหารลดลงตาม สาธุ
อาหารพลังงานสูงเพิ่มขึ้น มีไขมันมากกว่า lowenergy
อาหาร และเพิ่มปริมาณไขมันอาจลด
2 คุณภาพการเพิ่มจำนวนค่าปรับ
( Briggs et al . , 1999 ) ในทางตรงกันข้าม การเกิดฝุ่นจะลดลง
ในอาหารบดเมื่อระดับของไขมันจะเพิ่มขึ้นและดังนั้นจึงไม่ลด

GMD ควรจะคาด ศึกษาจำนวนมากได้รายงานว่า บี้ หรือ
อัดในอาหารจะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในไก่เนื้อ
( amerah et al . , 2007 ; brickett et al . , 2007 ; Serrano
et al . , 2012 ) และไก่ไข่ ( frikha et al .2009b , )