“Hng…” Cang Yue held onto her chest

“Hng…” Cang Yue held onto her chest with both of her hands, and burrowed her head into Yun Che’s chest. She no longer dared to look at him in the eye.

The candle-light in Cang Yue’s room extinguished. Qin Wushang, who had been meditating at the corner of the courtyard, while staying unnoticed by Yun Che and Fen Juecheng the entire time, shook his head, and uttered softly. “Haah, what an enviable youth…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"Hng..." Yue คางลงบนหน้าอกของเธอด้วยมือของเธอทั้งสอง และเจาะโพรงหัวของเธอลงในหีบ Yun Che ด้วย เธอไม่กล้ามองตาเขาเทียนไฟในห้องของ Yue คางดับ ฉิน Wushang ที่มีนั่งที่มุมของลาน สมาธิในขณะที่สังเกต โดย Yun Che และวเฟิ่น Juecheng อยู่ตลอดเวลา ส่ายหัว และพูดเบา ๆ "Haah สิ่งน่าอิจฉาเยาวชน..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"อึง ... " Cang Yue จับหน้าอกของเธอด้วยมือทั้งสองของเธอและมุดศีรษะของเธอลงในหีบ Yun เจ๊ เธอไม่กล้าที่จะมองเขาในสายตา. เทียนแสงในห้องพัก Cang ยูดับ ฉิน Wushang ผู้ซึ่งได้รับการนั่งสมาธิที่มุมหนึ่งของลานในขณะที่อยู่โดยไม่มีใครสังเกต Yun Che และ Fen Juecheng ตลอดเวลาส่ายหัวและเอ่ยเบา ๆ "Haah, สิ่งที่เป็นเยาวชนที่น่าอิจฉา ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ชางหยู เ ง . . . . . . . " จับหน้าอกของเธอทั้งสองมือ และขุดหัวของเธอลงบนหน้าอกของยุนเช เธอไม่กล้าที่จะมองเข้าไปในตาของเขาแสงเทียนในฉางเยว่ห้องดับ ฉิน wushang ใครเคยนั่งสมาธิ ที่มุมลานอยู่ในขณะที่สังเกตโดย เชยุน และเฟิน juecheng ตลอดเวลา ส่ายหัว พูดเบาๆ " ฮ้าาา ช่างเป็นหนุ่มที่น่าอิจฉา . . . . . . . "