We examined interaction terms betwe

We examined interaction terms between several covariates (BMI, age, and race/ethnicity).
The interaction term for pregravid BMI and the rate of gestational weight gain up to the time
of GDM screening was statistically significant (P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราตรวจสอบคำโต้ตอบระหว่าง covariates ต่าง ๆ (BMI อายุ และการแข่งขัน/เชื้อชาติ)คำโต้ตอบ pregravid BMI และอัตราของครรภ์น้ำหนักถึงเวลาของ GDM คัดกรองได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P < .05). ดังนั้น เราตรวจสอบการความสัมพันธ์ระหว่างอัตราน้ำหนักเพื่อทดสอบคัดกรองและความเสี่ยงของ GDM ภายในชั้นประเภท BMI prepregnancy เนื่องจากบ่อจำนวน underweightผู้หญิง (BMI น้อยกว่า 18.5), พวกเขาได้ร่วมกับผู้หญิงน้ำหนักปกติ (BMI19.0 – 24.9) สำหรับการวิเคราะห์นี้ ในวิเคราะห์ multivariable สมาคมปรากฏ ว่าแข็งแกร่งผู้หญิงภาวะ ผู้หญิงภาวะที่ได้รับใน tertile สูงสุดสำหรับอัตราน้ำหนัก (0.41 – 0.97 kg/wk) ได้สองครั้งน่าจะเป็น (หรือ 2.1, 95% CI 1.05-4.06)พัฒนา GDM เมื่อเทียบกับผู้หญิงใน tertile ต่ำ ราคาที่สอดคล้องกันอัตราส่วนน้ำหนักปกติและผู้หญิงอ้วนได้ 1.41 (95% CI-2.58 0.77) และ 1.18 (95% CI0.57-2.44), ตามลำดับ (Fig. 1)คำโต้ตอบสำหรับการแข่งขัน/เชื้อชาติ (ขาว Hispanic ไม่เปรียบเทียบกับเอเชีย Hispanicและผู้หญิง African-American) และอัตราน้ำหนักครรภ์เข้าถึงเวลาของคัดกรอง GDM ได้เส้นขอบค่านัยสำคัญ (P =. 05) วิเคราะห์ stratified แนะนำที่ความสัมพันธ์ระหว่างอัตราน้ำหนักก่อนคัดกรอง GDM และความเสี่ยงของGDM แข็งแกร่งระหว่างผู้หญิง nonwhite หญิงแข่งขัน nonwhite ลักษณะของคนtertile สูงสำหรับอัตราน้ำหนักกำไรมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้น 2.5-fold ของพัฒนา GDM(หรือ 2.66, 95% CI ดาวน์โหลด 1.45-4.90), ในขณะตรงค่าสำหรับ Hispanic ไม่ขาวผู้หญิงถูกหรือ 1.56 (95% CI 0.90 – 2.68) มีไม่โต้ตอบอย่างมีนัยสำคัญระหว่างอัตราของน้ำหนักในช่วงสามเดือนแรกหรืออัตราของน้ำหนักในไตรมาสที่ 2Hedderson et al. หน้า 5ผู้เขียน Gynecol. Obstet ฉบับ มีในเอ็ม 2011 27 กันยายนNIH PA ผู้เขียนฉบับ NIH PA ผู้เขียนฉบับ NIH PA ผู้เขียนฉบับสนทนาในการศึกษานี้ เราพบน้ำหนักครรภ์ที่มากขึ้นได้ในช่วงตั้งครรภ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงไตรมาสแรก ไม่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของ GDM เกิน2009 คำแนะนำของ IOM สำหรับน้ำหนักครรภ์ยังเกี่ยวข้องกับการความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการพัฒนา GDM ทั้งหมดของสมาคมเหล่านี้มีอิสระที่สำคัญconfounders อายุ การแข่งขัน/เชื้อชาติ pregravid BMI และพาริตี อย่างไรก็ตาม การความสัมพันธ์ระหว่างครรภ์น้ำหนักและความเสี่ยงของ GDM ได้ชัดเจนยิ่งขึ้นผู้หญิงภาวะ และ nonwhiteจุดแข็งของการศึกษานี้รวมประชากรพนักงาน เสถียรภาพของผลหลังจากการวิเคราะห์ความไวหลาย และทางอุบัติของความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างน้ำหนักครรภ์ได้ในช่วงไตรมาสแรกและความเสี่ยงของ GDM.7 อย่างไรก็ตามควรพิจารณาข้อจำกัดหลายประการเมื่อทำนายผลลัพธ์ของการศึกษานี้ แรก เราใช้น้ำหนัก prepregnancy ที่ได้ (สำหรับผู้หญิงส่วนใหญ่) ด้วยตนเองรายงาน ถึงแม้ว่าเรา และสืบสวนอื่น ๆ ได้สังเกตว่า approximates prepregnancy น้ำหนักรายงานด้วยตนเองจริงค่า 19, 23 เราอาจ underestimated หรือ overestimated ความสัมพันธ์กับ GDMอย่างไรก็ตาม วิเคราะห์ความไวของเราจำกัดกับผู้หญิงที่มีน้ำหนักที่วัดได้ส่งเสริมการ เรามีเหตุผลไม่เชื่อว่า ผู้หญิงที่พัฒนา GDM จะมี underreported prepregnancy น้ำหนักมากกว่าควบคุมหญิงเนื่องจากไม่มีหญิงรวมมีประวัติของ GDM ดังนั้น เราคาดหวังว่า มีตั้งรวมตัวmisclassification ของ prepregnancy BMI จะ nondifferential และจะ bias ดังนั้นผลของเราไปทางเป็น null เรามียังขาดน้ำหนักในการบันทึกข้อมูลแผนภูมิประมาณ 15% ของผู้หญิง ถ้าผู้หญิงที่ มีข้อมูลขาดหายไปไม่น้อยแนวโน้มที่จะน้ำหนักตัวมากเกินไป เราไม่สามารถ underestimated หรือ overestimated ความเสี่ยงของสัมพันธ์กับน้ำหนักครรภ์ GDM เราไม่มีข้อมูลในการองค์ประกอบของการตั้งครรภ์น้ำหนัก และมันจะเป็นไปได้ว่า มวลไขมันอ้วนเปรียบเทียบมีมวลแบบ lean อาจมีผลแตกต่างบนความเสี่ยง GDM สุดท้าย เราขาดข้อมูลใน confounders บางอย่างอาจเกิดขึ้น เช่นอาหารและกิจกรรมทางกายภาพ ดังนั้นเราไม่สามารถประเมินความสัมพันธ์ระหว่างครรภ์น้ำหนักและอิสระของ GDMปัจจัยสามการศึกษาก่อนหน้านี้พบว่า น้ำหนักมากเกินไปครรภ์สัมพันธ์กับการความเสี่ยงเพิ่มขึ้นของค่าเผื่อการลดน้ำตาลในระหว่างตั้งครรภ์ที่ไม่ตรงกับเข้มงวดเงื่อนไขสำหรับ GDM.9–11 คล้ายกับของเราพบว่าความสัมพันธ์แข็งแกร่งระหว่างภาวะ และอ้วนผู้หญิง หนึ่งการศึกษาพบว่าความสูงสังเกตไปคาดอัตราส่วนกำไรน้ำหนักครรภ์เพิ่มความเสี่ยงของการยอมรับผู้ที่มีกลูโคสเฉพาะระหว่างภาวะหญิง 10 และอีกการศึกษาพบที่เกิน IOM ปี 1990คำแนะนำเพิ่มความเสี่ยงยอมรับผู้ที่มีกลูโคส แต่เฉพาะ ระหว่างอ้วนwomen.9 A study11 ล่าสุดพบการไม่สัมพันธ์ระหว่างครรภ์น้ำหนักก่อนการGDM คัดกรองและความเสี่ยงของ GDM แต่พวกเขาไม่พบความสัมพันธ์ของเส้นขอบระหว่างสูงอัตราของน้ำหนักในช่วงสามเดือนแรกและความเสี่ยงของ GDM (หรือ 1.70, 95% CI-2.94 0.98) ที่ขนาดตัวอย่างของการศึกษาก่อนหน้านี้อาจอธิบายบางอย่างของความขัดแย้ง แต่โดยรวม การศึกษาก่อนหน้านี้สนับสนุนผลการวิจัยของเรา เราทดสอบ และพบการโต้ตอบระหว่างรับน้ำหนักครรภ์และแข่งขัน/เชื้อชาติ แนะนำน้ำหนักครรภ์ที่มากเกินไปอาจมีผลมากกว่าบนความเสี่ยงของ GDM ในสตรี nonwhite กว่าในผู้หญิงสีขาวเราพบว่า ความสัมพันธ์ระหว่างครรภ์น้ำหนักและความเสี่ยงของ GDM เป็นส่วนใหญ่น้ำหนักรวมเกินการกำไรในไตรมาสแรก น้ำหนักอย่างรวดเร็วครรภ์ในช่วงตั้งครรภ์อาจส่งผลในการเพิ่มช่วงต่อต้านอินซูลินที่นำไปสู่การ"เกษียณ" ของเซลล์ B นี้สามารถลดกำลังการผลิตของเซลล์ B ขับเพียงพอระดับของอินซูลินในการชดเชยความต้านทานต่ออินซูลินที่เกิดจากความก้าวหน้าของตั้งครรภ์ และจึง นำไปสู่การพัฒนาของ GDM ถึงแม้ว่าเราไม่สามารถHedderson et al. หน้า 6ผู้เขียน Gynecol. Obstet ฉบับ มีในเอ็ม 2011 27 กันยายนNIH PA ผู้เขียนฉบับ NIH PA ผู้เขียนฉบับ NIH PA ผู้เขียนฉบับส่วนประกอบของน้ำหนักที่ครรภ์ (เช่น มวลไขมันแม่ มวลไขมันฟรี วัดมวลของทารกในครรภ์), น้ำหนักในช่วงตั้งครรภ์ได้พบเพิ่มเติมประกอบด้วยfat.7,8 ร่างกายแม่ใหญ่กำไรในมวลไขมันแม่ในช่วงตั้งครรภ์อาจมีการอิทธิพลแข็งแกร่งต้านทานต่ออินซูลินและ ดังนั้น ความเสี่ยง GDM กว่าในภายหลังกำไรเนื้อเยื่อแบบ lean หรือมวลและทารกในครรภ์ Catalano et al24 พบความสัมพันธ์ที่ผกผันระหว่างแม่อ้วน accretion และอินซูลินความไวจากก่อนคิดถึง 12-14 สัปดาห์ครรภ์ แต่ไม่ได้มา จากการตั้งครรภ์ก่อนจะสาย ผู้เขียนคาดการณ์ที่ที่ 12-14สัปดาห์ครรภ์พวกหลักประเมินการเปลี่ยนแปลงในเมแทบอลิซึมแม่ และเท่านั้นสัดส่วนเล็ก ๆ ของการเปลี่ยนแปลงรวมในเนื้อเยื่อและทารกในครรภ์ หรือรกลอกเพิ่มขึ้นได้2009 IOM ตั้งครรภ์น้ำหนักกำไรรายงานแนะนำว่า หลักฐานอย่างถูกต้องกำหนดว่า น้ำหนักครรภ์มีบทบาทของ GDM.12 ที่เราเป็นครั้งแรกเพื่อสนับสนุนความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างน้ำหนักครรภ์และความเสี่ยงของGDM ผลการวิจัยเหล่านี้ต้องถูกจำลองแบบในอื่น ๆ เชื้อชาติ/มักหลากหลายประชากรClinicians ควรทราบว่า น้ำหนักในระหว่างตั้งครรภ์ช่วงอัตราสูงอาจเพิ่มความเสี่ยงของผู้หญิงของ GDM โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ผู้หญิงอ้วน หรือภาวะหลีกเลี่ยงของน้ำหนักที่มากเกินไปในช่วงตั้งครรภ์อาจเป็นกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพสำหรับจำเป็นต้องกำหนดความเป็นไปได้ของเช่นป้องกันของ GDM ศึกษา randomizedแทรกแซงเป็นต้นและวิธีดีที่สุดเพื่อช่วยให้ผู้หญิงที่ตรงกับคำแนะนำเกี่ยวกับ IOMสำหรับน้ำหนักครรภ์ตอบสนับสนุน โดยสถาบันแห่งชาติของเบาหวาน และทางเดินอาหาร และ โรคไตให้ R01 DK 54834 และให้จากสมาคมโรคเบาหวานสหรัฐอเมริกากับดร.เฟอร์รารา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราตรวจสอบการปฏิสัมพันธ์ระหว่างหลายเงื่อนไขความรู้ ( BMI อายุ เชื้อชาติ / ชาติพันธุ์ ) .
ในระยะปฏิสัมพันธ์สำหรับค่าดัชนีมวลกาย pregravid และอัตราของน้ำหนักขณะตั้งครรภ์ได้ถึงเวลา
คัดกรอง GDM อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < . 05 ) ดังนั้น เราตรวจสอบ
ความสัมพันธ์ระหว่างอัตราการเพิ่มน้ำหนักขึ้นเพื่อคัดกรองและความเสี่ยงของภาวะภายใน
ชั้นประเภทดัชนีมวลกาย prepregnancy .เพราะหมายเลขเบาบางของผู้หญิงต่ำ
( BMI น้อยกว่า 18.5 ) พวกเขารวมกับหญิงน้ำหนักปกติ ( BMI
วัน– 24.9 ) สำหรับการวิเคราะห์นี้ ในการวิเคราะห์ multivariable , สมาคมปรากฏเป็น
แข็งแกร่งของผู้หญิงอ้วน คนอ้วนผู้หญิงที่ได้รับใน tertile สูงสุด
อัตราของน้ำหนัก ( 0.41 กิโลกรัมต่อสัปดาห์ ( 0.97 ) เป็นสองเท่าแนวโน้ม ( หรือ 2.1 , 95% CI 1.05 - -
)พัฒนา GDM เมื่อเทียบกับผู้หญิงใน tertile ถูกที่สุด ราคาที่อัตราส่วนน้ำหนัก
ปกติและผู้หญิงอ้วนเป็น 1.41 ( 95% CI 0.77 - 2.58 ) และ 4 ( 95% CI
0.57 และ 2.44 ตามลำดับ ( รูปที่ 1 ) .
ในระยะปฏิสัมพันธ์สำหรับเชื้อชาติ / ชาติพันธุ์ ( ไม่ขาวเมื่อเทียบกับประเทศเอเชีย Hispanic
และหญิงอเมริกันแอฟริกา ) และ อัตราของน้ำหนักขณะตั้งครรภ์ได้ถึงเวลาของ
การบรรลุความสำคัญชายแดน GDM ( p = . 05 ) วิเคราะห์และแนะนำว่า
ความสัมพันธ์ระหว่างอัตราการเพิ่มน้ำหนักก่อนการคัดกรองภาวะและความเสี่ยงของ
GDM แข็งแกร่งในหมู่ผู้หญิง nonwhite . ผู้หญิง nonwhite เชื้อชาติ / ชาติพันธุ์ที่
ใน tertile สูงสุดอัตราของน้ำหนักมี 2.5-fold เพิ่มความเสี่ยงของการพัฒนาภาวะ
( หรือ 2.66 , 95% CI 1.57 - 4.90 )ส่วนมูลค่าที่ไม่ใช่สเปนสีขาว
ผู้หญิง หรือ 1.56 ( 95% CI 0.90 - 2.68 ) มีความสัมพันธ์ระหว่าง
อัตราน้ำหนักในไตรมาสแรก หรืออัตราของการเพิ่มน้ำหนักในไตรมาสที่สอง
hedderson et al . หน้า 5
obstet gynecol . ต้นฉบับผู้เขียน ; ใช้ได้ใน PMC 2011 กันยายน 27 .
ผู้เขียนผู้เขียนต้นฉบับ nih-pa nih-pa ต้นฉบับผู้เขียนต้นฉบับ

nih-pa อภิปราย ในการศึกษานี้ พบว่าตั้งครรภ์น้ำหนักเพิ่มมากขึ้นในช่วงแรกของการตั้งครรภ์ โดยเฉพาะ
ระหว่าง trimester แรก เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของ GDM . เกิน
2009 คำแนะนำสำหรับพันธะตั้งครรภ์น้ำหนักเพิ่มก็ยังเกี่ยวข้องกับการเพิ่มความเสี่ยงของการพัฒนาภาวะ
.ทั้งหมดเหล่านี้เป็นอิสระของสมาคมสำคัญ
การทำผิดกฎหมาย รวมถึงอายุ เชื้อชาติ / ชาติพันธุ์ pregravid BMI และความเท่าเทียมกัน อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ระหว่างน้ำหนักครรภ์
และความเสี่ยงของภาวะเด่นชัดมากขึ้นในคนอ้วน และ nonwhite ผู้หญิง
.
จุดแข็งของการศึกษานี้ ได้แก่ ตัวแทนของประชากร ความแกร่งของผลลัพธ์
หลังจากการวิเคราะห์ความไวหลายและมีเหตุผลทางชีววิทยาของสมาคมแข็งแกร่ง
ระหว่างตั้งครรภ์น้ำหนักเพิ่มในช่วงไตรมาสแรก และความเสี่ยงของภาวะ 7 อย่างไรก็ตาม
ข้อจำกัดหลายควรพิจารณาเมื่อการตีความผลการศึกษานี้ แรกเรา
prepregnancy น้ำหนักที่ใช้ ( สำหรับผู้หญิง ) self-reported . แม้ว่าเราและ
นักวิจัยอื่น ๆ ได้ สังเกตว่า self-reported prepregnancy น้ำหนักประมาณ
ค่าจริง 19,23 เราอาจจะประมาทหรือประเมินค่า ร่วมกับภาวะ .
แต่ความไวของเราวิเคราะห์เฉพาะผู้หญิงกับวัดน้ำหนัก
นิมิต เราไม่มีเหตุผลที่จะเชื่อว่าผู้หญิงที่พัฒนา GDM จะ
มี underreported น้ำหนัก prepregnancy ของพวกเขามากกว่าผู้หญิงควบคุมเพราะไม่มี
ผู้หญิงรวมมีประวัติของ GDM . เราจึงคาดหวังว่าพระเจ้าลูกเธอ attributable เพื่อ
ผิดพลาดของ prepregnancy BMI จะ nondifferential จึงอคติ
ของเราผลต่อ null . เรายังขาดข้อมูลที่บันทึกไว้ในทางการแพทย์
แผนภูมิน้ำหนักประมาณ 15 % ของผู้หญิงถ้าผู้หญิงที่ขาดหายไปข้อมูลมากขึ้นหรือน้อยลง
น่าจะเพิ่มน้ำหนักมากเกินไป เราอาจจะประมาทหรือประเมินค่าความเสี่ยงของ
GDM ที่เกี่ยวข้องกับครรภ์น้ำหนักเพิ่ม เราไม่ได้มีข้อมูลเกี่ยวกับ
องค์ประกอบของน้ำหนักการตั้งครรภ์และมันสัมพันธ์ที่ดึงดูดมวลไขมันเมื่อเทียบกับมวลที่แตกต่างกัน
ได้ผลในภาวะเสี่ยง . ในที่สุด เราขาดข้อมูล
มีศักยภาพในการทำผิดกฎหมาย เช่น กิจกรรม อาหาร และ กายภาพ ดังนั้นเราไม่สามารถ
ประเมินความสัมพันธ์ระหว่างน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นขณะตั้งครรภ์ และภาวะอิสระของปัจจัยเหล่านี้

3 . การศึกษาก่อนพบว่าน้ำหนักมากเกินไปขณะตั้งครรภ์มีความเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงเพิ่มขึ้นของ
ความทนกลูโคสบกพร่องในระหว่างการตั้งครรภ์ที่ไม่เป็นไปตามเกณฑ์ เข้มงวด
สำหรับ GDM .9 – 11 คล้ายกับการหาของเราว่าสมาคมแข็งแกร่งในหมู่ผู้หญิงอ้วน
และอ้วน หนึ่งการศึกษาพบว่าสูงขึ้นซึ่งคาดว่า
ตั้งครรภ์น้ำหนักเพิ่มโดยเพิ่มความเสี่ยงของความทนกลูโคสบกพร่องเฉพาะในหมู่
ผู้หญิงอ้วน , 10 และการศึกษาอื่นพบว่าเกิน 1990 พันธะ
แนะนำเพิ่มความเสี่ยงของความทนต่อกลูโคส บกพร่อง แต่ท่ามกลางตุ๊
ผู้หญิง 9 study11 ล่าสุดพบว่าไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างตั้งครรภ์น้ำหนักเพิ่มก่อน
GDM คัดกรองและความเสี่ยงของภาวะนี้ แต่พวกเขาก็หาเส้นความสัมพันธ์ระหว่างอัตราสูง
ของน้ำหนักตัวในไตรมาสแรก และความเสี่ยงของ GDM ( หรือ 1.70 , 95% CI 1.02 – 2.94 )
เล็กกว่าขนาดของกลุ่มตัวอย่างของการศึกษาเหล่านี้อาจอธิบายบางส่วนของความขัดแย้ง แต่
โดยรวมก่อนการศึกษาสนับสนุนผลการวิจัยของเรา เราทดสอบและพบว่าปฏิสัมพันธ์ระหว่าง
ตั้งครรภ์น้ำหนักเพิ่มและการแข่งขัน / เชื้อชาติ ชี้ให้เห็นว่าน้ำหนักมากเกินไปขณะตั้งครรภ์ อาจมีมากกว่า
มีผลต่อความเสี่ยงของภาวะในผู้หญิง nonwhite มากกว่าในผู้หญิงสีขาว
เราจะพบว่า ความสัมพันธ์ระหว่าง น้ำหนักที่เพิ่มขึ้นขณะตั้งครรภ์ และความเสี่ยงของภาวะส่วนใหญ่
ส่วนน้ำหนักที่มากเกินไป ในช่วงสามเดือนแรก ตั้งครรภ์น้ำหนักเพิ่มอย่างรวดเร็วในช่วงแรกของการตั้งครรภ์ อาจส่งผล
ก่อนเพิ่มความต้านทานต่ออินซูลินซึ่งนำไปสู่
" หมดแรง " ของ B เซลล์ สามารถลดความจุของ B เซลล์หลั่งระดับเพียงพอ
อินซูลินชดเชยอินซูลินที่เกิดจากความก้าวหน้าของ
การตั้งครรภ์และจึงนำไปสู่การพัฒนาภาวะ . ถึงแม้ว่าเราไม่ได้
hedderson et al . หน้า 6
obstet gynecol . ต้นฉบับผู้เขียน ; ใช้ได้ใน PMC 2011 กันยายน 27 .
nih-pa ผู้เขียนต้นฉบับ nih-pa เขียนต้นฉบับ nih-pa เขียนต้นฉบับ
วัดส่วนประกอบของตั้งครรภ์น้ำหนักเพิ่ม ( เช่นมารดา มวลไขมัน , ไขมันฟรีมวล
มวลของทารกในครรภ์ )น้ำหนักขึ้น ในช่วงแรกของการตั้งครรภ์ พบว่า มีจำนวนของไขมันในร่างกายมากกว่า
. 7 , 8 ขนาดใหญ่เพิ่มขึ้นในมวลไขมันของมารดาในช่วงแรกของการตั้งครรภ์ อาจมี
แข็งแกร่งมีอิทธิพลต่ออินซูลินต้านทานตามมาและ , จึง , ภาวะเสี่ยงกว่าในภายหลัง
กำไรในเนื้อเยื่อปอดหรือทารกในครรภ์มวล al24 Catalano และพบความสัมพันธ์ผกผันระหว่าง
การเพิ่มความไวของอินซูลินจากแม่อ้วนและก่อนที่ความคิดผ่าน 12 ถึง 14 สัปดาห์
ของการตั้งครรภ์ แต่ไม่ใช่จากก่อนตั้งครรภ์แล้ว ผู้เขียนสันนิษฐานว่า ที่ 12 ถึง 14 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์ที่พวกเขาเป็นหลัก
ประเมินการเปลี่ยนแปลงของการเผาผลาญ และเพียง
สัดส่วนขนาดเล็กของเปลี่ยนเป็นข้อมูลที่เพิ่มขึ้นของคนไทย
หรือเนื้อเยื่อ2009 พันธะการตั้งครรภ์น้ำหนักรายงานชี้ให้เห็นว่าหลักฐานถูกต้อง
ตรวจสอบว่าตั้งครรภ์น้ำหนักเพิ่มบทบาทในสาเหตุของ gdm.12 การศึกษาของเราคือ
หนึ่งในครั้งแรกเพื่อสนับสนุนความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นขณะตั้งครรภ์และความเสี่ยงของ
GDM . ข้อมูลเหล่านี้จะต้องมีซ้ำในประชากรความหลากหลายเชื้อชาติเชื้อชาติอื่น
/แพทย์ควรทราบว่าอัตราสูงของน้ำหนักในระหว่างการตั้งครรภ์ในช่วงต้นอาจ
เพิ่มความเสี่ยงของหญิงของ GDM , โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ผู้หญิงอ้วน หรือตุ๊
หลีกเลี่ยงน้ำหนักมากเกินไปได้ในการตั้งครรภ์ก่อนอาจเป็นกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพสำหรับการป้องกันภาวะ
แต่สุ่มศึกษาจะต้องตรวจสอบความเป็นไปได้ของเช่น
มีการแทรกแซงและวิธีที่ดีที่สุดเพื่อช่วยให้ผู้หญิงตอบสนองข้อเสนอแนะสำหรับตั้งครรภ์น้ำหนักเพิ่มพันธะ
.
ขอบคุณ
สนับสนุนโดยสถาบันโรคเบาหวานและการย่อยอาหารและโรคไต แกรนท์ P03 DK 54834 และแกรนท์
จากสมาคมโรคเบาหวานอเมริกันดร. เฟอร์รารา .