Increasing and widespread environme

Increasing and widespread environmental awareness, as well as efforts to reduce the volume flow of wastes and increase the use of renewable raw materials have placed emphasis on the disposal properties of different materials (Endres & Siebert-Raths, 2012). The non-degradable and non-renewable nature of plastic packaging has led to a renewed interest in packaging materials based on biopolymers derived from renewable sources. The use of biopolymer-based packaging materials can solve the waste disposal problem to a certain extent (Kumar, Sandeep, Alavi, Truong, & Gorga, 2010). The increscent interest in biopolymer based packaging has resulted in the development of protein-based films from soy protein, whey protein, casein, collagen, corn zein, gelatin, and wheat gluten (Cuq, Gontard, & Guilbert, 1998). Among all the protein sources, gelatin has also been extensively studied for its film forming capacity and applicability as an outer covering to protect food against drying, light and oxygen (Gómez-Guillén et al., 2009).

Fish gelatin (FG) has gained great interest in recent years as the demand for non-bovine and non-porcine gelatin has increased, due to religious and social reasons, and also the bovine spongiform encephalopathy (BSE) crisis (Bae et al., 2009). Furthermore, fish skin, which is a major byproduct of the fish-processing industry, causing waste and environmental pollution, could provide a valuable source of gelatin (Badii & Howell, 2006). The elaboration of edible films from fish gelatin has been recently studied (Gómez-Estaca et al., 2011, Hosseini et al., 2013, Núñez-Flores et al., 2012 and Nur Hanani et al., 2012).

However, these biodegradable fish gelatin films do have some limitations in their use, such as low tensile strength (TS) and high water solubility (Gómez-Estaca et al., 2011). In order to improve the mechanical property as well as barrier characteristic of gelatin films, recently, a new class of materials namely bio-nanocomposites (biopolymer matrix reinforced with nanoparticles) has introduced as a promising option (Bae et al., 2009). Fillers with at least one nano-sized dimension (nanofillers or nanoreinforcements) have better interfacial adhesion with the polymer matrices, when compared to the respective micro/macroscopic reinforcements. A uniform dispersion of nanofillers leads to a very large matrix/filler interfacial area, changing the molecular mobility, improve the relaxation behavior, and the consequent thermal and mechanical properties of the resulting nanocomposite (Ludueña, Alvarez, & Vasquez, 2007). Nanocomposite technology using nanofillers such as carbon nanotubes (CNTs) (Ma, Yu, & Wang, 2008), nanoclay (Bae et al., 2009 and Casariego et al., 2009), and nanosilica (Ahmed, Varshney, & Auras, 2010) has already proved to be an effective way to improve the mechanical, physical, and thermal properties of polymers. Newly, considering of the applications for edible films and/or food packing, much attention has been focused on polysaccharide nanofillers. Chitosan (CS) is a naturally occurring nontoxic, biocompatible, biodegradable, and cationic polysaccharide (Shahidi, Arachchi, & Jeon, 1999).

Chitosan nanoparticles (CSNPs) which are composed of a natural material with excellent physicochemical properties, is environmentally friendly, and bioactive (Yang, Wang, Huang, & Hon, 2010). CSNPs can be prepared by the electrostatic interaction and resultant ionotropic gelation between CS polycation and sodium tripolyphosphate (TPP) polyanion (Calvo et al., 1997 and Yang et al., 2010). Using of these nanoparticles in edible films would be very promising, due to the food-grade properties of both components. De Moura et al. (2009) found that CS-TPP nanoparticles increases thermal and mechanical properties and decrease water vapor permeability of the hydroxypropyl methylcellulose (HPMC) films. In another study, these polysaccharide nanoparticles have been used as the reinforcing medium in glycerol plasticised-starch (GPS) matrices (Chang, Jian, Yu, & Ma, 2010). They have obtained an improvement of thermal stability, mechanical and barrier properties of GPS composites. More recently, Martelli, Barros, De Moura, Mattoso, and Assis (2013) was also reported that the incorporation of chitosan nanoparticles promoted noticeable improvement of the mechanical properties and acted in reducing the water vapor permeation rate in banana puree films.

Hence, bio-nanocomposite films based on FG and CSNPs could be a good candidate for food packaging applications to extent the shelf life of foods and products. This research focused on fabrication and characterization of CSNPs as well as evaluation of the effects of incorporation of obtained nanoparticles on morphology, mechanical properties, water vapor permeability, light barrier properties, and thermal behavior of FG films.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จิตสำนึกด้านสิ่งแวดล้อมเพิ่มขึ้น และแพร่หลาย เป็นความพยายามที่จะลดการไหลของปริมาณของเสีย และเพิ่มการใช้วัตถุดิบทดแทนได้ทำเน้นคุณสมบัติกำจัดวัสดุแตกต่างกัน (Endres & Siebert Raths, 2012) ธรรมชาติช่วย กันไม่ใช่ และไม่ใช่ทดแทนบรรจุภัณฑ์ได้นำไปดอกเบี้ยใหม่ในบรรจุภัณฑ์ตาม biopolymers มาทดแทนแหล่ง การใช้วัสดุและบรรจุภัณฑ์ตาม biopolymer สามารถแก้ปัญหาการกำจัดขยะขอบแบบบางเขต (Kumar, Sandeep, Alavi, Truong และ Gorga, 2010) สนใจ increscent ใน biopolymer จากบรรจุภัณฑ์มีผลในการพัฒนาฟิล์มจากโปรตีนจากถั่วเหลืองโปรตีน เวย์โปรตีน เคซีน คอลลาเจน zein ข้าวโพด ตุ๋น และตังข้าวสาลี (Cuq, Gontard, & Guilbert, 1998) ระหว่างแหล่งทั้งหมดโปรตีน ตุ๋นยังได้อย่างกว้างขวางเรียนสำหรับฟิล์มของกำลังการผลิตและความเกี่ยวข้องของเป็นการหุ้มป้องกันอาหารจากแสงและออกซิเจน (Gómez Guillén et al., 2009) การอบแห้ง การขึ้นรูปปลาตุ๋น (FG) ได้รับในปีที่ผ่านมาเป็นความต้องการไม่ใช่วัว และตุ๋นไม่ใช่ช่วง ขึ้น เนื่องจากเหตุผลทางศาสนา และสังคม และวัว spongiform encephalopathy (BSE) วิกฤต (แบ้ et al., 2009) นอกจากนี้ ผิว ปลาซึ่งเป็นพลอยที่สำคัญของอุตสาหกรรมแปรรูปปลา ก่อให้เกิดมลภาวะขยะ และสิ่งแวดล้อม สามารถให้แหล่งมีคุณค่าของตุ๋น (Badii & Howell, 2006) ศึกษาการทำคู่มือเล่มของฟิล์มกินจากปลาตุ๋นเพิ่ง (Gómez Estaca et al., 2011, Hosseini et al., 2013, al. et Núñez ฟลอเรส 2012 และ Nur Hanani et al., 2012)อย่างไรก็ตาม ภาพยนตร์ตุ๋นปลาสลายเหล่านี้มีข้อจำกัดบางประการในการใช้ ความต้านแรงดึงต่ำ (TS) และละลายน้ำสูง (Gómez Estaca et al., 2011) เพื่อปรับปรุงคุณสมบัติทางกลรวมทั้งลักษณะสิ่งกีดขวางของฟิล์มตุ๋น ล่าสุด ชั้นใหม่ของวัสดุได้แก่ไบโอสิท (biopolymer เมตริกซ์เสริม ด้วยเก็บกัก) ได้แนะนำเป็นตัวสัญญา (แบ้ et al., 2009) Fillers มีน้อยขนาดนาโนขนาด (nanofillers หรือ nanoreinforcements) ได้ดีกว่า interfacial ยึดกับเมทริกซ์พอลิเมอร์ เมื่อเทียบกับที่เพิ่มกำลัง ไมโคร/macroscopic ตามลำดับ กระจายตัวเป็นรูปแบบของ nanofillers ที่นำไปสู่พื้นที่ interfacial เมตริกซ์ที่มีขนาดใหญ่มาก/ฟิลเลอร์ เปลี่ยนเคลื่อนโมเลกุล การปรับปรุงลักษณะการทำงานเป็น และตามมาความร้อน และเครื่องจักรกลคุณสมบัติของสิตได้ (Ludueña, Alvarez, & Vasquez, 2007) ใช้ nanofillers เช่นคาร์บอน nanotubes (CNTs) (Ma ยู และ วัง 2008), เทคโนโลยีสิต nanoclay (แบ้ et al., 2009 และ Casariego et al., 2009), และ nanosilica (Ahmed, Varshney, & Auras, 2010) ได้พิสูจน์แล้วเป็น วิธีมีประสิทธิภาพเพื่อปรับปรุงคุณสมบัติทางกล ร่างกาย และความร้อนของโพลิเมอร์ ใหม่ พิจารณาใบสมัครสำหรับฟิล์มกินและ/หรือบรรจุอาหาร ความสนใจมากมีการเน้น polysaccharide nanofillers ไคโตซาน (CS) เป็นการเกิดขึ้นตามธรรมชาติพิษทั้ง ชีวภาพ สลาย และ cationic polysaccharide (Shahidi, Arachchi, & เจิน 1999)ไคโตซานเก็บกัก (CSNPs) ซึ่งประกอบด้วยวัสดุจากธรรมชาติมีคุณสมบัติ physicochemical ยอดเยี่ยม สิ่งแวดล้อมเป็น มิตร กรรมการก (ยาง วัง หวง และ ฮอน 2010) CSNPs สามารถเตรียมงานโต้ตอบและ gelation ionotropic ผลแก่ระหว่าง CS polycation และโซเดียม tripolyphosphate (TPP) polyanion (Calvo et al., 1997 และ Yang et al., 2010) ใช้ของเหล่านี้เก็บกักในฟิล์มกินจะมาก สัญญาครบกำหนดอาหารเกรดคุณสมบัติของส่วนประกอบทั้งสอง เดอ Moura et al. (2009) พบว่า CS TPP เก็บกักเพิ่มความร้อน และเครื่องจักรกลคุณสมบัติและลดไอน้ำ permeability ของภาพยนตร์ hydroxypropyl methylcellulose (HPMC) ในการศึกษาอื่น เก็บกัก polysaccharide เหล่านี้ได้ถูกใช้เป็นสื่อเสริมในกลีเซอรแป้ง plasticised (GPS) เมทริกซ์ (ช้าง เจียน ยู และ Ma, 2010) พวกเขาได้รับการปรับปรุงเสถียรภาพความร้อน เครื่องจักรกลและสิ่งกีดขวางคุณสมบัติของคอมโพสิต GPS เมื่อเร็ว ๆ นี้ Martelli, Barros เด Moura, Mattoso และการช่วยเหลือ (2013) ยังรายงานจดทะเบียนของไคโตซานเก็บกักส่งเสริมปรับปรุงคุณสมบัติทางกลอย่างเห็นได้ชัด และได้ปฏิบัติในการลดอัตราการซึมผ่านไอน้ำในกล้วย puree ฟิล์มดังนั้น ฟิล์มชีวภาพสิต FG และ CSNPs อาจเป็นตัวเลือกที่ดีสำหรับการใช้งานบรรจุภัณฑ์อาหารในกรณีอายุของอาหารและผลิตภัณฑ์ งานวิจัยนี้มุ่งเน้นในการผลิตและคุณสมบัติของ CSNPs และประเมินผลการจดทะเบียนของเก็บกักได้รับสัณฐานวิทยา คุณสมบัติทางกล permeability ไอน้ำ สิ่งกีดขวางแสงคุณสมบัติ และลักษณะการทำงานที่ความร้อนของฟิล์ม FG

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่เพิ่มขึ้นและความตระหนักด้านสิ่งแวดล้อมอย่างกว้างขวางเช่นเดียวกับความพยายามที่จะลดการไหลของปริมาณของเสียและเพิ่มการใช้วัตถุดิบทดแทนได้เน้นเกี่ยวกับคุณสมบัติการกำจัดของวัสดุที่แตกต่างกัน (Endres และเบิร์ท-Raths 2012) ธรรมชาติที่ไม่สามารถย่อยสลายและไม่หมุนเวียนของบรรจุภัณฑ์พลาสติกได้นำไปสู่ความสนใจในวัสดุบรรจุภัณฑ์พลาสติกชีวภาพขึ้นอยู่กับการที่ได้มาจากแหล่งพลังงานทดแทน การใช้วัสดุบรรจุภัณฑ์ที่ใช้โพลิเมอร์ชีวภาพสามารถแก้ปัญหาการกำจัดของเสียในระดับหนึ่ง (มาร์แซนดี, Alavi, Truong และ Gorga 2010) ดอกเบี้ย increscent อยู่ในบรรจุภัณฑ์ที่ใช้โพลิเมอร์ชีวภาพที่มีผลในการพัฒนาของภาพยนตร์โปรตีนจากโปรตีนถั่วเหลือง, เวย์โปรตีนเคซีน, คอลลาเจน, Zein ข้าวโพดเจลาตินและโปรตีนจากข้าวสาลี (Cuq, Gontard และ Guilbert, 1998) ในทุกแหล่งโปรตีนเจลาตินยังได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวางสำหรับภาพยนตร์ที่สร้างขีดความสามารถและการบังคับใช้เป็นเปลือกนอกเพื่อป้องกันอาหารกับการอบแห้งแสงและออกซิเจน (Gómez-Guillén et al., 2009). เจลาตินปลา (FG) ได้รับ สนใจอย่างมากในปีที่ผ่านมาตามความต้องการใช้เจลาตินที่ไม่ใช่วัวและสุกรที่ไม่ได้เพิ่มขึ้นเนื่องจากเหตุผลทางศาสนาและสังคมและยังเป็นโรควัวบ้า (BSE) วิกฤต (แบ้ et al., 2009) นอกจากนี้หนังปลาซึ่งเป็นผลพลอยได้ที่สำคัญของอุตสาหกรรมปลาการประมวลผลที่ก่อให้เกิดของเสียและมลพิษทางสิ่งแวดล้อมสามารถให้เป็นแหล่งที่มีคุณค่าของเจลาติน (Badii & โฮเวล 2006) รายละเอียดของภาพยนตร์ที่กินได้จากเจลาตินปลาได้รับการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้ (Gómez-Estaca et al., 2011 Hosseini et al., 2013 Núñez-ฟลอเรส et al., 2012 และนูร์ฮานานี et al., 2012). แต่เหล่านี้ ปลาที่ย่อยสลายฟิล์มเจลาตินจะมีข้อ จำกัด บางประการในการใช้งานของพวกเขาเช่นความต้านทานแรงดึงต่ำ (TS) และการละลายน้ำสูง (Gómez-Estaca et al., 2011) เพื่อที่จะปรับปรุงสถานที่ให้บริการเครื่องจักรกลเช่นเดียวกับลักษณะอุปสรรคของฟิล์มเจลาตินเมื่อเร็ว ๆ นี้ระดับใหม่ของวัสดุคือนาโนคอมพอสิตชีวภาพ (เมทริกซ์โพลิเมอร์ชีวภาพเสริมด้วยอนุภาคนาโน) ได้แนะนำเป็นตัวเลือกที่มีแนวโน้ม (แบ้ et al., 2009) ฟิลเลอร์ที่มีอย่างน้อยหนึ่งมิติขนาดนาโน (nanofillers หรือ nanoreinforcements) ได้ยึดติดที่ดีกว่ากับเมทริกซ์ลีเมอร์เมื่อเทียบกับแต่ละขนาดเล็ก / เสริมด้วยตาเปล่า กระจายสม่ำเสมอของ nanofillers นำไปสู่การเมทริกซ์ขนาดใหญ่มาก / ฟิลเลอร์เฟสเปลี่ยนการเคลื่อนไหวของโมเลกุลในการปรับปรุงพฤติกรรมการผ่อนคลายและสมบัติทางความร้อนและทางกลที่เกิดขึ้นของผลนาโนคอมโพสิต (Ludueña, Alvarez และวาสเกซ, 2007) เทคโนโลยีนาโนคอมโพสิตใช้ nanofillers เช่นท่อนาโนคาร์บอน (CNTs) (Ma ยูและวัง 2008) nanoclay (แบ้ et al., 2009 และ Casariego et al., 2009) และ nanosilica (อาเหม็ด Varshney และ Auras 2010 ) ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการปรับปรุงเครื่องจักรกลทางกายภาพและสมบัติทางความร้อนของโพลิเมอร์ ใหม่พิจารณาของการใช้งานสำหรับภาพยนตร์ที่กินได้และ / หรือบรรจุอาหารความสนใจมากได้มุ่งเน้นที่ nanofillers polysaccharide ไคโตซาน (CS) คือปลอดสารพิษที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติชีวภาพย่อยสลายและ polysaccharide ประจุบวก (Shahidi, Arachchi และ Jeon, 1999). อนุภาคนาโนไคโตซาน (CSNPs) ซึ่งประกอบไปด้วยวัสดุธรรมชาติที่มีคุณสมบัติทางเคมีกายภาพที่ดีเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมและ ออกฤทธิ์ทางชีวภาพ (ยางวังหวางและรัก 2010) CSNPs สามารถจัดทำขึ้นโดยการทำงานร่วมกันไฟฟ้าสถิตและผล ionotropic เจซีระหว่างพอลิไตรโพลีฟอสเฟตและโซเดียม (TPP) polyanion (Calvo et al., 1997 และหยาง et al., 2010) การใช้อนุภาคนาโนเหล่านี้ในภาพยนตร์ที่กินได้จะมีแนวโน้มมากเนื่องจากคุณสมบัติอาหารเกรดขององค์ประกอบทั้งสอง เดอมูร่า, et al (2009) พบว่า CS-TPP อนุภาคนาโนเพิ่มขึ้นสมบัติทางความร้อนและทางกลและลดการซึมผ่านไอน้ำของไฮดรอกซี (ที่ HPMC) ภาพยนตร์ ในการศึกษาอื่น polysaccharide อนุภาคนาโนเหล่านี้ได้ถูกนำมาใช้เป็นสื่อเสริมในกลีเซอรอล plasticised แป้ง (GPS) การฝึกอบรม (ช้างเจี้ยนยูและแม่ 2010) พวกเขาได้รับการปรับปรุงเสถียรภาพทางความร้อนของสมบัติเชิงกลและอุปสรรคของจีพีเอสคอมโพสิต เมื่อเร็ว ๆ นี้เทล, Barros เดอมูร่า, Mattoso และ Assis (2013) นอกจากนี้ยังมีรายงานว่ารวมตัวกันของอนุภาคนาโนไคโตซานการส่งเสริมการปรับปรุงที่เห็นได้ชัดเจนของสมบัติเชิงกลและทำหน้าที่ในการลดอัตราการซึมผ่านไอน้ำในภาพยนตร์น้ำซุปข้นกล้วย. ดังนั้นชีวภาพ ภาพยนตร์ -nanocomposite ขึ้นอยู่กับ FG CSNPs และอาจจะเป็นผู้สมัครที่ดีสำหรับการใช้งานบรรจุภัณฑ์อาหารที่มีขอบเขตอายุการเก็บรักษาของอาหารและผลิตภัณฑ์ การวิจัยครั้งนี้มุ่งเน้นไปที่การผลิตและศึกษาคุณสมบัติของ CSNPs เช่นเดียวกับการประเมินผลกระทบของการรวมตัวกันของอนุภาคนาโนที่ได้รับในลักษณะทางสัณฐานวิทยาที่คุณสมบัติทางกลการซึมผ่านไอน้ำคุณสมบัติอุปสรรคแสงและพฤติกรรมทางความร้อนของภาพยนตร์ FG

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และความตระหนักด้านสิ่งแวดล้อมที่เพิ่มขึ้นอย่างกว้างขวาง รวมทั้งความพยายามที่จะลดปริมาณการไหลของของเสีย และเพิ่มการใช้พลังงานทดแทน วัตถุดิบ จะเน้นการกำจัดคุณสมบัติของวัสดุที่แตกต่างกัน ( เอนเดิร์ส&เบิร์ท raths , 2012 )ไม่ย่อยสลายและไม่ธรรมชาติทดแทนบรรจุภัณฑ์พลาสติกได้นำไปสู่การต่ออายุความสนใจในวัสดุบรรจุภัณฑ์จากโปรตีนที่ได้มาจากแหล่งพลังงานทดแทน ใช้แบบที่ใช้วัสดุบรรจุภัณฑ์สามารถแก้ไขปัญหาการกำจัดขยะในระดับหนึ่ง ( Sandeep Kumar , ตรัง , alavi , , & gorga , 2010 )สนใจ increscent ในบรรจุภัณฑ์แบบโดยมีผลในการพัฒนาฟิล์มจากโปรตีนจากโปรตีนถั่วเหลือง , เวย์โปรตีน , โปรตีน , คอลลาเจน , ข้าวโพดซึ่ง , เจลาติน , และโปรตีนจากข้าวสาลี ( cuq gontard , & guilbert , 1998 ) ทั้งหมดของแหล่งโปรตีนเจลาตินยังได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวางของภาพยนตร์สร้างความจุและการบังคับใช้เป็นครอบคลุมด้านนอกเพื่อป้องกันการอบแห้งอาหารต่อแสงและออกซิเจน ( G óแมสอย่างรวดเร็วé n et al . , 2009 ) .

ปลาเจลาติน ( FG ) ได้รับความสนใจอย่างมากในปีที่ผ่านมา ขณะที่ความต้องการที่ไม่ใช่วัว และปลอดจากเจลาติน มีเพิ่มขึ้น เนื่องจากเหตุผลทางศาสนาและสังคมและยังมีโรควัวบ้าได้ ( BSE ) วิกฤติ ( แบ et al . , 2009 ) นอกจากนี้ หนังปลา ซึ่งเป็นอาหารหลักของปลาแปรรูป อุตสาหกรรมที่ก่อให้เกิดของเสียและมลพิษสิ่งแวดล้อม สามารถเป็นแหล่งที่มีคุณค่าของเจลาติน ( badii & Howell , 2006 ) รายละเอียดของฟิล์มบริโภคได้จากเจลาตินปลา เพิ่งเรียน ( G óแมส estaca et al . , 2011 , จะบัน et al . ,2013 , N úñ EZ Flores et al . , 2012 และนูร์พร้อมกับ et al . , 2012 )

แต่เหล่านี้ฟิล์มเจลาตินปลาย่อยสลายก็มีข้อจำกัดในการใช้ เช่น แรงต่ำ ( TS ) และสูงน้ำละลาย ( G óแมส estaca et al . , 2011 ) เพื่อปรับปรุงคุณสมบัติเชิงกล ตลอดจนอุปสรรคลักษณะของเจลาติน ภาพยนตร์ เมื่อเร็วๆ นี้คลาสใหม่ของวัสดุ ได้แก่ ไบโอ นาโนคอมโพสิต ( แบบ Matrix ที่เสริมด้วยอนุภาคนาโน ) มีการแนะนำเป็นตัวเลือกที่มีแนวโน้ม ( แบ et al . , 2009 ) สารอย่างน้อยหนึ่งมิติ ( nanofillers นาโนหรือ nanoreinforcements ) ระหว่างการยึดเกาะที่ดีกับพอลิเมอร์เมทริกซ์ เมื่อเทียบกับแต่ละไมโคร / สารเสริมการกระจายของชุดข้อมูลที่มีขนาดใหญ่มาก nanofillers เมทริกซ์ / เติมพื้นที่ระหว่างการเคลื่อนย้ายโมเลกุล ปรับปรุงพฤติกรรมการผ่อนคลายและความร้อนและสมบัติเชิงกลของผลจากนาโนคอมโพสิต ( ludue 15 , อัลวาเรซ &วาส , 2007 ) เทคโนโลยีสำหรับการใช้ nanofillers เช่นท่อนาโนคาร์บอน ( cnts ) ( หม่า ยู &วัง , 2008 ) , นาโนเคลย์ ( แบ et al .2009 และ casariego et al . , 2009 ) , และนาโนซิลิกา ( อาห์เหม็ด varshney & Auras , 2010 ) ได้พิสูจน์แล้วจะเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพเพื่อปรับปรุงสมบัติทางกายภาพและสมบัติทางความร้อนของพอลิเมอร์ ใหม่พิจารณาการประยุกต์ใช้ฟิล์ม และ / หรือ บรรจุอาหาร ได้รับความสนใจอย่างมาก เน้นสาร nanofillers . ไคโตซาน ( CS ) เกิดขึ้นตามธรรมชาติปลอดสารพิษ ,ความเข้ากันได้ทางชีวภาพ ย่อยสลาย และประจุบวก ( shahidi arachchi & , โพลีแซคคาไรด์ , จอน , 1999 ) .

ไคโตซานนาโน csnps ) ซึ่งประกอบด้วยวัสดุธรรมชาติที่มีคุณสมบัติทางกายภาพและทางเคมีที่ดี เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม และสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพ ( Yang , วัง , หวง , &ที่รัก , 2010 )csnps สามารถเตรียมได้จากปฏิกิริยาไฟฟ้าสถิตและผล ionotropic เจลาตินระหว่าง CS polycation และโซเดียมไตรโพลีฟอสเฟต ( TPP ) polyanion ( calvo et al . , 1997 และหยาง et al . , 2010 ) การใช้อนุภาคนาโนเหล่านี้ในฟิล์มจะสดใสมาก เนื่องจากเกรดอาหาร คุณสมบัติของส่วนประกอบ de Moura et al .( 2009 ) พบว่า อนุภาคนาโน cs-tpp เพิ่มขึ้นและสมบัติทางความร้อน และลดการซึมผ่านไอน้ำของโพรพิลเมธิลเซลลูโลส ( HPMC ) ภาพยนตร์ ในการศึกษาอื่น อนุภาคนาโนพอลิแซคคาไรด์เหล่านี้ได้ถูกใช้เป็นสื่อเสริมในกลีเซอรอล plasticised แป้ง ( GPS ) เมทริกซ์ ( จาง เจียน ยู & MA , 2010 )พวกเขาได้รับการปรับปรุงเสถียรภาพทางความร้อนเชิงกลและอุปสรรค คุณสมบัติของ GPS คอมโพสิต เมื่อเร็วๆ นี้ มาร์เทลี่ บารอส , De Moura , mattoso และผศ ( 2013 ) ยังได้รายงานว่า การรวมตัวของอนุภาคนาโนไคโตซานส่งเสริมการปรับปรุงที่เห็นได้ชัดของสมบัติเชิงกล และทำหน้าที่ในการลดอัตราการซึมผ่านไอน้ำในกล้วยบดฟิล์ม

ดังนั้นไบโอสำหรับภาพยนตร์และ FG csnps อาจจะเป็นผู้สมัครที่ดีสำหรับการบรรจุอาหารขนาดอายุของอาหารและผลิตภัณฑ์ งานวิจัยนี้มุ่งเน้นการผลิตและการหาลักษณะเฉพาะของ csnps ตลอดจนผลการประเมินการได้รับอนุภาคนาโนทางสัณฐานวิทยา สมบัติทางกล การซึมผ่านของไอน้ำ คุณสมบัติกั้นแสงและพฤติกรรมทางความร้อนของ FG
ฟิล์ม