low levels of behavior specific pra

low levels of behavior specific praise were similarly observed in Sutherland, Wehby, and Yoder’s(2002) assessment of teacher behavior. Interestingly, Burnett’s(2002) finding that general praise was not predictive of a positive classroom environment or having a positive relationship with a teacher raises further questions about the impact of general praise. The relatively low utilization of ability and effort feedback(12%in total) was on par with the utilization of negative statements(11%) with both types of feedback on average being used once per student per five-hour academic day.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทำนองเดียวกันสุภัคสรรเสริญระบุลักษณะการทำงานต่ำระดับในประเมินซุทเธอร์แลนด์ Wehby และ Yoder's(2002) ลักษณะการทำงานของครู เป็นเรื่องน่าสนใจ Burnett's(2002) หาสรรเสริญทั่วไปไม่ใช่งานของสภาพแวดล้อมห้องเรียนที่เป็นบวก หรือมีความสัมพันธ์ในเชิงบวกกับครูตั้งเพิ่มเติมคำถามเกี่ยวกับผลกระทบของสรรเสริญทั่วไป ใช้ความพยายามและความสามารถในความคิดเห็น (12% รวม) ค่อนข้างต่ำถูกตรวจวินิจฉัยใช้ลบ statements(11%) ทั้งสองชนิดโดยเฉลี่ยการใช้ครั้งต่อนักศึกษาต่อ 5 ชั่วโมงวันวิชาการข้อเสนอแนะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระดับต่ำของพฤติกรรมการสรรเสริญเฉพาะพบกันในซูเธอร์แลนด์, Wehby และ Yoder ฯ (2002) การประเมินพฤติกรรมของครู ที่น่าสนใจของ Burnett (2002) พบว่าการสรรเสริญทั่วไปที่ไม่ได้คาดการณ์ของสภาพแวดล้อมในห้องเรียนที่เป็นบวกหรือมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับครูยกคำถามเพิ่มเติมเกี่ยวกับผลกระทบของการสรรเสริญทั่วไป การใช้ที่ค่อนข้างต่ำของความสามารถและความคิดเห็นของความพยายาม (รวม 12%) เป็นเสมอกับการใช้ประโยชน์จากงบลบ (11%) ที่มีทั้งสองประเภทของความคิดเห็นเกี่ยวกับค่าเฉลี่ยที่ใช้ครั้งเดียวต่อคนต่อวันวิชาการห้าชั่วโมง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระดับต่ำของสรรเสริญเฉพาะพฤติกรรมเหมือนกับที่พบใน Sutherland wehby และโยเดอร์ ( 2002 ) การประเมินพฤติกรรมของครู น่าสนใจ เบอร์เนตต์ ( 2002 ) พบว่าสรรเสริญทั่วไปไม่ได้ทำนายสภาพแวดล้อมห้องเรียนเชิงบวก หรือ มีความสัมพันธ์ทางบวกกับครูเพิ่มคำถามเพิ่มเติมเกี่ยวกับผลกระทบของสรรเสริญทั่วไปที่ค่อนข้างต่ำการใช้ความสามารถและความพยายามความคิดเห็น ( 12 % ในทั้งหมด ) คือ เทียบกับการใช้งบเชิงลบ ( 11% ) กับทั้งสองประเภทของความคิดเห็นโดยเฉลี่ยที่ถูกใช้เมื่อห้าชั่วโมงต่อคนต่อวันวิชาการ