housework chores that I know how to

housework chores that I know how to do,’ Gu Jing said. She was used to being threatened by Zhen Lang for years, and housework didn’t faze her anymore. ‘I’ll sweep the floors, clean the toilet and wash clothes.’

‘Apart from housework, what else will you do to compensate me?’ Zhen Lang asked.

‘What else?’ Gu Jing asked. She contemplated for a while. ‘I’ll wake you up in the morning and I’ll make you coffee. I’ll pick you up after work, I won’t hit you, I won’t curse you and I won’t threaten you.’

‘Continue,’ Zhen Lang said.

Gu Jing’s head spun. She felt her suffering surpassed a maid’s suffering from an ancient dynasty period and she couldn’t believe Zhen Lang still wasn’t satisfied. ‘What else do you want? Do you want me to kneel at the front door and welcome you home?’

Zhen Lang smiled. ‘You don’t need to kneel at the front door to welcome me home. Think about it, we’re husband and wife. What other wifely duties are there?’

Gu Jing puffed her cheeks. ‘I already promised you everything. What else do you want?’

‘Do you actually think sweeping the floors and washing clothes are a wife’s main duties?’ Zhen Lang asked.

‘What else is there?’ Gu Jing asked.

Zhen Lang lifted his wife’s chin. ‘I want to share the same bed and pillow with you. I want us to interlock like a fish’s scales and our bodies attached to each other, understand?’

Of course Gu Jing understood what a fish’s scales interlocking and what her body attached to Zhen Lang’s body meant. She never thought about her and Zhen Lang in bed together before. But she couldn’t deny Zhen Lang had a good body and it felt good to rub his body which was more comfortable than a pillow.

‘You’re truly twisted. We’re good friends. How can you think about this?’ Gu Jing asked.

‘I’m a man too. I’m a healthy young man who has natural manly urges,’ Zhen Lang said.

‘No. You’re not allowed to even think about this,’ Gu Jing said.

Gu Jing carried Dou Dou toward her parents’ home and she didn’t glanced back at Zhen Lang.

Zhen Lang leaned against his car. He put his hand in one of his pants pockets and his hand fiddled with a box. But his eyes followed his wife and he smiled.

Zhen Lang waited until he couldn’t see his wife and Dou Dou before he locked his car and he followed his wife inside her parents’ home.

The moment Gu Jing carried Dou Dou into her parents’ home, her mum increased her frustrations.

‘I asked you to take Dou Dou to get vaccinated, but why did you run wild outside? Do you know what time it is?’ Mrs Gu asked.

‘I…’ Gu Jing said.

Gu Jing resented she couldn’t say anything to defend herself. But her heart was moved to see the worry look on her mum’s face, except she realised her mum worried about Dou Dou when her mum lifted Dou Dou from her arms.

‘Dou Dou be good, let your great-aunt look at where the doctor injected the vaccine on you. Does it still hurt?’ Mrs Gu said.

Gu Jing felt her mum’s words sounded like a heartless cold wind that blew away her moved heart.

‘Mum, why didn’t you ask me if I’m ok?’ Gu Jing asked. She felt she sounded like a child who competed for her mum’s affections. ‘Aren’t you worried if I was robbed or assaulted?’

‘Robbed?’ Mrs Gu asked. She stroked Dou Dou’s face and she didn’t glance once at her daughter. ‘Who can defeat you in a fight? Why would someone assault you? Even if they have eyes that can see they wouldn’t take notice of your looks and target you.’

Gu Jing felt like her suspected adoptive mum’s words knocked out her self-esteem. She silently took off her shoes and she absorbed herself in self-pity on the sofa.

If Gu Jing knew the reception her mum would give her at home then she wouldn’t visit her parents’ home. She felt it was better to stay in the city, take photos and eat. Even if she had to live together with Zhen Lang, it was better than living in her parents’ home because at least Zhen Lang cooked her delicious dishes.

Gu Jing heard someone pressed the front door bell. She jumped off the sofa and she walked to the front door. She opened the front door and she saw the jinx who received a new status as her husband.

‘Why are you here?’ Gu Jing asked softly.

Gu Jing put up her guard. She wanted to close the front door and lock her new husband outside.

Zhen Lang pushed the front door open. ‘Did you buy a new phone?’

Gu Jing shook her head. Since the lake incident she was too busy to buy a new phone in the city. When she visited her parents’ home she cooped herself inside her parents’ home so she forgot to buy a new phone.

Zhen Lang waved a box in front of his wife’s face. ‘I bought you a new phone. Do you want to take a look?’

Gu Jing saw the photo of the phone on the box and her eyes lit up. ‘Give it to me and let me see.’

Zhen Lang moved the box back and forth between his wife’s cheeks until she lost her balance and fell onto his chest, because she couldn’t grab the box in his hands.

Gu Jing finally stole the box from Zhen Lang but she was too happy to notice he wrapped an arm around her

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บ้านเหลือเกินที่ฉันรู้วิธีการทำ 'Gu จิงกล่าวว่า เธอถูกใช้ในการถูกคุกคามจาก Zhen Lang สำหรับปีและบ้านไม่เก้อเธออีกต่อไป 'ฉันจะกวาดพื้นทำความสะอาดห้องน้ำและซักเสื้อผ้า.' 'นอกเหนือจากการทำงานบ้านอะไรที่คุณจะทำเพื่อชดเชยฉัน?' Zhen Lang ถาม. 'อะไรอีก? Gu ถามจิง เธอครุ่นคิดในขณะที่ 'ฉันจะให้คุณตื่นขึ้นในตอนเช้าและฉันจะทำให้คุณกาแฟ ฉันจะรับคุณหลังเลิกงานผมจะไม่ตีคุณผมจะไม่สาปแช่งคุณและฉันจะไม่เป็นภัยคุกคามต่อคุณ. ' ' ดำเนินการต่อ 'Zhen หรั่งกล่าวว่า. หัว Gu จิงปั่น เธอรู้สึกทุกข์ทรมานของเธอทะลุความทุกข์ทรมานของแม่บ้านจากช่วงเวลาที่ราชวงศ์โบราณและเธอไม่อยากจะเชื่อ Zhen หรั่งยังคงไม่พอใจ 'คุณต้องการอะไรอีก? คุณต้องการให้ฉันคุกเข่าลงที่ประตูด้านหน้าและยินดีต้อนรับคุณบ้าน? ' Zhen แลงยิ้ม 'คุณไม่จำเป็นต้องคุกเข่าลงที่ประตูหน้าบ้านให้การต้อนรับฉันกลับบ้าน คิดเกี่ยวกับมันเราสามีและภรรยา อะไรหน้าที่ wifely อื่น ๆ จะมี? ' Gu จิงป่องแก้มของเธอ 'ฉันสัญญาว่าคุณทุกอย่าง อะไรที่คุณต้องการ? ' ' คุณคิดว่าจริงกวาดพื้นและซักเสื้อผ้าเป็นหน้าที่หลักของภรรยาหรือไม่? ' Zhen Lang ถาม. 'มีอะไร? Gu Jing ถาม. Zhen Lang ยกคางของภรรยาของเขา 'ฉันต้องการที่จะแบ่งปันเตียงเดียวกันและหมอนกับคุณ ผมต้องการให้เราเชื่อมต่อกันเช่นเครื่องชั่งน้ำหนักของปลาและร่างกายของเราติดอยู่กับแต่ละอื่น ๆ เข้าใจไหม ' แน่นอน Gu Jing เข้าใจสิ่งที่ชั่งน้ำหนักของปลาที่เชื่อมต่อกันและสิ่งที่ร่างกายของเธอติดอยู่กับร่างกาย Zhen หลังสวนหมาย เธอไม่เคยคิดเกี่ยวกับเธอและ Zhen หรั่งอยู่บนเตียงด้วยกันก่อน แต่เธอก็ไม่สามารถปฏิเสธ Zhen หรั่งมีร่างกายที่ดีและมันให้ความรู้สึกที่ดีที่จะถูร่างกายของเขาซึ่งเป็นความสะดวกสบายมากขึ้นกว่าหมอน. 'คุณบิดอย่างแท้จริง เราเป็นเพื่อนที่ดี วิธีที่คุณสามารถคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้? Gu Jing ถาม. 'ผมเป็นผู้ชายเกินไป ฉันเป็นชายหนุ่มที่มีสุขภาพดีที่มีเรียกร้องให้ลูกผู้ชายธรรมชาติ 'Zhen หรั่งกล่าวว่า. ครั้งที่ คุณไม่ได้รับอนุญาตให้ได้คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ 'Gu จิงกล่าวว่า. Gu Jing ดำเนิน Dou Dou ที่มีต่อพ่อแม่ของเธอที่บ้านและเธอก็ไม่ได้มองย้อนกลับไปที่ Zhen Lang. Zhen แลงยืนพิงรถของเขา เขาใส่มือของเขาในหนึ่งในกระเป๋ากางเกงของเขาและมือของเขา fiddled กับกล่อง แต่สายตาของเขาตามภรรยาของเขาและเขายิ้ม. Zhen หรั่งรอจนกว่าเขาจะไม่สามารถมองเห็นภรรยาและ Dou Dou ของเขาก่อนที่เขาจะถูกล็อครถของเขาและเขาก็ทำตามที่ภรรยาของเขาในบ้านพ่อแม่ของเธอ. ขณะ Gu Jing ดำเนิน Dou Dou เข้าพ่อแม่ของเธอ 'บ้านแม่ของเธอเพิ่มขึ้นความผิดหวังของเธอ. ' ฉันขอให้คุณใช้เวลา Dou Dou ที่จะได้รับการฉีดวัคซีน แต่ทำไมคุณไม่ทำงานนอกป่า? คุณรู้ไหมเวลาเท่าไหร่แล้ว?' นาง Gu ถาม. 'ฉัน ... ' Gu จิงกล่าวว่า. Gu จิงไม่พอใจที่เธอไม่สามารถพูดอะไรที่จะปกป้องตัวเอง แต่หัวใจของเธอก็ถูกย้ายไปดูรูปลักษณ์กังวลบนใบหน้าของแม่ของเธอยกเว้นเธอรู้ว่าแม่ของเธอกังวลเกี่ยวกับ Dou Dou เมื่อแม่ของเธอยก Dou Dou จากอ้อมแขนของเธอ. 'Dou Dou จะดีให้ป้าที่ดีของคุณดูที่ที่คุณหมอ ฉีดวัคซีนกับคุณ มันยังคงเจ็บหรือเปล่า? ' นาง Gu กล่าว. Gu Jing รู้สึกว่าคำพูดของแม่ของเธอฟังเหมือนลมหนาวใจร้ายที่พัดออกไปหัวใจของเธอย้าย. 'แม่ทำไมคุณไม่ถามฉันว่าฉัน OK?' Gu ถามจิง เธอรู้สึกว่าเธอฟังเหมือนเด็กที่สำหรับการแข่งขันความรักแม่ของเธอ 'คุณไม่กังวลถ้าผมถูกปล้นหรือทำร้าย?' 'ปล้น? นาง Gu ถาม เธอลูบใบหน้า Dou Dou และเธอไม่ได้อย่างรวดเร็วทันทีที่ลูกสาวของเธอ "ใครสามารถเอาชนะคุณในการต่อสู้หรือไม่? ทำไมคนที่โจมตีคุณ? ถึงแม้ว่าพวกเขามีดวงตาที่สามารถเห็นพวกเขาจะไม่จะแจ้งให้ทราบของรูปลักษณ์ของคุณและเป้าหมายคุณ. ' Gu Jing รู้สึกเหมือนคำพูดของเธอที่ต้องสงสัยว่าแม่บุญธรรมของเคาะออกมาเธอภาคภูมิใจในตนเอง เธอเงียบ ๆ เอาออกรองเท้าของเธอและเธอดูดซึมตัวเองอยู่ในตัวเองสงสาร-บนโซฟา. หาก Gu Jing รู้แผนกต้อนรับส่วนแม่ของเธอจะให้เธอที่บ้านแล้วเธอจะไม่เยี่ยมบ้านพ่อแม่ของเธอ เธอรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่ดีที่จะอยู่ในเมืองถ่ายภาพและกิน แม้ว่าเธอจะต้องอยู่ด้วยกันกับ Zhen หรั่งมันก็ยังดีกว่าที่อาศัยอยู่ในบ้านพ่อแม่ของเธอเพราะอย่างน้อย Zhen หรั่งไปปรุงอาหารอร่อยของเธอ. Gu Jing ได้ยินคนกดระฆังประตูด้านหน้า เธอกระโดดลงจากโซฟาและเธอก็เดินไปที่ประตูหน้าบ้าน เธอเปิดประตูด้านหน้าและเธอเห็นซวยที่ได้รับสถานะใหม่เป็นสามีของเธอ. "ทำไมคุณมาที่นี่? Gu Jing ถามเบา ๆ . Gu Jing วางยามเธอ เธออยากจะปิดประตูด้านหน้าและล็อคสามีใหม่ของเธอออกไปข้างนอก. Zhen Lang ผลักประตูเปิดด้านหน้า 'คุณซื้อโทรศัพท์ใหม่?' Gu จิงส่ายหัวของเธอ เนื่องจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในทะเลสาบที่เธอกำลังยุ่งเกินไปที่จะซื้อโทรศัพท์ใหม่ในเมือง เมื่อเธอไปเยี่ยมพ่อแม่ของเธอที่บ้านเธอ cooped ตัวเองภายในพ่อแม่ของเธอที่บ้านเพื่อให้เธอลืมที่จะซื้อโทรศัพท์ใหม่. Zhen Lang โบกมือกล่องในด้านหน้าของใบหน้าของภรรยาของเขา 'ฉันซื้อคุณโทรศัพท์มือถือใหม่ คุณต้องการที่จะดูหรือไม่? ' Gu Jing เห็นภาพของโทรศัพท์ในกล่องและดวงตาของเธอสว่างขึ้น 'ให้มันให้ฉันและให้ฉันเห็น. Zhen Lang ย้ายกล่องไปมาระหว่างแก้มภรรยาของเขาจนเธอเสียการทรงตัวของเธอและตกลงไปบนหน้าอกของเขาเพราะเธอไม่สามารถคว้ากล่องในมือของเขา. Gu Jing ที่สุดขโมย กล่องจาก Zhen Lang แต่เธอก็มีความสุขเกินไปที่จะสังเกตเห็นเขาห่อแขนรอบตัวเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งานบ้านงานบ้าน ผมรู้ว่าต้องทำอะไร กูจิ่งกล่าวว่า เธอเคยถูกข่มขู่โดย จินหลางปี ทำงานบ้านไม่ได้ก่อกวนเธออีก " ผมจะกวาดพื้น ล้างห้องน้ำ และซักเสื้อผ้า . . ." นอกจากงานบ้าน อะไร คุณจะทำอะไรให้ฉัน ? " จินหลางถาม" มีอะไรอีก ? " กู จิง ขอ เธอครุ่นคิดสักพัก ผมจะปลุกคุณขึ้นมาในตอนเช้าผมจะชงให้ ฉันจะมารับเธอหลังเลิกงาน ผมจะไม่ตีเธอ ผมจะไม่ด่าคุณ ผมไม่ได้ขู่คุณ" ต่อไป " จินหลางกล่าวกูจิงหัวเสาเข็ม . เธอรู้สึกทุกข์ของเธอทะลุแม่บ้านของความทุกข์ทรมานจากสมัยราชวงศ์โบราณ เธอไม่สามารถเชื่อว่าจินหลางยังไม่ค่อยพอใจ " นายต้องการอะไรอีก ? นายอยากให้ฉันคุกเข่าอยู่ที่หน้าประตูบ้าน และยินดีต้อนรับคุณกลับบ้าน "จินหลางยิ้ม " ไม่ต้องคุกเข่าอยู่ที่หน้าประตูบ้านเพื่อต้อนรับฉันกลับบ้าน คิดเกี่ยวกับมัน เราเป็นสามี ภรรยา หน้าที่เมียอะไรอีก ? "กูจิงป่องแก้มของเธอ ฉันสัญญากับเธอแล้วทุกอย่าง นายต้องการอะไรอีก ? "คุณคิดว่ากวาดพื้นและซักเสื้อผ้าของภรรยา หน้าที่หลัก " จินหลางถาม" มีอะไรอีกมั้ย " กู จิง ขอจินหลางยกคางของภรรยา " ฉันต้องการที่จะแบ่งปันเตียงและหมอนเดียวกันกับคุณ ฉันต้องการให้เราประสานกันเหมือนเกล็ดของปลาและร่างกายของเราแนบกัน เข้าใจมั้ย "แน่นอน กูจิงเข้าใจ เกล็ดของปลาประสานและสิ่งที่ร่างกายของเธอแนบกับจินหลางร่างกายหมายถึง เธอเคยคิดเกี่ยวกับเธอและจินหลางในเตียงด้วยกันก่อน แต่เธอไม่สามารถปฏิเสธจินหลางมีร่างกายที่ดีและรู้สึกดีถูร่างกายของเขาซึ่งเป็นความสะดวกสบายมากขึ้นกว่าหมอน" เจ้าเป๋ เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน คิดยังไงเกี่ยวกับเรื่องนี้ ? " กู จิง ขอ" ฉันก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน ผมมีสุขภาพดี ชายหนุ่มผู้ได้เรียกร้องให้ผู้ชายธรรมชาติ " จินหลางกล่าว" คุณไม่ได้รับอนุญาตให้คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ กูจิ่งกล่าวว่ากูจิงแบกเตาเตาไปยังบ้านพ่อแม่ของเธอ และเธอไม่ได้มองกลับไปที่จินแลงจินหลางยืนพิงรถของเขา เขาใส่มือของเขาในหนึ่งในกระเป๋ากางเกงของเขาและมือของเขา fiddled กับกล่อง แต่สายตาของเขาตามภรรยาของเขาและเขาก็ยิ้มจินหลางรอจนกระทั่งเขาไม่สามารถหาภรรยาของเขาและเตาเตาก่อนจะล็อครถของเขา และเขาก็ตาม ภรรยาของเขาในบ้านพ่อแม่ของเธอตอนนี้กูจิงแบกเตาเตาเข้าบ้านพ่อแม่ของเธอ แม่ของเธอเพิ่มขึ้นความผิดหวังของเธอฉันขอให้คุณใช้เตาเตาที่จะได้รับวัคซีน แต่ทำไมคุณถึงเรียกป่าข้างนอก คุณรู้มั้ยว่ามันกี่โมงแล้ว " คุณนายกูถาม" . . . " กูจิงกล่าวว่ากูจิง ไม่พอใจที่เธอไม่สามารถพูดเพื่อปกป้องตัวเอง แต่หัวใจเธอถูกย้ายไปดูกังวลมองหน้าแม่ของเธอ , แต่เธอตระหนักว่าเธอกังวลเกี่ยวกับแม่ เมื่อแม่ของเธอยกเตาเตาเตาเตาจากแขนของเธอ" เตาเตาดี ปล่อยให้ป้าใหญ่ดูที่หมอฉีดวัคซีนนะ ยังเจ็บอยู่ไหม ? " คุณนายกูพูดกูจิงรู้สึกว่าคำพูดของแม่เหมือนไร้หัวใจ ลมเย็นๆ ที่พัดผ่านไป เธอ ย้าย หัวใจ" แม่ ทำไมไม่เรียกฉัน ถ้าฉันตกลง ? " กู จิง ขอ เธอรู้สึกว่าเธอเหมือนกับเด็กที่แข่งกับความรักของเธอของแม่ " คุณไม่กังวลว่าจะถูกปล้น หรือถูกทำร้ายเหรอ ? "" ปล้นเหรอ ? " คุณนายกูถาม เธอลูบใบหน้าของเตาเตา แต่ไม่ได้มองที่ลูกสาวของเธอ ที่สามารถเอาชนะคุณได้ในการต่อสู้ ทำไมถึงมีคนโจมตีคุณ แม้ว่าพวกเขาจะมีดวงตาที่สามารถเห็นพวกเขาไม่สังเกตุลักษณะของคุณและเป้าหมายคุณกูจิงรู้สึกว่าเธอสงสัยว่า คำพูดของแม่บุญธรรม เคาะออกมาในเธอ เธอเงียบ ถอดรองเท้าออก เธอดูดเองสงสารตนเองบนโซฟาถ้ากูจิงรู้รับแม่ของเธอจะส่งเธอที่บ้านแล้ว เธอจะไม่ไปเยี่ยมบ้านพ่อแม่ของเธอ เธอรู้สึกว่ามันเป็นดีกว่าที่จะอยู่ในเมือง ถ่ายรูป และกิน ถ้าเธอต้องอยู่กับจินหลาง มันดีกว่าอยู่บ้านพ่อแม่ของเธอ เพราะอย่างน้อยจินหลางอาหารแสนอร่อยของเธอกูจิง ได้ยินเสียงคนกดกริ่งที่หน้าประตู เธอกระโดดลงมาจากโซฟา เธอเดินเข้ามาถึงหน้าประตู เธอเปิดประตูหน้า เธอเห็นตัวซวยที่ได้รับสถานะเป็นสามีของเธอ" คุณมาที่นี่ทำไม ? " กูจิงถามอย่างนุ่มนวลกูจิงใส่การ์ดของเธอ เธอต้องการจะปิดประตูล็อค สามีใหม่ ข้างนอกจินหลางผลักประตูเปิด " คุณซื้อโทรศัพท์ใหม่ "กูจิงส่ายหน้า เนื่องจากทะเลสาบเหตุการณ์เธอยุ่งเกินกว่าที่จะซื้อโทรศัพท์ใหม่ในเมือง ตอนที่เธอไปเยี่ยมพ่อแม่เธออยู่แต่บ้านตัวเองอยู่ในบ้านพ่อแม่ของเธอ เธอจึงลืมที่จะซื้อโทรศัพท์ใหม่จินหลางโบกมือกล่องในด้านหน้าของใบหน้าของภรรยาของเขา ผมซื้อโทรศัพท์ใหม่คุณ อยากดูไหม "กูจิง เห็นรูปถ่ายของโทรศัพท์บนกล่องและตาของเธอสว่างขึ้น " ให้ฉันและให้ฉันดู . . .จินหลางย้ายกล่องไปมาระหว่างภรรยาของเขาจนแก้ม