In southwestern Sweden the known po

In southwestern Sweden the known population declined from 65 pairs in 1955
to just a few pairs in the mid 1970’s and local extirpation seemed impending
(Lindberg 1985, 1988). The species was classifid as critically endangered
(CR) and in 1974 a national captive-breeding programme was established,
based on experience and knowledge from the North American programmes
at Cornell University, USA (Tom Cade), Canadian Wildlife breeding station
at Wainwright (Richard Fyfe) and German breeding programmes (Christian
Saar). The idea was to create a gene bank of Fennoscandian Peregrines and
release the offspring. The ultimate goal was to repopulate an area (ca 15000
sq km) in south-western Sweden with a wild self-maintaining population of
about 25-30 pairs (ca 50% of the pre-1955 population in that area (Lindberg
1983).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในสวีเดนตะวันตกเฉียงใต้ ประชากรรู้จักปฏิเสธจากคู่ 65 ใน 1955กี่คู่กลาง 115 และ extirpation ท้องถิ่นดูเหมือนใกล้(Lindberg 1985, 1988) สายพันธุ์คือ classifid เป็นใกล้สูญพันธุ์เหลือ(CR) และในโครงการเพาะพันธุ์เชลยแห่งชาติก่อตั้ง 1974ตามประสบการณ์และความรู้จากโปรแกรมอเมริกาเหนือที่ Cornell University, USA (ทอม Cade), สถานีเพาะพันธุ์สัตว์ป่าแคนาดาเวนไรท์ (ริชาร์ด Fyfe) และเยอรมันพันธุ์โปรแกรม (คริสเตียนซาร์) ความคิดที่จะ สร้างธนาคารยีนของ Fennoscandian Peregrines และปล่อยลูกหลาน เป้าหมายสูงสุดคือเพื่อ repopulate พื้นที่ (ca 15000sq km) ในสวีเดนใต้ตะวันตกมีป่าตนเองประชากรประมาณ 25-30 คู่ (ca 50% ของประชากรในพื้นที่นั้น (Lindberg ก่อน-19551983)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทางตะวันตกเฉียงใต้ของสวีเดนที่มีประชากรที่เป็นที่รู้จักกันลดลงจาก
เพียงไม่กี่คู่ในช่วงกลางทศวรรษ ' ( ชนิดเป็น (โปรแกรมเชลยพันธุ์แห่งชาติจัดตั้งขึ้นอยู่กับประสบการณ์และความรู้จากโปรแกรมอเมริกาเหนือที่Cornell University, USA (สถานีเพาะพันธุ์สัตว์ป่าแคนาดาที่เวนไรท์(( ความคิดคือการสร้างธนาคารยีน และปล่อยลูกหลาน เป้าหมายสูงสุดคือการ ตารางกิโลเมตรในสวีเดนตะวันตกเฉียงใต้ที่มีประชากรป่าตนเองรักษาประมาณ25 1983)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในทิศตะวันตกเฉียงใต้สวีเดนรู้จักประชากรลดลงจาก 65 คู่ในปี 1955
ไปเพียงไม่กี่คู่ในกลางปี 1970 และท้องถิ่นถอนรากถอนโคนดูเหมือนใกล้
( ลินด์เบิร์ก 1985 , 1988 ) ชนิด คือ classifid เป็นเป็นช่วงอันตราย
( CR ) และในปี 1974 โครงการเพาะเลี้ยงและขยายพันธุ์แห่งชาติก่อตั้ง
ขึ้นอยู่กับประสบการณ์และความรู้จากมหาวิทยาลัยคอร์เนลล์
โปรแกรมอเมริกาเหนือ ,สหรัฐอเมริกา ( ทอม เคด ) แคนาดาสัตว์ป่า สถานีบำรุงพันธุ์
ที่เวนไรท์ ( ริชาร์ด ไฟฟ์ ) และโปรแกรมการปรับปรุงพันธุ์เยอรมัน ( คริสเตียน
ซาร์ ) ความคิดคือการสร้างธนาคารยีนของ fennoscandian peregrines และ
รุ่นลูกหลานได้ เป้าหมายสูงสุดคือการเพิ่มจำนวนพื้นที่ ( CA 15000
ตารางกิโลเมตร ) ในภาคใต้ตะวันตกสวีเดนด้วยตนเองการรักษาป่าของประชากร
ประมาณ 25-30 คู่ ( CA 50 % ของประชากรในพื้นที่ ( pre-1955 ลินด์เบิร์ก
1983 )