GlobalizationBuilding from past wor

Globalization
Building from past work on ‘transnational relations’ (Keohane and Nye, 1972)
the literature on globalization stresses the large and growing number of
non-state actors in the international system, such as firms, private associations,
and religious groups (Cerny, 1990; Krugman, 1995; Risse-Kappen, 1995;
Gupta, 1997). The fact that economic and other transactions increasingly take
place without regard to national boundaries has important implications for
international politics (Rodrik et al., 1998). One conclusion drawn by
globalization theorists is that the traditional state has become structurally
inappropriate as a political unit, leading some to consider whether globalization
has gone too far (Rodrik, 1997). In terms of international organization, Philip
Cerny argues that the ‘residual state’ will no longer be the most important
entity driving collective action in the international system and will not be able
to provide global public goods, such as the regulation of the world market
(Cerny, 1995; see also McGrew and Lewis, 1992; Ruggie, 1993b; Strange,
1996). The result may be increased reliance on private sources of governance
that are more flexible and appropriate, such as interfirm alliances (Dunning,
1997) and international non-governmental organizations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โลกาภิวัตน์
อาคารจากงาน 'ความสัมพันธ์ข้ามชาติ' ที่ผ่านมา (Keohane และ Nye, 1972)
วรรณคดีบนโลกาภิวัตน์เน้นจำนวน และการเจริญเติบโตของ
สถานะไม่แสดงในระบบระหว่างประเทศ เช่นบริษัท สมาคมเอกชน,
และกลุ่มศาสนา (Cerny, 1990 Krugman, 1995 Risse-Kappen, 1995;
กุปตา 1997) ข้อเท็จจริงที่เศรษฐกิจและธุรกรรมอื่น ๆ ขึ้นใช้
โดยไม่คำนึงถึงขอบเขตแห่งชาติมีนัยสำคัญสำหรับ
เมืองนานาชาติ (Rodrik et al., 1998) บทสรุปหนึ่งที่วาดโดย
theorists โลกาภิวัตน์ไม่ว่า ได้กลายเป็นรัฐโบราณ structurally
ไม่เหมาะสมเป็นหน่วยทางการเมือง นำบางพิจารณาว่าโลกาภิวัตน์
ได้ไปไกลเกิน (Rodrik, 1997) ในองค์การระหว่างประเทศ ฟิลิป
Cerny จนว่า 'รัฐเหลือ' จะไม่ได้สำคัญที่สุด
เอนทิตีในการขับรถการดำเนินการรวมในระบบสากล และจะ
ให้สากลสินค้าสาธารณะ เช่นกฎระเบียบของตลาดโลก
(Cerny, 1995 ดู McGrew และลูอิส 1992 Ruggie, 1993b Strange,
1996) ผลอาจจะพึ่งพาแหล่งเอกชนการปกครองเพิ่มขึ้น
ที่มีความยืดหยุ่นมากขึ้น และเหมาะ สม เช่นพันธมิตร interfirm (Dunning,
1997) และองค์กรเอกชนระหว่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โลกาภิวัตน์
อาคารจากการทำงานที่ผ่านมาใน 'ความสัมพันธ์ข้ามชาติ (Keohane และไนย์ 1972)
วรรณกรรมเกี่ยวกับโลกาภิวัตน์เน้นขนาดใหญ่และตัวเลขการเติบโตของ
นักแสดงที่ไม่ใช่รัฐในระบบระหว่างประเทศเช่น บริษัท , สมาคม,
และกลุ่มศาสนา (Cerny, 1990; ครุกแมน 1995; Risse-Kappen 1995;
แคนด์ 1997) ความจริงที่ว่าการทำธุรกรรมทางเศรษฐกิจและอื่น ๆ มากขึ้นจะใช้
สถานที่โดยไม่คำนึงถึงพรมแดนแห่งชาติมีนัยสำคัญสำหรับ
การเมืองระหว่างประเทศ (Rodrik et al., 1998) หนึ่งในข้อสรุปที่วาดโดย
นักทฤษฎีโลกาภิวัตน์คือการที่รัฐแบบดั้งเดิมได้กลายเป็นโครงสร้าง
ที่ไม่เหมาะสมเป็นหน่วยทางการเมืองชั้นนำบางคนพิจารณาว่าโลกาภิวัตน์
ได้ไปไกลเกินไป (Rodrik, 1997) ในแง่ขององค์การระหว่างประเทศฟิลิป
Cerny ระบุว่า 'รัฐที่เหลือจะไม่เป็นที่สำคัญที่สุด
การขับรถการกระทำกิจการร่วมกันในระบบระหว่างประเทศและจะไม่สามารถ
ที่จะให้สินค้าสาธารณะทั่วโลกเช่นกฎระเบียบของตลาดโลก
( Cerny 1995; เห็น McGrew และลูอิส 1992; Ruggie, 1993b; แปลก
1996) ผลที่ได้อาจจะเพิ่มขึ้นการพึ่งพาแหล่งที่มาของการกำกับดูแลกิจการส่วนตัว
ที่มีความยืดหยุ่นมากขึ้นและเหมาะสมเช่นพันธมิตร interfirm (Dunning,
1997) และองค์กรพัฒนาเอกชนระหว่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โลกาภิวัตน์
อาคารจากผลงานที่ผ่านมาในความสัมพันธ์ข้ามชาติ ' ' ( คีโอเ และ ไน , 1972 )
วรรณคดีในยุคโลกาภิวัตน์ เน้นขนาดใหญ่และตัวเลขการเติบโตของ
ตัวแสดงที่ไม่ใช่รัฐในระบบระหว่างประเทศ เช่น บริษัท , สมาคมเอกชน
ศาสนาและกลุ่ม ( เคอร์นี่ 2533 ; ครุกแมน 1995 risse kappen , 1995 ;
; Gupta , 1997 ) ข้อเท็จจริงทางเศรษฐกิจและรายการอื่นๆใช้
สถานที่โดยไม่มีขอบเขตแห่งชาติสําคัญต่อ
การเมืองระหว่างประเทศ ( รอดริค et al . , 1998 ) สรุปทฤษฎีโลกาภิวัตน์ที่วาดโดย
รัฐแบบดั้งเดิมได้กลายเป็นโครงสร้าง
ไม่เหมาะสมเป็นหน่วยทางการเมือง นำบางส่วนที่จะต้องพิจารณาว่า โลกาภิวัตน์
มากเกินไปแล้ว ( รอดริค , 1997 ) ในแง่ขององค์การระหว่างประเทศ ฟิลิป
เคอร์นี่ ระบุว่า ' ' จะไม่มีเหลือสภาพเป็นนิติบุคคลทำให้การกระทำสำคัญ
ที่สุดในระบบนานาชาติ และจะไม่สามารถ
เพื่อให้สินค้าสาธารณะทั่วโลก เช่น ระเบียบของ
ตลาดโลก ( เคอร์นี่ , 1995 ; ดูยังเมิกกรู กับ ลูอิส , 1992 ; ruggie 1993b ; , แปลก
1996 ) ผลที่ได้ อาจจะเพิ่มการพึ่งพาแหล่งข้อมูลส่วนบุคคลของธรรมาภิบาล
ที่ยืดหยุ่น และเหมาะสม เช่น พันธมิตร ( ดันนิ่งๆ
, 1997 ) และองค์กรพัฒนาเอกชนระหว่างประเทศ