The determination of the in situ em

The determination of the in situ emission rate of pollution sources can often not be done directly. In the absence of emission measurements, the emission rate of the source can be assessed by an inverse dispersion technique using ambient concentration measurements and meteorological parameters as input. The dispersion model used is the Austrian regulatory Gaussian model. The method is applied to a thermal waste recycling plant. Seven chemical species (butyl acetate, benzene, ethyl acetate, toluene, m/p-xylene, o-xylene and α-pinene), are identified as odorants and measured over a period of 1½ years in the prevailing wind direction leeward of the plant. The overall odour emission rate is calculated by adding the odour emission rate of all single species, using the individual odour threshold concentration. The estimated odour emission rates range between 206 and 8950 OU s−1, caused by the wide variety of the odour thresholds of the seven species. The higher value is in the upper range of odour emission rates of modern thermal treatment plants for waste.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำหนดอัตราการปล่อยก๊าซใน situ แหล่งมลพิษสามารถทำได้มักจะไม่ตรง ในกรณีที่วัดมลพิษ สามารถประเมินอัตราการปล่อยก๊าซของแหล่งที่มา โดยเทคนิคกระจายตัวผกผันใช้วัดความเข้มข้นที่สภาวะและพารามิเตอร์อุตุนิยมวิทยาเป็นข้อมูลป้อนเข้า รูปแบบการกระจายตัวที่ใช้เป็นแบบ Gaussian ทางออสเตรีย วิธีใช้กับพืชรีไซเคิลขยะความร้อน ชนิดเคมีเจ็ด (ส้ม butyl acetate เบนซีน เอทิล acetate โทลูอีน m/p-ไซ โอพารา และα-pinene), เป็น odorants และวัดช่วงปี 1½ ในการดึงลมทิศทางบริติชลีเวิร์ดของโรงงาน อัตรามลพิษกลิ่นโดยรวมจะถูกคำนวณ โดยการเพิ่มอัตราการปล่อยก๊าซกลิ่นชนิดเดียวทั้งหมด ใช้กลิ่นแต่ละขีดจำกัดความเข้มข้น มลพิษกลิ่นประเมินราคาช่วงระหว่าง 206 และ 8950 OU s−1 เกิดจากหลากหลายของขีดจำกัดกลิ่นพันธุ์ 7 ค่าสูงคือในช่วงบนของอัตรามลพิษกลิ่นของพืชขยะรักษาความร้อนที่ทันสมัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกำหนดแหล่งกำเนิดในอัตราการปล่อยมลพิษของแหล่งที่มามักจะไม่สามารถทำได้โดยตรง ในกรณีที่ไม่มีการวัดการปล่อยอัตราการปล่อยของแหล่งที่สามารถได้รับการประเมินโดยใช้เทคนิคการกระจายตัวผกผันโดยใช้การวัดความเข้มข้นของสภาพแวดล้อมและพารามิเตอร์ทางอุตุนิยมวิทยาเป็นอินพุท รูปแบบการกระจายตัวที่ใช้เป็นแบบออสเตรียเสียนกฎระเบียบ วิธีการที่จะนำไปใช้กับโรงงานรีไซเคิลของเสียความร้อน เซเว่นสารเคมีชนิด (บิวทิลอะซิเตทน้ำมันเบนซินเอทิลอะซิเตท, โทลูอีน, m / p-ไซลีน, o-ไซลีนและα-pinene) จะระบุว่าเป็น odorants และวัดในช่วง 1 ½ปีในการแลกเปลี่ยนลมทิศทางลมของพืช . อัตราการปล่อยกลิ่นโดยรวมจะคำนวณโดยการเพิ่มอัตราการปล่อยกลิ่นของสปีชีส์เดียวทั้งหมดโดยใช้ความเข้มข้นของกลิ่นเกณฑ์บุคคล ประมาณอัตราการปล่อยกลิ่นช่วงระหว่าง 206 และ 8950 OU s-1 ที่เกิดจากความหลากหลายของเกณฑ์กลิ่นของเจ็ดชนิด ค่าที่สูงขึ้นอยู่ในช่วงบนของอัตราการปล่อยกลิ่นของพืชการรักษาความร้อนที่ทันสมัย​​ในการเสีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การหาแหล่งกำเนิดมลพิษในอัตราแหล่งมลพิษมักจะไม่สามารถกระทำได้โดยตรง ในการขาดของการวัดการปล่อยมลพิษ ซึ่งแหล่งที่สามารถประเมินโดยการวัดความเข้มข้นของการผกผันโดยใช้เทคนิคที่มีลักษณะทางอุตุนิยมวิทยา เช่น การป้อนข้อมูล แบบจำลองการกระจายแบบเกาส์ใช้กฎหมายออสเตรียเป็นวิธีการที่ใช้กับโรงงานรีไซเคิลของเสีย . เจ็ดชนิดเคมี ( butyl acetate , เบนซิน , เอทิลอะซิเตท โทลูอีน ไซลีน และพาราไซลีน / m , แอลฟาโด ) , ระบุว่าเป็นกลิ่นและวัดในช่วง 1 ½ปีในลมทิศทางลมของโรงงาน โดยอัตราการปล่อยกลิ่น คำนวณโดยการเพิ่มอัตราการปล่อยกลิ่นชนิดเดียวทั้งหมดการใช้แต่ละกลิ่นของความเข้มข้น ช่วงประมาณอัตราการปล่อยกลิ่นระหว่างแล้ว 8 , 950 หรือ s − 1 เกิดจากความหลากหลายของกลิ่น ซึ่งในเจ็ดชนิด มูลค่าที่สูงในช่วงตอนบนของอัตราการปล่อยกลิ่นของพืชความร้อนการรักษาที่ทันสมัยสำหรับเสีย