The beekeeper’s slowly flowing word

The beekeeper’s slowly flowing words disappeared into the pure white fog.
Shino silently listened to it all.
“All people are lost.” The beekeeper said, “Not just me. Be it shinobi or merchants, man or woman, everyone. And that includes you. You’re lost as well. That’s why you’re wandering, confused, through the fog like this.” He pointed out.
“You’re saying I’m…lost…?”
When had Shino’s mouth gotten so dry? Shino swallowed, and held his breath.
And, for some reason, memories of Hinata and Kurenai rose into his mind.
He remembered the time he’d spent training with Hinata.
He remembered the days of missions he’d done under Kurenai’s supervision.
He had finally made a friend in Hinata. Kurenai had understood him even though he was quiet.
But…
Hinata was getting married soon. Even now, she was busy preparing for the wedding ceremony.
Kurenai was busy raising her child. Now, she was behind a certain line.
The two of them had already started down their own paths. And Shino silently watched the sight of their two backs.
They’d never be able to go back to how Team Eight used to be. Forever.
Shino tried to stay calm, but his breathing was getting harsh and laboured. The fog was filling up his lungs.
Is this what he meant by my being lost…?
Hinata and Kurenai, and everyone, they were heading down their own paths, but Shino was the only one left behind where he began. That was the feeling he’d fallen into.
He wasn’t heading towards anyplace, and he wasn’t settling down anywhere. He felt like he was like the wavering fog, always being the only thing that was left behind.
Were those feelings a deception created by a fog…? No, that wasn’t it.
He’d always, always felt like this.
After they came to this place, and before as well. He had always kept feeling lost…
And, the thought had occurred to him. From some tiny corner of his heart. He hadn’t even noticed it himself, but he’d thought…
I want to go back to those days.
He wanted to go back, just one more time, back to those days when everyone had stuck together as Team Eight.
“You hadn’t even noticed…that you felt lost, had you…?” The beekeeper said, looking at Shino.
Shino was standing stock still in place. He couldn’t move a single step forwards. No matter how much he tried to move forward, he wouldn’t be able to reach the exit anyway, so why bother? He couldn’t even see anything in front of him anyway, thanks to the fog.
“You don’t have to keep pushing yourself forwards.” The beekeeper said. “You can just leave everything, and live here, and it’ll be fine…”
The fog, along with the beekeeper’s kind words pierced through Shino.
That might just be best. Shino thought.
If he couldn’t move forwards, and if nothing was waiting for him even if he did move forwards, then he wanted to just stay here and live his days without changing anything. That could very well become his happiness.
The beekeeper held out a hand. The honeybees that surrounded their arm drew away to reveal a milky-white hand.
“If you want,” the beekeeper said, “Then you could stay here with me.”
Shino looked at the offered hand.
And then, suddenly…
“It’s Team Eight’s Last Mission! Let’s go, you guys!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำผ่านไปอย่างช้า ๆ ของ beekeeper หายไปในหมอกสีขาวบริสุทธิ์สนามเงียบฟังมันทั้งหมด"ทุกคนจะหายไป" Beekeeper กล่าวว่า "ไม่ใช่แค่ฉัน ไม่ว่าจะเป็น shinobi หรือร้านค้า ชาย หรือ หญิง ทุกคน และที่มีคุณ คุณได้สูญหายไปด้วย ทำไมคุณกำลังหลง สับสน ผ่านหมอกเช่นนี้ " เขาชี้ให้เห็น"คุณพูดฉัน.lost"เมื่อมีปากของสนามจึงอากาศแห้งดังนั้น สนามกลืนกิน และลมหายใจของเขาที่จัดขึ้นและ สาเหตุ ความทรงจำของ Hinata และคุเรไนกุหลาบในใจของเขาเขาจดจำเวลาเขาได้ใช้เวลาการฝึกอบรมกับ Hinataเขาจำวันภารกิจที่เขาทำภายใต้การดูแลของคุเรไนนอกจากนี้เขาก็ได้ทำให้เพื่อนใน Hinata คุเรไนเข้าใจเขาเขาเองก็เงียบแต่...Hinata แต่งเร็ว ๆ นี้ แม้ตอนนี้ เธอไม่ว่างการเตรียมสำหรับพิธีแต่งงานคุเรไนไม่ว่างเลี้ยงลูกของเธอ ตอนนี้ เธออยู่เบื้องหลังบรรทัดแน่นอนเขาทั้งสองเริ่มลงเส้นทางของตนเอง และสนามดูสายตาของสองหลังอยู่เบื้องหลังพวกเขาจะไม่สามารถกลับไปยังวิธีแปดทีมใช้ ตลอดไปสนามพยายามใจเย็น แต่การหายใจของเขาได้รับที่เลวร้าย และ laboured มีการเติมหมอกขึ้นปอดของเขานี่คือสิ่งที่เขาหมายถึง โดยหายถูก...Hinata และคุเรไน และทุกคน พวกเขาได้มุ่งหน้าลงเส้นทางของตนเอง แต่สนาม เดียวซ้ายหลังที่เขาเริ่มต้น ที่เป็นความรู้สึกที่เขาได้ตกเขาไม่ได้เดินทางไปที่ใดก็ และเขาไม่ได้เงินลงทุก เขารู้สึกเหมือนเขาเป็นเหมือนหมอก wavering มักจะเป็นสิ่งเดียวที่ถูกทิ้งคนมีความรู้สึกรู้โดยหมอก... ไม่ ว่าไม่มันเขาจะเสมอ เสมอรู้สึกเช่นนี้หลังจากที่พวกเขามาที่นี้ และก่อนเช่นกัน เขาได้เสมอเก็บความรู้สึกหายไป...และ คิดได้เกิดขึ้นกับเขา จากบางมุมเล็ก ๆ ของหัวใจของเขา เขาไม่ทันสังเกตมันเอง แต่เขามีความคิด...อยากกลับไปวันนั้นเขาต้องการย้อนกลับ เพียงหนึ่งเวลาเพิ่มเติม กลับไปวันนั้นเมื่อทุกคนได้ติดอยู่ด้วยกันเป็นทีม 8"คุณไม่ได้สังเกต...ว่า คุณรู้สึกหายไป มีคุณ..." Beekeeper กล่าวว่า สนามสนามถูกหุ้นยืนอยู่ในสถานที่ เขาไม่สามารถเลื่อนขั้นตอนหนึ่งส่งต่อ ไม่ว่าไรเขาพยายามก้าวไปข้างหน้า เขาจะไม่สามารถเข้าถึง ทางออกต่อไป ดังนั้นทำไมรำคาญหรือไม่ เขายังไม่เห็นอะไรหน้าเขาต่อ ขอบคุณหมอก"ไม่ต้องให้ผลักดันตัวเองส่งต่อ" การ beekeeper กล่าว "คุณสามารถเพียงแค่ทิ้งทุกอย่าง และอยู่ที่นี่ และมันจะดี..."หมอก พร้อมกับถ้อยคำของ beekeeper แทงผ่านสนามที่จะดีที่สุด สนามที่คิดว่าถ้าเขาไม่สามารถย้ายไปข้างหน้า ส่งต่อ และถ้าไม่ได้รอเขาแม้ว่าเขาได้ย้าย แล้วเขาต้องพักที่นี่ และใช้ชีวิตเพียงวันของเขาโดยไม่เปลี่ยนแปลงอะไร นอกจากนี้ที่ดีอาจกลายเป็นความสุขของเขาBeekeeper ที่จัดออกมือ Honeybees ที่แขนของพวกเขาดึงออกไปให้เหมาะมือสีขาวน้ำนม"ถ้า คุณต้องการ beekeeper กล่าวว่า "จาก นั้นคุณสามารถพักที่นี่กับฉัน"สนามดูมือเสนอจาก นั้น ทันที..."มันเป็นทีมที่แปดเป็นภารกิจครั้งสุดท้าย กันเถอะ พวกคุณ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำไหลช้าผึ้งของหายเข้าไปในหมอกสีขาวบริสุทธิ์.
Shino เงียบ ๆ ฟังมันทุก.
"ทุกคนจะหายไป." ผึ้งกล่าวว่า "ไม่เพียงฉัน ไม่ว่าจะเป็น Shinobi หรือพ่อค้าชายหรือหญิงทุกคน และที่มีคุณ คุณกำลังหายไปเช่นกัน นั่นเป็นเหตุผลที่คุณจะหลงสับสนผ่านหมอกเช่นนี้. "เขาชี้ให้เห็น.
" คุณกำลังจะบอกว่าฉัน ... หายไป ... ? "
เมื่อได้ปากชิโนะอากาศแห้งเพื่อ? Shino กลืนกินและถือลมหายใจของเขา.
และด้วยเหตุผลบางความทรงจำของ Hinata และ Kurenai เพิ่มขึ้นในใจของเขา.
เขาจำเวลาที่เขาต้องการใช้เวลาการฝึกอบรมกับ Hinata.
เขาจำวันของภารกิจที่เขาจะทำภายใต้การดูแลของ Kurenai
เขาได้ทำในที่สุดเพื่อนใน Hinata Kurenai เข้าใจเขาแม้เขาจะเป็นคนเงียบ.
แต่ ...
Hinata กำลังจะแต่งงานเร็ว ๆ นี้ แม้ตอนนี้เธอกำลังยุ่งเตรียมความพร้อมสำหรับพิธีแต่งงาน.
Kurenai กำลังยุ่งเลี้ยงดูเด็กของเธอ ตอนนี้เธออยู่เบื้องหลังเป็นเส้นบาง.
สองของพวกเขาได้เริ่มต้นแล้วลงเส้นทางของตัวเอง และ Shino เงียบ ๆ ดูสายตาของสองหลังของพวกเขา.
พวกเขาต้องการไม่สามารถที่จะกลับไปว่าทีมแปดเคยเป็น ตลอดกาล.
Shino พยายามที่จะอยู่ในความสงบ แต่การหายใจของเขาได้รับความรุนแรงและลำบาก หมอกได้รับการเติมขึ้นปอดของเขา.
นี้สิ่งที่เขาหมายโดยของฉันถูกทำให้หายไป ... ? คือ
Hinata และ Kurenai และทุกคนที่พวกเขากำลังมุ่งหน้าไปลงเส้นทางของตัวเอง แต่ Shino เป็นเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ที่เขาเริ่ม นั่นคือความรู้สึกที่เขาจะลดลงเข้าสู่.
เขาก็ไม่ได้มุ่งหน้าไปที่ใดก็ได้และเขาก็ไม่ได้นั่งลงที่ใดก็ได้ เขารู้สึกเหมือนเขาเป็นเหมือนหมอกลังเลเสมอเป็นสิ่งเดียวที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลัง.
มาอยู่ที่ความรู้สึกเหล่านั้นหลอกลวงที่สร้างขึ้นโดยหมอก ... ? ไม่มีที่ไม่ได้มัน.
เขาต้องการเสมอมักจะรู้สึกเช่นนี้.
หลังจากที่พวกเขามาถึงสถานที่นี้และก่อนที่จะได้เป็นอย่างดี ความรู้สึกที่เขาได้เก็บไว้เสมอหายไป ...
และคิดได้เกิดขึ้นกับเขา มุมเล็ก ๆ บางส่วนของหัวใจของเขา เขาไม่ได้แม้กระทั่งสังเกตเห็นมันตัวเอง แต่เขาจะคิดว่า ...
ฉันต้องการที่จะกลับไปวันนั้น.
เขาอยากที่จะกลับไปเพียงแค่อีกครั้งหนึ่งกลับไปวันนั้นเมื่อทุกคนมีติดอยู่ร่วมกันเป็นทีมแปด.
"คุณ ไม่ได้สังเกตเห็นแม้ ... ที่คุณรู้สึกว่าหายไปมีคุณ ... ? "ผึ้งกล่าวว่ากำลังมองหาที่ Shino.
Shino กำลังยืนหุ้นยังคงอยู่ในสถานที่ เขาไม่สามารถย้ายไปข้างหน้าขั้นตอนเดียว ไม่ว่าเขาพยายามที่จะก้าวไปข้างหน้าเขาจะไม่สามารถไปถึงทางออกอยู่แล้วดังนั้นทำไมรำคาญ? เขาอาจจะไม่ได้เห็นอะไรในด้านหน้าของเขาอยู่แล้วขอบคุณหมอก.
"คุณไม่จำเป็นต้องผลักดันให้ตัวเองไปข้างหน้า." ผึ้งกล่าวว่า "คุณเพียงแค่สามารถปล่อยให้ทุกอย่างและอาศัยอยู่ที่นี่และมันจะดี ... "
หมอกพร้อมกับคำชนิดของผึ้งทะลุ Shino.
นั่นก็อาจจะดีที่สุด Shino คิดว่า.
ถ้าเขาไม่สามารถเดินไปข้างหน้าและถ้าไม่มีอะไรรอเขาแม้ว่าเขาจะได้เดินไปข้างหน้าแล้วเขาอยากจะอยู่ที่นี่เพียงและมีชีวิตอยู่วันเวลาของเขาโดยไม่ต้องเปลี่ยนอะไร นั้นเป็นอย่างดีอาจจะกลายเป็นความสุขของเขา.
ผึ้งยื่นออกมือ ผึ้งที่ล้อมรอบแขนของพวกเขาดึงออกไปเพื่อเผยให้เห็นมือน้ำนมสีขาว.
"ถ้าคุณต้องการ" ผึ้งกล่าวว่า "แล้วคุณจะอยู่ที่นี่กับฉัน."
Shino มองที่มือที่นำเสนอ.
และแล้วก็ ...
"มันเป็น ทีมแปดภารกิจล่าสุด! Let 's go พวกคุณ! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

The Beekeeper ค่อยๆไหลคำหายไปในหมอกขาวบริสุทธิ์ชิโนะเงียบฟังมันทั้งหมด" ผู้คนกำลังหายไป . " The Beekeeper กล่าวว่า " ไม่เพียง แต่ฉัน ไม่ว่าจะเป็น ชิโนบิ หรือพ่อค้า ชายหรือหญิง ทุกคน และนั่นรวมถึงคุณ คุณกำลังจะหายไปเช่นกัน นั่นทำให้คุณกังวลและสับสน ผ่านหมอกแบบนี้ " เขาชี้ว่า" คุณกำลังจะบอกว่าฉัน . . . หลงทาง . . . . . . . ? "เมื่อมีปากชิโนะเริ่มแห้งแล้ว ชิโนะกลืน และกลั้นหายใจและ , ด้วยเหตุผลบางอย่าง ความทรงจำของฮินาตะและคุเรไนโรสเข้าไปในจิตใจของเขาเขาจำได้ว่าเวลาที่เขาจะใช้เวลาการฝึกอบรมกับฮินาตะเขาจำวันของภารกิจที่เขาทำภายใต้คุเรไนก็นิเทศเขาก็ทำให้เพื่อนใน ฮินาตะ คุเรไนก็เข้าใจเขา ทั้งๆที่เขาก็เงียบแต่ . . . . . . .ฮินาตะกำลังจะแต่งงานเร็วๆนี้ ตอนนี้เธอกำลังยุ่งกับการเตรียมงานแต่งงานคุเรไนก็ยุ่งกับการเลี้ยงลูก ตอนนี้ เธออยู่หลังเส้นบางสองของพวกเขาได้เริ่มต้นแล้ว หนทางของตนเอง ชิโนะอย่างเงียบ ๆและดูสายตาสองหลังพวกเขาพวกเขาจะไม่มีวันกลับไปเป็นทีมแปดเคยเป็น ตลอดกาลชิโนะ พยายามใจเย็น แต่การหายใจของเขาเริ่มแข็งกร้าวและสหราชอาณาจักร . หมอกถูกเติมเต็มปอดของเขานี่คือสิ่งที่มันหมายถึงการของฉันหายไป . . . . . . . ?ฮินาตะ และ คุเรไน แล้วทุกคนก็มุ่งหน้าลงเส้นทางของตัวเอง แต่ชิโนะเป็นคนเดียวที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลังที่เขาเริ่ม นั่นคือความรู้สึกที่เขาล้มลงเขาไม่ได้ไปไหน และเขาไม่ได้นั่งเลย เขารู้สึกเหมือนเขาเป็นเหมือนลังเลหมอก มักจะเป็นสิ่งเดียวที่ถูกทิ้งไว้คือ ความรู้สึกเหล่านั้น การหลอกลวงที่สร้างขึ้นโดยหมอก . . . . . . . ? ไม่ ไม่ใช่เขาชอบความรู้สึกแบบนี้หลังจากที่พวกเขามาถึงสถานที่นี้ และก่อนที่จะได้เป็นอย่างดี เขามักจะเก็บไว้รู้สึกสูญเสีย . . . . . . .และ คิดว่า ได้เกิดขึ้นกับเขา จากมุมเล็ก ๆของหัวใจ เขาไม่สังเกตุเห็นเอง แต่เขาจะคิด . . . . . . .อยากกลับไปวันนั้นเขาอยากกลับไปอีกสักครั้งกลับไปวันนั้นเมื่อทุกคนได้ร่วมมือกันเป็นทีมแปด" คุณไม่สังเกตด้วยซ้ำ . . . . . . . ที่คุณรู้สึกว่าสูญเสีย คุณ . . . . . . . ? " The Beekeeper บอกว่ามองชิโนะชิโนะยืนหุ้นยังคงอยู่ในสถานที่ เขาไม่สามารถไปข้าง ไม่ว่าเขาพยายามจะก้าวไปข้างหน้า จะไม่สามารถไปถึงทางออกอยู่แล้วดังนั้นทำไมรำคาญ ? เขาไม่เห็นอะไรตรงหน้าเขา ต้องขอบคุณหมอก" คุณไม่ต้องผลักดันตัวเองไปข้างหน้า . " The Beekeeper กล่าว " คุณสามารถทิ้งทุกอย่าง และใช้ชีวิตที่นี่ แล้วมันจะดีเอง . . . . . . . "หมอกพร้อมกับเป็นคนเลี้ยงผึ้งคำพูดทะลุชิโนะนั่นอาจจะดีที่สุด ชิโนะคิดถ้าเขาไม่ย้ายไปข้างหน้า และถ้าอะไรรอเขาอยู่ ถ้าเขาย้ายไปข้างหน้า แล้วเขาก็อยากจะอยู่ที่นี่วันๆโดยไม่ต้องเปลี่ยนอะไรเลย ที่อาจจะกลายเป็นความสุขของเขาThe Beekeeper ถือมือ ส่วนผึ้งที่ล้อมแขนดึงออกไปเผยมือ คราบขาว" ถ้าคุณต้องการ " คนเลี้ยงผึ้งกล่าวว่า " แล้วคุณจะอยู่ที่นี่กับผมชิโนะมองให้มือและ ทันใดนั้น . . . . . . ." มันเป็นทีมแปดเป็นภารกิจสุดท้าย ! ไปกันเถอะ พวกนาย ! "