the dream of flying is as old as ma

the dream of flying is as old as mankind itself. However, the concept of the airplane has only been around for two centuries. Before that time, men and women tried to navigate the air by imitating the birds. They built wings to strap onto their arm or machines with flapping wings called ornithopters. On the surface, it seemed like a good plan. After all, there are plenty of birds in the air to show that the concept does work.
The trouble is, it works better at bird-scale than it does at the much larger scale needed to lift both a man and a machine off the ground. So folks began to look for other ways to fly. Beginning in 1783, a few aeronauts made daring, uncontrolled flights in lighter-than-air balloons, filled with either hot air or hydrogen gas. But this was hardly a practical way to fly. There was no way to get from here to there unless the wind was blowing in the desired direction.
It wasn’t until the turn of the nineteenth century that an English baronet from the gloomy moors of Yorkshire conceived a flying machine with fixed wings, a propulsion system, and movable control surfaces. This was the fundamental concept of the airplane. Sir George Cayley also built the first true airplane — a kite mounted on a stick with a movable tail. It was crude, but it proved his idea worked, and from that first humble glider evolved the amazing machines that have taken us to the edge of space at speeds faster than sound.
This wing of the museum focuses on the early history of the airplane, from its conception in 1799 to the years just before World War I. Because we are a museum of pioneer aviation, we don’t spend a great deal of time on those years after Orville Wright closed the doors of the Wright Company in 1916. We concentrate on the development of the airplane before it was commonplace, when flying machines were odd contraptions of stick, cloth, and wire; engines were temperamental and untrustworthy; and pilots were never quite sure whether they’d be able to coax their machine into the air or bring it down in one piece.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฝันบินเป็นเท่าเดิมเป็นมนุษย์เอง อย่างไรก็ตาม แนวคิดของเครื่องบินได้เท่านั้นรับรอบสองศตวรรษ ก่อนเวลา และพยายามที่จะนำทางอากาศ โดยเลียนแบบนก พวกเขาสร้างขึ้นปีกจะสายลงบนแขนหรือเครื่องของพวกเขา มีปีกที่เรียกว่า ornithopters ปีกกระพือ บนพื้นผิว มันดูเหมือนแผนการดี มีมากมายของนกในอากาศแสดงว่า แนวคิดการทำงานปัญหาคือ มันทำงานได้ดีในระดับนกกว่าจะไม่ที่มาตราส่วนที่ใหญ่มากที่ต้องยกทั้งคนและเครื่องจักรออกจากพื้นดิน ดังนั้น คนเริ่มมองหาวิธีอื่น ๆ ในการบิน เริ่มต้นใน 1783, aeronauts กี่ผู้กล้าหาญ มีเที่ยวบินใน lighter-than-air ลูกโป่ง เต็มไป ด้วยอากาศหรือก๊าซไฮโดรเจน แต่ไม่ไม่วิธีการบิน มีการรับจากที่นี่จะมียกเว้นว่าลมได้พัดในทิศทางที่ต้องการมันไม่ได้จนกระทั่งหันของศตวรรษที่ baronet เป็นภาษาอังกฤษจากชาวมัวร์ออกมืดมนของยอร์คเชียร์รู้สึกเครื่องบินปีกถาวร ระบบขับเคลื่อน และพื้นผิวการควบคุมเคลื่อนย้าย นี้เป็นแนวคิดพื้นฐานของเครื่องบิน Sir George Cayley ยังสร้างเครื่องบินจริงแรก — ว่าวติดบนไม้ที่มีหางสามารถเคลื่อนย้าย มันดิบ แต่มันพิสูจน์ความคิดของเขาทำงาน และจากเครื่องร่อนการอ่อนน้อมถ่อมตนแรกที่พัฒนาเครื่องตื่นตาตื่นใจที่ได้นำเราไปขอบของพื้นที่ที่ความเร็วเร็วกว่าเสียงปีกของพิพิธภัณฑ์นี้เน้นประวัติศาสตร์ยุคแรกของเครื่องบิน จากความคิดใน 1,799 ปีก่อนฉันสงครามโลก เนื่องจากเรามีพิพิธภัณฑ์ผู้บุกเบิกการบิน เราไม่ใช้เวลามากในปีที่ผ่านมาหลังจาก Orville Wright ปิดประตูของ บริษัทไรท์ในปี 1916 เราเน้นพัฒนาเครื่องบินก่อนมันเป็นเรื่องธรรมดา เมื่อเครื่องบิน contraptions คี่ไม้ ผ้า และ ลวด เครื่องยนต์ถูก temperamental และไม่เชื่อ ถือ และนักบินไม่เคยแน่ใจว่าพวกเขาจะคะยั้นคะยอเครื่องของพวกเขาไปในอากาศ หรือนำมาลงในหนึ่งชิ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความฝันของการบินเป็นเช่นเดิมเป็นมนุษย์ของตัวเอง อย่างไรก็ตามแนวคิดของเครื่องบินได้รับเพียงรอบสองศตวรรษ ก่อนเวลาที่ชายและหญิงพยายามที่จะนำทางอากาศโดยการเลียนแบบนก พวกเขาสร้างปีกสายลงบนแขนของพวกเขาหรือเครื่องที่มีปีกกระพือเรียก ornithopters บนพื้นผิวที่มันดูเหมือนการวางแผนที่ดี หลังจากที่ทุกคนมีความอุดมสมบูรณ์ของนกในอากาศที่จะแสดงให้เห็นว่าแนวคิดการทำงาน.
ปัญหาคือมันทำงานได้ดีกว่าที่นกขนาดกว่าจะที่ขนาดใหญ่จำเป็นมากที่จะยกทั้งชายและเครื่องออกจากพื้นดิน . ดังนั้นคนเริ่มมองหาวิธีการอื่น ๆ ที่จะบิน จุดเริ่มต้นใน 1783 เป็น Aeronauts ไม่กี่ทำกล้าเที่ยวบินที่ไม่สามารถควบคุมในลูกโป่งเบากว่าอากาศที่เต็มไปด้วยทั้งอากาศร้อนหรือก๊าซไฮโดรเจน แต่ตอนนี้แทบจะไม่วิธีการปฏิบัติในการบิน ไม่มีทางที่จะได้รับจากที่นี่มีเว้นแต่ลมพัดในทิศทางที่ต้องการไม่ได้.
มันไม่ได้จนกว่าหันของศตวรรษที่สิบเก้าที่บารอนภาษาอังกฤษจากทุ่งมืดมนของยอร์คิดเครื่องที่บินด้วยปีกคงที่เป็น ระบบขับเคลื่อนและควบคุมพื้นผิวที่สามารถเคลื่อนย้าย นี่เป็นแนวคิดพื้นฐานของเครื่องบิน เซอร์จอร์จเคย์ลียังสร้างเครื่องบินครั้งแรกจริง - ว่าวที่ติดตั้งอยู่บนไม้ที่มีหางที่สามารถเคลื่อนย้าย มันเป็นน้ำมันดิบ แต่มันก็พิสูจน์ให้เห็นความคิดของเขาทำงานและจากที่ร่อนอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นครั้งแรกการพัฒนาเครื่องจักรที่น่าตื่นตาตื่นใจที่ได้พาเราไปที่ขอบของพื้นที่ที่ความเร็วที่เร็วกว่าเสียง.
ปีกของพิพิธภัณฑ์นี้จะเน้นที่ช่วงประวัติศาสตร์ของเครื่องบิน จากแนวความคิดของตนใน 1,799 ปีก่อนสงครามโลกครั้งที่หนึ่งเพราะเราเป็นพิพิธภัณฑ์ของผู้บุกเบิกการบินที่เราไม่ใช้เวลามากในปีที่ผ่านมาหลังจากที่ออร์วิลไรท์ปิดประตูของ บริษัท ไรท์ในปี 1916 เรา มีสมาธิในการพัฒนาของเครื่องบินก่อนที่มันจะเป็นเรื่องธรรมดาเมื่อเครื่องที่บินอยู่ contraptions แปลกของไม้ผ้าและลวด; เครื่องยนต์เจ้าอารมณ์และไม่น่าไว้วางใจ; และนักบินไม่เคยค่อนข้างแน่ใจว่าพวกเขาจะสามารถที่จะชักชวนเครื่องของพวกเขาไปในอากาศหรือนำมันลงในชิ้นเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความฝันของการบินเป็นเก่าเป็นมนุษย์ของตัวเอง อย่างไรก็ตาม แนวคิดของเครื่องบินมีเพียงรอบสองศตวรรษ ก่อน จะถึงเวลา ชายและหญิงพยายามที่จะนำทางทางอากาศ โดยเลียนแบบเสียงนก พวกเขาสร้างปีกรัดลงบนแขน หรือเครื่องของพวกเขากับปีกกระพือเรียก ornithopters . บนพื้นผิว มันดูเป็นแผนการที่ดี หลังจากทั้งหมด มีมากมายของนกในอากาศเพื่อแสดงแนวคิดที่ไม่ทำงานปัญหาคือ มันทำงานได้ดีกว่าจะมีนกขนาดที่มีขนาดใหญ่มากขนาดต้องยกทั้ง ชาย และ เครื่องออกจากพื้นดิน ดังนั้น folks เริ่มที่จะมองหาวิธีการอื่น ๆที่จะบิน จุดเริ่มต้นในปี 1783 , ไม่กี่ aeronauts ทำให้กล้าหาญ , ไม่มีการควบคุมการบินในเบากว่าอากาศบอลลูน เต็มไป ด้วยอากาศร้อน หรือแก๊สไฮโดรเจน แต่นี่มันแทบจะเป็นวิธีปฏิบัติที่จะบิน ไม่มีทางที่จะได้รับจากที่นี่ไปที่นั่น ถ้าลมก็พัดในทิศทางที่ต้องการมันไม่ได้จนกว่าจะหันของศตวรรษที่สิบเก้าที่บารอนเนตภาษาอังกฤษจากทุ่งยอร์กเชียร์รู้สึกมืดมนเครื่องจักรบินได้ด้วยปีกคงที่เป็นระบบขับเคลื่อน และพื้นผิวการควบคุมที่สามารถเคลื่อนย้าย นี้เป็นแนวคิดพื้นฐานของเครื่องบิน เซอร์ จอร์จ เคย์ลีย์ยังสร้างเครื่องบินจริงก่อนว่าวติดบนไม้ กับหางที่สามารถเคลื่อนย้าย มันเป็นหยาบ แต่มันพิสูจน์ความคิดของเขาทำงาน และจากที่อันแรกพัฒนาเครื่องน่าพิศวงเครื่องร่อนที่พาพวกเราไปที่ขอบของอวกาศด้วยความเร็วที่เร็วกว่าเสียงนี้ปีกของพิพิธภัณฑ์ที่เน้นในช่วงประวัติศาสตร์ของเครื่องบิน จากความคิดของตนใน 1799 ถึงปี ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 1 เพราะเราเป็นพิพิธภัณฑ์ผู้บุกเบิกการบิน เราไม่ใช้จ่ายมากเวลาในปีนั้นหลังจากที่ วิลล์ ไรท์ ปิดประตูของบริษัทไรท์ใน 1916 . เรามุ่งพัฒนาเครื่องบินมาก่อน มันก็ธรรมดา เมื่อเครื่องที่บินเป็นเครื่องมือแปลก ไม้ ผ้า และ สาย และ เครื่องยนต์ก็ไม่น่าไว้ใจ และนักบินไม่ได้ค่อนข้างแน่ใจว่าพวกเขาจะสามารถกล่อมให้เครื่องของพวกเขาในอากาศหรือนำมันลงไปในชิ้นเดียว