n the present paper, we report the

n the present paper, we report the antimicrobial efficacy of three monoterpenes [linalyl acetate, (+)menthol, and thymol] against the gram-positive bacterium Staphylococcus aureus and the gram-negative bacterium Escherichia coli. For a better understanding of their mechanisms of action, the capability of these three monoterpenes to damage biomembranes was evaluated by monitoring the release, following exposure to the compounds under study, of the water-soluble fluorescent marker carboxyfluorescein from unilamellar vesicles with different lipidic compositions (phosphatidylcholine, phosphatidylcholine/phosphatidylserine [9:1], phosphatidylcholine/stearylamine [9:1], and phosphatidylglycerol/cardiolipin [9:1]). Furthermore, the interaction of the terpenes tested with dimyristoylphosphatidylcholine multilamellar vesicles as model membranes was monitored by means of differential scanning calorimetry. Finally, the results were related to the relative lipophilicity and water solubility of the compounds examined. Taken together, our findings lead us to speculate that the antimicrobial effect of (+)menthol, thymol, and linalyl acetate may result, at least partially, from a perturbation of the lipid fraction of microorganism plasma membrane, resulting in alterations of membrane permeability and in leakage of intracellular materials. Besides being related to physicochemical characteristics of the drugs (such as lipophilicity and water solubility), this effect seems to be dependent on lipid composition and net surface charge of microbial membranes. Furthermore, the drugs might cross the cell membranes, penetrating into the interior of the cell and interacting with intracellular sites critical for antibacterial activity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจุบันกระดาษ n เรารายงานประสิทธิภาพจุลินทรีย์ของ monoterpenes สาม [linalyl acetate, (+) อินเดีย และ thymol] หมอเทศข้างลาย Staphylococcus แบคทีเรียแบคทีเรียแกรมบวกและในแบคทีเรียแกรมลบแบคทีเรีย Escherichia coli สำหรับการเข้าใจกลไกของการดำเนินการ ความสามารถของ monoterpenes ที่สามเหล่านี้เสีย biomembranes ถูกประเมิน โดยการตรวจสอบออก สัมผัสสารประกอบภายใต้ศึกษา carboxyfluorescein เครื่องที่ละลายในเรืองแสงจากอสุจิ unilamellar มีองค์ lipidic ต่าง ๆ (สำคัญ สำคัญ [9:1] phosphatidylserine, stearylamine สำคัญ [9:1], และ phosphatidylglycerol [9:1] cardiolipin) ต่อไปนี้ นอกจากนี้ การโต้ตอบของ terpenes ทดสอบกับอสุจิ multilamellar dimyristoylphosphatidylcholine เป็นแบบเยื่อหุ้มถูกตรวจสอบ โดยการสแกน calorimetry แตกต่าง สุดท้าย ผลลัพธ์เกี่ยวข้องกับสัมพันธ์ lipophilicity และน้ำละลายสารที่ตรวจสอบ ปวง ผลการวิจัยของเรานำเราคาดการณ์ที่มีผลยับยั้งจุลินทรีย์ของ (+) อินเดีย thymol และ linalyl acetate อาจได้ น้อยบางส่วน จาก perturbation ของเศษส่วนไขมันของจุลินทรีย์พลาสมาเมมเบรน เกิดการเปลี่ยนแปลงของ permeability ของเมมเบรน และรั่วไหลของวัสดุและ intracellular นอกจากจะเกี่ยวข้องกับลักษณะ physicochemical ยาเสพติด (เช่น lipophilicity และน้ำละลาย), ลักษณะพิเศษนี้น่าจะขึ้นอยู่กับองค์ประกอบของไขมันและประจุพื้นผิวสุทธิสารจุลินทรีย์ นอกจากนี้ ยาอาจข้ามเยื่อหุ้มเซลล์ เจาะเข้าภายในเซลล์ และโต้ตอบกับเว็บไซต์ intracellular สำคัญสำหรับกิจกรรมต้านเชื้อแบคทีเรีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

n กระดาษปัจจุบันเรารายงานประสิทธิภาพยาต้านจุลชีพในสาม monoterpenes [linalyl อะซิเตท (+) เมนทอลและไทมอล] กับแบคทีเรียแกรมบวกเชื้อ Staphylococcus aureus และแบคทีเรียแกรมลบ Escherichia coli เพื่อความเข้าใจที่ดีขึ้นของกลไกของการกระทำของพวกเขาความสามารถของทั้งสาม monoterpenes ให้เกิดความเสียหาย biomembranes ถูกประเมินโดยการตรวจสอบการปล่อยต่อไปนี้การสัมผัสกับสารภายใต้การศึกษาของเครื่องหมายเรืองแสงที่ละลายน้ำได้ carboxyfluorescein จากถุง unilamellar มีองค์ประกอบที่แตกต่างกัน lipidic ( phosphatidylcholine, phosphatidylcholine / phosphatidylserine [9: 1] phosphatidylcholine / stearylamine [9: 1] และ phosphatidylglycerol / cardiolipin [9: 1]) นอกจากนี้การทำงานร่วมกันของ terpenes ทดสอบกับถุง multilamellar dimyristoylphosphatidylcholine เป็นเยื่อรูปแบบคือการตรวจสอบโดยวิธีการของลสแกน สุดท้ายผลที่เกี่ยวข้องกับ lipophilicity ญาติและการละลายน้ำของสารประกอบตรวจสอบ ที่ร่วมกันค้นพบของเราทำให้เราคาดการณ์ว่าผลกระทบของยาต้านจุลชีพ (+) เมนทอลไทมอลและอะซิเตท linalyl อาจส่งผลอย่างน้อยบางส่วนจากการก่อกวนของไขมันส่วนของเยื่อหุ้มจุลินทรีย์ที่มีผลในการเปลี่ยนแปลงของการซึมผ่านเยื่อและ การรั่วไหลของวัสดุภายในเซลล์ นอกจากนี้ยังเป็นที่เกี่ยวข้องกับลักษณะทางเคมีกายภาพของยาเสพติด (เช่น lipophilicity และการละลายน้ำ), ผลกระทบนี้ดูเหมือนว่าจะขึ้นอยู่กับองค์ประกอบของไขมันและค่าใช้จ่ายสุทธิพื้นผิวของเยื่อจุลินทรีย์ นอกจากนี้ยาเสพติดอาจข้ามเยื่อหุ้มเซลล์เจาะเข้าไปภายในของเซลล์และการโต้ตอบกับเว็บไซต์ภายในเซลล์ที่สำคัญสำหรับฤทธิ์ต้านแบคทีเรีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่อยู่ปัจจุบันกระดาษเรารายงานประสิทธิภาพการต้านจุลชีพของอะซิเตต linalyl สามองค์ประกอบ [ ( ) เมนทอล ไทมอล ] ต่อแบคทีเรียแกรมบวกและแบคทีเรีย Staphylococcus aureus แบคทีเรียแกรมลบและ Escherichia coli เพื่อความเข้าใจที่ดีขึ้นของกลไกของการกระทำ และความสามารถของทั้งสามองค์ประกอบความเสียหาย biomembranes ถูกประเมินโดยการตรวจสอบรุ่นต่อไปนี้การเปิดรับสารในการศึกษาของละลาย carboxyfluorescein เครื่องหมาย fluorescent จาก unilamellar เล็กกับองค์ประกอบ lipidic แตกต่างกัน ( ฟอสฟาติดิลโคลีนฟอสฟาติดิลโคลีน / ฟอสฟาทิดิลซีรีน , [ 09 : 01 ] , ฟอสฟาติดิลโคลีน / stearylamine [ 9 : 1 ] และ phosphatidylglycerol / คาร์ดิโอไลพิน [ 9 : 1 ] ) นอกจากนี้ปฏิสัมพันธ์ของเทอร์ปีน ทดสอบกับ dimyristoylphosphatidylcholine multilamellar เล็กเป็นแบบเมมเบรนถูกตรวจสอบโดยวิธีดิฟเฟอเรนเชียลสแกนนิง ในที่สุด ผลการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับ lipophilicity ญาติและน้ำการละลายของสารประกอบอื่น ถ่ายด้วยกัน การค้นพบ ทำให้เราคาดการณ์ว่า ยาต้านจุลชีพ ( ) ผลของเมนทอล ไทมอลlinalyl อะซิเตท และอาจส่งผลให้อย่างน้อยบางส่วนจากการรบกวนของเศษไขมันในเยื่อหุ้มเซลล์ของจุลินทรีย์ ทำให้การเปลี่ยนแปลงของเยื่อซึมและการรั่วไหลของวัสดุภายในเซลล์ . นอกจากจะเกี่ยวข้องกับลักษณะทางกายภาพและทางเคมีของยา ( เช่น lipophilicity และน้ำ Solubility )ผลกระทบนี้จะขึ้นอยู่กับองค์ประกอบของไขมันและประจุที่ผิวของสุทธิของเยื่อ นอกจากนี้ ยาอาจข้ามเยื่อหุ้มเซลล์ , เจาะเข้าไปภายในเซลล์ และโต้ตอบกับเว็บไซต์ที่สำคัญสำหรับกิจกรรมภายในเซลล์แบคทีเรีย