He finished writing.Zhang Ye handed

He finished writing.

Zhang Ye handed the script to her, “Look for words you don’t know. I’ll tell you how to read them. As to where to pause, I’ll recite it to you once.”

Cao Mengmeng nodded seriously, “Alright!”

Five minutes later.

Zhang Ye returned to the auditorium and sat at his seat.

Cao Mengmeng did not return and directly went backstage to wait for her turn. At this moment, the little girl’s face was full of joy and excitement. She did not know how good the poem was, as she could not appraise it with her literary and artistic standard as a junior high school student. However, Cao Mengmeng was filled with confidence. Why? There was no why, just because it was a poem written by her bro! It was created today on the spot! As for how awesome Zhang Ye’s poems were, Cao Mengmeng already knew from the internet. There were countless people who followed his tailwinds and there were even thousands of worshippers. She knew that even the worst modern poem her cousin wrote would receive 40,000-50,000 hits. Zhang Ye’s worst work was already much better than the best works of typical poets or literary scholars!

Could this poem be bad?

Of course not!

Cao Mengmeng bounced around humming a melody. She was ready backstage. She did not know the meaning of the poem, but all she needed to do was read it ad verbatim!

……

Inside the auditorium.

In the audience seats.

Zhang Ye returned and did not cause a commotion.

Only Teacher Leng looked over, “Where’s Mengmeng?”

“She’s backstage.” Zhang Ye said.

The newspaper editor said at a loss, “Is she preparing to recite ‘Flying bird and fish’? Hur Hur, that little girl sure is stubborn. Not bad.”

Zhang Ye gave a vague smile, “I don’t know either.”

Teacher Leng smacked her lips, “That Mengmeng sure is… She never listens.”

Onstage, the ongoing poetry program had also ended. The performances were clustered together.

The female host came on stage again as she smiled, “Next up, a poetry reciter. The performer is Cao Mengmeng. Everyone, please welcome her.”

There was sparse applause and not very warm. There was no other way since with seven or eight poetry recital lined back to back, and with popular and classic poems that everyone had heard countless numbers of times, no matter how good the poem was, it was quite sickening. Hence, the enthusiasm from the teachers, parents, and students present were beginning to fade. Upon hearing the next program was a poetry recital, everyone was not that interested. Many people were even yawning.

“Another poem?”

“So boring.”

“This program’s arrangement is problematic.”

Many people began to whisper.

Only Teacher Leng and her class raised their spirits as they were concerned about the recital.

“Ah, Mengmeng is up!”

“She really went up?”

“Why didn’t she cancel her section?”

“Mengmeng sure is too much. She is too stubborn.”

“Are we listening to ‘Flying bird and fish’ again? Give me a break!”

Mengmeng’s classmates were all at a loss about whether to laugh or cry. They were worried for Mengmeng.

However, Lili was grinning as she said, “When everyone listens to it, let’s see whether Mengmeng’s or my recital of ‘Flying bird and fish’ is better.” With her reading first, she had all the advantage. Even if Mengmeng recited it very well, it was impossible for her to compete with her. She might even be criticized. After all, she had followed in Lili’s wake, so Lili was wishing Cao Mengmeng would make a fool of herself on stage. She finally had a chance to see Cao Mengmeng shame herself!

The female host retreated.

Cao Mengmeng appeared from the side of the stage. With small steps, she walked up to the podium. As the previous person who did the poetry recital was a taller boy in high school, the microphone was adjusted a bit high. Cao Mengmeng had to struggle with her toes tipped to reach the microphone. She then adjusted it down.

“Aiyah!” With her feet stumbling, she nearly fell.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาจบเขียนจางเย่มอบสคริปต์ให้เธอ "ค้นหาคำที่คุณไม่ทราบ ผมจะบอกคุณวิธีการอ่าน เมื่อต้องการที่จะหยุดชั่วคราว ผมจะอ่านมันคุณครั้งนี้"Cao Mengmeng แล้วพยักหน้าอย่างจริงจัง "Alright"ห้านาทีต่อมาจางเย่กลับไปหอประชุม และนั่งที่ที่นั่งของเขาCao Mengmeng ไม่กลับ แล้วตรงไปหลังเวทีเพื่อรอเธอหัน ขณะนี้ ใบหน้าของสาวน้อยมากเต็มไปด้วยความสุขและตื่นเต้น เธอไม่รู้ดีว่าบทกวีถูก ขณะที่เธอไม่สามารถแห่งมาตรฐานของงานวรรณกรรม และศิลปกรรมเป็นนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น อย่างไรก็ตาม Cao Mengmeng ก็เต็มไป ด้วยความมั่นใจ ทำไม ก็ทำไมไม่ เพียง เพราะมันเป็นบทกวีเขียน โดย bro ของเธอ สร้างวันนี้ได้ทันที สำหรับวิธีน่ากลัวจางเยของบทกวีได้ Cao Mengmeng รู้จากอินเทอร์เน็ตแล้ว มีคนมากมายตาม tailwinds ของเขา และมีแม้กระทั่งพันสรณะ เธอรู้ว่าแม้แต่ลูกพี่ลูกน้องของเธอเขียนจะได้รับปริมาณ 40,000-50,000 บทกวีสมัยเลวร้ายที่สุด จางเย่ของเลวร้ายที่สุดทำงานได้แล้วมากดีกว่าผลงานของกวีทั่วไปหรือนักวิชาการวรรณกรรมที่ดีที่สุดบทกวีนี้อาจจะไม่ดีไม่แน่นอนCao Mengmeng เด้งรอบฮัมทำนองเพลง เธอก็พร้อมที่หลังเวที เธอไม่รู้ความหมายของบทกวี แต่ทั้งหมดที่เธอต้องทำคืออ่านทุกตัวอักษรโฆษณา……ภายในหอประชุมในที่นั่งผู้ชมจางเย่กลับ และทำให้ไม่เป็นที่ทันสมัยเฉพาะครูเล้งมองไปมากกว่า ซึ่งเป็น Mengmeng ""เธออยู่หลังเวที" จางเย่กล่าวบรรณาธิการหนังสือพิมพ์กล่าวว่า ที่สูญเสีย "เธอกำลังสาธยาย 'บินนกและปลา' เฮอร์โปรดักส์เฮอร์โปรดักส์ สาวน้อยที่บอกว่าถูกปากแข็ง ไม่"จางเย่ให้รอยยิ้มที่คลุมเครือ ฉันทั้งนั้น"ครูเล้งไมโครเวฟริมฝีปากของเธอ, " Mengmeng ที่แน่ใจว่า. ... เธอไม่เคยฟัง"Onstage โปรแกรมบทกวีอย่างต่อเนื่องนอกจากนี้สิ้นสุดลง การแสดงมีคลัสเตอร์ร่วมกันเจ้าหญิงมาบนเวทีอีกครั้งเธอยิ้ม "ขึ้นต่อไป มีผู้อ่านบทกวี นักแสดงคือ Cao Mengmeng ทุกคน กรุณาต้อนรับเธอ "มีเสียงปรบมือห่าง และอบอุ่นมากไม่ มีวิธีอื่น ๆ ตั้งแต่เจ็ด หรือแปดบทกวีจัดแสดงดนตรีแบบอเรียงรายติดต่อ และบทกวีที่เป็นที่นิยม และคลาสสิกที่ทุกคนได้ยินไม่ถ้วนครั้ง ไม่ว่าบทกวีดี มันก็เกลียดมาก ดังนั้น ความกระตือรือร้นจากครู ผู้ปกครอง และนักเรียนปัจจุบันก็เริ่มจาง เมื่อได้ยิน โปรแกรมถัดไปคือ การจัดแสดงดนตรีแบบอกวีนิพนธ์ ทุกคนไม่สนใจที่ แม้ถูกหาวหลายคน"บทกวีอีก""ดังนั้นคว้าน""โปรแกรมนี้จัดเป็นปัญหา"หลายคนเริ่มกระซิบเฉพาะครูเล้งและชั้นเรียนของเธอยกวิญญาณของพวกเขาเป็นพวกเขากังวลเกี่ยวกับการจัดแสดงดนตรีแบบอ"Ah, Mengmeng เป็นค่า""เธอจริง ๆ ไปขึ้น"ทำไมไม่เธอยกเลิกส่วนเธอ""Mengmeng บอกว่าถูกมากเกินไป เธอมีปากแข็งเกินไป""เราฟัง 'บินนกและปลา' อีกครั้ง ให้ฉันหยุดพัก"เพื่อนร่วมชั้นของ Mengmeng ทั้งหมดที่สูญเสียเกี่ยวกับว่าจะหัวเราะ หรือร้องไห้ได้ พวกเขามีห่วงสำหรับ Mengmengอย่างไรก็ตาม Lili เป็นยิ้มเธอกล่าวว่า "เมื่อทุกคนฟังมัน ลอง ดูว่า ของ Mengmeng หรือจัดแสดงดนตรีแบบอของฉันของ 'บินนกและปลา' ดีขึ้น" มีเธออ่านก่อน เธอมีทั้งหมด แม้ Mengmeng อัลก็ดี มันเป็นไปไม่ได้สำหรับเธอที่จะแข่งขันกับเธอ เธออาจแม้จะวิพากษ์วิจารณ์ หลังจากที่ทุก เธอได้ตามในปลุกของ Lili เพื่อให้ลีลี่เป็นประสงค์ Cao Mengmeng จะทำให้คนโง่ของตัวเองบนเวที ในที่สุดเธอมีโอกาสเห็น Cao Mengmeng อับอายตัวเองเจ้าหญิงสภาพระส่ำCao Mengmeng ปรากฏจากด้านข้างของเวที ด้วยขั้นตอนขนาดเล็ก เธอเดินขึ้นไปที่แท่น เป็นผู้ใช้ก่อนหน้านี้ได้จัดแสดงดนตรีแบบอกวี เด็กสูงในโรงเรียนมัธยม ไมโครโฟนถูกปรับบิตสูง Cao Mengmeng ได้ต่อสู้กับเท้าเธอก้นถึงไมโครโฟน เธอจากนั้นได้ปรับลง"Aiyah" ด้วยเท้าของเธอสะดุด เกือบล้มลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเขียนเสร็จ

Zhang Ye ส่งสคริปต์เพื่อเธอ "มองหาคำที่คุณไม่ทราบ ฉันจะบอกคุณวิธีการอ่านพวกเขา เป็นเพื่อที่จะหยุดฉันจะอ่านมันให้คุณครั้งเดียว. "

เฉา Mengmeng พยักหน้าอย่างจริงจัง" เอาล่ะ! "

ห้านาทีต่อมา

จางเจ้ากลับไปประชุมและนั่งอยู่ในที่นั่งของเขา

เฉา Mengmeng ไม่ได้กลับมาและตรงไปหลังเวทีเพื่อรอการเปิดของเธอ ขณะนี้ใบหน้าของสาวน้อยก็เต็มไปด้วยความสุขและความตื่นเต้น เธอไม่เคยรู้วิธีการที่ดีบทกวีเป็นขณะที่เธอไม่สามารถประเมินด้วยมาตรฐานวรรณกรรมและศิลปะของเธอเป็นนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น อย่างไรก็ตามเฉา Mengmeng ก็เต็มไปด้วยความเชื่อมั่น ทำไม? ไม่มีเหตุผลที่เป็นเพียงเพราะมันเป็นบทกวีที่เขียนโดย Bro ของเธอ! มันถูกสร้างขึ้นในวันนี้ที่จุด! สำหรับวิธีบทกวีที่น่ากลัวจางเยก็เฉา Mengmeng แล้วรู้จากอินเทอร์เน็ต มีผู้คนมากมายที่ตาม tailwinds ของเขาได้และมีหลายพันนมัสการ เธอรู้ว่าแม้บทกวีที่ทันสมัยที่เลวร้ายที่สุดญาติของเธอเขียนจะได้รับความนิยม 40,000-50,000 การทำงานที่เลวร้ายที่สุดจางเยมีอยู่แล้วดีกว่างานที่ดีที่สุดของกวีทั่วไปหรือนักวิชาการวรรณกรรม!

กลอนบทนี้อาจจะไม่ดี?

ไม่แน่นอน!

เฉา Mengmeng เด้งรอบฮัมทำนองดนตรี เธอก็พร้อมที่หลังเวที เธอไม่ทราบความหมายของบทกวี แต่ทั้งหมดที่เธอต้องทำก็อ่านมันโฆษณาคำต่อคำ!

......

ภายในหอประชุม

ในที่นั่งของผู้ชม

Zhang ท่านทั้งหลายกลับมาไม่ได้ทำให้เกิดความวุ่นวาย

ครูเท่านั้นเล้งมองมากกว่า "ที่ไหน Mengmeng?"

"เธอเป็นเวที." จางเจ้ากล่าวว่า

บรรณาธิการหนังสือพิมพ์กล่าวว่าที่สูญเสีย "คือเธอเตรียมที่จะท่อง 'บินนกและปลา'? เฮอร์เฮอร์สาวน้อยที่แน่นอนคือปากแข็ง ไม่ได้เลวร้าย. "

Zhang ท่านก็ให้รอยยิ้มที่คลุมเครือ" ผมไม่ทราบว่าทั้งสอง. "

ครูเล้งตีริมฝีปากของเธอ" นั่น Mengmeng แน่ใจว่า ... เธอไม่เคยฟัง. "

เวทีโปรแกรมบทกวีอย่างต่อเนื่องนอกจากนี้ยังได้สิ้นสุดลง การแสดงถูกคลัสเตอร์ร่วมกัน

พิธีกรหญิงมาบนเวทีอีกครั้งเมื่อเธอยิ้ม "ถัดลงมาเป็นผู้ท่องบทกวี นักแสดงที่เป็นเฉา Mengmeng ทุกคนยินดีต้อนรับเธอ. "

มีการปรบมือเบาบางและไม่เป็นที่อบอุ่นมาก ไม่มีทางอื่นที่เป็นตั้งแต่ที่มีเจ็ดหรือแปดบทกวีบรรยายเรียงรายกลับไปกลับและมีบทกวีที่นิยมและคลาสสิกที่ทุกคนเคยได้ยินจำนวนนับไม่ถ้วนครั้งไม่ว่าดีบทกวีเป็นมันก็ค่อนข้างน่าสะอิดสะเอียน ดังนั้นความกระตือรือร้นจากครูผู้ปกครองและนักเรียนปัจจุบันเป็นจุดเริ่มต้นที่จะจางหาย เมื่อได้ยินโปรแกรมต่อไปคือบรรยายบทกวีทุกคนก็ไม่ได้เป็นที่สนใจ หลายคนแม้กระทั่งหาว

"บทกวีอีก?"

"ดังนั้นน่าเบื่อ."

"การจัดเรียงของโปรแกรมนี้เป็นปัญหา."

หลายคนเริ่มที่จะกระซิบ

ครูเท่านั้นเล้งและชั้นเรียนของเธอยกวิญญาณของพวกเขาขณะที่พวกเขามีความกังวลเกี่ยวกับการบรรยาย

"อา Mengmeng จะขึ้นอยู่!"

"จริง ๆ แล้วเธอก็ขึ้นไป?"

"ทำไมเธอไม่ได้ยกเลิกการแสดงของเธอ?"

"Mengmeng แน่ใจว่ามากเกินไป เธอเป็นคนปากแข็งเกินไป. "

" เรากำลังฟัง 'บินนกและปลา' อีกครั้งหรือไม่ ให้ฉันหยุดพัก! "

เพื่อนร่วมชั้น Mengmeng ของทุกคนที่สูญเสียเกี่ยวกับว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ พวกเขากังวลสำหรับ Mengmeng

อย่างไรก็ตาม Lili ถูกยิ้มขณะที่เธอกล่าวว่า "เมื่อทุกคนฟังก็ลองมาดูกันว่า Mengmeng หรือการบรรยายของฉัน 'บินนกและปลา' จะดีกว่า." กับการอ่านครั้งแรกของเธอที่เธอได้มีประโยชน์ทั้งหมด แม้ว่า Mengmeng ท่องได้เป็นอย่างดีก็เป็นไปไม่ได้สำหรับเธอที่จะแข่งขันกับเธอ เธออาจจะได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ หลังจากที่ทุกคนที่เธอเคยใช้ในการปลุก Lili ดังนั้น Lili ปรารถนาเฉา Mengmeng จะทำให้คนโง่ของตัวเองบนเวที ในที่สุดเธอก็มีโอกาสที่จะเห็นเฉา Mengmeng ความละอายตัวเอง!

พิธีกรหญิงถอย

เฉา Mengmeng ปรากฏจากด้านข้างของเวที ด้วยขั้นตอนเล็ก ๆ เธอเดินขึ้นไปยังแท่น ในฐานะที่เป็นคนก่อนหน้านี้ที่ไม่บรรยายบทกวีเป็นเด็กสูงในโรงเรียนมัธยมไมโครโฟนปรับบิตสูง เฉา Mengmeng ต้องต่อสู้กับปลายเท้าของเธอในการเข้าถึงไมโครโฟน จากนั้นเธอก็ปรับลง

"Aiyah!" ด้วยเท้าของเธอสะดุดเธอเกือบลดลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาเขียนเสร็จ .จางเยส่งบทกับเธอ , " มองหาคำที่คุณไม่รู้ ผมจะบอกวิธีการอ่านพวกเขา เพื่อที่จะหยุด ฉันจะพูดมันกับคุณอีกครั้ง .เคา mengmeng พยักหน้าอย่างจริงจัง " ก็ได้ "ห้านาทีต่อมาจาง ท่านกลับไปที่หอประชุมแล้วนั่งที่ที่นั่งของเขาเคา mengmeng ไม่ได้กลับโดยตรงและเดินไปหลังเวที เพื่อรอให้เธอเปิด ในช่วงเวลานี้ สาวน้อยที่หน้าเต็มไปด้วยความสุขและความตื่นเต้น เธอไม่ได้รู้วิธีการที่ดีในบทกวีนั้น เธอไม่อาจประเมินด้วยมาตรฐานของเธอ วรรณกรรมและศิลปะ เป็นนักเรียนม.ต้น อย่างไรก็ตาม เคา mengmeng เต็มไปด้วยความมั่นใจ ทำไม ? ก็ไม่ทำไม เพียงเพราะมันเป็นบทกวีที่เขียนโดยพี่ชายของเธอ มันถูกสร้างขึ้นในวันนี้เลย สำหรับวิธีการของจางเยสุดยอดบทกวีเป็น เคา mengmeng รู้อยู่แล้วจากอินเทอร์เน็ต มีผู้คนมากมายที่ตามลมส่งท้ายของเขาและมีแม้กระทั่งนับพันของผู้ . เธอจะรู้ว่า แม้แต่ที่เลวร้ายที่สุดที่ทันสมัยบทกวีญาติของเธอเขียนจะได้รับ 40000-50000 ฮิต จางเยทำงานแย่แล้วดีกว่า ผลงานที่ดีที่สุดของกวีทั่วไป หรือนักวิชาการวรรณกรรม !กลอนนี้อาจจะไม่ดี ?ไม่ใช่แน่นอนเคา mengmeng เด้งรอบฮัมเพลง เธอพร้อมเวที เธอยังไม่รู้ความหมายของบทกวี แต่ทั้งหมดที่เธอต้องทำคืออ่านโฆษณาคำต่อคำ !. . . . . . .ภายในหอประชุมคนดูที่นั่งจาง ท่านกลับและไม่ก่อให้เกิดความวุ่นวายเล้ง อาจารย์มองมากกว่า " mengmeng อยู่ไหน ? "" เธออยู่หลังเวที " จาง ท่านกล่าวว่าหนังสือพิมพ์ บรรณาธิการบอกว่าที่สูญเสีย " เธอเตรียมท่อง ' นกบินและปลา ' เฮอร์เฮอร์ เด็กผู้หญิงคนนั้นว่าเป็นคนดื้อ ไม่เลวเลย "จาง ท่านยิ้มๆ " ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน "ครูเล้งตบปากของเธอ " ที่ mengmeng แน่นอน . . . . . . . เธอก็ไม่ฟัง "บนเวที , โปรแกรมบทกวีอย่างต่อเนื่องก็สิ้นสุดลง การแสดงมีการจัดกลุ่มเข้าด้วยกัน .พิธีกรหญิงกลับมาบนเวทีอีกครั้งเมื่อเธอยิ้ม " ต่อไป บทกลอนที่ควร . นักแสดงจะเฉา mengmeng . ทุกคน กรุณาต้อนรับเธอ "มีเสียงปรบมือเบาบางและไม่อบอุ่นมาก ไม่มีวิธีอื่น ๆตั้งแต่ที่มีเจ็ดหรือแปดการแสดงบทกวีเรียงรายกลับและมีความนิยมและบทกวีคลาสสิกที่ทุกคนเคยได้ยินตัวเลขที่นับไม่ถ้วนของเวลา ไม่ว่าอย่างไรดี กลอนเพราะ มันค่อนข้างน่าเวียนหัว ดังนั้น ความกระตือรือร้น จาก ครู ผู้ปกครอง และนักเรียนปัจจุบันเริ่มจางหาย เมื่อได้ยินรายการต่อไป คือ ท่องบทกวี ทุกคนไม่ได้สนใจเลย หลายคนจะหาว" บทกวีอื่น "" น่าเบื่อ "" การจัดโปรแกรมนี้มันเป็นปัญหา "หลายคนเริ่มที่จะกระซิบเล้งครูและชั้นเรียนของเธอยกวิญญาณของพวกเขาที่พวกเขามีความกังวลเกี่ยวกับการแสดง" อ๊ะ mengmeng ขึ้น ! "" เธอจะต้องไปขึ้น "" ทำไมเธอถึงไม่ยกเลิก ส่วนเธอ "" mengmeng ว่ามันมากเกินไป เธอดื้อเกินไป . "" เรากำลังฟัง ' นกบินและปลาอีกแล้วงั้นเหรอ ? ให้ฉันหยุด ! "mengmeng เป็นเพื่อนร่วมชั้นทุกคนที่สูญเสียเกี่ยวกับว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ พวกเขาเป็นห่วง mengmeng .แต่ลี่ลี่ก็ยิ้มขณะที่เธอกล่าวว่า " เมื่อทุกคนได้ฟังมัน มาดูกันว่าผม mengmeng หรือการแสดงของ ' ' นกบินและปลาจะดีกว่า " กับการอ่านครั้งแรกของเธอ เธอมีทั้งประโยชน์ ถ้า mengmeng ท่องมาก มันเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะแข่งขันกับเธอ เธออาจจะโดนว่า หลังจากที่เธอได้ปฏิบัติตามใน Lili Lili ปลุกเพื่อให้โจโฉ mengmeng จะทำให้ตลกบนเวที ในที่สุดก็มีโอกาสได้เห็นเคา mengmeng ละอายตัวเองพิธีกรหญิง ล่าถอยไปเคา mengmeng ปรากฏจากด้านข้างของเวที ด้วยขั้นตอนเล็ก ๆ เธอเดินขึ้นเวที เป็นคนที่ทำก่อนหน้าท่องบทกวีเป็นเด็กผู้ชายสูงในโรงเรียนมัธยม , ไมโครโฟนปรับสูงนิดหน่อย เคา mengmeng ต้องต่อสู้กับเท้าของเธอสะดุดถึงไมโครโฟน แล้วก็ปรับลง" โธ่ ! " กับเท้าของเธอสะดุด เธอเกือบจะล้ม