“No, I didn’t,” he replied calmly.“

“No, I didn’t,” he replied calmly.

“I did,” she said, looking him in the eyes.

Meng Hao didn’t respond.

Chu Yuyan stared back out at the Dao Lake, her expression one of bitterness. Several hours passed, and she finally stood up and began to walk back toward the Violet Fate Sect. After seven steps, she stopped.

“If there was no Xu Qing…?”

“No ‘ifs,’” Meng Hao replied softly.

“But why?”

“The opportunity was missed. What’s done is done.”

Chu Yuyan trembled, and then left Meng Hao’s Dao Lake and returned to the Violet Fate Sect, tears streaming down her face.

Hanxue Shan came to see Meng Hao, innocent and making no attempts conceal her lingering feelings for him.

Fatty came, carrying a wild chicken. Meng Hao glanced at it, then summoned flames. The two of them sat next to the Dao Lake for a long time, eating wild chicken while everyone around watched on.

Fatty laughed and filed away at his teeth with a sword. In the end, he pulled Meng Hao into a bear hug and then left.

An Zaihai and Lin Hailong both came. Sighing, they recounted past times, although they avoided mentioning Grandmaster Pill Demon. They were well aware that to Meng Hao, the most important person in the Violet Fate Sect… was his Master.

Ye Feimu didn’t come. The last person from the Violet Fate Sect to come was an old man. His Cultivation base was not very high, but as soon as he neared, Meng Hao’s face broke out into a smile.

“Bai Yunlai.”

“Fang… Meng Hao.” The old man inadvertently started to call Meng Hao by the name Fang Mu.

People came from the Song Clan, the Golden Frost Sect, and the Solitary Sword Sect. Earlier they had faced off with hostility, but now they came to chat. These were people of the same generation as Meng Hao in the Southern Domain, Dao Children and Chosen, the most powerful of whom were merely in the Nascent Soul stage.

When they saw Meng Hao, the couldn’t help but think of all the things that had happened in the past. Meng Hao didn’t see Li Tiandao of the Li Clan, who hadn’t come to the Dao Lakes this time. 2

As far as Wang Lihai, and that figure who existed deep in his memories, Wang Tengfei, after the genocide of the Wang Clan carried out by their 10th Patriarch, Meng Hao wasn’t sure if they were even still alive.

There was one person who Meng Hao hadn’t seen at all since returning to the Southern Domain, and that was Han Bei. Han Bei of the Black Sieve Sect.

The last person to come visit was Chen Fan. He looked older than before, and hadn’t reached the Nascent Soul stage yet. His body was somewhat emaciated, which sharply contrasted with the Chen Fan that Meng Hao remembered.

It seemed that many matters of the heart had built up in him during the past centuries, and had reached the point that they were suffocating him.

He didn’t say much at first, and he brought a flagon of alcohol with him, which he drank from continuously. It was hard to say when, but at some point, he had begun to drink on a daily basis. It had reached the point where he didn’t just need to drink, he needed to get drunk.

He was no longer the blazing sun that he had been in past years, nor was he one of the Seven Swords. One fellow sect member after another had surpassed him, and his dreams of rising up within the Solitary Sword Sect had not come true.

However, he still smiled. He smiled at Meng Hao, and it contained the same warmth it always had, the same concern and love.

“Elder Brother Chen….” said Meng Hao, looking him over. Every time he saw his old friends, he couldn’t help but think of the Reliance Sect.

“Make sure to focus well on your cultivation,” said Chen Fan. “If you ever reach Immortal Ascension, then I can boast to people that I have a little brother who’s an Immortal.” He chuckled, and clapped Meng Hao on the shoulder. Then he took a long swig of alcohol and headed back toward the Solitary Sword Sect.

Meng Hao could clearly see the scorn with which many of the Solitary Sword Sect disciples looked at Chen Fan.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ไม่ ผมไม่ได้ เบิกบานใจเย็น"ผม เธอกล่าวว่า มองเขาในสายตาเฮา เมงไม่ตอบสนองชู Yuyan จ้องกลับออกที่ทะเลสาบ Dao แสดงความขมขื่นอย่างใดอย่างหนึ่ง ผ่านไปหลายชั่วโมง แล้วเธอก็ลุกขึ้นยืน และเริ่มเดินกลับไปทางนิกายชะตากรรมสีม่วง หลังจากขั้นตอนที่ 7 เธอหยุดทำงาน"ถ้ามีชิงซูไม่มี...""ไม่มี ' ifs,' " เฮาเมงตอบเบา ๆ"แต่ทำไม""โอกาสผิดพลาด สิ่งที่จะทำคือทำYuyan ชู trembled และซ้ายทะเลสาบดาวเมงเฮา แล้วกลับไปชะตากรรมนิกายม่วง น้ำตาไหลใบหน้าของเธอฉาน Hanxue มาเพื่อดูห้าวเมง ไม่รู้เรื่องและทำให้ไม่มีความพยายามปกปิดความรู้สึกของเธอ lingering สำหรับเขาไขมันมา แบกไก่ป่า เฮา เมง glanced มัน จาก นั้นอัญเชิญเปลวไฟ เขาทั้งสองนั่งถัดจากทะเลสาบดาวนาน กินไก่ป่าในขณะที่คนรอบข้างดูบนไขมันหัวเราะ และยื่นออกไปที่ฟันของเขาด้วยดาบ ในสุด เขาดึงเมงเฮาเข้ากอดแบบหมี และเลี้ยว ซ้ายการ Zaihai และ Hailong หลินทั้งสองมา Sighing พวกเขาถึงเวลา ที่ผ่านมาแม้ว่าพวกเขาหลีกเลี่ยงการกล่าวถึงปีศาจ Grandmaster ยา พวกเขาก็ตระหนักดีว่า การเมงเฮา คนสำคัญในชะตากรรมสีม่วงอ... เป็นนายของเขาเย Feimu ไม่มา คนสุดท้ายจากนิกายชะตากรรมสีม่วงมาถูกชรา ฐานการเพาะปลูกของเขาไม่ได้สูงมาก แต่ทันทีที่เขา neared เมงเฮาหน้าโพล่งออกมาเป็นรอยยิ้ม"Bai Yunlai""ฝาง เฮา เมง" ชายชราตั้งใจเริ่มโทรหาเฮาเมงชื่อฝางหมู่คนมา จากกอง ทัพเพลง นิกาย Frost โกลเด้น นิกายดาบโดดเดี่ยว ก่อนหน้านี้พวกเขาได้เผชิญหน้ากับปิด ด้วยความเกลียดชัง แต่ตอนนี้ พวกเขามาเพื่อพูดคุย คนรุ่นเดียวกันเฮาเมงในโด เมนที่ภาคใต้ ดาวเด็ก และ เลือก พลังของผู้ที่ได้เพียงในระยะตั้งไข่วิญญาณเหล่านี้ได้เมื่อเห็นเมงเฮา ไม่สามารถช่วย แต่คิดว่า สิ่งที่ได้เกิดขึ้นในอดีตได้ เฮา เมงไม่เห็น Li Tiandao ตระกูล Li ที่ไม่ได้มากับดาวครั้งนี้ 2เท่าวัง Lihai และที่รูปที่อยู่ในความทรงจำของเขาลึก วัง Tengfei หลังพันธุฆาตตระกูลวังที่ดำเนินการ โดยพระ 10 ของพวกเขา เมงเฮาไม่แน่ใจว่าพวกเขาแม้จะยังมีชีวิตอยู่มีหนึ่งคนที่เฮาเมงไม่เคยเห็นมาทั้งหมดนับตั้งแต่กลับมาที่เมนใต้ และที่เป่ยฮั่น เป่ยฮั่นนิกายตะแกรงสีดำคนสุดท้ายเพื่อมาเยี่ยมชมเป็นแฟน เฉิน เขาดูเก่ากว่าก่อน และไม่ถึงขั้นจิตวิญญาณก่อ ร่างกายของเขาค่อนข้างผอม ซึ่งต่างกับผวนที่เฮาเมงจำได้อย่างรวดเร็วมันดูเหมือนว่า หลายเรื่องของหัวใจได้สร้างขึ้นในพระองค์ในระหว่างศตวรรษผ่านมา และได้มาถึงจุดที่พวกเขาถูกปิดกั้นเขาเขาไม่ได้พูดมากในตอนแรก และเขานำเสร็จสมบูรณ์ของแอลกอฮอล์กับเขา ซึ่งได้ดื่มจากอย่างต่อเนื่อง มันเป็นเรื่องยากเมื่อ แต่ในบางจุด เขาเริ่มดื่มเป็นประจำ มันได้มาถึงจุดที่เขาไม่ได้เพียงแค่ดื่ม เขาจำเป็นต้องเมาเขาไม่ได้เป็นอาทิตย์เห็นได้ชัดที่เขาได้รับในปีที่ผ่านมา หรือเขาดาบเจ็ดอย่างใดอย่างหนึ่ง สมาชิกเพื่อนนิกายหนึ่งหลังจากที่อื่นมี surpassed เขา และฝันของเขาเพิ่มขึ้นในนิกายดาบโดดเดี่ยวได้ไม่จริงอย่างไรก็ตาม ยังยิ้ม ยิ้มที่เฮาเมง และมันประกอบด้วยความอบอุ่นเหมือนที่มันเคย ความกังวลเดียว และความรัก"เฉินพี่พี่..." กล่าวว่า เมงเฮา มองเห็นเขา ทุกครั้งที่เขาเห็นเพื่อนเก่าของเขา เขาไม่สามารถช่วย แต่คิดว่า ตระนิกาย"แน่ใจดีเน้นการเพาะปลูกของคุณ กล่าวว่า ผวน "ถ้าคุณเคยไปถึงสวรรค์อมตะ แล้วผมสามารถโม้ให้คนที่ มีพี่น้องน้อยที่เป็นอมตะ" เขาเบา ๆ และปรบมือเพื่อเรียกเมงเฮาบนไหล่ แล้วเขาเอา swig ยาวของแอลกอฮอล์ และมุ่งหน้ากลับสู่นิกายดาบโดดเดี่ยวเฮา เมงชัดเจนเห็น scorn ที่สาวกนิกายดาบที่โดดเดี่ยวมากมายมองผวน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ไม่ฉันไม่ได้" เขาตอบอย่างใจเย็น.

"ผมไม่" เธอกล่าวว่ามองเขาในสายตา.

เม้ง Hao ไม่ตอบสนอง.

ชู Yuyan จ้องกลับออกมาที่ดาวทะเลสาบแสดงออกเธอเป็นหนึ่งในความขมขื่น หลายชั่วโมงผ่านไปและในที่สุดเธอก็ลุกขึ้นยืนและเริ่มที่จะเดินย้อนกลับไปทางสีม่วงโชคชะตานิกาย หลังจากเจ็ดขั้นตอนเธอหยุด.

"ถ้าไม่มีเสี่ยวชิง ... ?"

"ไม่มี 'ไอเอฟเอ'" เม้งเฮาตอบเบา ๆ .

" แต่ทำไม?"

"โอกาสที่พลาด สิ่งที่ทำคือทำ. "

ชู Yuyan กลัวจนตัวสั่นและซ้ายแล้วเม้ง Hao ของดาวทะเลสาบและกลับไปที่สีม่วงโชคชะตานิกายน้ำตาไหลลงใบหน้าของเธอ.

Hanxue ฉานมาดูเม้งเฮาบริสุทธิ์และทำให้ไม่มีความพยายามในการปกปิดเธอเอ้อระเหยความรู้สึกของเขา .

ไขมันมาแบกไก่ป่า เม้งเฮาเหลือบมองไปที่มันแล้วเรียกเปลวไฟ พวกเขาทั้งสองนั่งอยู่ถัดจากดาวทะเลสาบเป็นเวลานาน, กินไก่ป่าในขณะที่คนรอบ ๆ ดูบน.

ไขมันหัวเราะและยื่นไปที่ฟันของเขาด้วยดาบ ในท้ายที่สุดเขาดึงเม้งเฮาเป็นหมีกอดและซ้ายแล้ว.

Zaihai และหลิน Hailong ทั้งมา ถอนหายใจพวกเขาเล่าให้ฟังที่ผ่านมาครั้งแม้ว่าพวกเขาจะหลีกเลี่ยงการกล่าวขวัญมาสเตอร์ยาปีศาจ พวกเขาตระหนักดีว่าจะเม้งเฮาคนที่สำคัญที่สุดในสีม่วงโชคชะตานิกาย ... เป็นโทของเขา.

เจ้า Feimu ไม่ได้มา คนสุดท้ายจากสีม่วงโชคชะตานิกายที่จะมาเป็นคนเก่า ฐานการเพาะปลูกของเขาไม่สูงมาก แต่ทันทีที่เขาเข้าใกล้ใบหน้าเม้งเฮาส์โพล่งออกมาเป็นรอยยิ้ม.

"ใบ Yunlai."

"ฝาง ... เม้งเฮา." ชายชราเริ่มต้นโดยไม่ได้ตั้งใจที่จะเรียกเม้งเฮาโดยใช้ชื่อฝางหมู่ .

คนที่มาจากเพลงแซ่โกลเด้นฟรอสต์นิกายและโดดเดี่ยวดาบนิกาย ก่อนหน้านี้พวกเขาได้เผชิญหน้ากับความเป็นศัตรู แต่ตอนนี้พวกเขามาเพื่อแชท เหล่านี้เป็นคนของคนรุ่นเดียวกับเม้งเฮาในโดเมนใต้ Dao เด็กและเลือกที่มีประสิทธิภาพซึ่งส่วนใหญ่เป็นเพียงในระยะตั้งไข่วิญญาณ.

เมื่อพวกเขาเห็นเม้งเฮาไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าของทุกสิ่ง ที่เคยเกิดขึ้นในอดีต เม้ง Hao ไม่เห็นหลี่ Tiandao ของหลี่แซ่ซึ่งยังไม่เคยมาถึงดาวทะเลสาบเวลานี้ 2

เท่าวัง Lihai และตัวเลขที่ที่มีอยู่ลึกลงไปในความทรงจำของเขาวัง Tengfei หลังจากการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ของวังแซ่ดำเนินการโดยพระสังฆราชที่ 10 ของพวกเขาเม้งเฮาก็ไม่แน่ใจว่าพวกเขาแม้จะยังมีชีวิตอยู่.

มีอีกอย่างหนึ่ง คนที่เม้ง Hao ไม่เคยเห็นเลยตั้งแต่กลับไปยังโดเมนภาคใต้และนั่นก็คือฮันบวร์ก ฮันบวร์กสีดำตะแกรงนิกาย.

คนสุดท้ายที่จะมาเยี่ยมชมที่เป็นแฟนเฉิน เขามองไปที่เก่ากว่าก่อนและไม่เคยมาถึงช่วงตั้งไข่วิญญาณเลย ร่างของเขาถูกค่อนข้างผอมแห้งซึ่งเทียบกับเฉินพัดลมที่เม้งเฮาจำ.

มันดูเหมือนว่าหลายเรื่องของหัวใจได้สร้างขึ้นในตัวเขาในช่วงศตวรรษที่ผ่านมาและได้มาถึงจุดที่พวกเขาถูกหอบเขา.

เขา didn ' T พูดมากในตอนแรกและเขานำขวดเหล้าของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์กับเขาซึ่งเขาดื่มอย่างต่อเนื่อง มันก็ยากที่จะบอกว่าเมื่อ แต่ในบางจุดเขาเริ่มที่จะดื่มเป็นประจำทุกวัน มันได้มาถึงจุดที่เขาไม่ได้เพียงแค่ต้องดื่มเขาต้องการที่จะได้รับเมา.

เขาไม่ได้ดวงอาทิตย์ที่เห็นได้ชัดว่าเขาได้รับในปีที่ผ่านมาเขาก็มิใช่เป็นหนึ่งในเจ็ดดาบ หนึ่งในสมาชิกนิกายเพื่อนหลังจากที่อื่นเก่งกว่าเขาและความฝันของเขาเพิ่มขึ้นภายในโดดเดี่ยวดาบนิกายไม่ได้เป็นจริงขึ้นมา.

แต่เขาก็ยังคงยิ้ม เขายิ้มที่เม้ง Hao และมันมีความอบอุ่นเดียวกันก็มักจะมีความกังวลเดียวกันและความรัก.

"พี่เฉินบราเดอร์ ... ." เม้งเฮากล่าวว่ามองเขามากกว่า ทุกครั้งที่เขาเห็นเพื่อนเก่าของเขาเขาไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าการพึ่งนิกาย.

"ตรวจสอบให้แน่ใจที่จะมุ่งเน้นในการเพาะปลูกที่ดีของคุณ" เฉินกล่าวว่าพัดลม "ถ้าคุณเคยถึงสวรรค์อมตะแล้วผมสามารถคุยกับคนที่ฉันมีน้องชายคนเล็กที่เป็นอมตะ." เขาหัวเราะและปรบมือเม้งเฮาบนไหล่ จากนั้นเขาก็เอา swig ยาวของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และมุ่งหน้ากลับไปยังโดดเดี่ยวดาบนิกาย.

เม้งเฮาได้เห็นอย่างชัดเจนดูถูกกับที่หลายสาวกนิกายโดดเดี่ยวดาบมองที่เฉินพัดลม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เปล่า " เขาตอบอย่างใจเย็น" ฉันทำ " เธอกล่าว มองเขาในสายตาเมิ่งเฮ่าไม่ได้ตอบสนองชูจารย์ Yuyan จ้องกลับไปที่ทะเลสาบดาว สีหน้าเธอหนึ่งแห่งความขมขื่น หลายชั่วโมงผ่านไป และในที่สุด เธอก็ลุกขึ้นยืนและเริ่มเดินย้อนกลับไปทางม่วงโชคชะตานิกาย หลังจากเจ็ดก้าว เธอก็หยุด" ถ้าไม่มี ซู ชิง . . . . . . . ? "" ไม่มีคำว่า " ถ้า " " เมิ่งเฮ่าตอบเบาๆ" แต่ทำไม ? "" โอกาสมีพลาด ที่แล้วก็แล้วไป .ชูจารย์ Yuyan สั่นสะท้าน แล้วซ้าย เหม็ง หาวดาว ทะเลสาบ และส่งกลับไปยังม่วงชะตากรรมพรรค น้ำตาไหลลงใบหน้าของเธอhanxue จะมาหาเมิงเฮา บริสุทธิ์ และทำให้ไม่พยายามปกปิดความรู้สึกของเธอให้เขาอ้วนมา อุ้มไก่ป่า เมงเฮาชายตามอง ก็เรียกเปลวไฟ ทั้งสองนั่งข้างๆ ทะเลสาบดาวมานาน กินไก่ป่า ในขณะที่ทุกคนรอบ ๆดูในอ้วนหัวเราะและยื่นไปที่ฟันด้วยดาบ ในที่สุด เขาดึงเข้าไปกอดหมี เมิ่งฮ่าวและก็จากไปการ zaihai และหลิน hailong ทั้งสอง ถอนหายใจ เขาเล่าเรื่องที่ผ่านมาแม้ว่าพวกเขาหลีกเลี่ยงการกล่าวขวัญ Grandmaster ยาปีศาจ พวกเขารู้ดีว่าเมิ่งฮ่าว บุคคลสำคัญในพรรคฟ้าชะตากรรม . . . . . . เจ้านายท่าน feimu ไม่ได้มา คนล่าสุดจากม่วงโชคชะตานิกายมาเป็นคนแก่ ฐานการเพาะปลูกของเขา ไม่สูงมาก แต่ทันทีที่เขาอยู่ใกล้หน้าของเมิ่งฮ่าวโพล่งออกมาเป็นรอยยิ้ม" ใช่ ุนไหล”" ฟาง . . . . . . . เมิงห่าว " ชายชราตั้งใจเริ่มโทรหาเมิงเฮา โดยใช้ชื่อ ฟาง มูคนมาจากเพลงตระกูลสีทองฟรอสต์นิกาย และโดดเดี่ยว ดาบของนิกาย ก่อนหน้านี้พวกเขาได้เผชิญหน้ากับปรปักษ์ แต่ตอนนี้พวกเขามาแชท เหล่านี้เป็นคนรุ่นเดียวกับ เมิ่งฮ่าวในโดเมนภาคใต้ , เด็กและเลือกดาว ที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของผู้ที่เป็นเพียงในขั้นตอนตั้งไข่วิญญาณ .เมื่อพวกเขาเห็น เมิ่งฮ่าว , ไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าของทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้นในอดีต เมิ่งเฮ่าไม่เห็น tiandao ลี้ตระกูลหลี่ ใครไม่ได้มา ดาว ทะเลสาบนี้ 2เท่าที่หวัง lihai และตัวเลขที่อยู่ลึกในความทรงจำ และวัง Tengfei หลังจากการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ของวังตระกูล ดําเนินการโดยประมุข 10 ตน เมิ่งฮ่าวไม่แน่ใจว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่มีคนหนึ่งที่เมิ่งเฮ่าไม่ได้เจอเลยตั้งแต่กลับไปที่เมนใต้ และนั่นคือ ฮันเบ . ฮันเบของนิกายตะแกรงสีดำคนสุดท้ายที่เข้ามาเยี่ยมชม คือ เฉิน แฟน เขาดูอายุมากกว่าแต่ก่อน และยังไม่ถึงขั้นวิญญาณตั้งไข่เลย ร่างของเขาถูกค่อนข้างผอม ซึ่งไม่ขัดกับเฉินแฟนเมิงเฮาจำได้ดูเหมือนว่าหลายเรื่องหัวใจได้สร้างขึ้นในตัวเขาในช่วงศตวรรษที่ผ่านมา และได้ก้าวมาถึงจุดที่พวกเขาทำให้เขาหายใจไม่ออก .เขาไม่ได้พูดอะไรมากนักในตอนแรก และเขาเอาเหยือกเหล้ากับเขา ซึ่งเขาดื่มอย่างต่อเนื่อง มันก็ยากที่จะบอกว่าเมื่อไหร่ แต่ในบางจุดที่เขาได้เริ่มดื่มในแต่ละวัน มันก็ถึงจุดที่เขาไม่ได้ก็ต้องดื่ม เขาต้องการที่จะได้รับเมาเขาไม่มีแสงดวงอาทิตย์ที่เขาได้รับในปีที่ผ่านมา และเขาเป็นหนึ่งในเจ็ดดาบ คนๆ หนึ่งหลังจากที่อื่น มีสมาชิกพรรคกว่าเขา และความฝันของเค้าขึ้นมาภายในพรรคดาบเดี่ยวไม่ได้เป็นจริงแต่เขาก็ยังยิ้ม เขายิ้มให้ เมิ่งฮ่าว และมันมีความอบอุ่นเสมอ เหมือนมีความกังวลเดียวกันและความรัก" พี่เชน . . . . . . . " กล่าวว่า เมิ่งฮ่าวมองเขา ทุกครั้งที่เขาเห็นเพื่อนเก่าของเขา เขาไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าของการอ้างอิง นิกาย" ให้แน่ใจว่าโฟกัสได้ดีในการเพาะปลูกของคุณ " กล่าวว่า เฉิน แฟน " ถ้าคุณเคยเข้าถึงสวรรค์ อมตะ ก็สามารถอวดคนอื่นว่าฉันมีน้องชายที่เป็นอมตะ . . . " เขาหัวเราะและปรบมือ เมิ่งฮ่าวบนไหล่ แล้วเขาก็เอาน้ำที่ยาวนานของแอลกอฮอล์ และมุ่งหน้ากลับสู่สำนักดาบเดี่ยวเมิ่งฮ่าวสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่ามีมากที่โดดเดี่ยวดาบนิกายสาวกมองเฉิน แฟน