A woman nicknamed Johnsy has come d

A woman nicknamed Johnsy has come down with pneumonia, and is now close to death. Outside the window of her room, the leaves fall from a vine. Johnsy decides that when the last leaf drops, she too will die, while her best friend Sue who stays with her, tries to tell her to stop thinking so pessimistically.

In the same apartment building, an elderly, frustrated artist named Behrman lives below Johnsy and Sue. Behrman has been claiming that he will paint a masterpiece, even though he has never even attempted to start. Sue visits Behrman, telling him that Johnsy, who is dying of pneumonia, is losing her will to live. Sue tells Behrman that Johnsy claims that she will die when the last leaf falls off of the vine outside her window. Behrman scoffs at this as foolishness, but—as he is protective of the two young artists—he decides to visit Johnsy and see the vine from her window.

In the night, a very bad storm comes and wind is howling and rain is splattering against the window. Sue closes the curtains and tells Johnsy to go to sleep, even though there is still one leaf left on the vine. Johnsy protests against having the curtains closed, but Sue insists on doing so because she doesn't want Johnsy to see the last leaf fall. In the morning, Johnsy wants to see the vine to be sure that all the leaves are gone, but to their surprise, there is still one leaf left.

While Johnsy is surprised that it is still there, she insists it will fall that day. But it doesn't, nor does it fall through the night nor the next day. Johnsy believes that the leaf stayed there to show how wicked she was, and that she sinned in wanting to die. She regains her will to live, and makes a full recovery throughout the day.

In the afternoon, a doctor talks to Sue. The doctor says that Mr. Behrman has come down with pneumonia and, as there is nothing to be done for him, he is being taken to the hospital to be made comfortable in his final hours. A janitor had found him helpless with pain, and his shoes and clothing were wet and icy cold. The janitor couldn't figure out where he had been on that stormy night, though she had found a lantern that was still lit, a ladder that had been moved, some scattered brushes, and a palette with green and yellow colors mixed on it. "Look out the window, dear, at the last ivy leaf on the wall. Didn't you wonder why it never fluttered or moved when the wind blew? Ah, darling, it's Behrman's masterpiece - he painted it there the night that the last leaf fell.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้หญิงชื่อเล่น Johnsy มาลง ด้วยโรคปอด และตอนนี้เป็นตาย นอกหน้าต่างห้องเธอ ใบไม้ตกจากไม้เลื้อย Johnsy ตัดสินใจว่า เมื่อใบสุดท้ายหยด เธอไปจะตาย ในขณะที่เพื่อนของเธอสุดบางซื่อที่อยู่กับเธอ พยายามบอกเธอให้หยุดคิดได้ pessimisticallyอาคารอพาร์ทเมนท์เดียวกัน ผู้สูงอายุ ผิดหวังศิลปินชื่อว่า Behrman ชีวิตด้านล่าง Johnsy และบางซื่อ Behrman มีการอ้างว่า เขาจะวาดชิ้นเอก แม้ว่าเขาไม่เคยแม้แต่ได้พยายามที่จะเริ่มต้น ฟ้องเข้าชม Behrman บอกเขาว่า Johnsy คนตายของโรคปอด จะสูญเสียเธอจะอยู่ บางซื่อบอก Behrman ที่ Johnsy อ้างว่า เธอจะตายเมื่ออยู่ใบสุดท้ายออกจากเถาวัลย์นอกหน้าต่างของเธอ Behrman scoffs นี้เป็นความโง่ แต่ตัวเขาเป็นป้องกันของสองศิลปินหนุ่ม — เขาตัดสินใจที่จะเข้าเยี่ยมชม Johnsy และดูเถาวัลย์จากหน้าต่างของเธอในยามค่ำคืน พายุร้ายมาเป็นการเห่าหอนลม และฝนเป็น splattering กับหน้าต่าง บางซื่อปิดม่าน และบอก Johnsy ไปนอน ถึงแม้ว่ายังมีใบหนึ่งทิ้งไวน์ Johnsy ปฏิเสธการต่อต้านมีม่านปิด แต่ Sue รมย์ในการทำเช่นนั้น เพราะเธอไม่ต้องการ Johnsy เพื่อดูใบสุดท้ายตก ในตอนเช้า Johnsy อยากเห็นเถาวัลย์เพื่อให้แน่ใจว่า ใบทั้งหมดจะหายไป แต่จะแปลกใจของพวกเขา ยังคงมีหนึ่งใบซ้ายในขณะที่ Johnsy จะประหลาดใจว่า มันจะยังมี นางรมย์มันจะตกวันที่ แต่มันไม่ หรือไม่ก็ตกผ่านยามค่ำคืนหรือวันถัดไป Johnsy เชื่อว่า ใบไม่เหมือนแสดงว่าคนชั่วเธอ และว่า เธอบาปอยากตาย เธอ regains เธอจะอาศัยอยู่ และทำให้ฟื้นตัวเต็มที่ตลอดทั้งวันในช่วงบ่าย หมอพูดกับ แพทย์บอกว่า นาย Behrman มาลง ด้วยโรคปอด และ เป็นอะไรสำหรับเขา เขาถูกนำไปโรงพยาบาลได้สะดวกในชั่วโมงสุดท้ายของเขา Janitor ที่ได้พบเขากำพร้า ด้วยความเจ็บปวด และเขารองเท้าและเสื้อผ้าที่เปียก และเย็นเป็นน้ำแข็ง Janitor ไม่เข้าใจที่เขาได้ในคืนที่พายุ ว่าเธอได้พบกับโคมไฟที่ถูกยังสว่าง บันไดที่มีการเคลื่อนย้าย บางกระจัดกระจายแปรง และจานสี มีสีเขียว และสีเหลืองผสมกับมัน "มองออกหน้าต่าง เรียน ใบไอวี่สุดท้ายบนผนัง คุณไม่สงสัยว่า ทำไมมันไม่มี fluttered หรือย้ายเมื่อลมพัด อา ดาร์ลิ่ง เป็นชิ้นเอกของ Behrman - เขาทาสีก็มีคืนที่ตกใบสุดท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้หญิง ชื่อเล่น johnsy ได้เป็นปอดบวม และตอนนี้ก็ใกล้จะตาย ข้างนอกหน้าต่างห้องของเธอ ใบไม้ร่วงหล่นจากต้น johnsy ตัดสินใจว่าเมื่อใบไม้ใบสุดท้ายลง เธอก็จะตาย ในขณะที่เพื่อนของเธอที่ดีที่สุดฟ้องใครอยู่กับเธอ พยายามบอกเธอให้เลิกคิดอย่างนั้น

ในอาคารอพาร์ทเม้นเดียวกัน เป็นผู้สูงอายุผิดหวังศิลปินชื่อเบร์มันอยู่ด้านล่าง johnsy และซู เบร์มันถูกอ้างว่าเขาจะวาดผลงานชิ้นเอก แม้ว่าเขาจะไม่เคยพยายามที่จะเริ่มต้น ฟ้องเข้าชมเบร์มันบอกเขาว่า johnsy ที่กำลังจะตายของโรคปอดบวม คือสูญเสียเธอจะอยู่ ฟ้องบอกเบร์มันที่ johnsy อ้างว่า เธอจะต้องตาย เมื่อใบไม้ใบสุดท้ายร่วงจากเถาองุ่นนอกหน้าต่างแบร์เมิน Scoffs ที่นี้โง่เขลา แต่เขาเป็น ป้องกัน ของ 2 ศิลปินหนุ่ม เขาตัดสินใจที่จะเยี่ยมชม johnsy ดูเถาองุ่นจากหน้าต่างของเธอ

ในคืนที่พายุร้ายจะมา และลมจะยิ่งใหญ่และฝนกระเด็น ไปตามหน้าต่าง ซู ปิดผ้าม่าน และบอก johnsy หลับ แม้ว่ายังคงมีใบซ้ายบนเถาวัลย์johnsy การประท้วงต่อต้านมีม่านปิด แต่ฟ้องยืนยันที่จะทำเช่นนั้น เพราะหล่อนไม่ต้องการ johnsy จะเห็นใบไม้ใบสุดท้ายร่วง ในตอนเช้า johnsy อยากเห็นเถาองุ่นเพื่อให้แน่ใจว่า ใบทั้งหมดจะหายไป แต่ที่จะแปลกใจของพวกเขา มันยังเหลืออีกใบ

ตอนที่ johnsy ก็แปลกใจว่ามันยังคงมี เธอยืนยันจะอยู่ในวันนั้น แต่มันไม่มันไม่ตกตลอดคืนหรือวันถัดไป johnsy เชื่อว่าใบอยู่ที่นั่นเพื่อแสดงวิธีการที่ชั่วร้าย เธอ และที่เธอกระทำในที่อยากจะตาย เธอฟื้นเธอจะมีชีวิตอยู่ และทำให้การกู้คืนเต็มตลอดทั้งวัน

ตอนบ่าย หมอพูดกับซู หมอบอกว่านายแบร์เมินได้เป็นปอดบวม และ มีอะไรที่ต้องทำสำหรับเขาเขาถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลเพื่อความสะดวกสบายในชั่วโมงสุดท้ายของเขา ภารโรง ได้พบเขาหมดหนทางกับความเจ็บปวดของเขาและรองเท้าและเสื้อผ้ายังเปียกและเย็น . ภารโรงไม่สามารถคิดออกว่าเขาได้รับในคืนที่พายุ แต่เธอได้พบโคมไฟที่ยังสว่างอยู่ บันไดที่ถูกย้ายไป บางส่วนที่กระจัดกระจายแปรงและจานสีเขียวและสีเหลืองผสมใน . มองออกไปนอกหน้าต่าง ที่รัก ที่ใบไอวี่สุดท้ายบนผนัง คุณไม่สงสัยว่าทำไมมันไม่เคยหวั่นไหวหรือย้ายเมื่อลมพัด ? อ่า ที่รัก มันเบร์มันเป็นผลงานชิ้นโบแดงของ เขาวาดมันมีคืนที่ใบสุดท้ายก็ล้มลง