Since you are pleased to inquire what are my thoughts about the mutual การแปล - Since you are pleased to inquire what are my thoughts about the mutual ไทย วิธีการพูด

Since you are pleased to inquire wh

Since you are pleased to inquire what are my thoughts about the mutual toleration of Christians in their different professions of religion, I must needs answer you freely that I esteem that toleration to be the chief characteristic mark of the true Church. For whatsoever some people boast of the antiquity of places and names, or of the pomp of their outward worship; others, of the reformation of their discipline; all, of the orthodoxy of their faith — for everyone is orthodox to himself — these things, and all others of this nature, are much rather marks of men striving for power and empire over one another than of the Church of Christ. Let anyone have never so true a claim to all these things, yet if he be destitute of charity, meekness, and good-will in general towards all mankind, even to those that are not Christians, he is certainly yet short of being a true Christian himself. "The kings of the Gentiles exercise leadership over them," said our Saviour to his disciples, "but ye shall not be so."[1] The business of true religion is quite another thing. It is not instituted in order to the erecting of an external pomp, nor to the obtaining of ecclesiastical dominion, nor to the exercising of compulsive force, but to the regulating of men's lives, according to the rules of virtue and piety. Whosoever will list himself under the banner of Christ, must, in the first place and above all things, make war upon his own lusts and vices. It is in vain for any man to unsurp the name of Christian, without holiness of life, purity of manners, benignity and meekness of spirit. "Let everyone that nameth the name of Christ, depart from iniquity."[2] "Thou, when thou art converted, strengthen thy brethren," said our Lord to Peter.[3] It would, indeed, be very hard for one that appears careless about his own salvation to persuade me that he were extremely concerned for mine. For it is impossible that those should sincerely and heartily apply themselves to make other people Christians, who have not really embraced the Christian religion in their own hearts. If the Gospel and the apostles may be credited, no man can be a Christian without charity and without that faith which works, not by force, but by love. Now, I appeal to the consciences of those that persecute, torment, destroy, and kill other men upon pretence of religion, whether they do it out of friendship and kindness towards them or no? And I shall then indeed, and not until then, believe they do so, when I shall see those fiery zealots correcting, in the same manner, their friends and familiar acquaintance for the manifest sins they commit against the precepts of the Gospel; when I shall see them persecute with fire and sword the members of their own communion that are tainted with enormous vices and without amendment are in danger of eternal perdition; and when I shall see them thus express their love and desire of the salvation of their souls by the infliction of torments and exercise of all manner of cruelties. For if it be out of a principle of charity, as they pretend, and love to men's souls that they deprive them of their estates, maim them with corporal punishments, starve and torment them in noisome prisons, and in the end even take away their lives — I say, if all this be done merely to make men Christians and procure their salvation, why then do they suffer whoredom, fraud, malice, and such-like enormities, which (according to the apostle)[4] manifestly relish of heathenish corruption, to predominate so much and abound amongst their flocks and people? These, and such-like things, are certainly more contrary to the glory of God, to the purity of the Church, and to the salvation of souls, than any conscientious dissent from ecclesiastical decisions, or separation from public worship, whilst accompanied with innocence of life. Why, then, does this burning zeal for God, for the Church, and for the salvation of souls — burning I say, literally, with fire and faggot — pass by those moral vices and wickednesses, without any chastisement, which are acknowledged by all men to be diametrically opposite to the profession of Christianity, and bend all its nerves either to the introducing of ceremonies, or to the establishment of opinions, which for the most part are about nice and intricate matters, that exceed the capacity of ordinary understandings? Which of the parties contending about these things is in the right, which of them is guilty of schism or heresy, whether those that domineer or those that suffer, will then at last be manifest when the causes of their separation comes to be judged of He, certainly, that follows Christ, embraces His doctrine, and bears His yoke, though he forsake both father and mother, separate from the public assemblies and ceremonies of his country, or whomsoever or whatsoever else he relinquishes, will not then be judged a heretic.
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
Since you are pleased to inquire what are my thoughts about the mutual toleration of Christians in their different professions of religion, I must needs answer you freely that I esteem that toleration to be the chief characteristic mark of the true Church. For whatsoever some people boast of the antiquity of places and names, or of the pomp of their outward worship; others, of the reformation of their discipline; all, of the orthodoxy of their faith — for everyone is orthodox to himself — these things, and all others of this nature, are much rather marks of men striving for power and empire over one another than of the Church of Christ. Let anyone have never so true a claim to all these things, yet if he be destitute of charity, meekness, and good-will in general towards all mankind, even to those that are not Christians, he is certainly yet short of being a true Christian himself. "The kings of the Gentiles exercise leadership over them," said our Saviour to his disciples, "but ye shall not be so."[1] The business of true religion is quite another thing. It is not instituted in order to the erecting of an external pomp, nor to the obtaining of ecclesiastical dominion, nor to the exercising of compulsive force, but to the regulating of men's lives, according to the rules of virtue and piety. Whosoever will list himself under the banner of Christ, must, in the first place and above all things, make war upon his own lusts and vices. It is in vain for any man to unsurp the name of Christian, without holiness of life, purity of manners, benignity and meekness of spirit. "Let everyone that nameth the name of Christ, depart from iniquity."[2] "Thou, when thou art converted, strengthen thy brethren," said our Lord to Peter.[3] It would, indeed, be very hard for one that appears careless about his own salvation to persuade me that he were extremely concerned for mine. For it is impossible that those should sincerely and heartily apply themselves to make other people Christians, who have not really embraced the Christian religion in their own hearts. If the Gospel and the apostles may be credited, no man can be a Christian without charity and without that faith which works, not by force, but by love. Now, I appeal to the consciences of those that persecute, torment, destroy, and kill other men upon pretence of religion, whether they do it out of friendship and kindness towards them or no? And I shall then indeed, and not until then, believe they do so, when I shall see those fiery zealots correcting, in the same manner, their friends and familiar acquaintance for the manifest sins they commit against the precepts of the Gospel; when I shall see them persecute with fire and sword the members of their own communion that are tainted with enormous vices and without amendment are in danger of eternal perdition; and when I shall see them thus express their love and desire of the salvation of their souls by the infliction of torments and exercise of all manner of cruelties. For if it be out of a principle of charity, as they pretend, and love to men's souls that they deprive them of their estates, maim them with corporal punishments, starve and torment them in noisome prisons, and in the end even take away their lives — I say, if all this be done merely to make men Christians and procure their salvation, why then do they suffer whoredom, fraud, malice, and such-like enormities, which (according to the apostle)[4] manifestly relish of heathenish corruption, to predominate so much and abound amongst their flocks and people? These, and such-like things, are certainly more contrary to the glory of God, to the purity of the Church, and to the salvation of souls, than any conscientious dissent from ecclesiastical decisions, or separation from public worship, whilst accompanied with innocence of life. Why, then, does this burning zeal for God, for the Church, and for the salvation of souls — burning I say, literally, with fire and faggot — pass by those moral vices and wickednesses, without any chastisement, which are acknowledged by all men to be diametrically opposite to the profession of Christianity, and bend all its nerves either to the introducing of ceremonies, or to the establishment of opinions, which for the most part are about nice and intricate matters, that exceed the capacity of ordinary understandings? Which of the parties contending about these things is in the right, which of them is guilty of schism or heresy, whether those that domineer or those that suffer, will then at last be manifest when the causes of their separation comes to be judged of He, certainly, that follows Christ, embraces His doctrine, and bears His yoke, though he forsake both father and mother, separate from the public assemblies and ceremonies of his country, or whomsoever or whatsoever else he relinquishes, will not then be judged a heretic.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
เมื่อคุณมีความยินดีที่จะสอบถามสิ่งที่เป็นความคิดของฉันเกี่ยวกับความอดทนร่วมกันของชาวคริสต์ในอาชีพที่แตกต่างกันของพวกเขาในการนับถือศาสนาผมจะต้องตอบสนองความต้องการคุณได้อย่างอิสระที่ผมนับถือความอดทนที่จะเป็นเครื่องหมายลักษณะหัวหน้าของคริสตจักรที่แท้จริง เพราะทุกคนบางคนโม้ของสมัยโบราณของสถ​​านที่และชื่อหรือท่าทางของการเคารพบูชาของพวกเขาออกไปด้านนอก; คนอื่น ๆ ของการปฏิรูปของวินัยของพวกเขา; ทั้งหมดของดั้งเดิมของความเชื่อของพวกเขา - สำหรับทุกคนที่เป็นต้นฉบับให้กับตัวเอง - สิ่งเหล่านี้และอื่น ๆ ทั้งหมดในลักษณะนี้มีค่อนข้างมากเครื่องหมายของคนที่มุ่งมั่นเพื่ออำนาจและจักรวรรดิกว่าอีกคนหนึ่งกว่าของคริสตจักรของพระคริสต์ ขอให้ทุกคนที่ไม่เคยจริงเพื่อเรียกร้องให้ทุกสิ่งเหล่านี้ แต่ถ้าเขาจะยากจนขององค์กรการกุศลและความอ่อนสุภาพและดีจะโดยทั่วไปที่มีต่อมวลมนุษยชาติแม้แต่คนที่ไม่ได้เป็นคริสเตียนเขาแน่นอนยังสั้นของการเป็นจริง คริสเตียนตัวเอง "พระมหากษัตริย์ของคนต่างชาติเป็นผู้นำการออกกำลังกายมากกว่าพวกเขา" กล่าวว่าผู้ช่วยให้รอดของเราเพื่อสาวกของเขา "แต่เจ้าจะไม่เป็นเช่นนั้น." [1] ธุรกิจของศาสนาที่แท้จริงค่อนข้างสิ่งอื่น มันไม่ได้มีการก่อตั้งเพื่อพับของท่าทางภายนอกหรือเพื่อจะได้รับการปกครองคณะสงฆ์หรือการออกกำลังกายของกำลังบังคับ แต่จะควบคุมชีวิตของผู้ชายที่เป็นไปตามกฎของคุณธรรมและความกตัญญู ผู้ใดจะแสดงตัวเองภายใต้ร่มธงของพระคริสต์จะต้องอยู่ในสถานที่แรกและเหนือทุกสิ่งทำสงครามเมื่อตัณหาของตัวเองและความชั่วร้าย มันอยู่ในไร้สาระสำหรับคนที่จะ unsurp ชื่อของคริสเตียนโดยไม่มีความศักดิ์สิทธิ์ของชีวิตความบริสุทธิ์ของมารยาทไม้นวมอ่อนน้อมและความอ่อนโยนของจิตวิญญาณ "ขอให้ทุกคนที่ nameth ชื่อของพระคริสต์ละทิ้งความชั่วช้าเสีย." [2] "เจ้าเมื่อเจ้าแปลงเสริมสร้างพี่น้องของท่านกล่าวว่า" พระเจ้าของเราปีเตอร์. [3] มันจะจริงจะเป็นเรื่องยากมากสำหรับหนึ่ง ที่ปรากฏประมาทเกี่ยวกับความรอดของตัวเองที่จะชักชวนให้ผมว่าเขามีความกังวลอย่างมากสำหรับเหมือง เพราะมันเป็นไปไม่ได้ว่าผู้ที่แสดงความนับถืออย่างเต็มที่และควรจะใช้ตัวเองเพื่อให้คนอื่น ๆ ที่คริสตชนที่ยังไม่ได้กอดจริงๆศาสนาคริสต์ในหัวใจของตัวเอง ถ้าพระเยซูและอัครสาวกอาจได้รับเครดิตไม่มีมนุษย์คนใดสามารถเป็นคริสเตียนโดยไม่มีการกุศลและไม่มีความเชื่อที่ทำงานนั้นไม่ได้โดยการบังคับ แต่ด้วยความรัก ตอนนี้ฉันดึงดูดใจของผู้ที่กลั่นแกล้งทรมานทำลายและฆ่าคนอื่น ๆ เมื่อข้ออ้างของศาสนาไม่ว่าพวกเขาจะทำมันออกมาจากความเป็นเพื่อนและความเมตตาต่อพวกเขาหรือไม่? แล้วฉันจะแน่นอนและไม่จนแล้วเชื่อว่าพวกเขาจะทำเช่นนั้นเมื่อเราจะเห็นหัวรุนแรงคะนองผู้แก้ไขในลักษณะเดียวกับที่เพื่อนของพวกเขาและความใกล้ชิดคุ้นเคยสำหรับความผิดอย่างชัดแจ้งที่พวกเขากระทำกับศีลของพระเยซู; เมื่อเราจะเห็นพวกเขากลั่นแกล้งด้วยไฟและดาบสมาชิกของการสนทนาของตัวเองที่มีการปนเปื้อนด้วยความชั่วร้ายอย่างมากและไม่มีการแก้ไขอยู่ในอันตรายจากนิรันดร์ความพินาศ และเมื่อเราจะเห็นพวกเขาจึงแสดงความรักและความปรารถนาของพวกเขาในความรอดของวิญญาณของพวกเขาโดยการสร้างความเสียหายทรมานและการออกกำลังกายของลักษณะของการโหดร้ายทั้งหมด เพราะถ้ามันจะออกจากหลักการขององค์กรการกุศลที่พวกเขาแกล้งและชอบที่จะจิตวิญญาณของคนที่พวกเขากีดกันพวกเขาจากที่ดินของพวกเขาทำให้พิการพวกเขาด้วยการลงโทษลงโทษ, อดอาหารและลงโทษพวกเขาในเรือนจำร้ายและในท้ายที่สุดแม้จะใช้ออกไปของพวกเขา อาศัยอยู่ - ผมบอกว่าถ้าทั้งหมดนี้จะทำเพียงเพื่อทำให้ผู้ชายชาวคริสต์และจัดหารอดของพวกเขาแล้วทำไมพวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานเล่นชู้, ฉ้อโกง, ความอาฆาตพยาบาทและ enormities ดังกล่าวเหมือนที่ (ตามอัครสาวก) [4] ออกรสอย่างชัดแจ้งของ ความเสียหายที่ไม่นับถือศาสนาเพื่อครอบงำมากและดาษดื่นในหมู่ฝูงแพะแกะและคนของพวกเขา? เหล่านี้และสิ่งนั้นเหมือนอย่างแน่นอนตรงกันข้ามมากขึ้นเพื่อพระสิริของพระเจ้าเพื่อความบริสุทธิ์ของคริสตจักรและเพื่อความรอดของวิญญาณกว่าความขัดแย้งใด ๆ ที่ขยันขันแข็งจากการตัดสินใจของสงฆ์หรือแยกออกจากประชาชนมากเกินไปในขณะที่มาพร้อมกับความไร้เดียงสา ของชีวิต ทำไมจึงไม่กระตือรือร้นสำหรับการเผาไหม้ของพระเจ้านี้สำหรับคริสตจักรและเพื่อความรอดของวิญญาณ - การเผาไหม้ที่ผมพูดอย่างแท้จริงด้วยไฟและมัด - ผ่านโดยความชั่วร้ายทางศีลธรรมเหล่านั้นและ wickednesses โดยไม่มีการลงโทษใด ๆ ที่เป็นที่ยอมรับโดยทั้งหมด คนที่จะเป็นเชียรตรงข้ามกับอาชีพของศาสนาคริสต์และโค้งเส้นประสาททุกอย่างใดอย่างหนึ่งที่จะแนะนำของพิธีกรหรือสถานประกอบการของความคิดเห็นซึ่งส่วนใหญ่จะเกี่ยวกับเรื่องที่ดีและซับซ้อนที่เกินความจุของความเข้าใจสามัญ? ซึ่งทั้งสองฝ่ายยืนยันเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้อยู่ในที่เหมาะสมที่ของพวกเขาเป็นความผิดของความแตกแยกหรือบาปไม่ว่าจะเป็นผู้ที่ครอบครองหรือผู้ที่ต้องทนทุกข์ทรมานจากนั้นจะเป็นที่สุดท้ายที่ประจักษ์เมื่อสาเหตุของการแยกของพวกเขามาถึงได้รับการตัดสินของเขา แน่นอนว่าต่อไปนี้คริสต์โอบกอดหลักคำสอนของพระองค์และหมีแอกของเขาแม้ว่าเขาจะละทิ้งทั้งพ่อและแม่แยกออกจากส่วนประกอบของประชาชนและพิธีของประเทศของเขาหรือผู้ใดหรือสิ่งใด ๆ ที่อื่นเขา relinquishes จะไม่ได้รับการตัดสินแล้วคนนอกรีต .
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
คุณยินดีที่จะสอบถามอะไรคือความคิดของฉันเกี่ยวกับซึ่งกันและกันขันติธรรมของคริสเตียนในอาชีพต่าง ๆ ของศาสนา จะต้องตอบคุณอิสระที่ผมยกย่องว่าขันติธรรมเป็นหัวหน้าลักษณะเครื่องหมายของคริสตจักรที่แท้จริง สำหรับใด ๆบางคนอวดความเก่าของชื่อ สถานที่ และหรือเอิกเกริกสักการะบูชาภายนอกของ ผู้อื่นของการปฏิรูปของวินัยของพวกเขา ทั้งหมด ของดั้งเดิมของศรัทธาของพวกเขาทุกคนดั้งเดิมกับตัวเอง - สิ่งเหล่านี้และอื่น ๆ ทั้งหมดของธรรมชาตินี้ เป็นเครื่องหมายของมนุษย์มากกว่าที่มุ่งมั่นเพื่ออำนาจและจักรวรรดิ ไปอีกแบบหนึ่ง กว่าของคริสตจักรของพระคริสต์ ให้ใครไม่เคยจริงดังนั้นการเรียกร้องสิ่งเหล่านี้ แต่ถ้าเขายากจนข้นแค้นการกุศล , ความอ่อนโยน ,และดีทั่วไปต่อมนุษยชาติทุกคน แม้แต่ผู้ที่ไม่ได้เป็นคริสต์ เขาก็ยังสั้นของการเป็นคริสเตียนจริงตัวเอง กษัตริย์ของคนต่างชาติใช้ภาวะผู้นำมากกว่าพวกเขากล่าวว่า " พระเจ้าของพระองค์ " แต่เจ้าจะไม่ได้เป็นเช่นนั้น . " [ 1 ] ธุรกิจของศาสนาที่แท้จริงเป็นอีกอย่าง มันไม่ได้เป็น instituted เพื่อสร้างการเอิกเกริก ภายนอกหรือได้รับการปกครองของสงฆ์ หรือใช้บังคับบังคับ แต่จะดูแลชีวิตของมนุษย์ตามกฎของความบริสุทธิ์และความศรัทธา . ผู้ใดจะแสดงรายการตัวเองภายใต้แบนเนอร์ของพระคริสต์ , ต้อง , ในสถานที่แรกและเหนือสิ่งอื่นใด ทำสงครามกับกิเลสของตัวเอง และความชั่วร้าย . มันอยู่ในไร้สาระสำหรับผู้ใดที่จะ unsurp ชื่อคริสเตียนไม่มีความศักดิ์สิทธิ์ของชีวิต ความบริสุทธิ์ของมารยาท benignity และความสุภาพของจิตวิญญาณ ให้ทุกคนซึ่งออกพระนามของพระคริสต์ออกจากความชั่วช้า . " [ 2 ] " ท่านทั้งหลายเมื่อท่านแปลง เสริมให้พี่น้องของเจ้า " พระองค์ตรัสกับเปโตร [ 3 ] มันจึงเป็นเรื่องยากสำหรับคนที่จะประมาทเกี่ยวกับความรอดของเขาเองเพื่อเกลี้ยกล่อมฉันว่าเขาเป็นห่วงมาก สำหรับฉันมันเป็นไปไม่ได้ที่พวกนี้จะจริงใจและเต็มที่ใช้เองเพื่อให้คริสเตียนคนอื่น คนที่ไม่ได้จริงๆกอดคริสเตียนศาสนาในหัวใจของพวกเขาเอง ถ้าพระเยซูและอัครสาวกอาจเครดิต ไม่มีใครเป็น คริสเตียน ไม่มีกุศล และไม่มีศรัทธาซึ่งทำงาน ไม่บังคับ แต่ด้วยความรัก ตอนนี้ ผมขอเรียกร้องให้มโนธรรมของผู้ที่กลั่นแกล้ง ,ทรมาน , ทำลายและฆ่าคนอื่น เมื่อศาสนามาบังหน้า ว่าพวกเขาทำมันออกมาจากมิตรภาพและความเมตตาต่อพวกเขาหรือไม่ ? และผมจะแน่นอน และไม่จนแล้ว เชื่อว่า ที่พวกเขาทำดังนั้นเมื่อเราเห็นไฟ Zealots แก้ไขในลักษณะเดียวกัน เพื่อน และคนรู้จักที่คุ้นเคยสำหรับรายการบาปกระทำต่อศีลของพระกิตติคุณของเขาเมื่อเราเห็นพวกเขาข่มเหงด้วยไฟและดาบของสมาชิก การมีส่วนร่วมของตัวเองที่เปื้อนความชั่วร้ายมหาศาลและไม่มีการแก้ไขจะอยู่ในนรกนิรันดร์ และเมื่อเราเห็นพวกเขาจึงแสดงความรักของพวกเขาและความปรารถนาของความรอดของวิญญาณของพวกเขาโดยการลงโทษของการทรมาน และการออกกำลังกายของลักษณะทั้งหมดของโหดร้าย . ถ้ามันเป็นออกจากหลักการขององค์กรการกุศลที่พวกเขาทำ และรักวิญญาณคนว่าพวกเขากีดกันพวกเขานิคมของพวกเขาพิการกับสิบโทโทษ อดอาหารและทรมานในเรือนจำ น่ารังเกียจ และในที่สุดก็เอาชีวิตของพวกเขา - ฉันพูด ถ้าทั้งหมดนี้เป็นเพียงการทำให้ผู้ชายคริสเตียนและจัดหาความรอดของพวกเขาทำไม ประสบการเล่นชู้ การทุจริต การปองร้าย และ enormities เช่นเหมือน ,ซึ่งจากอัครสาวก ) [ 4 ] อย่างชัดแจ้งลิ้มลองของการทุจริต heathenish จะเหนือกว่ามาก และมีหมู่ของฝูงแพะแกะ และคน เหล่านี้ และเหมือนเช่นสิ่ง จะแน่นอนมากขึ้นต่อพระเกียรติของพระเจ้า เพื่อความบริสุทธิ์ของศาสนจักร และเพื่อความรอดของวิญญาณ มากกว่าความขัดแย้งใด ๆการตัดสินใจรอบคอบจากนักบวช หรือแยกจากประชาชนนมัสการในขณะที่มาพร้อมกับความบริสุทธิ์ของชีวิต ทำไม แล้วนี่เขียนความกระตือรือร้นเพื่อพระเจ้า เพื่อพระศาสนจักร และเพื่อความรอดของวิญญาณการเผาไหม้ - ฉันพูด หมาย ด้วยไฟ และไอ้ตุ๊ด - ผ่านพวกจริยธรรม wickednesses บาท โดยไม่มีการลงโทษ ซึ่งเป็นที่ยอมรับโดยทุกคนจะ diametrically ตรงข้ามกับอาชีพของศาสนาคริสต์และโค้งเส้นประสาททั้งหมด ทั้งการแนะนำของพิธีกร หรือสถานประกอบการของความคิดเห็น ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเรื่องดี และที่สำคัญ ที่เกินความสามารถของคนธรรมดาเข้าใจ ? ซึ่งฝ่ายที่ทำเรื่องพวกนี้อยู่ขวา ซึ่งมันเป็นความผิดของความแตกแยกหรือนอกรีต ไม่ว่าผู้ที่ปกครองหรือผู้ที่ประสบแล้วสุดท้ายจะปรากฏเมื่อสาเหตุของการแยกของพวกเขาจะถูกตัดสินจากเขาอย่างแน่นอน นั่นคือพระคริสต์ รวบรวมคำสอนของพระองค์และหมีแอกของเขา เขาจะละทิ้งทั้งพ่อและแม่ แยกต่างหากจากการประกอบพิธีของรัฐและประเทศของเขา หรือสิ่งใดๆ หรือสิ่งที่คนอื่นเขาต้องถูกยึด จะไม่ ถูกตัดสินว่าเป็นคนนอกรีต .
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: