(จิตระรถส่งรูปถวายสุเทษณ์, และสุเทษ

(จิตระรถส่งรูปถวายสุเทษณ์, และสุเทษณ์รับไปดูผาด ๆ, แล้วส่งคืนให้แก่จิตระรถ, จิตระรถส่งให้คนใช้นำเข้าโรงไป.)

(ฉบงง, ๑๖.)

สุเทษณ์. ปวงรูปเจ้าวาดมานี้ เป็นรูปนารี ที่ล้วนประเสริฐงาม :
แต่กูดูทุกนงราม ก็ยังเห็นทราม กว่านารีรัตน์มัทนา.
ฉะนั้นแม้ไม่อาจหา เทียมเท่ามัทนา ฤากูจะกล่าวชมเชย ?
เป็นกรรมกูแล้วเจ้าเอย จำต้องชวดเชย ที่รักสมัครจริงใจ.
จิตระรถ. ฉะนั้นต้องคิดแก้ไข โดยอุบายให้ พระองค์ได้สมจินดา.
สุเทษณ์. จะแก้ฉันใดเล่าหวา ? กูหมดปัญญา
จิตระรถ. ข้าบาทขอทูลบัดนี้
ยามข้าเที่ยวไปถึงที่ ขุนโขดคีรี ศรีมันทะระงามงอน
ได้พบหนึ่งวิทยาธร เรืองวิทยากร มีนามว่ามายาวิน
ผู้นี้มีความรู้ชิน เชิงชาญโยคิน และเชี่ยวอาถารรพ์วิทยา
รู้จักใช้โยคะนิทรา ไปผูกหทยา แห่งผู้ที่อยู่แม้ไกล
อาจร่ายมนตร์เรียกมาได้.
สุเทษณ์. อ๊อ ! จริงหรือไฉน ?
จิตระรถ. ข้าบาทได้เห็นเองแล้ว
สุเทษณ์. ถ้าจริงเขาก็เป็นแก้ว !
จิตระรถ. ข้าบาททราบแล้ว จึ่งกล้านำตัวเขามา,

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(จิตระรถส่งรูปถวายสุเทษณ์, และสุเทษณ์รับไปดูผาด ๆ , แล้วส่งคืนให้แก่จิตระรถ, 16. ) สุเทษณ์ ปวงรูปเจ้าวาดมานี้เป็นรูปนารีที่ล้วนประเสริฐงาม: แต่กูดูทุกนงรามก็ยังเห็นทราม เทียมเท่ามัทนาฤากูจะกล่าวชมเชย? เป็นกรรมกูแล้วเจ้าเอยจำต้องชวดเชยที่รักสมัครจริงใจ. จิตระรถ ฉะนั้นต้องคิดแก้ไขโดยอุบายให้พระองค์ได้สมจินดา. สุเทษณ์ จะแก้ฉันใดเล่าหวา? หมดปัญญากูคุณจิตระรถ โขดคีรีขุนศรีมันทะระงามงอนได้พบหนึ่งวิทยาธรเรืองวิทยากรมีนามว่าได้มายาวินผู้นี้มีความรู้เชิงชาญชินโยคิน ไปผูกหทยา อ๊อ! จริงหรือไฉน? จิตระรถ บาทได้ข้าเห็นเองแล้วผู้แต่ง: สุเทษณ์ ถ้าจริงเขาก็เป็นแก้ว! จิตระรถ ข้าบาททราบแล้วจึ่งกล้านำตัวเขามา,

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( จิตระรถส่งรูปถวายสุเทษณ์และสุเทษณ์รับไปดูผาดจะแล้วส่งคืนให้แก่จิตระรถ , , , จิตระรถส่งให้คนใช้นำเข้าโรงไป )

( ฉบงง๑๖ , )

สุเทษณ์ . ปวงรูปเจ้าวาดมานี้เป็นรูปนารีที่ล้วนประเสริฐงาม :
แต่กูดูทุกนงรามก็ยังเห็นทรามกว่านารีรัตน์มัทนา .
ฉะนั้นแม้ไม่อาจหาเทียมเท่ามัทนาฤากูจะกล่าวชมเชย ? เป็นกรรมกูแล้วเจ้าเอยจำต้องชวดเชยที่รักสมัครจริงใจ
.
จิตระรถ .ฉะนั้นต้องคิดแก้ไขโดยอุบายให้พระองค์ได้สมจินดา .
สุเทษณ์ . จะแก้ฉันใดเล่าหวา ? กูหมดปัญญา
จิตระรถ . ข้าบาทขอทูลบัดนี้ขุนโขดคีรีศรีมันทะระงามงอน

ยามข้าเที่ยวไปถึงที่ได้พบหนึ่งวิทยาธรเรืองวิทยากรมีนามว่ามายาวิน
ผู้นี้มีความรู้ชินเชิงชาญโยคินและเชี่ยวอาถารรพ์วิทยา
รู้จักใช้โยคะนิทราไปผูกหทยาอาจร่ายมนตร์เรียกมาได้แห่งผู้ที่อยู่แม้ไกล
.
สุเทษณ์ . อ๊อ ! จริงหรือไฉน ?
จิตระรถ . ข้าบาทได้เห็นเองแล้ว
สุเทษณ์ . ถ้าจริงเขาก็เป็นแก้ว !
จิตระรถ . ข้าบาททราบแล้วจึ่งกล้านำตัวเขามา
,