Martha stared at her. 'Nobody. You'

Martha stared at her. 'Nobody. You'll have to learn to
play by yourself. Dickon plays by himself on the moors for hours, with the wild birds, and the sheep, and the other animals.' She looked away for a moment. 'Perhaps I shouldn't tell you this, but - but one of the walled gardens is locked up. Nobody's been in it for ten years. It was Mrs Craven's garden, and when she died so suddenly, Mr
Craven locked it and buried the key - Oh, I must go, I can hear Mrs Medlock's bell ringing for me.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มาร์ธาจ้องไปที่เธอ ' ไม่มีใคร คุณจะต้องเรียนรู้
เล่น ด้วยตัวเอง Dickon เล่นเองบนชาวมัวร์ชั่วโมง นกป่า แกะ และสัตว์อื่น ๆ " เธอมองไปครู่ ' บางทีฉันควรบอกคุณนี้ แต่ - แต่สวนผนังหนึ่งถูกล็อคค่า ไม่มีใครได้ในสิบปี มันเป็นสวนของนาง Craven และเมื่อเธอตายทันใดนั้น นาย
Craven ก็ล็อคมัน และฝังคีย์ - โอ้ ฉันต้องไป ได้ยินเสียงระฆังนางเม็ดล็อค ringing สำหรับฉัน.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาร์ธาจ้องที่เธอ 'ไม่มีใคร คุณจะต้องเรียนรู้ที่จะ
เล่นด้วยตัวเอง Dickon เล่นด้วยตัวเองในท้องทุ่งสำหรับชั่วโมงที่มีนกป่าและแกะและสัตว์อื่น ๆ . เธอมองออกไปสักครู่ 'บางทีฉันไม่ควรจะบอกคุณนี้ แต่ - แต่หนึ่งในสวนที่มีกำแพงล้อมรอบที่มีการล็อคขึ้น ไม่มีใครได้รับในมันเป็นเวลาสิบปี มันเป็นสวนนางขี้ขลาดและเมื่อเธอเสียชีวิตอย่างกะทันหันนาย
ขี้ขลาดล็อคมันและฝังสำคัญ -. โอ้ฉันจะต้องไปผมจะได้ยินเสียงระฆังนาง Medlock ของเสียงสำหรับฉัน '

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาร์ธา จ้องเธอ . . . ไม่มีใคร คุณจะต้องเรียนรู้

เล่นด้วยตัวเอง ดิกค่อนเล่นคนเดียวบนทุ่งโล่งสำหรับชั่วโมงกับนกป่า และแกะ และสัตว์อื่น ๆ ' เธอดูไปสักพัก . . . บางทีผมไม่ควรบอกคุณ แต่หนึ่งในกำแพงสวนถูกขังอยู่ ไม่มีใครมาเป็นสิบปี เป็นคุณนายขี้ขลาดสวน และเมื่อเธอตายอย่างกระทันหัน คุณ
คราเวนล็อค และฝังกุญแจ - โอ้ ข้าต้องไป ข้าได้ยินนาง Medlock กระดิ่งสำหรับผม’