The human capacity to exert self-co

The human capacity to exert self-control is arguably one of the most
powerful and beneficial adaptations of the human psyche. People are
happiest and healthiest when there is an optimal fit between self and
environment, and this fit can be substantially improved by altering
the self to fit the world (Rothbaum, Weisz, & Snyder, 1982). Indeed,
the self’s capacity to inhibit its antisocial impulses and conform to
the demands of group life has been proposed to be the hallmark of
civilized life (Freud, 1930). Even today, the vast majority of social
and personal problems seem on theoretical grounds to involve a
substantial component of deficient self-control

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำลังมนุษย์จะควบคุมตนเองเป็นหนึ่งมีประสิทธิภาพ และเป็นประโยชน์ต่อท้องของกำลังใจมนุษย์ คนมีความสุข และหนีจากเมื่อมีความพอดีเหมาะสมระหว่างตนเอง และสิ่งแวดล้อม และพอดีนี้สามารถจะมากขึ้น โดยดัดแปลงตนเองให้พอดีกับโลก (Rothbaum ไวสซ์ & Snyder, 1982) แน่นอนการผลิตของตนเองเพื่อยับยั้งแรงกระตุ้นของ antisocial และสอดคล้องกับความต้องการของกลุ่มได้รับการเสนอชื่อให้เป็นจุดเด่นของอารยชีวิต (Freud, 1930) แม้วันนี้ ส่วนใหญ่ของสังคมและปัญหาที่ดูเหมือนกับทฤษฎีจากการเกี่ยวข้องกับการพบส่วนประกอบของอารมณ์ขาดสาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสามารถของมนุษย์ที่จะออกแรงควบคุมตนเองเป็น arguably หนึ่งในที่สุด
การปรับตัวที่มีประสิทธิภาพและเป็นประโยชน์ของจิตใจมนุษย์ คนที่มี
ความสุขที่สุดและดีต่อสุขภาพเมื่อมีการสวมใส่ได้พอดีระหว่างตนเองและ
สิ่งแวดล้อมและความพอดีนี้สามารถปรับปรุงให้ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญโดยการเปลี่ยนแปลง
ตัวเองเพื่อให้พอดีกับโลก (Rothbaum, Weisz และไนเดอร์, 1982) อันที่จริง
ความสามารถของตนเองในการยับยั้งการกระตุ้นเป็นปรปักษ์ต่อสังคมและสอดคล้องกับ
ความต้องการของชีวิตกลุ่มที่ได้รับการเสนอให้เป็นสัญลักษณ์ของ
ชีวิตอารยะ (ฟรอยด์, 1930) แม้วันนี้ส่วนใหญ่ของสังคม
ปัญหาและส่วนบุคคลบนพื้นฐานดูเหมือนทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับ
องค์ประกอบที่สำคัญของการขาดการควบคุมตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสามารถของมนุษย์ที่จะใช้อำนาจควบคุมเป็น arguably หนึ่งในที่สุดที่มีประสิทธิภาพและมีประโยชน์
ดัดแปลงจากจิตใจมนุษย์ คน
มีความสุขและสุขภาพเมื่อมีพอดีที่เหมาะสมระหว่างตนเองและ
สภาพแวดล้อม และพอดีกับนี้สามารถปรับปรุงเปลี่ยนแปลงตนเองอย่างเต็มที่
พอดีโลก ( rothbaum ไวสซ์ , & , สไนเดอร์ , 1982 ) แน่นอน
ของตนเอง ความสามารถในการยับยั้งของแรงกระตุ้น ต่อต้านสังคม และสอดคล้องกับความต้องการของชีวิต
กลุ่มได้รับการเสนอเป็นจุดเด่นของ
เจริญชีวิต ( ฟรอยด์ , 1930 ) แม้วันนี้ ส่วนใหญ่ของสังคม และปัญหาส่วนตัว
ดูเหมือนบนพื้นฐานทางทฤษฎีเกี่ยวข้องกับองค์ประกอบที่สําคัญของการขาดการควบคุมตนเอง