One of the greatest, increasingly t

One of the greatest, increasingly tapped, potentials of 3D printing is the ability to recycle waste into new objects. And, though there exist projects and products that take advantage of milk jugs, water bottles, car parts, and old prints as 3D printing materials, there’s still plenty of room for sustainability in the world of 3D printing and Italy-based designer Marina Ceccolini proposes another sustainable source for 3D printer feedstock in food waste.
Inspired by the rigidness of a dehydrated tangerine peel, the designer began creating her own potential 3D printing material called AgriDust. Ceccolini’s AgriDust is made from foods found in her local landfill: everything from coffee grounds to peanut shells, orange and lemon peels, tomato skins, and bean pods. Held together with potato starch, the compost is Ceccolini believes that, through a paste extruder, the material has the could be 3D printed into new objects. The 64.5% waste/35.5% binder composition could, the designer proposes, limit the plastic waste generated by 3D printers.
The biodegradable material might be used to produce temporary items, which, could, after use, be returned to the compost heap – things like planters or disposable packaging. She tells Fast Co., “These technologies are mainly used to create the first prototypes and objects that serve only for a first phase of the study. I don’t want to eliminate the use of plastic, because in some sectors that is unthinkable, but in the case of disposable products you might start to think and act differently.”
Not only would such an Earth-friendly material help reduce our dependence on oil for the production of plastics, but it would give new life to food waste that might not otherwise be composted. The designer continues, “The waste recovered in this way will return in the form of biological nutrient to the earth, but before that it can carry out other functions such as pots for plants and packaging going to decrease the use of plastic and cost required for landfilling. Now, most fruit and vegetable waste is not used as compost, and unfortunately it is easier to throw the waste in a landfill that in a compost bin. This technique can retrieve the value of the food.”
AgriDust is still in the prototyping stages, but Ceccolini says that she will continue to explore the actual implementation of its use in 3D printing. She tells Fast Co., “The project was not born to be just a concept,” she says. “The idea is to take it forward with an expert in this sector.” There’s no reason not to think that it will work, if not in a paste extrusion 3D printing system, then it would likely be viable with powder bed/inkjet 3D printing, the same process that is used for printing sugar structures with the ChefJet series from 3D Systems. But you don’t have to wait for 3D Systems to start printing with food waste. If you’re interested in building your own powderbed printer and giving Ceccolini a hand, engineer Yvo de Haas can tell you how.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งในที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเคาะขึ้นศักยภาพของการพิมพ์ 3 มิติคือความสามารถในการรีไซเคิลของเสียลงในวัตถุใหม่ และแม้ว่าจะมีอยู่โครงการและผลิตภัณฑ์ที่ใช้ประโยชน์จากเหยือกนมขวดน้ำ, ชิ้นส่วนรถยนต์และพิมพ์เก่าเป็น 3D วัสดุการพิมพ์ยังคงมีมากมายห้องพักสำหรับการพัฒนาอย่างยั่งยืนในโลกของการพิมพ์ 3 มิติและอิตาลีตามออกแบบ Marina Ceccolini เสนอ อีกหนึ่งแหล่งวัตถุดิบที่ยั่งยืนสำหรับเครื่องพิมพ์ 3D ในเศษอาหาร.
แรงบันดาลใจจาก rigidness ของเปลือกส้มเขียวหวานแห้งที่ออกแบบเริ่มสร้างวัสดุการพิมพ์ 3 มิติที่มีศักยภาพของตัวเองที่เรียกว่าเธอ AgriDust AgriDust Ceccolini ของที่ทำจากอาหารที่พบในหลุมฝังกลบในท้องถิ่นของเธอ: ทุกอย่างจากกากกาแฟที่จะเปลือกถั่วลิสง, เปลือกส้มและมะนาว, สกินมะเขือเทศและถั่วฝัก จัดขึ้นร่วมกันกับแป้งมันฝรั่ง, ปุ๋ยหมักเป็น Ceccolini เชื่อว่าผ่านเครื่องอัดรีดวางวัสดุที่ได้อาจจะพิมพ์ 3D เป็นวัตถุใหม่ ของเสีย% 64.5 / 35.5% องค์ประกอบเครื่องผูกสามารถออกแบบแนะ จำกัด ขยะพลาสติกที่เกิดจากเครื่องพิมพ์ 3D.
วัสดุที่ย่อยสลายได้อาจจะใช้ในการผลิตรายการชั่วคราวซึ่งจะหลังจากการใช้งานจะถูกส่งกลับไปยังกองปุ๋ยหมัก - สิ่งที่ เช่นปลูกต้นไม้หรือบรรจุภัณฑ์ที่ใช้แล้วทิ้ง เธอบอกอย่างรวดเร็ว จำกัด "เทคโนโลยีเหล่านี้ส่วนใหญ่จะใช้ในการสร้างต้นแบบแรกและวัตถุที่ให้บริการเฉพาะสำหรับขั้นตอนแรกของการศึกษา ฉันไม่ต้องการที่จะลดการใช้พลาสติกเพราะในบางภาคที่จะคิดไม่ถึง แต่ในกรณีของผลิตภัณฑ์ที่ใช้แล้วทิ้งที่คุณอาจเริ่มต้นในการคิดและการกระทำที่แตกต่างกัน.
"ไม่เพียงแต่จะช่วยเหลือดังกล่าวเป็นวัสดุที่เป็นมิตรกับโลกลดการพึ่งพาของเรา น้ำมันสำหรับการผลิตพลาสติก แต่มันจะให้ชีวิตใหม่กับเศษอาหารที่อาจไม่เป็นอย่างอื่นได้รับการหมัก นักออกแบบยังคง "เสียหายในลักษณะนี้จะกลับมาในรูปแบบของสารอาหารชีวภาพเพื่อแผ่นดิน แต่ก่อนที่จะสามารถดำเนินการฟังก์ชั่นอื่น ๆ เช่นหม้อสำหรับพืชและบรรจุภัณฑ์ที่จะลดการใช้พลาสติกและค่าใช้จ่ายที่จำเป็นสำหรับ ฝังกลบ ตอนนี้ผลไม้และของเสียส่วนใหญ่ผักที่ไม่ได้นำมาใช้เป็นปุ๋ยหมักและโชคร้ายที่มันเป็นเรื่องง่ายที่จะโยนขยะในหลุมฝังกลบที่ในถังปุ๋ยหมัก เทคนิคนี้สามารถเรียกคืนค่าของอาหาร.
"AgriDust ยังคงอยู่ในขั้นตอนการสร้างต้นแบบ แต่ Ceccolini บอกว่าเธอจะยังคงที่จะสำรวจการดำเนินงานที่เกิดขึ้นจริงของการใช้งานในการพิมพ์ 3 มิติ เธอบอกว่า บริษัท ได้อย่างรวดเร็ว "โครงการนี้ไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นเพียงแนวคิด" เธอกล่าว "ความคิดที่จะเอามันไปข้างหน้าด้วยความเชี่ยวชาญในภาคนี้." มีเหตุผลที่จะไม่คิดว่ามันจะทำงานไม่ได้หากไม่ได้อยู่ในวางการอัดขึ้นรูประบบการพิมพ์ 3D แล้วมันมีแนวโน้มที่จะทำงานได้พร้อมเตียงผง / อิงค์เจ็ทพิมพ์ 3 มิติ กระบวนการเดียวกับที่ใช้สำหรับการพิมพ์โครงสร้างน้ำตาลที่มีชุด ChefJet จากระบบ 3D แต่คุณไม่ต้องรอให้ระบบ 3 มิติที่จะเริ่มต้นการพิมพ์ด้วยเศษอาหาร หากคุณสนใจในการสร้างเครื่องพิมพ์ powderbed ของคุณเองและให้ Ceccolini มือวิศวกร Yvo เดอฮาสสามารถบอกคุณได้ว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งในที่ยิ่งใหญ่ที่สุด , ขึ้นเคาะ ศักยภาพของการพิมพ์ 3 มิติคือความสามารถในการรีไซเคิลขยะที่เป็นวัตถุใหม่ และแม้ว่ามีอยู่โครงการและผลิตภัณฑ์ที่ใช้ประโยชน์จาก jugs นม , ขวดน้ำ , อะไหล่รถยนต์ , และพิมพ์เก่าเป็นวัสดุการพิมพ์ 3 มิติยังพอเหลือที่ว่างสำหรับในโลกของการพิมพ์ 3 มิติและอิตาลีโดยนักออกแบบ Marina ceccolini เสนอแหล่งอื่นอย่างยั่งยืนสำหรับเครื่องพิมพ์ 3D วัตถุดิบในอาหารเสียใหม่
จากความเข้มงวดของเปลือกส้มเขียวหวานอบแห้ง , นักออกแบบเริ่มสร้างเองวัสดุที่เรียกว่าศักยภาพการพิมพ์ 3D agridust .ceccolini เป็น agridust ทำจากอาหารที่พบในหลุมฝังกลบขยะท้องถิ่นของเธอ : ทุกอย่างจากกาแฟเปลือกถั่วลิสง , สีส้มและเปลือกมะนาวกินมะเขือเทศและถั่วฝัก . ที่จัดขึ้นร่วมกับแป้งมันฝรั่ง , ปุ๋ยหมัก ceccolini เชื่อว่าผ่านการวางแบบ วัสดุก็สามารถพิมพ์ 3D ที่เป็นวัตถุใหม่ ที่ 64.5% ของเสีย / 35.5 % องค์ประกอบประสานได้ออกแบบนำเสนอ จำกัดขยะพลาสติกที่สร้างขึ้นด้วยเครื่องพิมพ์ 3 มิติ วัสดุย่อยสลายได้ทางชีวภาพ
อาจจะใช้ในการผลิตสินค้าชั่วคราว ซึ่งสามารถ หลังจากใช้จะนำกลับกองปุ๋ยหมัก–สิ่งที่ต้องการชาวสวนหรือบรรจุภัณฑ์ที่ใช้แล้วทิ้ง เธอบอกอย่างรวดเร็ว . " เทคโนโลยีเหล่านี้จะใช้เป็นหลักเพื่อสร้างต้นแบบแรกและวัตถุที่ให้บริการเฉพาะเฟสแรกของการศึกษาฉันไม่ต้องการที่จะกำจัดการใช้งานของพลาสติก เพราะในบางภาคที่คิดไม่ถึง แต่ในกรณีของผลิตภัณฑ์ผ้าอ้อมคุณอาจเริ่มคิดและทำต่าง "
ไม่เพียง แต่จะเป็นโลกที่เป็นมิตรของเราวัสดุช่วยลดพึ่งพาน้ำมันเพื่อผลิตพลาสติก แต่มันช่วยให้ชีวิตใหม่ อาหารขยะที่อาจไม่เป็นอย่างอื่นจะหมัก . ออกแบบต่อไป" เสียหายในลักษณะนี้จะคืนในรูปของธาตุอาหารทางชีวภาพเพื่อแผ่นดิน แต่ก่อนที่จะสามารถดำเนินการฟังก์ชั่นอื่น ๆเช่น หม้อสำหรับพืชและบรรจุภัณฑ์จะลดการใช้พลาสติก และค่าใช้จ่ายที่จำเป็นสำหรับ landfilling . ตอนนี้ผลไม้มากที่สุดและเศษผักไม่ใช้เป็นปุ๋ยหมักแต่มันเป็นเรื่องง่ายที่จะโยนขยะในหลุมฝังกลบในปุ๋ยหมัก bin . เทคนิคนี้สามารถดึงค่าของอาหาร . "
agridust ยังอยู่ในขั้นตอนการสร้างต้นแบบ แต่ ceccolini บอกว่าเธอจะยังคงสำรวจการดำเนินงานที่แท้จริงของการใช้งานในการพิมพ์ 3D เธอบอกอย่างรวดเร็ว . " โครงการที่ไม่เกิดเป็นเพียงแนวคิด " เธอกล่าว" ความคิดที่จะใช้เวลาไปข้างหน้ากับผู้เชี่ยวชาญในภาคนี้ " ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไม่คิดว่ามันจะทำงาน หากไม่วางระบบการพิมพ์แบบ 3 มิติ แล้วมันอาจจะใช้กับเตียงผง / อิงค์เจ็ทการพิมพ์ 3 มิติ , กระบวนการเดียวกับที่ใช้สำหรับการพิมพ์โครงสร้างกับน้ำตาล chefjet ชุดจากระบบ 3Dแต่คุณไม่ต้องรอ 3D ระบบเพื่อเริ่มการพิมพ์ด้วยขยะอาหาร หากคุณสนใจในการสร้างเครื่องพิมพ์ powderbed ของคุณเองและให้ ceccolini มือ วิศวกร yvo เดอฮาส สามารถบอกคุณได้ว่า .