Exposure assessment is a critical c

Exposure assessment is a critical component of the study. We define the study population as people living up to 3.5 km far from the plants. This choice is based on previous studies [8,10] and information by model simulations on the profile of the distribution of pollutant emitted by plants. In fact, this choice provided a good contrast of exposure conditions and a better comparability of the contrasted population groups. We geo-coded all the residential addresses and exposure was assessed using the results of a model of dispersion of pollutants into the atmosphere. A French study has validated Gaussian dispersion model for dioxins from an incinerator with a campaign of measurements on the ground in 75 sampling points [33]. The results confirmed the validity of the model in defining the different gradients of exposure, and identified inconsistencies between measured levels and those estimated by the model only in the presence of complex topographical situations (e.g. hills), a condition that does not apply to the Po Valley. A recent British study compared the use of distance as a proxy of exposure from a source of pollution by means of estimates derived from dispersion models and concluded that the use of the models significantly reduces the risk of misclassification embedded in the use of the distance from a point source

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การประเมินความเสี่ยงเป็นส่วนประกอบสำคัญของการศึกษา เรากำหนดประชากรที่ศึกษาเป็นประชาชนที่อาศัยอยู่พืชถึง 3.5 กม. นี้จะขึ้นอยู่กับข้อมูลและการศึกษาก่อนหน้านี้ [8,10] โดยแบบจำลองในโพรไฟล์ของการกระจายของมลพิษที่ออกมาจากพืช อันที่จริง ตัวเลือกนี้ให้ความคมชัดดีสภาพแสงและความดีของกลุ่มประชากรที่ต่าง เรารหัสทางภูมิศาสตร์ที่อยู่อาศัยและสัมผัสทั้งหมดถูกประเมินโดยใช้ผลลัพธ์ของแบบจำลองของการกระจายตัวของสารมลพิษในบรรยากาศ การศึกษาภาษาฝรั่งเศสได้ตรวจสอบแบบ Gaussian เธนสำหรับ dioxins จากการกำจัดขยะกับแคมเปญของการวัดในจุดสุ่ม 75 [33] ผลได้รับการยืนยันถูกต้องของแบบจำลองในการไล่ระดับสีต่าง ๆ ของแสง การกำหนด และระบุความไม่สอดคล้องระหว่างระดับวัดและผู้ประเมิน โดยแบบจำลองเฉพาะในต่อหน้าของสถานการณ์ topographical ซับซ้อน (เช่นภูเขา), เงื่อนไขที่ใช้ไม่ได้กับวัล Po ศึกษาอังกฤษล่าสุดเปรียบเทียบระยะทางการใช้พร็อกซีของแสงจากแหล่งมลพิษโดยประเมินได้จากแบบจำลองการกระจายตัว และสรุปว่า การใช้แบบจำลองอย่างมีนัยสำคัญลดความเสี่ยง misclassification ที่ฝังตัวในการใช้ระยะห่างจากแหล่งจุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประเมินความเสี่ยงเป็นส่วนประกอบที่สำคัญของการศึกษา เรากำหนดประชากรที่ศึกษาเป็นคนที่อาศัยอยู่ถึง 3.5 กม. ห่างจากพืช ทางเลือกนี้จะขึ้นอยู่กับการศึกษาก่อนหน้านี้ [8,10] และข้อมูลโดยการจำลองแบบในรายละเอียดของการกระจายของสารมลพิษปล่อยออกมาจากโรงงาน ในความเป็นจริงทางเลือกนี้ให้ความคมชัดที่ดีของการเปิดรับและเงื่อนไขการเปรียบเทียบที่ดีกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มประชากร เราทางภูมิศาสตร์รหัสทั้งหมดที่อยู่อาศัยและการสัมผัสได้รับการประเมินโดยใช้ผลของรูปแบบของการกระจายตัวของสารมลพิษออกสู่บรรยากาศ การศึกษาภาษาฝรั่งเศสได้รับการตรวจสอบรูปแบบการกระจายเสียนกับไดออกซินจากเตาเผาขยะกับแคมเปญของการวัดบนพื้นดินใน 75 จุดเก็บตัวอย่าง [33] ผลลัพธ์ที่ได้รับการยืนยันความถูกต้องของรูปแบบในการกำหนดการไล่ระดับสีที่แตกต่างกันของการสัมผัสและระบุความไม่สอดคล้องกันระหว่างระดับการวัดและผู้ที่คาดว่าโดยรูปแบบเฉพาะในการแสดงตนของสถ​​านการณ์ภูมิประเทศที่ซับซ้อน (เช่นภูเขา), สภาพที่ไม่ได้นำไปใช้กับปอ หุบเขา การศึกษาของอังกฤษที่ผ่านมาเมื่อเทียบกับการใช้งานของระยะทางที่เป็นตัวแทนของการสัมผัสจากแหล่งที่มาของมลพิษโดยการประมาณการที่ได้มาจากรูปแบบการกระจายตัวและได้ข้อสรุปว่าการใช้แบบจำลองอย่างมีนัยสำคัญช่วยลดความเสี่ยงของการจำแนกที่ฝังอยู่ในการใช้งานของระยะทางจาก จุดกำเนิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประเมินการสัมผัสเป็นองค์ประกอบสำคัญของการศึกษา เรานิยามประชากรที่ศึกษาเป็นประชาชนที่อาศัยอยู่ถึง 3.5 กม. ห่างจากพืช ตัวเลือกนี้จะขึ้นอยู่กับการศึกษาก่อนหน้านี้ [ 8,10 ] และข้อมูลโดยแบบจำลองบนโปรไฟล์ของการแพร่กระจายของมลพิษที่ปล่อยออกมาจากพืช ในความเป็นจริงทางเลือกนี้ให้ความคมชัดดี สภาพแสง และไม่สามารถเปรียบเทียบที่ดีของความแตกต่างของประชากรกลุ่ม เรากอรหัสทั้งหมดที่อยู่อาศัยที่อยู่และการประเมินการใช้ผลลัพธ์ของแบบจำลองการแพร่กระจายมลพิษในบรรยากาศการศึกษาแบบจำลองการกระจายสำหรับฝรั่งเศสได้ตรวจสอบเนื้อหาได ซิน จากเตาเผา ด้วยแคมเปญของการวัดบนพื้นดินใน 75 คนจุด [ 33 ] การยืนยันความถูกต้องของแบบจำลองในการไล่ระดับสีที่แตกต่างกันของแสงและระบุความไม่สอดคล้องกันระหว่างวัดระดับและผู้ที่คำนวณจากโมเดลในการแสดงตนของสภาพภูมิประเทศที่ซับซ้อน ( เช่นฮิลล์ ) , เงื่อนไขที่ไม่ได้ใช้กับหุบเขาโปล่าสุดอังกฤษเปรียบเทียบใช้ระยะทางเป็นพร็อกซีของแสงจากแหล่งที่มาของมลพิษ โดยวิธีการประเมินที่ได้จากแบบจำลองการแพร่กระจาย และสรุปได้ว่า การใช้ตัวช่วยลดความเสี่ยงของการผิดพลาดที่ฝังตัวในการใช้งานของระยะห่างจากจุดแหล่ง