I was first exposed to software eng

I was first exposed to software engineering education when I was a practitioner at IBM in the 1970s. (Of course at that time, the term software engineering was still not in common use.) Harlan Mills had convinced the then President of IBM Federal Systems Division, John Jackson, to offer a series of courses entitled Structured Programming Workshop, Structured Design Workshop, and eventually Advanced Design Workshop, fondly known as SPW, SDW, and ADW. Every programmer in the Division was to take SPW, lead programmers were to take SDW, and the elite would eventually take ADW. Eventually these course offerings were supplemented by university short courses. Although it doesn’t seem like much now, taking programmers off the job for two to three weeks was a big commitment at the time. Workshop completions were tracked at the highest levels of management. The workshops resulted in the Linger-Mills-Witt book on structured programming [1], which is still in use. Many of the early pioneers from that era are still working, such as Rick Linger, but others such as Mills and Dijkstra have passed on, having revolutionized the field.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันแรกถูกสัมผัสกับศึกษาวิศวกรรมซอฟต์แวร์ตั้งแต่การประกอบการที่ไอบีเอ็มในทศวรรษ 1970 (แน่นอนในขณะนั้น วิศวกรรมซอฟต์แวร์ระยะยังไม่ร่วมใช้) โรงงานผลิตฮาร์ลานมีความเชื่อมั่นแล้วประธานของ IBM กลางระบบส่วน จอห์น Jackson การนำเสนอชุดหลักสูตรสิทธิประชุมเชิงปฏิบัติการการเขียนโปรแกรมแบบมีโครงสร้าง ประชุมเชิง ปฏิบัติการออกแบบโครงสร้าง และในที่สุดขั้นสูงออกแบบเวิร์ก ช็อป fondly เรียกว่า SPW, SDW และ ADW โปรแกรมเมอร์ทุกในส่วนถูกใช้ SPW รอโปรแกรมเมอร์ได้จะ SDW และชนชั้นสูงในที่สุดจะใช้ ADW ในที่สุดเสนอหลักสูตรเหล่านี้ถูกเสริม ด้วยหลักสูตรระยะสั้นของมหาวิทยาลัย แม้ว่าเหมือนไม่เหมือนตอนนี้ การโปรแกรมเมอร์ออกงานสองถึงสามสัปดาห์มั่นใหญ่ในเวลา อบรม completions ถูกติดตามในระดับสูงสุดของการจัดการ ผลการประชุมเชิงปฏิบัติการในสมุดลิงเกอร์โรงงานวิตในการเขียนโปรแกรมแบบมีโครงสร้าง [1], ซึ่งถูกใช้งาน หลายผู้บุกเบิกเริ่มต้นจากยุคที่ยังคงทำ งานอยู่ เช่นลิงเกอร์ริค แต่คนอื่น ๆ เช่นโรงงานผลิตและ Dijkstra แล้วบน มี revolutionized ฟิลด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมได้สัมผัสเป็นครั้งแรกกับการศึกษาวิศวกรรมซอฟต์แวร์เมื่อฉันเป็นผู้ประกอบการที่ IBM ในปี 1970 (แน่นอนในเวลานั้นวิศวกรรมซอฟแวร์ระยะก็ยังคงไม่ได้อยู่ในการใช้งานทั่วไป.) ฮาร์ลานมิลส์ได้เชื่อแล้วประธานของไอบีเอ็มรัฐบาลกลางกองระบบจอห์นแจ็คสันที่จะนำเสนอชุดของหลักสูตรเรื่องโครงสร้างการประชุมเชิงปฏิบัติการการเขียนโปรแกรม, การประชุมเชิงปฏิบัติการการออกแบบโครงสร้าง และในที่สุดการประชุมเชิงปฏิบัติการการออกแบบขั้นสูงที่รู้จักกันด้วยความรักเป็น SPW, SDW และ ADW โปรแกรมเมอร์ในกองทุกคนที่จะใช้ SPW โปรแกรมเมอร์นำจะเอา SDW และชนชั้นสูงในที่สุดก็จะใช้ ADW ในที่สุดหลักสูตรเหล่านี้ถูกเสริมด้วยหลักสูตรระยะสั้นของมหาวิทยาลัย แม้ว่ามันจะไม่ได้ดูเหมือนมากในขณะนี้การเขียนโปรแกรมออกงานเป็นเวลาสองถึงสามสัปดาห์ก็มุ่งมั่นใหญ่ในเวลา สำเร็จการประชุมเชิงปฏิบัติการถูกติดตามในระดับสูงสุดของการจัดการ การประชุมเชิงปฏิบัติการผลใน Linger โรงสี-วิตต์หนังสือเกี่ยวกับการเขียนโปรแกรมโครงสร้าง [1] ซึ่งยังคงอยู่ในการใช้งาน หลายคนในผู้บุกเบิกต้นจากยุคที่ยังคงทำงานเช่นริก Linger แต่คนอื่น ๆ เช่นโรงสีและ Dijkstra ได้ผ่านในการปฏิวัติสนาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันเป็นครั้งแรกที่มีการศึกษาวิศวกรรมซอฟต์แวร์เมื่อฉันเป็นนักปฏิบัติที่ IBM ในปี 1970 ( แน่นอน ที่ระยะวิศวกรรมซอฟต์แวร์ ยังไม่ได้ใช้งาน ทั่วไป ) ฮาร์แลน โรงสีมั่นใจแล้วประธานของไอบีเอ็มระบบกลางกอง จอห์น แจ็คสัน เสนอชุดของหลักสูตรฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการเรื่องการเขียนโปรแกรมโครงสร้างการประชุมเชิงปฏิบัติการการออกแบบโครงสร้างและในที่สุดการประชุมเชิงปฏิบัติการออกแบบขั้นสูง fondly เรียกว่า SPW sdw , และ adw . ทุกโปรแกรมในส่วนที่จะใช้ SPW โปรแกรมเมอร์ตะกั่วใช้ sdw และยอด จะต้องใช้เวลา adw . ในที่สุดหลักสูตรเหล่านี้ถูกเสริมด้วยหลักสูตรมหาวิทยาลัยสั้น แม้ว่ามันจะดูไม่เหมือนตอนนี้รับโปรแกรมเมอร์ออกจากงานสำหรับสองถึงสามสัปดาห์คือความมุ่งมั่นที่ใหญ่ในตอนนั้น การประชุมเชิงปฏิบัติการเสร็จสมบูรณ์สายฟ้าระดับสูงของการจัดการ การประชุมเชิงปฏิบัติการโรงงานใ ส่งผลให้เกิดอู้หนังสือการเขียนโปรแกรมโครงสร้าง [ 1 ] ซึ่งยังคงใช้ หลายของผู้บุกเบิกต้นจากยุคนั้นก็ยังคงทำงาน เช่น ริค อู้แต่คนอื่น ๆเช่น โรงสีและตราผ่านบนมี revolutionized ฟิลด์