The Lao People's Democratic Republi

The Lao People's Democratic Republic, along with China, Cuba and Vietnam, is one of the world's four or five remaining socialist states that openly espouse Communism. The only legal political party is the Lao People's Revolutionary Party . The head of state is President Choummaly Sayasone, and Bounnhang Vorachith is the General Secretary of the Lao People's Revolutionary Party.

The head of government is Prime Minister Thongsing Thammavong, who is also a senior member of the Lao Communist Party's Politburo. Government policies are determined by the party through the all-powerful eleven-member Politburo of the Lao People's Revolutionary Party and the 61-member Central Committee of the Lao People's Revolutionary Party. Important government decisions are vetted by the Council of Ministers. The Socialist Republic of Vietnam maintains significant influence over the Politburo of Laos and the one-party communist state apparatus and military.

Laos's first, French-written and monarchical constitution was promulgated on 11 May 1947, and declared Laos to be an independent state within the French Union. The revised constitution of 11 May 1957 omitted reference to the French Union, though close educational, health and technical ties with the former colonial power persisted. The 1957 document was abrogated on 3 December 1975, when a communist People's Republic was proclaimed. A new constitution was adopted in 1991 and enshrined a "leading role" for the LPRP. In 1990, deputy minister for science & technology Thongsouk Saysangkhi resigned from the government and party, calling for political reform. He died in captivity in 1998.

In 1992 elections were held for a new 85-seat National Assembly with members, nominated by the one-party communist government, elected by secret ballot to five-year terms. The elections were widely disputed and questioned by Lao and Hmong opposition and dissident groups abroad and in Laos and Thailand. This National Assembly, which essentially acts as a rubber stamp for the LPRP, approves all new laws, although the executive branch retains authority to issue binding decrees. The most recent elections took place in April 2011. The assembly was expanded to 99 members in 1997, to 115 members in 2006 and finally to 132 members during the 2011 elections.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว จีน คิวบา และ เวียดนาม เป็นหนึ่งในโลกสี่หรือห้าที่เหลือ รัฐสังคมนิยมที่อนุญาตคอมมิวนิสต์อย่างเปิดเผย กฎหมายเพียงพรรคเป็นพรรค ปฏิวัติประชาชนลาว หัวหน้าของรัฐคือ ประธานาธิบดี Choummaly Sayasone และ Bounnhang Vorachith เป็นเลขาธิการพรรคปฏิวัติประชาชนลาวหัวหน้ารัฐบาลคือ นายกรัฐมนตรีทองสิงทำมะวง ผู้เป็นสมาชิกอาวุโสของลาวพรรคคอมมิวนิสต์ของ Politburo นโยบายของรัฐบาลถูกกำหนด โดยบุคคลที่ผ่านร้านสมาชิก Politburo ถอดของพรรคปฏิวัติประชาชนลาวและสมาชิก 61 ของพรรคปฏิวัติประชาชนลาว ตัดสินใจของรัฐบาลที่สำคัญที่จะส่ง โดยคณะรัฐมนตรี สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนามยังคงรักษาอิทธิพลสำคัญ Politburo ลาว และเครื่องมือหนึ่งของรัฐคอมมิวนิสต์ และทหารรัฐธรรมนูญแรก เขียนฝรั่งเศส และการ monarchical ของลาวเนื่องจากบน 11 พฤษภาคมพ.ศ. 2490 และประกาศลาวจะ เป็นรัฐอิสระในสหภาพฝรั่งเศส รัฐธรรมนูญฉบับแก้ไขของ 11 1957 พฤษภาคมละเว้นการอ้างอิงไปฝรั่งเศสสหภาพ ว่าปิดการศึกษา สุขภาพและความสัมพันธ์ทางเทคนิคอำนาจอาณานิคมเดิมยังคงอยู่ เอกสาร 1957 ถูก abrogated ใน 3 1975 ธันวาคม เมื่อมีคอมมิวนิสต์รัฐบาลประกาศ รัฐธรรมนูญใหม่คือ และประดิษฐาน "บทบาท" สำหรับสุวรรณภูมา ในปี 1990 รองรัฐมนตรีว่าการกระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี Thongsouk Saysangkhi ลาออกจากราชการและเรียกร้องให้ปฏิรูปการเมือง งานเลี้ยง เขาเสียชีวิตในสภาพถูกกักขังในปี 1998ในปี 1992 การเลือกตั้งได้จัดสำหรับแอสเซมบลีชาติ 85 ที่นั่งแบบใหม่กับสมาชิก โดยหนึ่งพรรคคอมมิวนิสต์รัฐบาล เลือกตั้ง โดยการลงคะแนนลับไปห้าปี การเลือกตั้งได้โต้แย้งกันอย่างแพร่หลาย และสอบสวนลาวและม้งกลุ่มคัดค้านและไม่เห็นด้วยคนต่างประเทศ และในประเทศลาว และประเทศไทย สมัชชาแห่งชาตินี้ ซึ่งทำหน้าที่หลักเป็นตรายางสำหรับสุวรรณภูมา อนุมัติกฎหมายใหม่ทั้งหมด แม้ว่าสาขาบริหารยังคงอำนาจการพิพากษาผูก การเลือกตั้งล่าสุดที่เกิดขึ้นในเดือน 2554 เมษายน แอสเซมบลีขยายสมาชิก 99 ในปี 1997 สมาชิก 115 คนในปี 2549 และในที่สุดสมาชิก 132 ในระหว่างการเลือกตั้ง 2011

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลาวสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนพร้อมกับจีน, คิวบาและเวียดนามเป็นหนึ่งของโลกที่สี่หรือห้ารัฐสังคมนิยมที่เหลือที่เปิดเผยหลักการคอมมิวนิสต์ เพียงพรรคการเมืองตามกฎหมายของพรรคปฏิวัติประชาชนลาว หัวของรัฐเป็นประธานจูมมะลีไซยะสอนและบุนยังวอละจิดเป็นเลขาธิการของพรรคปฏิวัติประชาชนลาว. หัวหน้ารัฐบาลคือนายกรัฐมนตรีทองสิงทำมะวงซึ่งยังเป็นสมาชิกอาวุโสของพรรคคอมมิวนิสต์ลาว Politburo นโยบายของรัฐบาลที่จะถูกกำหนดโดยบุคคลที่ผ่านทั้งหมดที่มีประสิทธิภาพสิบเอ็ดสมาชิก Politburo ของพรรคปฏิวัติประชาชนลาวและคณะกรรมการกลาง 61 สมาชิกของพรรคปฏิวัติประชาชนลาว การตัดสินใจของรัฐบาลที่สำคัญได้รับการตรวจโดยคณะรัฐมนตรี สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนามยังคงมีอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญในช่วง Politburo ลาวและอีกคนหนึ่งบุคคลเครื่องมือของรัฐคอมมิวนิสต์และการทหาร. ลาวเป็นครั้งแรก, ฝรั่งเศสและเขียนรัฐธรรมนูญกษัตริย์ถูกประกาศใช้วันที่ 11 พฤษภาคม 1947 และประกาศว่าลาวจะเป็นรัฐอิสระภายใน สหภาพฝรั่งเศส รัฐธรรมนูญแก้ไข 11 พฤษภาคม 1957 ละเว้นการอ้างอิงไปยังสหภาพฝรั่งเศส แต่ใกล้การศึกษาสุขภาพและความสัมพันธ์ทางเทคนิคที่มีอำนาจอดีตอาณานิคมหาย 1957 เอกสารถูกยกเลิกเมื่อวันที่ 3 ธันวาคม 1975 เมื่อคนของพรรคคอมมิวนิสต์สาธารณรัฐประกาศ รัฐธรรมนูญฉบับใหม่ถูกนำมาใช้ในปี 1991 และประดิษฐานเป็น "ผู้นำ" สำหรับ LPRP ในปี 1990 รัฐมนตรีช่วยว่าสำหรับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี Thongsouk Saysangkhi ลาออกจากรัฐบาลและบุคคลที่เรียกร้องให้มีการปฏิรูปการเมือง เขาเสียชีวิตในการถูกจองจำในปี 1998 ในปี 1992 การเลือกตั้งใหม่สำหรับ 85 ที่นั่งสมัชชาแห่งชาติที่มีสมาชิกเสนอชื่อเข้าชิงโดยหนึ่งในบุคคลที่รัฐบาลคอมมิวนิสต์ได้รับการเลือกตั้งโดยการลงคะแนนลับข้อตกลงห้าปี การเลือกตั้งที่ถูกโต้แย้งอย่างกว้างขวางและสอบสวนโดยฝ่ายค้านและม้งลาวและกลุ่มที่ไม่เห็นด้วยในต่างประเทศและในประเทศลาวและไทย นี้สมัชชาแห่งชาติซึ่งเป็นหลักทำหน้าที่เป็นตรายางสำหรับ LPRP ที่ได้รับการอนุมัติกฎหมายใหม่ทั้งหมดแม้ว่าฝ่ายบริหารยังคงมีอำนาจในการออกพระราชกฤษฎีกามีผลผูกพัน การเลือกตั้งครั้งล่าสุดที่เกิดขึ้นในเดือนเมษายน 2011 ได้มีการขยายการชุมนุม 99 คนในปี 1997 ถึง 115 คนในปี 2006 และในที่สุดก็ถึง 132 สมาชิกในช่วงปี 2011 การเลือกตั้ง